(ترجمه)

وقاحت و بی‌ادبی رئیس‌جمهور فرانسه، ماکرون، به حد نهایی رسیده است. او در سخنرانی خود در پارلمان مراکش، در روز سه‌شنبه ۲۹ اکتبر ۲۰۲۴م، مبارزین و مجاهدین فلسطینی را که از سرزمین و حقوق‌شان دفاع می‌کنند، «وحشی» خطاب کرد و ادعا نمود که اسرائیل(رژیم جنایت‌کار و متجاوز صهیونیستی) حق دفاع از خود را دارد.

اما پادشاه مراکش در برابر سخنان توهین‌آمیز مهمانش واکنشی نشان نداد و اگر ذره‌ای از غیرت عربی و غیرت اسلامی داشت، دست‌کم او را بازداشت می‌کرد تا سخنان اهانت‌آمیز خود را پس بگیرد و عذرخواهی کند. نه تنها چنین نکرد؛ بلکه در بی‌شرمی بیشتر، نیروهای امنیتی خود را به‌کار گرفت تا به تظاهرکنندگان با شرف که نسبت به سخنان توهین‌آمیز مهمان او اعتراض داشتند، حمله کنند!

اما اعضای پارلمان مراکش با وجود این‌که بسیاری از آن‌ها بعداً به سخنان ماکرون اعتراض کردند و آن را محکوم نمودند، شایسته‌تر بود که همان لحظه به سخنان او واکنش نشان می‌دادند، او را از ادامه اهانت‌هایش بازمی‌داشتند و یا جلسه را ترک می‌کردند و می‌گذاشتند او به تنهایی سخنان خود را نثار کند.

ما هم‌چنین از مواضع مردم شریف مراکش ستایش می‌کنیم که در برابر این اظهارات توهین‌آمیز سکوت نکردند و با روش‌های گوناگون مخالفت خود را اعلام کردند. حتی بسیاری از آن‌ها با برگزاری تظاهرات نارضایتی خود را از این اظهارات و بی‌عملی نظام سازش‌کار مراکش نشان دادند.

اما ماکرون، باید در مقابلش ایستاد و او را به تاریخ سیاه و وحشیانۀ کشورش یادآور شد و توجه افکار عمومی جهانی را به برخی از جنایات وحشیانه فرانسه در طول تاریخ جلب کرد تا هر کسی درک کند که واقعاً چه کسی وحشی است:

۱. فرانسه نقش بزرگی در جنگ‌های صلیبی ایفا کرد که در قرون وسطی علیه سرزمین‌های اسلامی انجام دادند و در این جنگ‌ها مرتکب فجیع‌ترین جنایات علیه مسلمانان و انسانیت شدند. پس وحشی کیست؟!

۲. در دوران اشغال مصر توسط فرانسه (۱۷۹۸-۱۸۰۱م)، این کشور وحشیانه‌ترین جنایات را علیه مردم مصر مرتکب شد؛ شهر اسکندریه را بر سر مردمش ویران کرد و در دومین انقلاب مردم مصر علیه اشغال، ژنرال کلیبر با توپخانه محله‌های قاهره را نابود کرد، تعداد زیادی از انقلابیون را کشت و غذای مردم شهر را قطع کرد. او دستور داد زندانیان را سر ببرند و اجسادشان را شبانه در رود نیل بیندازند. علاوه بر این، به زنان تجاوز شد و تعداد کشته‌های مردم مصر به دست فرانسه به بیش از پنجاه هزار نفر رسید. پس وحشی کیست؟!

جرایم فرانسه علیه مردم الجزایر در دوران اشغال (۱۸۳۰-۱۹۶۲م) به قدری گسترده است که در مجلدات نیز نمی‌گنجد. از جمله، در سال ۱۸۵۲میلادی شهر الأغواط را به آتش کشیدند و بیش از دو سوم از ۴۵۰۰ نفر جمعیت آن را در یک شب سوزاندند. پس از پایان جنگ جهانی دوم، هنگامی که مردم الجزایر علیه اشغال‌گران شورش کردند، فرانسه بیش از ۴۵۰۰۰ نفر را کشت و ۴۴ روستا را بمباران کرد. در سال ۱۹۵۵م، فرانسوی‌ها ۱۵۰۰ الجزایری را در یک استدیوم جمع کردند، سپس آن‌ها را کشتند و به‌صورت دسته‌جمعی در خندق‌ها دفن کردند. هم‌چنین در سال ۱۹۵۷م، اجساد رهبران مقاومت را زنده در روغن جوشانده و آب کردند، مساجد را تخریب و قرآن‌ها را به آتش کشیدند و نمازگزاران را کشتند. پس وحشی کیست؟!

۱. در سال ۱۸۹۹م، در یکی از شهرهای مالی، فرمانده فرانسوی تمام مادران و کودکان شیرخوار را جمع کرد و دستور داد با نیزه آن‌ها را به قتل برسانند. سپس ارتش فرانسه اموال، دام‌ها و اسب‌ها را غارت کرد.  پس وحشی کیست؟

۵. مسلمانان، به‌ویژه مردم مراکش، هرگز جنایت فرانسه در سال ۱۹۰۷ میلادی در کازابلانکا را فراموش نمی‌کنند، هنگامی که این شهر را در پاسخ به شورش‌ها کاملاً ویران کردند؛ واقعه‌ای که به کشتار کازابلانکا مشهور شد. پس وحشی کیست؟

۶. نیروهای فرانسوی در نوامبر ۱۹۱۷م، در چاد جنایتی وحشیانه مرتکب شدند. آن‌ها علما و اندیشمندان را دعوت به جلسه‌ای برای رسیدن به تفاهم و ادارۀ مشترک کشور کردند. علما و بزرگان چاد به این دعوت پاسخ دادند، اما نیروهای فرانسوی به بدترین شکل به آن‌ها خیانت کردند، با ساطورها به آنان حمله کردند و حدود ۴۰۰ نفر از بهترین علمای چاد را قتل‌عام کردند؛ پس وحشی کیست؟

۷. اما دربارۀ جنایات فرانسه در سوریه در دوره اشغال(۱۹۲۰-۱۹۴۶)، صحبت بسیار است. آن‌ها محله‌ها و خانه‌ها را بر سر مردم ویران کردند، سر انقلابیون را بریدند و آن‌ها را اعدام کردند، به زنان تجاوز و مردم را از روستاها و شهرها آواره ساختند. پس وحشی کیست؟

۸. در سال ۱۹۴۷، نیروهای فرانسوی قتل‌عامی علیه بی‌گناهان در ماداگاسکار مرتکب شدند؛ پس وحشی کیست؟

۹. هم‌چنین نباید جنایات فرانسه در بوروندی، بوسنی و هرزگوین، و تبدیل کردن کشور گویان در امریکای جنوبی به تبعیدگاه مخالفان و مرکزی برای شکنجه را فراموش کنیم، و بسیاری دیگر از جنایات شنیع که شمارش آن‌ها دشوار است. پس وحشی کیست؟

۱۰. فرانسه تنها کشوری در جهان است که در پایتخت آن چیزی به نام (موزۀ انسان) وجود دارد؛ موزه‌ای که شامل هجده هزار جمجمه از انقلابیون مسلمان است که سرهای‌شان بریده شده و این جمجمه‌ها در آن موزه نگهداری می‌شوند. پس وحشی کیست؟

اینست چهره حقیقی و زشت فرانسوی‌ها و تاریخ سیاه شان. با این وجود، این فرانسوی‌های که تمدن خود را بر اجساد بی‌گناهان و جمجمه پیران، کودکان و زنان بنا کرده‌اند و ثروت‌های ملل را در گذشته غارت کرده و هنوز هم از غارت منابع آن‌ها زندگی می‌کنند، به سرزمین‌های اسلامی آمده و مدافعان و مجاهدان این سرزمین‌ها را به وحشی‌گری متهم می‌کنند. به الله سبحانه وتعالی قسم که این، بزرگ‌ترین گستاخی است!

شگفت آنست که هیچ‌یک از حکام سرزمین‌های اسلامی ماکرون را «سگ روم» خطاب نکردند؛ همان‌گونه که هارون الرشید این عنوان را برای نیکفور، پادشاه فرانسه، به کار برد. او حتی نتوانست کلمه‌ای در پاسخ به این خطاب بگوید، بلکه تسلیم شد و جزیه را به دولت اسلامی پرداخت. به ماکرون مژده می‌دهیم که خلیفه‌ای که چنین خطابی به وی بکند، در راه است و در آن زمان، فرانسه بهای جنایاتش را در حق مسلمانان و در حق بشریت خواهد پرداخت و به خواست الله سبحانه وتعالی، بار دیگر با خواری و خفت جزیه را به دولت خلافت خواهد پرداخت! و شاید خلیفۀ آینده، جمجمه ماکرون و نتانیاهو را در جای جمجمه‌های مسلمانان در موزه‌شان بگذارد.

دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

  29 ربیع الآخر سال 1446هـ.ق.

نومبر سال 2024م.

مترجم: محمد مزمل