Hilâfet'in yıkılışının 87. yılında Filistin'de Hizb-ut Tahrir bayanlarının anma gösterisi. Kaba kuvvet kullanan işbirlikçi yönetimin baskısına rağmen Müslimanlar Hilâfet'in tekrar ikamesi için güçlü çağrıda bulundular.
Nihâyet Filistin Otoritesi, Hizb-ut Tahrir / Filistin'in düzenlediği Annapolis yürüyüşlerini bastırdığı sırada gizlendiği kanunî kılıfı çıkartıp attı, Filistin halkı ve dünyadaki Müslümanlar karşısındaki konumunun hakîkati ifşâ oldu. Daha önceki neşriyatımızda Hizb'in, kanunda belirtilen adımlara göre hareket ettiğini, Hilâfet'in yıkılış yıldönümünde yapmaya niyetlendiği ameller hakkında Filistin Otoritesi'ndeki ilgili makamlara tebligatlar gönderdiğini ve azîm Hilâfet projesine saldırılarında İslâm'a karşı savaşan Kâfirlerin yanında yer almak üzere Otorite'nin girişimleri olduğunu ifâde etmiştik. İşte o girişimler, aşağıdaki şekilde somut vakıaya dönüşmüştür:
1. Otorite'nin güvenlik birimleri, bugün 31.07.2008'de Cenîn'deki konferansın yapılmasını kuvvet zoruyla engelledi. Güvenlik mensuplarını konferans alanına çıkan yollara konuşlandırdı ve konferans alanın çevresini âdeta askerî abluka altına aldı. Ardından Hizb'in pek çok şebâbını tutuklamasının yanı sıra bu sabah Hizb'in şebâbından başkalarını da tutukladı.
2. Otorite, bugün Beyt Lahim'de yapılması kararlaştırılan başka bir konferansı da engelledi. Yüzlerce güvenlik mensubu Beyt Lahim'e giriş yollar üzerine konuşlandırdı ve konferans alanın çevresini âdeta askerî abluka altına aldı. Ardından Hizb'in onlarca şebâbını tutukladı.
3. Otorite'nin güvenlik birimleri, Hizb-ut Tahrir şebbâtının ve onları destekleyen hanımların el-Halîl'deki salonlardan birinde 29.07.2008 Salı günü düzenleyecekleri konferansı da engelledi. Yani mesele, sadece İslâm'ı taşıyan ve Hilâfet'e davet edenlere karşı siyâsî baskı sınırının ötesine geçerek çamuru balçığa çevirdi. Otorite, kendi kanunlarını kendisi çiğnedi. Çünkü bu tür faaliyetler, tebligat gerektirmez. Genel toplantılar kanununun 1 sayılı maddesine göre tebligat, kanunen sadece açık alanlarda düzenlenecek amaller için gereklidir, kapalı alanlar için gerekmemektedir. Buna rağmen bacılarımız, mezkûr salonda faaliyetlerini düzenlemeyi başarmışlardır.
4. Hilâfet'in yıkılış yıldönümünü anma etkinliklerini engelleme girişimlerinde Otorite, farklı bölgelerde onlarca kişiyi daha tutuklamıştır. Bazılarının tutuklanma biçimi, Otorite'nin haddini nasıl aştığını göstermiştir. Bedya'da güvenlik mensupları, şebâbtan birinin evinin arkasındaki balkona tırmanarak gizlice eve girdiler ve onu evde bulamayınca ev halkını bir odaya kapattılar ve etrafı kırıp dağıttılar. Beyt Lahim bölgesinde ise, Otorite'nin güvenlik birimleri şebâbtan bazılarını tutuklamak amacıyla Yahudi ordusu ile koordineli şekilde evlerinin bulunduğu mahallelere girdiler. Çünkü buralar, Yahudi muvâfakat etmedikçe ve giriş izni olmadıkça Otorite'nin girmesinin yasak olduğu bölgelerdir. el-Halîl'de ise güvenlik birimleri Hizb-ut Tahrir şebâbını takip etmek ve tutuklamak ile meşgul iken Yahudi ordusu da, aynı saate tutuklama mahalline yakın bir yerde bombalar ve füzeler ile bir şehidin evini bombardımana tutmakla meşgul idi.
Şu halde aşağıdaki noktaları vurguluyoruz:
1. Otorite'nin baskı yapmak, darp etmek, yaralamak, engellemek ve taciz etmek şeklindeki saldırıları karşısında amellerimize devam etmekte kararlıyız. Otorite, şu iki hususu iyi anlamalıdır: Birincisi; Bizler, Âlemlerin Rabbi Allah'ın verdiği bir hakka sahibiz. Dahası bunu, bize ve tüm Müslümanlara vâcip kılmakta, Hilâfet'in kurulması için çalışmadan ölen bir kimseyi câhiliye ölümü ile ölmüş saymaktadır. Kezâ İslâm, bu davetin Müslümanlara ulaştırılması için her tür meşru üslubu kullanmayı câiz kılmıştır. Dolayısıyla kibir sizleri ne kadar günaha sevk ederse etsin, davetimizi taşımaktan asla taviz vermeyeceğiz. [فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ] "Size ne oluyor? Ne biçim hükmediyorsunuz?" [Yûnus 35] İkincisi; "Karton devletinizde" gözümüz yoktur. Aksine onu, üstenilmesi veya iştirak edilmesi caîz olmayan bir günah alarak addediyoruz. O halde akletmez misiniz?
2. Otorite'nin, davetimizi taşıma ve şer'î olarak ifâde etme hakkımıza yönelik tasarrufları, bilhassa cebir ve şiddet kullanarak Cenîn ve Beyt Lahim'deki konferanslarımızı engellemesi karşısında Kuzeyde el-Celeme'den Güneyde ez-Zâhiriyye'ye kadar Batı Şeria'nın farklı mescidlerinde yarın Cuma salâhından sonra Hilâfet'i ve onun için çalışmanın farziyetini hatırlatan hitaplarda bulunmayı kararlaştırdık. Böylece sesimiz, Cenîn ve Beyt Lahim konferanslarına katılacak olanlardan daha çok insana ulaşmış olacaktır.
3. Gerek el-Halîl, gerekse Kalkilya'da yapılacağı açıklanan yürüyüşlerin, sırf Hilâfet'e ve Hilâfet davasına adanması için iki yürüyüşte de Hilâfet râyelerinden ve livalarından başka hiçbir şey açmamaya karar verdik. Zîra bu iki yürüyüş, örgütlerin ve grupların bayraklarının, flamalarının ve simgelerinin açıldığı ayrılıkçı bir amel değildir. Bilakis bunlar, tüm Müslümanların meselesi olan Hilâfet yapılan yürüyüşlerdir. Hilâfet râyesi ise, Hizb-ut Tahrir'in râyesi değildir. Binaenaleyh, Hilâfet râyesi ve livası dışında herhangi bir bayrağın veya simgenin açılmasını, yürüyüşleri sabote etmeye ve belirtilen hedefinden saptırmaya yönelik bir girişim olarak addetmekteyiz. Nebevî hadislerin delâlet ettiği üzere Hilâfet râyesi, üzerinde beyaz hatlarla [لا إله إلاّ الله محمد رسول الله] yazılı siyah kumaş parçasıdır. Dolayısıyla herkesten buna riayet etmesini ricâ ediyoruz ve bu düzenlemeye muhâlefet edilmesi durumunda Yürüyüş Organizasyonu Komitesi'nin buna mani olacağınız bildiriyoruz.
Son olarak; Nübüvvet Minhâcı üzere İkinci Râşidî Hilâfet Devleti'nin kuruluşunu en yakın zamanda kutlamayı nasip etmesini, İslâm'ı ve ehlini izzetlendirmesini, şirki, nifâkı ve ehlini de zelîl kılmasını Allah'tan temennî ediyoruz. Muhakkak ki O, Semî'dir ve Mucîb'dir.
بِنَصْرِ اللهِ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ المُؤْمِنُونَ، "İşte o gün mü'minler de Allah'ın nusreti, zaferi ile ferahlayacaktır." [er-Rûm 3-4]
İslâm, Allah [Subhânehu ve Te’alâ]’nın Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]’e inzâl ettiği dîndir. Bu dîn, yeryüzünde Müslüman olsun, gayri-Müslim olsun tüm insanlığın hayatını sahîh bir biçimde düzenler. İslâm’ın, insanın ruhî, toplumsal, iktisâdî ve siyâsî işlerine yön vermek üzere getirdiği fikirler ve hükümler, İslâmî Şeriatı oluşturur. Açıktır ki yönetim sistemi (yani devlet), herhangi bir ideolojinin hükümlerinin ve hayat tarzının uygulamaya konulmasında en önemli rolü oynar. Hayat işlerinde hükümlerin devletsiz uygulanması asla mümkün değildir. Bu nedenle görüyoruz ki Muhammed [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] ve Sahâbe [Rıdvânullahi Aleyhim] Mekke’de 13 sene boyunca mücâdele verdiler, ardından ilk İslâmî Devlet’i kurmak üzere el-Medîne’ye hicret ettiler. el-Medîne’de devletin kurulmasından sonra, İslâmî fikirler ve hükümler, hayat işlerinde uygulanmaya başladı. Sonuç olarak, başlangıçta el-Medîne’deki bölünmüş kabileler, ardından tüm Arap Yarımadası, tek bir Ümmet dâhilinde, yani İslâmî Ümmet olarak bütünleştiler. Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] bizâtihi İslâmî Devlet’in ilk Devlet Başkanı idi ve O’nun irtihâlinden sonra, Ebu Bekr [RadiyAllahu Anh] Müslümanların Halîfesi seçildi. O zamandan sonra İslâmî Devlet, Hilâfet Devleti olarak tanındı.
Hilâfet Devleti, tüm Müslümanların siyâsî liderliğidir; Bu sayede İslâmî Şeriat toplum içerisinde uygulanabilir, korunabilir ve İslâmî Dâvet, tüm insanlığa bir Hidâyet ve Nûr olarak taşınabilir. Hilâfet Devleti’nde Müslümanlar, bir Halîfe seçip ona bey’at verirler. Şu şartla ki Allah’ın Kitâbı ve Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]’in Sünneti üzere Allah’ın kullarını yönetsin. Halîfenin sorumluluğu, İslâmî Şeriat’ı uygulamak ve İslâmî Dâvet’i âleme taşımaktır. Hilâfet Yönetim Sistemi, vahdet sistemidir ve yeryüzündeki diğer tüm yönetim sistemlerinden keskin bir farklılık arzeder. Meselâ teokratik bir devlet değildir, bilakis güvenliği sağlamakla, ırklarına, renklerine ve dînlerine bakmaksızın tüm tebâsının temel ihtiyaçlarını karşılamakla emrolunmuş, ideolojik temele dayalı bir devlettir.
Varlığı boyunca Hilâfet Devleti, yeryüzünde yükselen bir yıldızı, milletler arasında aydınlatan bir güneş, dünyanın mazlum halkları için ümit feneriydi. İnsanlık, Hilâfet liderliğinde muazzam bir ilerleme kaydetmiş, onun gölgesinde barış, güvenlik, istikrar ve gerçek kalkınma görmüştü. Hilâfet Devleti’nin 13 asır boyunca dünyaya siyâsî, askerî, iktisâdî, mânevî ve fikrî olarak liderlik ettiği inkâr edilemez bir târihî hakîkattir. İslâmî Ümmet, Hilâfet’in gölgesinde kaldığı müddet boyunca, başka hiçbir millet yahut ümmet onunla boy ölçüşememişti. İşte bu Hilâfet Devleti, Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] tarafından el-Medîne’de kurulmasından 13 asır sonra H. 28 Raceb 1342 el-muvâfık M. 3 Mart 1924 günü Sömürgeci İngiltere ve ajanı Mustafa Kemâl [Lâ’netullahi Aleyh] tarafından kaldırıldı.
Hilâfet’in kaldırılması neticesinde, bugün Müslümanlar 50 küsur parçaya ayrıldılar ve canlarını, mallarını ve ırzlarını koruyan kalkanı kaybettiler. Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] şöyle buyurmaktadır:
إِنَّمَا الإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ “İmâm [Halîfe] ancak bir kalkandır, onun ardında savaşılır ve onunla korunulur.” [İmâm Muslim rivâyet etti.]
Hilâfet’in kaldırılmasıyla, işlerimizi yürüten ve sorunlarımızı çözen himâyeden mahrum kaldık. O kadar ki bugün başımıza küfür ideolojilerini tatbîk eden küfür devletleri altında yaşamaya mahkum olduk. Üstelik Sömürgeci Kâfir güçler, bizi yönetsinler diye Müşerref, Kerimov, Beşşar, Mübarek, Karzai, Erdoğan, Abbas ve Fahruddîn gibi ajanlarını başımıza musallat ettiler. Düşmanlarımız zayıflığımızı ve çobansız kalmış bir sürü gibi olduğumuzu görünce, vahşi hayvanlar misâli üzerimize saldırdılar. Filistin’de, Keşmir’de, Bosna’da, Kosova’da, Çeçenistan’da, Afganistan’da, Irak’ta… sonu gelmez bir liste! Bugün tüm namlular Müslümanlara doğrultulmuştur. Bugün Müslümanlar bölünmüş, parçalanmış, yapay sınırlarla birbirlerinden koparılmış, zayıflatılmıştır. Bu da başta Amerika ve müttefikleri olmak üzere Sömürgeci Kâfir devletleri, “teröre karşı mücâdele” adı altında peş peşe Müslümanların beldelerine saldırmaya cüretlendirmiştir. Çünkü İslâm’ın ve Müslümanların emîn bekçisi olacak, onları koruyup savunacak tek bir liderleri yok! Aynı zamanda bugün özgürlük ve demokrasi sloganları ile Müslümanlara dayatılan Kapitalist İdeoloji, Ümmet’i ifsat etmeye devam etmekte, şerden öte hiçbir şey getirmemektedir. Gerçekte bu kokuşmuş Sömürgecilik ideolojisi, sadece İslâm Ümmeti’ni değil, tüm insanlığı sefâlete, rezâlete ve felâkete sürüklemiştir.
Ey Müslümanlar!
Hilâfet Devleti, Rabbinizin en azîm farzıdır. İzzetinizin kaynağıdır. Muhakkak ki Hilâfet, yeniden kurulduğu vakit düşmanlarınızı hezîmete uğratacak, topraklarınızı kurtarak, bir kez daha dünyada adâletin ve hayrın minâresi olacaktır. Zîra bu, Rabbinizin vaadi, Rasûlünüzün müjdesidir.
Hilâfet’in yıkılışının bu yıldönümünde, Hizb-ut Tahrir / Bangladeş olarak sizleri, Hilâfet’in yeniden kurulması çalışmalarına elinizden gelen tüm çaba ve süratle katılmaya çağırıyoruz ki Küfür yönetimi ortadan kaldırılabilsin ve Allah’ın indirdikleri ile yönetim yeniden ikâme edilebilsin. Gerçek şu ki beşer mahsulü Küfür sistemleri altında yaşadığımız ve İslâmî yönetimi kurma farzımızı ihmâl ettiğimiz müddetçe, boyunlarımızdaki günah yükünden kurtulamayacağız. İslâm Akîdesi’ne îmândan sonra, bir Müslümanın boynundaki en önemli farziyetlerden biri Allah’ın indirdikleri ile yönetimin kurulması için çalışmaktır. Üstelik bu farz, sadece herhangi bir hizbe veya gruba da farz değildir, bilakis bu, Allah [Subhânehu ve Te’alâ]’nın tüm Müslümanlara farzdır. Allah [Tebârake ve Te’alâ] şöyle buyurmaktadır:
فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ “Aralarında Allah’ın indirdikleri ile hükmet ve Sana gelen haktan (sapıp da) sakın onların hevâlarına tâbi olma!” [el-Mâide 48]
İmâm Muslim, Ebu Hâzim’den Nebî [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] şöyle dediğini rivâyet etmiştir: كَانَتْ بَنُو إسْرَائِيلَ تَسُوسُهُمُ الأَنْبِيَاءُ، كُلّمَا هَلَكَ نَبِيّ خَلَفَهُ نَبِيّ، وَإنّهُ لاَ نَبِيّ بَعْدِي، وَسَتَكُونُ خُلَفَاءُ فَتَكْثُرُ، قَالُوا: فَمَا تَأْمُرُنَا؟ قَالَ: فُوا بِبَيْعَةِ الأَوّلِ فَالأَوّلِ، وَأَعْطُوهُمْ حَقّهُمْ، فَإنّ اللّهَ سَائِلُهُمْ عَمّا اسْتَرْعَاهُمْ “İsrâiloğulları, Nebîler tarafından siyâset ediliyordu (yönetiliyordu). Bir Nebî vefât edince, bir diğer Nebî ona halef oluyordu. Artık Benden sonra Nebî yoktur. Halîfeler olacak da çoğalacaklardır.” Dediler ki: “Öyleyse bize ne emredersiniz?” Buyurdu ki: “Önceki ilk bey’atinize sadâkat gösterin ve onlara haklarını verin. Muhakkak ki Allah, yönettikleri hakkında (ne yaptıklarını) onlara soracaktır.” [Muslim rivâyet etti]
14 Mart 2008 Cuma günü, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından iktidar partisi AKP'nin kapatılması ve Başbakan, Cumhurbaşkanı ve Meclis eski Başkanı dâhil 71 üyesine siyâsî yasak istemiyle Anayasa Mahkemesi'ne açılan dava, 30 Temmuz 2008 Çarşamba günü, 6 üyenin kabul, 5 üyenin ret ve bunlardan 4 üyenin hazine yardımından mahrum bırakma lehinde kullandıkları oylar neticesinde, AKP'nin kapatılmaması, ½ oranında hazine yardımından mahrum bırakılması ve Mahkeme Başkanı'nın ifadesiyle "çok şiddetli bir uyarı" kararı ile sonuçlandı.
Davanın açıldığı yaklaşık dört ay önce de belirttiğimiz gibi, bu davanın AKP'yi kapatmakla sonuçlanmayacağı, aksine İngilizci Laiklerin Amerikancı Laiklere şiddetli bir uyarısı mahiyetinde olduğu mâlumdu. Kamuoyunda yaygın kanaat ise AKP'nin kapatılacağı yönündeydi. Ancak son zamanlarda meydana gelen bazı olaylar ve bilhassa Ergenekon soruşturması ile birlikte kapatmama eğilimi fark edilir bir durumu gelmişti. Zîra ordunun ifrâzâtını temizleyen, orduyu pek çok eski cürümden aklayan ve söz anlamaya yanaşmayan bazı şahinlerini tasfiye eden Ergenekon soruşturmasının işleyiş şeklinden Ordu ile Hükümet arasında bir mutâbakat olduğu ve dolayısıyla bu mutâbakatın mahkemenin kararına yansıyarak AKP'nin kapatılmayabileceği sonucu hissedilmişti ve bu his, medyada kimi söz sahiplerince de dile getirilmişti.
Fakat kimse, kimin ve neden AKP'ye kapatma davası açtırdığı, kimin ve neden Ordu ile Hükümet arasındaki mutâbakatları sağladığı soruları üzerinde fazla durmadı. Bu sorular üzerinde durulsaydı, Türkiye'deki siyâsî krizin gerçek mâhiyeti daha net anlaşılırdı. İşte açıklıyoruz:
1. Türkiye'deki siyâsî kriz, İngiltere güdümündeki Laik-demokrat-kapitalist askerî otorite ile Amerika güdümündeki liberal-demokrat-kapitalist siyâsî otorite arasındaki nüfûz ve otorite çatışmasından kaynaklanmaktadır. Mevcut çatışmanın temel etkenleri ortadan kalkmadığı için, AKP'nin kapatılmamış olması bu krizi sona erdirmeyecektir.
2. Amerika'nın AKP hükümetine verdiği çok yoğun destek, ülkeyi demokratikleşme, darbe karşıtlığı ve Avrupa Birliği üyeliği gibi düşüncelere boğmuş olması ve Irak'ı işgâl ederek Türkiye için yakın tehdit teşkil edecek şekilde komşu olması ve değişmekte olan konjonktürel koşullar neticesinde ordu, fiilî-doğrudan askerî darbe yapma yeteneğini önemli ölçüde yitirmiştir. Bunun için geçen seneki Cumhurbaşkanlığı krizi öncesine kadar bir süre klasik İngiliz siyâseti gereğince gerilimi yükseltme politikası izlemiş, ancak işe yaramaması üzerine tekrar yeni İngiliz siyâseti gereğince mutâbakat (esneklik) politikasına geçmiştir. Bunun ilk adımı, geçen yıl Erdoğan-Büyükanıt görüşmesiyle yapılan Dolmabahçe mutâbakatıdır.
3. Ancak eski ordu ve terörist artıklarından müteşekkil çeteler ve arkalarındaki güç odakları, tekrar canlanan bu yeni İngiliz politikasından rahatsızlık duymuşlar, bunlar da aynı mutâbakat sonucu, Ergenekon soruşturması denilen bir süreç dahilinde -kısmen- tasfiye operasyonuna tâbi tutulmuşlardır. Yine ordu ile hükümet veya daha doğru bir ifadeyle Amerika ile İngiltere arasındaki bu mutâbakat sonucunda AKP'nin kapatılmaması kararı alınmıştır. Hatırlanmalıdır ki bu davanın açılması, Laiklerin damarına basan iki olaydan sonra olmuştur; AKP tarafından "yalnızca üniversitelerde" başörtüsünün serbest bırakılmasına ilişkin anayasa değişikliği yapılması -ki Anayasa Mahkemesi bunu iptal etmiş, şu ana kadar da gerekçesini açıklamamıştır- ve ikincisi de ordunun çetin kış koşulları altında Irak'a sınır ötesi operasyona gönderilip Amerika'nın emriyle kısa bir süre içinde geri getirilmesidir.
4. AKP'nin kapatılmaması, bununla beraber hazine yardımından kısmen mahrum bırakılması ve şiddetle uyarılması kararının en önemli sonucu; hiç kuşkusuz Laik (dinsiz) devlet düzeninin, kurumlarının ve bu cümleden Anayasa Mahkemesi'nin aklanmış ve korunmuş olmasıdır. Geçen yıl Cumhurbaşkanlığı seçim sürecinde aldığı şâibeli 367 kararı ve bu yıl başörtüsü hakkında aldığı karar ile eleştirileri üzerine çeken mahkeme, bu son kararı ile güya âdil davrandığını, bağımsız olduğunu, güdüm altında olmadığını, şâibelerden uzak olduğunu göstermeye çalışmıştır ve Mahkeme Başkanı, kararı açıklamadan evvel bunlara vurgu yapma gereği duymuştur. Diğer bir önemli sonucu da, Mahkeme Başkanı'nın da vurgulayarak ifade ettiği gibi, siyâsî çekişmelere yol açan konuların mahkemeye taşınmaması talebi ve AKP'nin bundan sonra kendisine çekidüzen vererek Laikleri öfkelendirecek reformlardan ve düzenlemelerden kaçınması gerektiğidir. Hazine yardımının kısmen kesilmesinin pek bir önemi yoktur, çünkü Amerika'da AKP'yi finanse edecek kadar kaynak mevcuttur.
5. Dolayısıyla çatışmanın sona ermesi, düşmanlığın yerini dostluğa bırakması, bundan sonra her şeyin güllük-gülistanlık olması söz konusu değildir. Bilakis dengeli bir tonda çatışma sürecek ve tarafların tutumlarına ve adımlarına göre şiddeti yükselip inecektir. İşte birkaç gün önceki Güngören vahşeti buna işârettir.
6. Sonuçta, sahnede izlediğimiz gölge oyunu Karagöz ile Hacivat arasında geçiyor gibi görünse de, perde arkasındaki "hayâlîler" (görünmeden ipleri oynatanlar) Amerika ile İngiltere'dir.
Ey Müslümanlar!
Sizler, kimin kimi ısırmayacağını iyi bilirsiniz, birbirlerini ısırdıklarından neler olacağını da iyi bilirsiniz. O halde bunlara daha ne zamana kadar seyirci kalacaksınız? Oyuncuları sizden olmayan, antrenörleri sizden olmayan, hakemi sizden olmayan bu iğrenç maçı daha ne zamana kadar seyretmeyi sürdüreceksiniz? Daha ne zamana kadar bu iki takımdan birini desteklemeye, bayrağını sallamaya, gol atınca üzülmeye, gol yiyince sevinmeye devam edeceksiniz?
Muhakkak ki bu maç sizin maçınız değildir. Onlar sizin sahanız üzerinde, sizin servetleriniz sayesinde, sizin verdiğiniz güçle birbirleriyle çekişirlerken sizi seyirci koltuklarına oturtup tempo tutturmaktadırlar. Medyadaki amigoları ile sizleri yönlendirmektedirler. Siz tuttuğunuz takımı beğenmeyince sizin kaynaklarınızı kullanarak hemen yeni yabancı transferler yapmaktadırlar. Bilakis sürekli uzatma dakikaları ile sürdürülen bu maç, Sömürgeci Kâfirlerin maçıdır. Bu maçı ancak sizin çalacağınız düdük durdurabilir. Siz sahaya inip son düdüğü çalmadıkça, bu çirkef oyuncuları, antrenörleri, hakemleri soyunma odasına kapatmadıkça her faulde, her penaltıda, her taçta, her köşe atışında enerjiniz ve azminiz tükenip gidecek, böyle giderse Allah da sizin yerinize sizden daha hayırlı bir seyirci topluluğu getirecektir.
O hayırlı seyirciler topluluğu, böylesi çirkin maçları izlemeye tenezzül ve tahammül etmeyecektir. Bilakis onların izleyeceği maç, Allah'ın izniyle Râşidî Hilâfet ile Sömürgeci Kâfirler arasındaki çetin maç olacaktır ve o maç mutlaka ihlaslı mü'minlerin gâlibiyeti ile sonuçlanacaktır.
Ey Müslümanlar!
Türkiye'deki siyâsî krizin başlıca aktörleri olan askerî otorite ve siyâsî otorite, hiç kuşkunuz olmasın ki Sömürgeci Kâfirlerin güdümündedirler. Onlar sayesinde ayaktadırlar, onlardan aldıkları güçle birbirlerine karşı hamleler yapmaktadırlar. Üstelik onlar, İslâm'a ve Müslümanlara da alenen savaş açmışlardır. Bu ülkede İslâm'ın hâkim olduğunu kim iddia edebilir? Tüm kurumları, kuruluşları ve nizâmları ile bu devlet, tamamen İslâm dışıdır ve dahi İslâm'a düşmandır. Yöneticilerinizin ismen ve şeklen Müslüman olması sizleri aldatmasın. Tam aksine onlar, Sömürgeci Kâfirlerin yârânıdırlar.
İşte Hizb-ut Tahrir sizlere çağrıda bulunmaktadır, Ey Müslümanlar! Sömürgeci Kâfirlerin ve uşaklarının bu kirli çekişmelerine ortak olmayınız, hiçbirine destek vermeyiniz, onlara vereceğiniz destek, onlara duyacağınız sempati, onlara göstereceğiniz ilgi, biliniz ki ancak İslâm düşmanı, Müslüman katili Sömürgeci Kâfirler için olacaktır. Sizin kurtuluşunuz ancak İslâm'dadır, İslâm'ın yönetim sistemi olan Hilâfet'tedir, İslâm'ın devleti olan Râşidî Hilâfet Devleti'ndedir. Şüphesiz ki bu Allah'ın vaadidir, Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in müjdesidir ve Sömürgeci Kâfirin kâbusudur.
وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ "Sakın zulmedenlere meyletmeyin! Yoksa size ateş dokunur. Sizin Allah'tan başka dostlarınız yoktur. Sonra muzaffer de olamazsınız." [Hûd 113]
27.07.2008 Pazar günü akşamı İstanbul'da bir patlama meydana geldi, insanların olayı görmek için kalabalıklaşmasından sonra daha büyük ikinci bir patlama meydana geldi ve şu ana kadar 17 kişi vefât etti, yaklaşık 150 kişi yaralandı. Allah'tan vefat edenlere rahmet, yaralananlara acil şifalar diliyoruz.
Masum insanlara yönelik bu vandalist vahşet, hiç kuşkusuz son dönemde Türkiye'de süregelen siyâsî gerilimin yansımasıdır. Bir yanda AKP'yi kapatma davası, öte yanda Ergenekon soruşturması sürerken meydana gelen bu korkunç vahşette kullanılan taşeronlar ve tetikçiler kim olursa olsun, gerçek sorumlular krizin tarafları ve temsil ettikleri sömürgeci kâfirlerdir.
Kendilerini devletin gerçek sahibi sananlar, kendi koltuklarını ve otoritelerini kaybetme endişesiyle ülkeyi uçurumun ağzına getirirlerken, Amerika'nın dürtmesiyle onların üzerine giden, ayaktakımlarını ve çeteleri toplayan Hükümet de göstermelik ve sınırlı operasyonlarla terör ve darbe şebekelerinin kökünü kazdığını iddia etmektedir.
Sistemi ve yöneticileriyle bu Laik-Demokratik Cumhuriyet'in habis kokusu, artık burunlarının direklerini kırar hale gelmiştir. Nitekim bu sistem içerisindeki tüm kesimler aynı bataklığın içerisindedir. Ne kapatma davası, ne de Ergenekon soruşturması bu bataklığı kurutmaya yetecektir. Bunlarla ne Amerikan uşaklarının, ne de İngiliz uşaklarının sonu gelecektir. Olan, her zaman olduğu gibi yine bu Müslüman halka olacaktır.
Nezih Müslüman kanı, Allah katında Kâbe'nin taş taş yıkılmasından daha ağır bir cürümdür ve katiller hangi terörist örgütten olursa olsun, asıl sorumlular bu ülkenin yöneticileridir. Korkarız ki devam eden mevcut siyâsî krize paralel olarak bu tür vahşi katliamlar sürecektir. Allah zâlimlere fırsat vermesin, bomba koyan ellerini kırsın, gözlerini kör etsin. Bu insafsız katliamların gerçek sorumluları olan yöneticileri bir an önce bu Ümmet'in başından def etsin ve Sömürgeci Kâfirlerin ve uşaklarının topraklarımız üzerindeki nüfûzlarını, hegemonyalarını ve her tür varlıklarını kökünden söküp atacak, bu bataklığı kurutacak olan Râşidî Hilâfet Devleti'ni bir an önce bu mazlum ümmete lutfedip merhamet etsin.
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ Zulmedenler yakında nasıl bir inkılapla devrileceklerini bileceklerdir.[Şuarâ 227]
Hizb-ut Tahrir / Filistin, 28 Raceb'de kaldırılan Hilâfet Devleti'nin yıkılışının yıldönümünü anmak üzere genel konferanslar ve yürüyüşler düzenleyeceğini yaklaşık iki hafta önce ilân etti. Bu da Müslümanlara Hilâfet'i, onun için çalışmanın farziyetini, bu azîm farzdan geri kalmanın haramlığını hatırlatmak, Müslümanların azimlerini bilemek ve kuvvet ehlinden nusret istemek içindi.
Bu defa Hizb, daha önce barışçıl yürüyüşlere saldırarak iler gelen insanları ve şeyhleri tartakladığı, kemikleri kırdığı ve Hişâm el-Beradâî'yi şehît ettiği sırada Otorite'nin ileri sürdüğü sudan gerekçelerin önünü kesmeyi hedefledi. Hizb, insanlar karşısında Otorite'nin gerçek konumunu ifşâ etmek için bu yola başvurdu. Zîra Hizb, 09.07.2008 Çarşamba günü eşzamanlı olarak bu faaliyetlere ilişkin şehirlere tebligat gönderdi. Bunu da genel toplantılar hakkında 1998 yılı, 12 sayılı kanun metnine göre yaptı. Söz konusu kanunun 2 sayılı maddesinin metni şöyledir: "Serbestçe genel toplantılar, sempozyumlar ve yürüyüşler düzenlemek vatandaşların hakkıdır. Bu kânunda belirtilmiş ilkelere aykırılık dışında, bunlara karışılamaz ve haklarında kayıtlar konulamaz." Söz konusu kanunun 4 sayılı maddesinin metni ise şöyledir: "Toplantıya müdahale hakkı olmaksızın Vâli veya polis müdürü, tebligat teslim tarihinin üzerinden en fazla 24 saat geçtikten sonra yazılı olarak organizasyonu yapanlara tebliğ etmek üzere trafik akışını düzenlemek amacıyla 3. maddede belirtilen toplantı süresine ve seyrine kurallar koyabilir. Organizasyonu yapan tarafın, yukarıdaki fıkrada belirtilenlere göre herhangi yazılı bir cevap almaması halinde, organizasyonu yapan taraf, tebligata geçenler uyarınca belirtilen tarihte genel toplantıyı yapma hakkına sahiptir."
Şer'î hükme göre ise, Allahu Te'alâ'nın şu kavlinden dolayı bir bütün olarak beşerî kanuna tâbi olmak gerekmez: فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا "Hayır! Rabbine andolsun ki aralarında çıkan anlaşmazlıklarda Sana [İslam'a] muhâkeme olup sonra da Senin verdiğin hükme içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın tam bir teslimiyet ile teslim olmadıkça îman etmiş olmazlar." [en-Nisâ' 65]
Allahu Te'alâ'nın, [يُحَكِّمُوكَ] kavli, "Senden başkasını hakem kılmasınlar, yani vahyin getirdiklerinden başkasını hakem kılmasınlar" demektir. Dolayısıyla hakem kılınması ve boyun bükülmesi gereken, Allahu Te'alâ'nın hükmüdür, başkası değildir. Bununla birlikte, şeriata muhalif değilse beşerî kanuna tabii olmak caizdir, vaciptir demiyoruz. Yani kararlaştırılan faaliyetleri resmî makamlara bildirmek caizdir. Ancak resmî makamların iznine göre faaliyetin askıya alınması şer'an câiz değildir. Bu esâsa binâen, Annapolis olaylarında başta Hizb'in şebâbı olmak üzere Filistin halkına karşı despotluk uyguladığı sırada Otorite'nin ileri sürdüğü sudan gerekçelerin önünü kesmeyi amaçladık. Dolayısıyla Cenîn, Tulkerim, Kalkilya, Ramallah ve Beyt Lahim ve el-Halîl şehirlerinden her birine 07.09.2008 tarihinde mezkûr tebligatları gönderdik.
Yukarıda kısmen geçen kanuna göre:
1. Kanunen Otoriteye tebligat göndermek dışında bir yükümlülüğümüz yoktur ve işbu tebligat gönderilmiştir.
2. Otorite, kesinlikle bu faaliyetleri engelleme hakkına sahip değildir.
3. Tebligatın gönderilmesinden itibaren 24 saat içerisinde Otorite'nin başka herhangi bir neden dışında sadece trafik akışını düzenlemek amacıyla faaliyete kurallar koyabilir. Faaliyetleri yasaklaması ise kanuna göre mümkün değildir.
4. Bir cevap alınmaması ve 24 saat geçmesi halinde, Otorite'nin tebligatta geçen tüm detaylara muvafık olduğu anlaşılır ve trafik akışını düzenlemekle alâkalı olsa bile artık faaliyete yönelik herhangi bir kural koyamaz.
Faaliyetlerimiz hakkında gazetelere, radyolara vb. yayın organlarına ilânlar vermemizin ve iki bölgeye gönderilen tebligatların üzerinden bir haftadan fazla bir zaman geçmesinin ardından mezkûr tebligatlara yönelik muamelesinde Otorite'nin çelişkili tutumu karşısında hayrete düştük, Otorite makamları ile birimlerinin maksatlı-maksatsız çelişkili tutumlarına ve haberlerine maruz kaldık.
Çelişkili tutumlara gelince; örneğin Kalkilya Vâlisi, aynı gün tebligatı ulaştıranları çağırttı ve memnuniyetini bildirdi. Ardından Vâlilik Ofisi, telefon açarak bu faaliyetin yasal olmadığını bildirdi. Ramallah'ta ise tebligatın üzerinden bir haftadan fazla bir zaman geçmesinden sonra Vâlilik Ofisi, tebligatı ulaştıranı telefonla arayarak talebin reddedildiğini bildirdi. Bunun üzerine tebligatı ulaştıran, bu tavrın yasallığını tartışınca Vâlilik Ofisi bir cevap veremedi ve "görüldüğü kadarıyla bu konu, bizim nezdimizde tamamen açık ve net değil" dedi. Çelişkili haberlere gelince; Otorite kulislerinden ve bazı güvenlik birimi mensuplarından bize ulaşan çelişkili ve tutarsız haberlerin bazıları hikmet ve akla işâret ederken, bazıları ise kibirli bir şekilde baskıyla, despotlukla ve kuvvet yoluyla engellemekle tehdit etmekteydi.
Bu bağlamda aşağıdaki hakîkatleri hatırlatmak istiyoruz:
1. Hizb-ut Tahrir'in dünyadaki çalışması, Nübüvvet Minhâcı üzere İkinci Râşidî Hilâfet'i kurarak İslâmî hayatı yeniden başlatmak için Kerîm Rasul [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'i örnek almak üzere siyâsî ve fikrî boyutta ciddiyetle çalışmaktır. O devlet ki yeryüzünde Allah'ın dînini tatbik edecek, işgâl altındaki Müslümanların beldelerini kurtaracak ve tüm dünyada adalet ve nûru yayacaktır. Böylece hem Müslümanlar, hem de onlarla birlikte tüm insanlık kurtulacaktır.
2. Otorite sahipleri olarak sizler bilmektesiniz ki işgâle hizmet etmek veya yok olmaktan başka seçeneği olmayan işgâle boyun bükmüş bir otorite için sizlerle rekabet etmeyiz. Hizb, sözde devlet olan bir belediyenin ötesinde süper bir devleti idare etmeye muktedir olmasına rağmen bu Otorite, altın tepside bize sunulmuş olsa dahi kesinlikle onu kabul etmeyiz. Çünkü bunu bir günah olarak sayarız. Zîra hem onun varlığı, hem de ona katılmak haramdır.
3. Daha önce ileri sürdüğünüz sudan gerekçelerin önünü kesmiş bulunuyoruz. Zîra bu tebligatları bizzat sizin kanununuza göre size gönderdiğimiz halde bizzat sizler, kanununuzu çiğnediniz ve kanuna karşı gelenler gibi davrandınız.
4. Sizler biliyorsunuz ki bizler ne zayıflıktan dolayı sizlere tebligatlar gönderdik, ne de mevcut nizâmlar ile Otorite hakkındaki şer'î ve siyâsî görüşümüzü değiştirdik ve değiştirmeyeceğiz de! Bilakis bunu, şer'î hüküm çerçevesinde ve belirlediğimiz açık bir amaçla yaptık.
Bunlara binâen kamuoyu karşısında sizlere aşağıdaki hususları açıklıyoruz:
1. İslâm dâvetini taşımak için elbette sizden izin alacak değiliz. Zîra bu, Melik-ul Mulûk, el-Muntakim ve el-Cebbâr olan Allah'ın bir farzdır. Bu davetin taşınmasındaki örneğimiz, Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'dir ki Aleyhi's Salâtu ve's Selâm şöyle buyurmuştur: والله يا عم لو وضعوا الشمس في يميني، والقمر في يساري، على أن أترك هذا الأمر، ما تركته، حتى يظهره الله أو أهلك دونه "Vallahi, Ey Amca! Bu işi terk etmeme karşılık, güneşi sağ elime ve ayı da sol elime koysalar, yine de vazgeçmem! Tâ ki ya Allah, onu (İslâm'ı) izhâr eder, ya da ben onsuz helâk olurum."
2. Bizler, ilân ettiğimiz üzere faaliyetlerimizi yapmaya kararlıyız ve -kanuna göre- bizim nezdimizde sizler, kanunun belirdiğinin dışında hiçbir şeye sahip değilsiniz. Yürüyüş ve konferans gibi faaliyetlerimize karşı koyduğunuz takdirde kanuna karşı çıkmış olursunuz ve bundan daha ötesini zikretmeye gerek duymuyoruz. Böyle yapmakla da saldırgan olmuş ve bundan da mesûl olursunuz.
3. Hilâfet'in yıkılışının yıldönümünde faaliyetlerimize saldırarak karşı koyarsanız tüm sorumluluk size aittir ve hatırlatırız ki senelerdir süregelen faaliyetlerimiz, hiçbir sıkıntı veya olay çıkmaksızın silsileler halinde devam etmiştir. Düzenlediğimiz on binlerce kişilik yürüyüşte ne trafiğin akışı, ne de genel düzenin seyri aksamıştır. Bilakis nizamda ve intizamda örnek ve model olmuştur, güvenlik görevlileriniz buna şahittir. Faaliyetlerimizin duruluğu ve berraklığı ancak sizlerin müdahalelerinizden sonra bulanmıştır. Sizler ki günlük olarak Yahudinin en küçük askerî devriye cipleri tarafından çiğnenen, gasp edilmiş bir otoritenin peşindesiniz.
4. Faaliyetlerimize karşı koyduğunuz takdirde, ezmeye ve katletmeye yönelik önceki gerekçeniz olan tebligat gönderilmemesinin sahte bir gerekçe olduğunu kendiniz de bilmektesiniz. Şüphesiz bu, her neye mâl olursa olsun siyâsî tavırlarınızı, İslâm'a, Hilâfet'e ve onun için çalışanlara saldırılarınızı ifşâ etmek üzere yükselen muhlis sesleri bastırmaya yönelik gerçek tavırlarınızı örtmeye çalıştığınız bir gerekçeden ve kılıftan öte bir şey değildir. Oysa sizler bilmektesiniz ki bizim çağrımız, İslâm'a, davetin taşınmasına ve Hilâfet Devleti'nin kurulmasına yönelik barışçıl siyâsî bir çağrıdır. Faaliyetlerimize karşı çıkmanız durumunda, gece-gündüz Hilâfet'e, ona dâvet edenlere, onun için çalışanlara karşı savaşmayı sürdüren, araştırma merkezlerinde tüm dikkatlerini ve zihinlerini Allah'ın izniyle çok yakında kıyama kalkmaya hazırlanan muazzam devletimize nasıl karşı koyacaklarına yoğunlaştıran Kâfirlerin safında yer almış olursunuz.
Son olarak diyoruz ki; aranızda hiç dosdoğru bir adam yok mu? Hilâfet'e ve onun için çalışanlara nasıl karşı koyarsınız? Ümmet'in ümidi ve emeli olduğu halde böyle bir fikre, dâvete ve çalışmaya nasıl karşı koyarsınız? Sizleri ve Müslümanları, altında inim inim inlediğiniz zilletten kurtaracak olan Hilâfet için çalışmaya nasıl karşı koyarsınız? Hilâfet'in azîm tufanı karşısında nasıl durursunuz? Âhiretin hesabını hesaba katmamış, [بِمَاء كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ] "(Erimiş maden gibi) yüzleri haşlayan bir su ile" [el-Kehf 29] verilecek cevaptan korkmamış olsanız da şunu iyi biliniz ki Hilâfet, kendisine saldıranları ve karşı çıkanları dünyada hesaba çekecek ve kendisi ile Hilâfet arasında Doğu ile Batı arası kadar mesafe olsa, sığınacak bir barınak bulamayacaktır. Hâlâ akletmez misiniz?
Ey Müslümanlar, Ey Filistin Halkı! Sizleri Hilâfet fikri ve Ümmetin evlatlarından onun için çalışan muhlîslerin etrafında toplanmaya, bu fikre ve onun için çalışanlara saldıran herkese engel olmaya çağırıyoruz. Çünkü Hilâfet ve onun için çalışanlar ile savaşmak, İslâm ve Müslümanlar ile savaşmaktır, Kâfirlerin safında yer almaktır.
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ "Zulmedenler yakında nasıl bir inkılapla devrileceklerini bileceklerdir."[Şuarâ 227]
Biz tebliğ ettik, Sen şâhit ol Ey Allahım!
Allah'a hamd olsun, Salât ve Selâm da Rasûlullah'ın, Ehlinin, Ashâbının ve ona tabi olanların üzerine olsun ve ba'd:
Bildiğiniz gibi, bir süredir, Râşidî Hilâfet Devleti'nin kurulması için sizden nusret talep etmek üzere sizlere ne bir heyet gönderiyoruz, ne de bir mektup yazıyoruz. Çünkü can kulağı ile işitiyor ve çıplak gözle görüyoruz ki sizler Hilâfet'i arkanıza atmaktasınız ve Allah'ın Kitâbı ile Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in Sünneti'nden, Hilâfet'in kurulması için çalışmayı farz kılan, daha da ötesi Müslümanların boyunlarında bey'ata müstahak bir Halîfenin çıkarılması için çalışmaktan geri kalanın ölümünü câhiliye ölümü haline getiren sahîh şer'î delîllere isyân etmektesiniz. Nitekim İmâm Muslim'in, Abdullah ibn-u Ömer'den tahriç ettiği hadîs-i şerîfte Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] şöyle buyurmuştur: وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً "Her kim boynunda bey'at olmadan ölürse, cahiliye ölümü ile ölür." Bu ise böylesi bir çalışmadan geri kalanlara duçar olacak günahın büyüklüğüne delâlet etmektedir.
Bu durum, halkın fertlerinden bir fert olarak Müslüman hakkındadır.
Yöneticilere gelince; elbette onların azâbı daha şiddetli, günahları daha büyüktür. Allah Subhânehu onlara vaatte bulunmuştur; Allah'ın indirdikleri ile de yönetmeyen, Hilâfet'i de îlân etmeyen yöneticilere, Allah'ın yasakladıklarını yapan, Kâfirlerle dostluk kuran, onlara sevgiyle yaklaşan, onlar yanında izzet arayan yöneticilere, işte bütün bu yöneticilere Allah, oldukça şiddetli bir vaatte bulunmuştur:
Allah'ın indirdikleri ile yönetmeyen ve İslâm'ı da inkâr eden yöneticiyi, Allah'ın âyetleri küfür ile vasfetmiştir. Allah Subhânehu şöyle buyurmuştur: وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile yönetmezse, işte onlar kâfirlerin ta kendileridir." [el-Mâ'ide 44]
Allah'ın indirdikleri ile yönetmeyen, ancak İslâm'ı da inkâr etmeyen yöneticiyi ise âyetler fısk ve zulüm ile vasfetmiştir. Allah Subhânehu şöyle buyurmuştur: وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile yönetmezse, işte onlar zâlimlerin tâ kendileridir." [el-Mâide 45] Ve şöyle buyurmuştur: وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile yönetmezse, işte onlar fâsıkların ta kendileridir." [el-Mâ'ide 47]
Allah'ın yasakladıklarını yapan, İslâm ve Müslüman düşmanı Kâfirlerle dostluk kuran, onlara sevgiyle yaklaşan, onlar yanında izzet arayan yöneticiler, muhakkak ki kendileri için elîm bir azap bulunan münâfıklar zümresi hakkındaki apaçık âyetlerin kapsamındadırlar. Allah Subhânehu şöyle buyurmuştur: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُم مِّنَ الْحَقِّ "Ey îmân edenler! Benim de düşmanım, sizin de düşmanınız olanları, sevgi göstererek dost edinmeyin! Oysa onlar size gelen hakkı inkâr etmişlerdir." [el-Mumtehine 1] Ve şöyle buyurmuştur: بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا 138 الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا "Münâfıklara kendileri için çok elîm bir azap olduğunu müjdele! (138) Onları ki Mü'minleri bırakıp da Kâfirleri dost edinirler. (Bunu yaparak) onların yanında izzet mi arıyorlar? Muhakkak ki izzetin tamamı Allah'a aittir." [en-Nisâ 138-139]
İşte bütün bunlar ve söz konusu vâkıanız sebebiyle size karşı böyle bir tutum takınıyor, bildiğiniz gibi, bir süredir, Hilâfet'in kurulması için sizden nusret talep etmek üzere sizlere ne bir heyet gönderiyor, ne de bir mektup yazıyoruz.
Fakat son zamanlarda iki hususun vâkıası şiddetlendi, hacmi büyüdü ve bu da bizi başka bir tutum takınmaya yöneltti. Bu iki husus şunlardır:
Birincisi: Müslümanların Hilâfet meselesine dikkat çekici bir yöneliş ile yönelmeleridir. Nitekim Hizb-ut Tahrir'in Hilâfet konusunda geçmişte düzenlediği konferanslara, seminerlere ve oturumlara onlarca yahut yüzlerce kişilik katılımlar görülürken, şu anda binlerce, hatta yüz binlerce ve daha fazla sayıda katılım göstermektedirler. Bu da Hilâfet'in, yalnızca fikrî yönden değil, aynı zamanda amelî yönden de Müslümanların meselesi haline gelmeye başladığına işaret etmektedir.
Dolayısıyla bu hususu dikkate alan ve üzerinde tefekkür eden yöneticiler, Müslümanların Hilâfet'e, kurulması için çalışmaya ve onu desteklemeye dönük bu kalabalık yönelişinin aksine hareket edemezler.
İkincisi: Batı'nın, bilhassa Amerika'nın bu İslâmî bölgeye yönelik yeni stratejisidir. Zîra onlar, kargaşa tohumları ekmekte, ayrılık ateşleri körüklemekte, sonra saldırganlık ve düşmanlık fitilleri ateşlemektedirler. Sonra çeşitli yeni yönetim planları çizmektedirler; federalizm, konfederalizm, özerklik... Buna terettüp eden ise, rollerini tüketen yöneticilerin atılacak, böylelikle Allah'ın indirdikleri ile yönetmemelerinden ve Allah düşmanlarını dost edinmelerinden ötürü evvelemirde dînlerini kaybetmelerinden sonra dünyalarını da kaybedecek olmalarıdır.
Dolayısıyla bu hususu dikkate alan ve üzerinde tefekkür eden yöneticiler, bunda bir ibret, hem de nasıl bir ibret göreceklerdir.
İşte bu iki husus üzerinde çok durduk, sonra size gönderdiğimiz bu mektup ortaya çıktı. Bilginiz olsun, mektup gönderilme açısından sizleri üç kesim olarak görüyoruz:
Birinci kesim: Devlet dinamiklerine sahip İslâmî beldeleri yöneten, heyetimiz yoluyla zor da olsa ulaşabildiğimiz kesimdir. Bu kesime mektubumuzu heyetimizle taşıyarak ulaştırıyoruz.
İkinci kesim: Devlet dinamiklerine sahip İslâmî beldeleri yöneten, fakat emniyet birimleri ve şerîr zebânileri ile kendini çevreleyip, heyet veya ferd vasıtasıyla hak sözün kendisine ulaşmasını engelleyen kesimdir. Bu kesime mektubumuzu heyet dışında başka bir vesileyle ileteceğiz.
Üçüncü kesim: Devlet dinamiklerine sahip olmayan İslâmî beldeleri yönetenler ile kendilerine ulaşılmasının bir yararı olmayan kesimdir. Bu kesime ise mektubu göndermekte acelemiz yoktur.
Bu şekilde sizleri üç kesim halinde görüyoruz ve bu mektubu ona göre ulaştırıyoruz.
Ey Müslümanların Beldelerindeki Yöneticiler!
Diyebilirsiniz ki Hizb-ut Tahrir'i böylesine cüretkâr kılan nedir ki gelip kapılarımızı zorluyor, bize sıfatsız hitap ediyor? Yakaladığımızda nasıl yakaladığımızı bilmez mi hiç? Sonra gönderdiği heyetin kendisine sâlimen dönüp dönmeyeceğinden endişe etmez hiç?
Deriz ki size sıfatsız hitap ediyoruz, çünkü konuşmada tekellüften ve hitapta gösterişten hoşlanmıyoruz. Yakaladığınızda nasıl yakaladığınızı da elbette biliyoruz ve bunu, Kaviyy-ul Azîz-ul Cebbâr olan Allah da bizlere haber vermiştir: وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ "Yakaladığınız zaman zorbalar gibi yakalıyorsunuz" [eş-Şu'arâ 130] Lâkin şunu da biliyoruz ki Allah'ın yakalaması daha ağır, daha şiddetlidir: إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ "Şüphesiz Rabbinin yakalaması mutlaka çok şiddetlidir." [el-Burûc 12] Heyetimiz için endişe edip etmediğimize gelince; bizler kesinlikle îmân ediyoruz ki Allah'ın bizim için yazdığından başkası bize asla isâbet etmeyecektir: قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ "De ki: Allah'ın bizim için yazdığından başkası bize asla isâbet etmeyecektir. O bizim Mevlâmızdır, o halde mü'minler ancak Allah'a tevekkül etsinler." [et-Tevbe 51]
Yine diyebilirsiniz ki Hizb-ut Tahrir'in derdi yönetimi ele geçirmektir...
Deriz ki bizim derdimiz, Râşidî Hilâfet Devleti'ni kurarak yeryüzünde İslâmî hayatı yeniden başlatmaktır ve Allah Subhânehu'nun ve Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in emrine icâbeten kendimizi buna adamışızdır. Bizim derdimiz, yönetime, herhangi bir yönetime ulaşmak değildir, bilakis azîm Hilâfet farzının edâsına ulaşmaktır. Bu ise yalnızca bize emredilmiş azîm bir farz değildir, bilakis her Müslümana farzdır, hele yöneticilere daha şiddetlice ve daha azîmce farzdır.
Yine diyebilirsiniz ki Hizb-ut Tahrir'in Hilâfet'i kurmaya yönelik çabası, hayaldir, boşa kürek çekmektir. Devamla da diyebilirsiniz ki varsayalım Hilâfet kuruldu, o zaman büyük devletler başına üşüşecek, onu darmadağın edecektir!
Deriz ki tam aksine Hilâfet'in kurulması için çalışmamak boşa kürek çekmektir. Hilâfet'in kurulması ise Allah'ın izniyle fiilî bir hakîkattir; şu dört hakîkat bunu teyit eder:
Birincisi: Allah [Subhânehu ve Te'alâ]'nın îmân edip sâlih ameller işleyenlere, kendilerinden öncekileri yeryüzünde Halîfe kıldığı gibi onları da yeryüzünde Halîfe kılacağına dair vaadidir. Allah Subhânehu şöyle buyurmaktadır: وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لاَ يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الفَاسِقُونْ "Allah, sizlerden îmân edip sâlih amel işleyenlere kendilerinden öncekileri yeryüzünde Halîfe kıldığı gibi onları da yeryüzünde Halîfe kılacağını, onlar için seçtiği dinlerini (İslam'ı) yeryüzünde hâkim kılacağını, korkularını güvene çevireceğini vaat etti. Zira onlar yalnız Bana kulluk ederler ve hiçbir şeyi Bana ortak koşmazlar. Bundan sonra her kim küfrederse, işte asıl fasık onlardır." [en-Nûr 55]
İkincisi: Şu an içerisinde bulunduğumuz "zorba diktatörlük" döneminden sonra yeniden Nübüvvet Minhâcı üzere Râşidî Hilâfet'in geri döneceğine dair Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in müjdesidir. Salâvâtullahi ve Selâmuhu Aleyh, İmâm Ahmed'in Huzeyfe ibn-ul Yemân'dan tahriç ettiği sahîh hadîste şöyle buyurmaktadır: تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا عَاضًّا فَيَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ "Allah'ın olmasını dilediği kadar aranızda Nübüvvet olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde Allah onu kaldıracaktır. Sonra Nübüvvet Minhâcı üzere [Râşidî] Hilâfet olacaktır. Böylece Allah'ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra Isırıcı Meliklik olacaktır. Böylece Allah'ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde Allah onu da kaldıracaktır. Sonra Zorba Diktatörlük olacaktır. Böylece Allah'ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra (yeniden) Nübüvvet Minhâcı üzere [Râşidî] Hilâfet olacaktır." Sonra sükut etti. [Ahmed tahric etti]
Üçüncüsü: Allah'ın vaadi tahakkuk edinceye değin Hilâfet'in kurulması için çalışmaya, bu çalışmayı desteklemeye, ardından Hilâfet'in korunması için gözünü kırpmaksızın nöbet tutmaya ve onu bağrına basmaya hazır, capcanlı, faal bir ümmetin varlığıdır. Zîra İslâm Ümmeti, Allah'ın kendisini uğrunda ortaya çıkardığı aslî mecrasına hızla yönelmektedir. Allah Subhânehu şöyle buyurmaktadır: كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنْ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ "Sizler, insanlar için çıkartılmış en hayırlı ümmetsiniz. Ma'rufu emreder, münkerden nehy eder ve Allah'a iman edersiniz." [Âl-i ‘İmrân 110]
Dördüncüsü: Allah Subhânehu'ya karşı muhlis, Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'e sâdık, Allah'ın vaadi ve Rasulü'nün müjdesi kendi eliyle tahakkuk edinceye değin gecesini gündüzüne katarak ilerleyişini hızlandıran, Allah için hiçbir kınayıcının kınamasından korkmayan, Allah'ın izniyle hiçbir mihrakça gevşetilemeyen, hiçbir zorbaca zayıflatılamayan ve Allah'ın emri, vaadi gelinceye kadar böyle kalacak olan ve âdeta Salâvâtullahi ve Selâmuhu Aleyh'in kavlini doğrulayan bir Hizbin varlığıdır. Nitekim İmâm Muslim'in Sevbân'dan tahriç ettiği hadîs şöyle buyurmaktadır: لاَ تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ لاَ يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ حَتَّى يَأْتِي أَمْرُ اللهِ وَهُمْ كَذَلِكَ "Ümmetimden hak üzere zâhir olan bir tâife dâima var olacaktır. Kendilerini yardımsız bırakanlar onlara hiçbir zarar veremeyecektir. Tâ ki onlar bu haldeyken Allah'ın emri gelinceye kadar."
İşte bu dört hakîkatin her biri, Hilâfet uğrunda çalışmanın bir hayâl ve boşa kürek çekmek olmadığını haykırırken, bu dördünün toplamı nasıl olur öyleyse?!
Hilâfet kurulduğunda büyük devletler başına üşüşüp darmadağın ederler sözüne gelince; süregelen vâkıaları kavrayış, bu sözü yerin dibine geçirir! Zîra bu büyük devletlerin başı olan Amerika Birleşik Devletleri ve bu büyük devletlerden olan müttefikleri, düşmanlardakinin onda biri kadar bile maddî kuvvet araçlarına sahip olmayan Müslüman fertlerin direnişi karşısında Irak'ta ve Afganistan'da istikrar bulmaya güç yetirememişlerdir. Hem de bu fertler, sayıca ve teçhizatça kayda değer dinamiklere sahip bir devlet olmadıkları halde böyle olmuştur.
O devletler, elebaşları ile birlikte Irak'ta ve Afganistan'da o Müslüman fertlerin karşısında istikrar bulmaya güç yetirememişlerse, nasıl olacak da Hilâfet'in başına üşüşüp onu darmadağın edeceklermiş?! Böyle bir sözü ancak bakma ve görme yetisini yitirmiş, İslâm'ın azametini ve İslâm Devleti'nin azametini idrâk edememiş ve Zikr-ul Hakîm'in; إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ "Eğer siz Allah'a [Dînine] nusret verir, Allah da size nusret verir, ve ayaklarınızı [Dîni üzere] sâbit kılar." [Muhammed 7] anlayışını ve Allah Subhânehu'nun kavlini; إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ ءَامَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الأَشْهَادُ "Muhakkak ki Rasullerimize ve îmân edenlere hem bu dünya hayatında hem de şâhitlerin (şâhitlik için) kalkacakları günde nusret vereceğiz." [Ğâfir/Mu'min 51] ve İmâm el-Buhârî ile İmâm Muslim'in tahriç ettiği ve lafzı el-Buhârî'ye ait hadîste Rasûlullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in; نُصِرْتُ بِالرُّعْبِ مَسِيرَة شَهْرٍ "Bir aylık mesafeden (düşmanlarıma) korku salmakla muzaffer kılındım." kavlini hiç kavrayamamış ve kezâ târihî hakîkatleri, bilhassa İslâmî Ordu'nun Allah'ın izniyle asla kahredilmeyeceği hakîkatini kavrayamamış olanlar söyler.
Ayrıca Irak'ta ve Afganistan'da kendilerine direnen Müslüman fertler karşısında istikrar bulamayan bu büyük devletlerin acziyetine ekleyeceğimiz bir diğer husus daha var; gerçek şu ki Müslümanların beldelerindeki ajan yöneticiler, ülkelerini karadan, havadan ve denizden açmasaydı, Müslümanların beldelerine saldırmak üzere bombardıman uçaklarının hareket ettikleri üsler açmasaydı, bu devletler Afganistan ve Irak topraklarını çiğnemeye asla güç yetiremezlerdi. Dolayısıyla Müslümanların beldelerindeki bu yöneticilerin vâkıası, bu büyük devletlerin düşmanlıkları için bir destek ve dayanak olmalarıdır. Yapabildiklerinin en iyisi; Amerika ve müttefiklerinin uçakları ve gemileri Müslümanların beldelerine bombalar yağdırdığı sırada, bir yandan Amerika ile müttefikleri arasında, öte yandan Irak ve Afganistan halkı arasında kendisini tarafsız gösterenlerin yaptığıydı.
Hilâfet'in kurulması halinde ise, bu ajan yöneticilerin bu durumu söz konusu olmayacaktır. Onlardan hangisi, Azîz İslâm Ümmeti'nin koruyup kollayacağı Hilâfet karşısında dikilmeye cüret edebilir ki? Bilakis bu ajanlar, gönüllü yada gönülsüz mutlaka gözden kaybolacaklardır. İşte o takdirde düşmanlar kendilerine, ellerini kollarını sallayarak girdikleri İslâmî beldelerin kapılarını ardına kadar açan hiçbir hâin bulamayacaklardır.
İşte böylece açıklığa kavuşmaktadır ki Hilâfet'in kurulması, Allah'ın izniyle çok da uzak olmayan bir vakitte vukuu bulacak fiilî bir hakîkattir. Kurulmasından sonra da dayanıklılığı ve istikrârı muhakkak olacaktır, İnşâAllah. Bugün "büyük" olan bu devletlerin binası da, bu devletler ile birlikte derin bir çukura düşecektir.
Son olarak diyebilir ve emin de olabilirsiniz ki Hizb-ut Tahrir kesin olmasa da muhtemelen bizim kendisine icâbet etmeyeceğimizin farkındadır, o halde niçin bize bir heyet gönderiyor yahut bir mektup yazıyor?
Deriz ki evet, bunu söyleyebilirsiniz, emin de olabilirsiniz. Yine de size bir heyet gönderiyor yahut bir mektup yazıyoruz, çünkü Azîz-ul Hakîm olan Rabbimizin kavlinden hareket ediyoruz: مَعْذِرَةً إِلَى رَبِّكُمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ "Rabbimize mazeret beyan edelim diye, bir de sakınırlar ümidiyle (öğüt veriyoruz)." [el-A'râf 164]
Belki sakınırsınız da Âhiret'i, Hesap Günü'nü hatırlarsınız. O gün adâletli hâkim; Kaviyy, Azîz ve Cebbâr olan Allah'tır. O gün hiç kimseye zulmedilmez ve karşılık da Cennet yahut Cehennem olur: فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ "Her kim ateşten uzaklaştırılır da Cennet'e sokulursa o kazanmıştır." [Âl-i İmrân 185]
Belki sakınırsınız da, ömrünüz ne kadar uzun olursa olsun, bir gün toprağın altına gömüleceğinizi, tahtlarınızı, taçlarınızı, servetlerinizi, zenginliklerinizi, görkemli bahçelerinizi, saraylarınızı terk etmek zorunda kalacağınızı, o gün halinizin nasıl olacağını hatırlarsınız: كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ 25 وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ 26 وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ 27 كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ 28 فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاء وَالأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ "Geriye nice şeyler bıraktılar; bahçeler ve pınarlar, (25) ekinler ve seçkin konaklar, (26) zevkini sürdükleri nice nîmetler, (27) İşte böylece biz de onları başka bir topluma miras bıraktık. (28) Semâ ve arz onlara ağlamadı, onlar mühlet verilenlerden de değildi." [ed-Duhân 25-29]
Belki sakınırsınız da, yüklendiğiniz günahların ağırlığını görürsünüz: Sizler, Allah'ın indirdikleri ile yönetimi engellediniz, sizler Allah yolunda Cihâd'ı terk ettiniz, sizler Allah düşmanları ile dostluk kurdunuz, Müslümanların pek çok beldesi helâk edilirken sizler bakakaldınız, işte Filistin, işte Keşmir, işte Kıbrıs, işte Doğu Timor, işte Irak ve Afganistan'ın parçalanması, işte Güney Sudan'ın koparılması, işte Somali'de ve Çeçenistan'da yaşanan katliamlar... Bütün bunlarda iki konumdan birindeydiniz: ya kayıplara ortak oluyordunuz, yahut kabirlerin sessizliği gibi susuyordunuz. Bu da zillet, hezimet ve aşağılanma getirdi, musibet üstüne musibet getirdi... Yine de ne tevbe ediyorsunuz, ne de ibret alıyorsunuz! أَوَلاَ يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لاَ يَتُوبُونَ وَلاَ هُمْ يَذَّكَّرُونَ "Onlar her sene bir kez yahut iki kez imtihân edildiklerini görmüyorlar mı? Sonra da ne tevbe ediyorlar ne de ibret alıyorlar!" [et-Tevbe 126]
Belki sakınırsınız da, bizi üzerinde çok durduran, sonra size bu mektubu gönderten iki hususu tedebbür edersiniz. O halde bunlar, sizi de icâbet etmeye yöneltsin de bu günahlarınızı biraz olsun hafifletsin, Allah'a selîm bir kalp ile gelenden başka, hiçbir malın ve evladın fayda vermeyeceği gün sâhifeleriniz ak olsun.
Mektubumuzun konusu olan, "Hilâfet'in kurulması için bize nusret verme" konusunda bize icâbet ederseniz, heyetimiz bunu sizden işitmeye hazırdır. Ardından bu icâbetinizin gerektirdiği hususlar konusunda size geri dönülecektir. İcâbet edeceğiniz halde size heyet göndermemiş isek, bu mektubun sonunda medya büromuzun yazılı adresleri ile temas kurunuz. İcâbetiniz bize ulaştığı anda, bu icâbetinizin gerektirdiği hususları size bildireceğimizden kuşkunuz olmasın.
Îcâbet etmemiş iseniz, o takdirde sizler Allah'a hiçbir şey ile zarar veremezsiniz, Hilâfet'in kurulmasını da asla engelleyemezsiniz. Onun kurulacağı, Allah Subhânehu'nun vaadi ile, Rasûlü [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in müjdesi ile muhakkaktır. İcâbet etmeyen sizler ise her iki yurtta, dünyada ve Âhiret'te mutlaka horluğa ve hüsrana uğrayanlardan olacaksınız. وَذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ "İşte bu, gerçekten apaçık hüsrândır!" [el-Hacc 11]
İşte biz tebliğ etmiş, uyarmış olduk... Sonra Rabbimize göstereceğimiz bir mâzerete sahip olduk.
وَاللّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ "Şüphesiz ki Allah, emrine ğâlibdir. Velâkin insanların çoğu bunu bilmezler!" [Yûsuf 21]
