(ترجمه)

1200تن به ظاهر شخصیت اسلامی از 139 کشور و به نمایندگی از 27 حرکت و فرقۀ اسلامی "سند مکه مکرمه" را امضا کردند. این سند اعلامیۀ تاریخی است که با هدف نهادینه‌سازی ارزش‌های همزیستی، تسامح و همبستگی میان ادیان، فرهنگ‌ها و مذاهب در کشورهای اسلامی و تحقق صلح و آرامش میان تمامی جوامع انسانی نوشته شده و از سوی دیگر از تأثیر عظیم سند مدینۀ منوره که توسط رسول الله صلی الله علیه وسلم در صدر اسلام نوشته شد، الهام گرفته است. هم‌چنین با تمامی جرئت بر دین الله سبحانه وتعالی و با بازی گرفتن ثوابت دین، احساسات مسلمانان و میراث سیاسی و قانونی شان، کسانی‌که بر آنان شخصیت اسلامی اطلاق می‌گردد، سند ضرر و ضرار را امضاء کردند و گمان می‌کنند که بند‌های این سند الهام گرفته از سند مدینۀ منوره است که رسول الله صلی الله علیه وسلم بعد از تأسیس دولت اسلامی در مدینه نوشته بودند.

برای وضاحت تناقض سند مکه، "سند ضرر و ضرار" با سند مدینۀ منوره باید تأکید نمود که اولاً سند مدینۀ منوره به وضاحت بیان‌گر اظهار سیادت مسلمین بود و هیچ‌گونه جای تأویل بر مکونات جامعۀ مدنی را بر خلاف تنوع عقیدتی و تاریخی آن ندارد. برخلاف آن‌چه از سند ضرر و ضرار به نظر می‌رسد، از نفاق سازمان ملل در مورد شریعت اسلامی، ثوابت سیاسی و عقائد آن که به هیچ‌وجه ممکن نیست با عقائد شرک و خرافات منسجم گردد، با فرهنگ اسلامی که عقیدۀ توحید را نشر می‌کند و با الحاد و تثلیث مبارزه می‌کند، در جنگ است. باید بارزترین مسائل را که در سند مکه آمده است، تناقضاتی‌که با اسلام دارد و تلاش‌هایی‌که جهت تحریف احکام آن صورت گرفته بیان گردد.

در اینجا فرصت پرداختن به جزئیات آنچه که در سند مکه آمده است نیست؛ اما تنها همین کفایت می‌کند که این سند سندی است که از جانب شخصیت‌های صادر شده که حیثت نمایندۀ مسلمانان را ندارند و زیر چتر دولت‌های پیمان "سایکس‌پیکو" که کافر استعمار‌گر بر ویرانه‌های خلافت عثمانی تأسیس کرد، انجام گردیده است و این‌ها دولت‌های اند که به هیچ‌وجه از اسلام و مسلمانان نماینده‌گی نمی‌کنند. در قدم سوم این سند با توجیهات دولت‌های بزرگ استعماری(امریکا، کشور‌های اروپایی وغیره) در مرحلۀ ضعف مسلمانان و قوت کفار بر آنان صورت گرفته است؛ بلکه آنان هر راهی بر مسلمانان دارند. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

‏ ﴿الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً﴾ ‏[نساء: 141]

‏ترجمه: منافقان كسانی‌اند كه پيوسته شما را می‌پايند(و در انتظار آن هستند كه چه وقت به بلايا و مصائب گرفتار آئيد). پس اگر پيروزی و فتحی از سوی الله نصيب شما گرديد، می‌گويند: مگر جز اين است كه ما با شما بوده و از جماعت شمائيم‌؟ (لذا ما هم در غنيمت و دستاورد جنگ سهيم هستيم و بهره ما را بپردازيد!) و اگر سهمی(از پيروزی) نصيب كافران گرديد، می‌گويند: مگر ما نبوديم كه می‌توانستيم (همراه مؤمنان با شما بجنگيم و) بر شما چيره شويم و دست شما را از سر مؤمنان كوتاه كنيم‌؟ (ولی ما رفيق قافله و شريك دزد بوديم و مسلمانان را دلسرد می‌كرديم و برای شما جاسوسی می‌نموديم و پيوسته در تحريك شما عليه مسلمانان می‌كوشيديم؛ بنابراين با شما سهيم خواهيم بود). روز قيامت الله ميان شما (مؤمنان و چنين منافقانی) داوری خواهد كرد و ( مادام كه مؤمنان دارای ايمان راستين و كردار شايسته و بايسته باشند) هرگز الله كافران را بر مؤمنان چيره نخواهد ساخت.

سند ضرر و ضرار بر این تأکید دارد که مرجع امت اسلامی علمای است و با حکامی دوستی می‌کنند که آن‌ها دوست استکبار جهانی هستند. این بدین معنی است که باید صدای علمای ربانی که امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند، خاموش شود و قوانین را تصویب کنند که آن‌ها را به این هدف برساند و این بدین معنی است که حالت بد فعلی باید بدین منوال ادامه پیدا کند و هر فعالیت که باعث بیداری امت می‌گردد، جلوی آن گرفته شود. از اینکه همکاری اسلام و مسلمانان را در فرهنگ انسانی به عنوان جزء از همکاری دیگران منع می‌کند و اینجا بوی تفکر پلید ماسونی به مشام می‌رسد، فکری‌که قایل به تساوی بین ادیان و عقائد است تا اینکه اسلام در نظر سرمایه‌داری و سوسیالیزم مهمل به نظر آید.

زمانی‌که سند ضرر و ضرار از گفتگوی فرهنگ‌ها به عنوان بهترین راه برای رسیدن به تفاهم و شناختن مشترکات و گذشتن از سختی‌های زنده‌گی، غالب شدن بر مشکلات دارای ارتباط، علاوه بر تجاوز بر احکامی‌که در گذشته بوده و سبب دشمنی‌های تاریخی شده، سخن می‌گوید و عدم دخالت بر امور دولت‌های را نصیحت می‌کند که دارای وسایل نیک است. این کار شکست قابل رد است؛ مخصوصاً روش‌های تسلط سیاسی با طمع اقتصادی وغیره یا تشویق افکار قومیت یاهم تلاش تحمیل فتواها بر شرایط مکانی آن. این‌ها راه را کاملاً برای فعالیت در عرصه بازگشت دولت اسلامی می‌بندند و تلاش می‌کنند تا مجدی‌که در قرن‌ها نصیب مسلمانان گردیده بود، از بین ببرند و نشانه‌های شفاف آن را لکه‌دار نمایند.

اشتراک کننده‌گانِ کنفرانس بر این تأکید نمودند که مفاهیم میانه‌روی و اعتدال باید در جوامع اسلامی استحکام بخشیده شود و در این کار خودشان را به عنوان حاکمان در قرآن و سنت و و آنچه که به این دو ارتباط دارد، از اجماع صحابه و قیاس تعیین کردند و گفته‌های علمای بی‌نظیری‌ را که در طول قرون حاکمیت اسلام دُرفشانی کرده بودند، به دیوار زدند و به عوض آن اقوال علمای سوءرا که کاملاً از اصل شرعی دور است، جایگزین نمودند.

اشتراک کننده‌گان درخواست عبور از مقررات و برنامه‌هایی‌که به صورت نظری در مورد آنچه که تعلق به اعتمادسازی صلح و امنیت بین‌المللی دارد، کردند و اسالیب کشتارجمعی، از بین بردن نژاد، بی‌جا نمودن، قاچاق انسان و اجهاز غیرمشروع را محکوم نمودند. این گفتۀ ایجاد شده، مبتذلی است که قصد دارند مسلمانان را در تاریکی قرار دهند؛ بر خلاف این‌که این تلاش‌های مجرمانه و ارهابی عین چیزی است که دولت‌های کافر و استکبار جهانی و دنباله‌روان‌شان از حکام فاسد سرزمین‌های اسلامی دنبال می‌کنند.

در اخیر می‌گویم: سند مکه مکرمه در حالی به تصویب رسید که مسلمانان به انحطاط به سرمی‌برند و هیچ‌گونه قدرتی ندارند؛ اما سند مدینه در حالی به امضاء رسید که مسلمانان در اوج قدرت بودند، بعد از این که قدرت به آنان سپرده شد و دولت اسلامی را تأسیس نمودند.

پروردگارا! از شر ایشان به تو پناه می‌بریم و می‌خواهیم که این دائره را علیه آنان بگردانی و ما را خلافت حقیقی دوم بر منهج نبوت نصیب نمائی تا اولیای تو عزت یابند و دشمنانت ذلیل گردند؛ تو ولی هستی و قدرت داری!

نویسنده استاد عصام عمیره از بیت المقدس

مترجم: رامین بارز