Hizb-ut Tahir / Bangladeş Resmî Sözcüsü Muhyiddîn Ahmed, Barak Obama'nın Amerika Birleşik Devletleri'nin 42. başkanı seçilmesi münasebetiyle bir basın açıklaması yayınladı ve şöyle dedi: "Barak Obama'nın "Değişim" şeklindeki seçim sloganı, kesin bir yalandır. Zîra Amerika'nın Sömürgeci Kapitalist politikası, asla değişmeyecektir. Çünkü Barak Obama, George Bush'un İslâmî Ümmet'e karşı açtığı haçlı savaş sürecini tamamlayacaktır ve programı, sadece Irak'taki Amerikan askerlerinin Afganistan'a konuşlandırmasını öngörmesinden dolayı Amerika'nın İslâmî beldeleri işgâli sona ermeyecektir. Ayrıca Obama, Amerika'nın Pakistan'a yönelik savaşı sürdürmesi niyetini açıkladığı gibi Amerika'nın Filistin arzını gaspeden Yahudi varlığına verdiği desteği kesmeyecektir. Nitekim Barak Obama, hem Siyonist lobisi, hem de Amerikan-İsrail Dostluk Derneği önünde yaptığı konuşmasında şöyle demiştir: "el-Kuds, İsrail'in başkenti olmaya devam edecek ve tek bir şehir olarak kalması gerekir."

Muhiddîn Ahmed şöyle ekledi: "Afrika kökenli birinin seçilmiş başkan olmasına izin veren Amerikan fikrinin örnekliğini bir kanıt olarak göstermek amacıyla Amerikan medyasının propagandasını yaptığı üzere Barak Obama'nın seçilmesinin, tarihî bir olay olduğu doğru değildir. Aksine bu, Amerika açısından bir utançtır ve 'Amerikanın büyüklüğüne' ilişkin bir kanıt olamaz. Zîra onlar, ırkçılık meselesini tartışırlarken ve konuşurlarken azîm İslâm, bu sorunu 1400 yıl önce çözerek onları geçmiştir. Bu sırada onlar ise, bunu çözmek amacıyla şu ana kadar birbirleriyle çatışmaktadırlar. Nitekim el-Buhârî, Enes İbn-u Mâlik'ten Nebî [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in şöyle dediğini rivâyet etmiştir:

اسمعوا وأطيعوا، وإن استُعمِل عليكم عَبدٌ حَبشَيٌ، كأن رأسه زبيبة "Başınıza üzüm kurusu gibi Habeşli bir köle atansa dahi (ona) kulak verin ve itaat edin." Muslim'in Umm-ul Husayn yoluyla rivâyetinde ise şöyle geçmiştir: يقودكم بكتاب الله "Size Allah'ın Kitâb'ı ile liderlik eden..."

Son olarak Muhuddîn Ahmed, Müslümanları İslâmî âlemdeki Amerikan ajanı politikacıların ve aydınların, Barak Obama'nın seçilmesi, "Daha güzel bir Amerika'ya" götürecektir şeklindeki fikri yayma teşebbüslerine karşı uyararak İslâmî Ümmet'in, Amerikan haçlı saldırısını durduracak ve Müslümanların beldelerini kurtaracak Hilâfet Devleti'nin kurulmasında acele etmesi gerektiğini ifâde etti.

Muhyiddîn Ahmed
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Resmî Sözcüsü ve Genel Koordinatörü
Bangladeş

Hizb-ut Tahrir / Bangladeş Resmî Sözcüsü, Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri "Ban Ki-Moon'un" Bangladeş ziyâretini eleştirdi. Zîra bugün yayınladığı basın açıklamasında şöyle dedi: Küresel sömürgenin kurumu sayılan Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri'nin, sene sonu Aralık ayında yapılacak seçimler öncesinde Bangladeş'i ziyâret etmesi, şüpheli siyasî emareler barındırmaktadır. Zîra hem Birleşmiş Milletler, hem de Genel Sekreteri, mücrim Amerika'nın elindeki birer kukladır.

Nitekim Amerika, Irak ve Afganistan'a saldırıp kadın-erkek olmak üzere Müslümanları katlettiğinde Birleşmiş Milletler, sessizliğini korumakla kalmamış, bilakis cürümün işlenmesinde ona yardımcı olmuştur. Bugün ise Genel Sekreteri, siyasî diyalogdan, seçimlerden, demokrasiden ve Bangladeş'teki siyasî partilerin yeniden şekillendirilmesinden dem vurmaktadır! Oysa daha dün ve halen cürümünde Amerika'ya yardım edenler bizzat onlardır.

El-Hak Tebâreke ve Te'alâ şöyle buyurmuştur:

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَـكِن لاَّ يَشْعُرُونَ "Onlara "Yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayın!" denildiğinde, "Biz ancak reformcularız" derler. Dikkat edin! Onlar bozguncuların ta kendileridir. Lâkin bunun şuurunda değildirler." ^{[el-Bakara 11-12]}

Barıştan, reformdan ve demokrasiden dem vuran bu tür şahsiyetlerin ve kurumların kalplerini kin bürümüştür, İslâmî Ümmet'e zarar vermek amacıyla daima ona karşı plan ve desise kurarlar. O halde onlardan sakının!

Muhyiddîn Ahmed

حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Resmî Sözcüsü ve Genel Koordinatörü
Bangladeş

Dün, 30.10.2008 günü Suriye'de muazzam bir kalabalık, el-Bukemal bölgesini vahşice bombardımana tutan Suriye topraklarına yönelik Amerikan saldırısının ardından Amerika'yı ve Yahudi varlığını kınamak üzere sokağa döküldü. Her ne kadar bu muazzam gösteri, hem Amerika'nın Irak'ı işgaline, hem de Yahudi varlığının Filistin ile Golan'ı gaspına yönelik şiddetli nefretin göstergesi olsa da Suriye Nizâmı, bu gösterinin yönünü, saldırıya tepki vermeyi gerektiren sahîh bir kanala yönlendirmeksizin sırf duyguları deşarj etmeye kanalize etmeyi başarmıştır.

Saldırıya tepki vermek, sırf duyguları deşarj etmekle değil bilakis orduları, malum cephelere doğru harekete geçirmekle olur ki bu cepheler, Kuzey Doğu Suriye sınırında bulunan Irak'taki Amerikan askerleri ile Filistin'i ve Suriye'nin Güney sınırındaki Golan'ı işgal eden Yahudi askerleridir. Hiç değilse saldırgan ile diplomatik ilişkiler kesilmeli ve teslimiyetçi müzakereler yapılmamalıdır. Ancak Suriye Nizâmı, ne ona ne de buna cesaret edebilmektedir. Çünkü o, ne Amerika ile ilişkilerini kestiğini, ne de Yahudi varlığı ile Türkiye'deki müzakereler takvimini durdurduğunu açıklayamaz!

Bu nizâm, saptırmanın, çaptırmanın, dahası zilletin ve aşağılanmışlığın içerisine saplanmıştır. Zira o, zulmü altında inim inim inleyen halka karşı aslan kesilirken, düşmanların karşısında zelil şekilde boyun eğmektedir. Daha dün İsrail uçakları, Suriye hava sahasını ihlal edip Dîyr el-Zûr noktasını vurunca bu nizâm, cevap hakkını koruyacağını ve uygun bir zamanda gerekli adımları atacağını açıkladı... Bu gerekli adımların, Yahudi varlığı ile Türkiye'de yürüttüğü teslimiyetçi müzakereler oluğunun ortaya çıkması pek de uzun sürmedi!

Aynı şekilde bugün, Amerikan uçaklarının Suriye hava sahasını ihlal etmesi ve el-Bukemal'de katliam işlenmesinden sonra bu nizâm, Amerika ile Irak'ın başına diktiği otoritenin yürüttüğü soruşturmanın sonucunu beklediğini, bu konuda Suriye'nin bilgi sahibi olacağını ve sonra da Suriye'nin uygun adımı atacağını açıkladı! Aklı başında bir kimse saldırganın kendi saldırısı hakkında yürüttüğü, daha sonra da saldırıya maruz kalanın bilgi sahibi olduğu bir araştırmadan medet umar mı hiç?! Olsa olsa bu, Amerika ile Suriye Nizâmı'nın, bu saldırı üzerinde anlaşmış olmasıdır! Amerikan dostu bu nizamın gidişatının yıllardan beri bugüne kadar tercih ettiği şey işte budur.

Hizb-ut Tahrir / Suriye Medya Bürosu, bu fasit nizamın değiştirilmesi ve Hilâfet'in kurulması amacıyla Ümmetin, bilhassa kuvvet ehlinin azmini biler ki Suriye olması gerektiği İslam Dâr'ının merkezi konumuna geri dönsün. Böylece sadece düşmanın püskürtüldüğü değil bilakis düşmanları sersemleten sırtına vurduğu darbelerle işgal edilmiş toprakları kurtarmak üzere orduların hareket ettiği İslam'ın gerçek kalelerinden bir kale haline gelsin. İşte o gün, mü'minler Allah'ın nusreti ile sevineceklerdir.إِنَّ فِي ذَلِكَ لَذِكْرَى لِمَنْ كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ "Şüphesiz bunda, aklı olan veya hazır bulunup kulak veren kimseler için bir öğüt vardır." ^{[el-Kâf 37]}

حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Suriye Vilâyeti
Medya Bürosu

Müslüman, küçük-büyük her amelinde, sözünde ve davranışında Allah'ın emirlerine ve nehîylerine bağlanmalıdır. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلاَ مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً مُّبِينًا "Allah ve Rasulü, bir işe hükmettikleri zaman mü'min bir erkek ve mü'min bir kadına kendi işlerinde artık seçme hakkı yoktur. Her kim Allah'a ve Rasulü'ne isyan ederse apaçık bir sapıklıkla sapıtmış olur." ^{[Ahzâb 36]}

Nitekim sahâbe [Rıdvânullahi Aleyhim], hayatlarının her işi hakkında şer'î hükmü araştırıyorlar ve ona bağlanıyorlardı. Ahmed, Râfi İbn-u Hudeyc'ten şöyle dediğini rivâyet etmiştir: "Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem] döneminde araziyi muhâkale (kiraya vermek) ederek sülüs (üçte bir), rubu (dörtte bir) ve müsemmâ (muayyen) bir yiyecek karşılığında kiraya veriyorduk. Derken bir gün amcalarımdan bir geldi ve dedi ki: Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem], bizim için faydalı olan bir şeyi bize yasakladı. Fakat Allah'a ve Rasulü'ne itaat bize daha faydalıdır. Araziyi muhâkale ederek sülüs (üçte bir), rubu (dörtte bir) ve müsemmâ (muayyen) bir yiyecek karşılığında kiraya vermemizi nehyetti."

Yakında Amerikan seçimleri yapılacak, mâli ve siyasî krizlerden çıkmak veya sivil haklarının iyileştirilmesi için pek çok insan ona bel bağlayacaktır. Bilhassa Müslümanlara, bu seçimlerin Kapitalizmin ve demokrasinin felaketleri yüzünden insanların çektiği sıkıntılardan hiçbir şeyi değiştirmeyecek olmasının ötesinde bu seçim sürecinin bir parçası olmalarının câiz olmadığını açıklamak istiyoruz. Çünkü seçimler, sadece muayyen bir adayın isminin bulunduğu oy pusulasını, seçim sandığına atmaktan ibaret değildir. Bilakis seçimler, ister başkan, ister eyalet vâlisi, ister kongre üyesi, ister belediye başkanı, isterse başka birisi olsun söz konusu adaya mutlak vekâlet vermek demektir. Bu seçime ortak olmanın şer'î hükmü ise, seçimden talep edilen şeylerin vakıasıyla alakalıdır. Dolayısıyla eğer seçim, yapılması haram olan amellere ilişkin ise, haram ameli yapmaları için kişilerin seçilmesinden dolayı bu haramdır. Dolayısıyla bir Müslümanın, küfür kanunlarıyla hükmedecek veya küfür kanunları çıkaracak veya küfür hükümlerini infâz edecek herhangi bir Müslümanı yada başka birisini seçmesi câiz değildir. Bilindiği üzere Amerika'daki kanunlar ve hükümler, ne Allah'ın Kitâbı'na, ne Rasulü'nün Sünneti'ne, ne de İslâm usulüne ve hükümlerine istinat etmektedir. Bunun da ötesinde İslâm ile taban tabana zıttır. Zîra Amerikan kanunları, dîni hayattan koparma inancına dayanıp yasama hakkını Allah'a değil halka vermesiyle egemenliği ona ait kılarken İslâm'da ise anayasa ve kanunlar, yasama hakkını insanlara değil, Allah'a veren ve hayatın her alanında Allah'ın dînini insanlara hakim kılan İslâmî akîdeye dayanır.

Küfür ile hükmetmenin ve küfür hükümlerini infâz etmenin haramlılığını beyân eden şer'î nasslar birbirini destekler şekilde gelmiştir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الْكَافِرُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile hükmetmezse (yönetmezse), işte onlar kâfirlerin ta kendileridir." ^{[el-Mâide 44]}

Ve şöyle buyurmuştur:

وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُوْلَئِكَ هُمْ الظَّالِمُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile hükmetmezse (yönetmezse), işte onlar zâlimlerin ta kendileridir." ^{[el-Mâide 45]}

Ve şöyle buyurmuştur:

وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ "Her kim Allah'ın indirdikleri ile hükmetmezse (yönetmezse), işte onlar fâsıkların ta kendileridir." ^{[el-Mâ'ide 47]}

Buradaki [يَحْكُم] "hükmetmek" kelimesi, ister başbakan, ister bakan, isterse bunların yardımcısı olsun bir emrin onaylanması ve infâz edilmesi salâhiyetine ve otoritesine sahip olan herkesi kapsar. Allahu Te'alâ'nın şu kavli ise:

وَأَن احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ "Aralarında Allah'ın indirdikleri ile hükmet! Sakın onların hevâlarına tâbi olma ve Allah'ın sana indirdiklerinin bir kısmından seni saptırmalarından sakın!" ^{[el-Mâide 49]}

Gerek emir, gerekse nehîy olsun Allah'ın inzâl ettiği hükümlerle hükmetmenin farziyeti hakkında Rasulü'ne ve ondan sonra gelen Müslümanlara yönelik Allah'ın kesin bir emridir. Nitekim Kur'ân, şeriata muhakeme olmayanların, yani fertler arasındaki ilişkilere tahakküm edecek şekilde egemenliği şeriatın yönetimine vermeyen bir kimsenin imânını nefyederek şeriatın yönetim egemenliğini şiddetle vurgulamıştır. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا "Hayır! Rabbine andolsun ki aralarında çıkan anlaşmazlıklarda sana [İslam'a] muhâkeme olup sonra da senin verdiğin hükme içlerinde hiçbir sıkıntı duymaksızın tam bir teslimiyet ile teslim olmadıkça îman etmiş olmazlar." ^{[en-Nisâ' 65]}

Kur'ân, sadece şeriata muhakeme olunmakla yetinemeyerek bunun yanı sıra şeriata mutlak teslimiyeti ve hükümden yana içlerde hiç bir sıkıntı duyulmamasını şart koşmuştur. Yine Kur'ân, hükmün Allah'a ait olduğunu ve bunda ona hiçbir kimsenin ortak olamayacağını beyân etmiştir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ "Muhakkak ki hüküm ancak Allah'a aittir. O size kendisinden başkasına asla kulluk etmemenizi emretmiştir. İşte dosdoğru dîn budur! Velâkin insanların çoğu bilmezler." ^{[Yûsuf 40]}

Ve şöyle buyurmuştur:

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيدًا "Sana ve senden öncekilere indirilenlere îman ettiklerini iddia edenleri görmedin mi? Onlar inkâr etmekle emrolundukları halde Tâğuta muhakemeleşmek istiyorlar. Zaten şeytan da istiyor ki onlar uzak bir sapıklık ile sapıtsınlar." ^{[en-Nisâ' 60]}

Bu âyet-il kerîmede Allah, Kitâb'a, Sünnet'e ve önceki Kitâplara imân ediklerini söyledikleri halde Allah'ın şeriatından başkasına, yani tâğutlara muhakeme olmak isteyen kimseleri yermiştir.

Yine Kongre'nin işlerinden biri de insanlara vekaleten yasamada bulunmaktır. Yani kanunlar ile hükümler çıkarmak, projeleri ve anlaşmaları onaylamaktır ki bu da câiz değildir. Çünkü egemenliğin şeriata ait olmasından ötürü İslâm'da yasama, sadece Allah'a aittir. Burada ise yasama, Kongre üyelerine aittir. Bu ise, Allahu Te'alâ'nın şu kavlinde açıkça nehyedilen ve faili kınanan aynı ameldir:

Kezâ Tirmizî, Süneni'nde Addî İbn-u Hâtim [Radıyallahu Anh]'den şöyle dediğini rivâyet etmiştir: Nebî [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in yanına geldim ve o, şu ayeti okuyordu:

اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ "(Yahudiler) bilginlerini (hahamları), (Nasrânîler de) râhiplerini ve Meryem oğlu Mesîh'i, Allah'tan başka rabler edindiler." ^{[et-Tevbe 31]}

Bunun üzerine şöyle dedi: "Onlar, onlara ibâdet etmiyorlardı ki?" Rasulullah ise şöyle dedi:

ولكنهم كانوا إذا أحلوا لهم شيئا استحلوه وإذا حرموا عليهم شيئا حرموه "Ancak onlar, bir şeyi helal kıldıklarında siz de onu helal kılıyor ve size bir şeyi haram kıldıklarında siz de onu haram kılıyordunuz."

Küfür kanunlarına istinâden kanunlar çıkarmak, Allah'ın şeriatından başkasına muhakeme olmak, Kitâb'ı ve Sünneti terk etmektir ki bu şer'an haramdır. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ "Ey İmân edenler! Allah'a, Rasulü'ne ve sizden olan emir sahiplerine itaat edin. Eğer herhangi bir hususta anlaşmazlığa düşerseniz, gerçekten Allah'a ve Âhiret Günü'ne inanıyorsanız, onu Allah'a ve Rasulü'ne döndürün. Bu, hem daha hayırlı hem de netice bakımından daha güzeldir."^{[en-Nisâ' 59]}

Yine burada tasarıların ve anlaşmaların onaylanması da küfür kanunlarına binâen olmaktadır, dolayısıyla bu da İslâm'a muhalefet etmektir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ "Yoksa onlar Cahiliyye hükmünün mü peşindeler? Akleden bir toplum için Allah'tan daha güzel hüküm veren kim olabilir?" ^{[el-Mâide 50]}

Sahîh-i Muslim'de ise, Ummü Seleme'den Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in şöyle dediği rivâyet edilmiştir:

سَتَكُونُ أُمَرَاءُ. فَتَعْرِفُونَ وَتُنْكِرُونَ. فَمَنْ عَرَفَ بَرِئَ. وَمَنْ أَنْكَرَ سَلِمَ. وَلَكِنْ مَنْ رَضِيَ وَتَابَعَ "Yöneticiler olacaktır. Onları tanıyacaksınız ve reddedeceksiniz. Her kim onları tanırsa berî olur. Her kim onlara karşı çıkarsa selamette olur. Ancak her kim de râzı olur ve tâbi olursa (o başka)!"

Şu halde münkere rızâ göstermek ve ona tâbi olmak noktasında Allah'ın inzâl ettikleriyle hükmetmeyen bir hükümetin tasarılarını ve anlaşmalarını onaylamaktan daha ağır bir şey var mıdır?

Şöyle denilebilir: Yûsuf [Aleyhi's Selâm], -hâşa- küfür ile hükmetmiş, dolayısıyla bu hususta ona tâbi olmamız câizdir. Buna cevaben deriz ki: Yûsuf [Aleyhi's Selâm], Allah'ın emirlerine ve nehîylerine bağlıydı ki İsmet sıfatına sahip olan bir Nebî için bu nasıl olmasın ki? Nitekim onun buna ne kadar bağlı olduğunu açıklayan Yûsuf sûresinde pek çok âyet vardır. Hatta o, zindanı, masiyete tercih etmiştir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ "Rabbim! Bana zindan, bunların benden istediklerinden daha sevimlidir." ^{[Yûsuf 33]}

Yine o, Allahu Te'alâ'nın şu kavlinde şöyle demiştir:

إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ "Muhakkak ki hüküm ancak Allah'a aittir." ^{[Yûsuf 40]}

O halde Yûsuf [Aleyhi's Selâm]'ın küfür ile hükmetmesi nasıl tasavvur edilebilir? Bilindiği üzere bizden önceki şeriatlar, bizim şeriatımız değildir. Kimileri ise, "Bizim şeriatımıza muhalefet etmediği sürece", yani "Nesh edilmedikçe" kaidesini şart koşarak buna muhalefet ettiler. Küfür ile hükmetmenin haramlılığına değinirken yukarıda zikrettiğimiz âyetlerin hepsi de tahrîme ilişkin kat'î delillerdir ki "Nesh edilmedikçe" cümlesiyle birlikte bu kaideye göre bile bu hususta Yûsuf [Aleyhi's Selâm]'a tâbi olmak câiz değildir. Aynı şekilde bizden öncekilerin şeriatları, bizim şeriatımızdır diyen bir kimsenin, Yûsuf [Aleyhi's Selâm]'ın döneminde Allah'tan başkasına secde etmenin cevâzında olduğu gibi insana secde etmeyi câiz görmesi gerekir. Eğer Allah'tan başkasına secde etmek, bu hususta delillerin vârit olmasından dolayı İslâm'da haramsa, Allah'ın inzâl ettikleri dışındakilerle hükmetmenin veya buna ortak olmanın tahrimine ilişkin olarak yukarıda zikrettiğimiz tüm deliller uygun düşmez mi? Dolayısıyla Allah'tan başkasına secde etmeyi haram kılan bir kimsenin, küfür ile hükmetmeyi de haram kılması gerekir. Aksi takdirde hevâsına tabi olmuş olur ki bu haramdır.

Şöyle denmez; Müslümanların maslahatı, seçimlere katılmaya bağlıdır. Zîra maslahat, şeriatın bizim için maslahat gördüğü şeylerdir. Zîra insan aklı, bir şeyin maslahat veya mazarrat olarak itibar edebilmesi noktasında çelişkilere, ihtilaflara ve tenakuzluklara maruzdur. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

وَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ "Sizin için daha hayırlı olduğu halde bir şeyi sevmemeniz mümkündür. Sizin için daha kötü olduğu halde bir şeyi sevmeniz de mümkündür." ^{[el-Bakara 216]}

Seçimlere katılımdan doğacak maslahatın geçersizliğini ve batıllığını pek çok âyet ile delil kanıtladığı gibi seçimlere katılımdan doğacak maslahat, hakikat dışı bir ütopyadır. Bunun en çarpıcı örneği, Amerika'daki Müslümanların 2000 yılı seçimlerinde oğul Bush'u seçmelerinin maslahat olarak görülmesinin bozukluğudur. Zîra Müslümanlara Gizli Delil Yasası'nı kaldıracağını vadeden Bush'un Al Gore'dan daha iyi olduğunu sandıkları sırada özelde Müslümanların, genelde ise dünyanın başına gelen büyük bir musîbet olduğu görülmüştür.

Ey Müslümanlar!

Seçimlere katılım, diğer azınlıkların başına geldiği gibi sizleri bu topluma entegre etme, içerisinde eritme, İslâmî kimliğinizi bitirme ve Kapitalist ideoloji sahipleri nezdinde olduğu gibi elde edilmesi muhtemel menfaat ölçücüsünü, amellerin mikyası haline getirme üsluplarından biridir. Böylece şer'î hükümlere bağlılık, bazı ibadetlere hasredilecek, diğer tasarruflarda şer'î hükme göre değil, maslahata göre hareket edilecek ve İslâmî mefhumlar ile değerler, Kapitalizm mefhumlarına ve değerlerine dönüşecektir.

Kapitalist nizâmının, insanlık için güvenliği, adaleti ve müreffeh bir yaşamı gerçekleştirmekten aciz kaldığı -ki bunun en çarpıcı örneği mevcut ekonomik krizdir- bir sırada sizlerin yapması gereken burada yada başka yerde oy kullanmak veya bir adayı desteklemek olmamalıdır. Aksine yönetimin, yasamanın ve egemenliğin, insanlar ile hevâlarına değil de Allah [Azze ve Celle]'ye ait olduğu bir esasa dayanan yönetime ve ekonomiye dair âdil modeller sunmak olmalıdır. Hem kendiniz, hem de dünya için yapacağınız en güzel amel, geçmişte Müslümanların İslâm'ı Endonezya halkına taşıdığı gibi bu beldenin halkına İslâm'ı taşımaktır ki onları, dertten, sıkıntıdan ve hüzünden huzura ve saadete çıkarasınız. Yine Nübüvvet Minhâcı üzere Hilâfet'i yeniden kurmak için çalışanlarla birlikte çalışınız ki dünyada izzete, ahirette de kurtuluşa nâil olasınız.

Şüphesiz harama göre helalde bereket vardır. Allah'ın hükümlerine ittibada ise, dünyada saadet, ahirette ise kurtuluş vardır. Nitekim Rasulullah [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in sahâbesi, harama düşmek korkusu ile helalin onda birini terk ediyorlardı. O halde bazılarına ne oluyor ki harama düşmekte ısrar ediyorlar, dahası seçimlere katılmayı zorunluluk olarak görüyorlar. Hani Allah'ın hükümlerine düşkünlük ve gayret nerede kaldı?

Son olarak aşağıdaki hususları vurguluyoruz:

1. Mevcut seçimlere katılmak, şer'an haramdır ve bir Müslümanın herhangi bir adayı yönetimde ve yasamada vekil göstermesi helal değildir.

2. Bugün yaşadığımız mâli ve siyasî krizler, demokrasi ve kapitalizm adı altında insanın yönetimde Allah'ın metodundan uzaklaştırılmasının kaçınılmaz sonucundan öte bir şey değildir. Allahu Te'alâ şöyle buyurmuştur:

وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا "Her kim de Zikrimden yüz çevirirse, şüphesiz onun sıkıntılı bir hayatı olur." ^{[Tâ-hâ 124]}

3. Genelde tüm dünya, özelde ise Amerika, insanın hevâsına ve görüşlerine dayanmayan yeni siyasî ve iktisadî bir nizâma muhtaçtır. İslâm akîdesi esasına dayanan bu nizâmı sunmaya ise, ancak Müslümanlar muktedir.

4. Burada yaşayan Müslümanların, bünyesinde tüm insanlığın sorunlarına yönelik köklü çözümler barındıran küresel bir nizâm olması itibarıyla İslâm'ı gayr-i müslimlere taşıması gerektiği gibi siyasî İslâm Nizâmı'nı geri getirme sürecine ortak olmalıdırlar ki o, Rasul [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]'in şu kavli ile müjdelediği Râşidî Hilâfet Nizâmı'dır:

ثم تكون خلافة على منهاج النبوة "Sonra da Nübüvvet Minhacı üzere Hilâfet olacaktır"

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ "Ey imân edenler! Allah ve Rasûlü sizi, size hayat verene çağırdığında icâbet edin."^{[el-Enfâl 24]}