پنجشنبه, ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۸م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

  •   مطابق  
مسجدالأقصی و طرح یهودسازی قدس؛ مسئولیت مسلمانان چیست؟!
بسم الله الرحمن الرحيم

مسجدالأقصی و طرح یهودسازی قدس؛ مسئولیت مسلمانان چیست؟!

بخش (اول)

از زمان سقوط خلافت عثمانی، مسجدالأقصی همواره در معرض طرح­ها و برنامه­های مشترک صهیونست­های غربی بوده که هدف‌شان مسلط شدن بالای فلسطین و اسکان یهودیان در مناطق پربرکت آن می­باشد. این طرح­ها و برنامه­ها به شدت افزایش یافته و پس از سقوط خلافت به صحنه اجراء درآمده که در سال 1948م بخشی از آن و در سال 1967م کل آن مورد تجاوز قرار گرفت. این تجاوز و اشغال مقدمه­ای بود تا که صهیونست­های جنایت­کار به اهداف‌شان نایل آیند و فلسطین را تحت کنترول شان قرار دهند تا در نتیجه بتوانند بر اساس معتقدات نادرست و تحریف شدۀ یهودیت؛ طرح و پلان‌شان را مبنی بر یهودسازی فلسطین عملی سازند. آیا این تلاش­ها، برنامه­ها و نقشه­های جنایت­کارانه علیه مسجد قبلتین و سومین حرم نتیجه خواهد داد؟ تکلیف و مسئولیت امت اسلامی در قبال این همه جنایت و بدی‌ چیست؟!

در پاسخ به این سوال، می­خواهیم که این موضوع مهم و خطیر را از چند جهت مورد بررسی قرار دهیم:

1-       جایگاه و مقام مسجدالأقصی و اطراف آن در عقیده امت اسلامی.

2-      بشارت به اولین فتح مسجدالأقصی و تحقق آن.

3-      حمله صلیبیان و مغولان به بیت­ المقدس و اطراف مبارک آن.

4-     جاه­طلبی­های غربی و صهیونستی برای سرزمین فلسطین در دوران خلافت عثمانی.

5-      توطئه­های غربی و صهیونستی علیه سرزمین فلسطین پس از سقوط خلافت و در دوران قیمومیت انگلیس.

6-      ادامه توطئه پس از قیمومیت انگلیس و دست­یابی یهودیان بر سرزمین فلسطین.

7-      موقِف و موضِع حکام مسلمانان در قبال توطئه­های مکرر علیه فلسطین.

8-     ناکامی تلاش­های غرب و یهودیان مبنی بر یهودسازی فلسطین و ناکامی شان در راستای مزین ساختن رژیم یهود در نظر مسلمانان.

9-     أقصی جرقه تحول و تغییر در طول زمان­ها بوده که در عصر کنونی آزادسازی آن، مسئولیت و مکلفیت مسلمانان می‌باشد.

10-  أقصی و سرزمین مبارکش تحت سایه خلافت موعود بزودی (إن شاء الله).

قبل از این‌که درباره جایگاه مسجدالأقصی و واقعیت و توطئه­های پیرامون آن در طول تاریخ و این روزها صحبت کنیم و قبل از آنکه از مکلفیت و مسئولیت امت اسلامی در قبال آن سخن بعمل آوریم، باید گفت که: الله سبحانه وتعالی این امت را، بهترین امت گردانیده است، چنانکه می­فرماید:

﴿كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ

[آل عمران: 110]

ترجمه: شما (ای مؤمنان) بهترین امتی هستید که به سود مردم آفریده شده اید (مادام که) امر به معروف و نهی از منکر می­نمائید و به الله ایمان دارید.

هم‌چنین الله سبحانه وتعالی نصرت امت اسلام را تا روز قیامت بدوش گرفته است، علی­رغم دوره­ها و مراحلی‌که مرتکب اشتباه می­شود و بدنبال آن توبه کرده و پشیمان می­شود. چنانکه الله سبحانه وتعالی می­فرماید:

﴿اِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا فِى الْحَيَوٰةِ الدُّنْيَا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَٰدُ﴾

[غافر: 51]

ترجمه: ما قطعا پیامبران خود را و مؤمنان را در زندگی دنیا و در آن روزی‌که گواهان بپا می­خیزند، نصرت و یاری می­دهیم.

رسول الله صلی الله علیه وسلم در مدح و ستایش این امت فرموده اند:

«بَشِّر هَذِهِ الأمّةِ بِالسَّناءِ، وَالتَمکِینِ فِی البِلادِ، وَالنصرِ وَالرِّفعةَ فِی الدّینِ وَ مَن عَمِلَ مِنهُم بِعَملِ الآخِرَةِ لِلدُّنیَا، فَلَیسَ لَهُ فِی الآخِرَةِ نَصِیبٌ»

ترجمه: این امت را بشارت بده به: رفعت و سربلندی، سیطره بر سرزمین­ها، نصرت و رفعت در دین! بنابر این، هرکس که از آنان عمل آخرت را بخاطرت بدست آوردن دنیا انجام دهد، در آخرت برایش هیچ نصیب و بهرۀ نیست.

 و نیز فرموده اند:

«لَا تَزَالُ طَائِفَةٌ مِنْ أُمَّتِي ظَاهِرِينَ عَلَى الْحَقِّ لَا يَضُرُّهُمْ مَنْ خَذَلَهُمْ حَتَّى يَأْتِيَ أَمْرُ اللَّهِ وَهُمْ كَذَلِكَ...»

ترجمه: همیش و بطور مداورم در میان امتم، گروهی هستند که پشتیبان و حامی حق بوده و آنانی­که آنان را رها نموده اند و به شکست مواجه ساخته اند؛ نمی­توانند به آن­ها ضرری برسانند و آن­ها به همین منوال وجود خواهند داشت تا آنگاه که فرمان الله فرا رسد (تا روز قیامت).

گفتند یا رسول الله آنان کجا هستند؟ ایشان فرمودند: در بیت­ المقدس و اطراف آن. طبرانی آنرا روایت کرده و هیثمی در مجمع الزواید گفته است که افراد آن ثقه هستند. بنابر این، امت اسلامی یک امت طیبه بوده که اصل آن ثابت، مبدأ آن اساس و زمانی‌که زنگ­بار شود بسرعت خود را از آن پاک می­سازد و در تمام عصرها چنین ماهیتی داشته، گاهی سرنگون شده تحت اشغال و تهاجم قرار می­گیرد، سپس به سرعت قیام نموده و سر پا می­ایستد، مهاجمان را بیرون رانده و جایگاه اصلی خود را کسب می‌کند. و این بر خلاف سایر ملل و اقوام بوده که وقتی سرنگون می­شوند، دیگر توان قیام را نداشته؛ بلکه گرفتار فنا و زوال می‌شوند، مثل فراعنه مصر، رومیان، یونان و سایر تمدن­های باستانی.

اما ویژه­گی این امت، حمل دین متمایز الهی است که مربوط به خالق آسمان­ها و زمین است، اصل آن ثابت و فرع آن در آسمان بوده که به اذن پروردگارش در هر زمان حاصل­خیز است. الله سبحانه وتعالی می­فرماید:

﴿أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَاءِ﴾

[ابراهیم: 24]

ترجمه: بنگر که الله (سبحانه و تعالی) چگونه مثل می­زند: سخن خوب به درخت خوبی می­ماند که تنه آن (در زمین) استوار و شاخه­هایش در فضا (پراکنده) باشد.

امت اسلامی، در مدتی‌که از بیست سال تجاوز نمی­کند، توانست که اکثر نقاط زمین را با امکانات بسیط، وسایل حمل و نقل بطی و هم‌چنین با ابزار ابتدایی جنگی فتح کند و این امر برای قدرت­مندترین ملل و اقوام عصر؛ با وجود همه پیشرفت­های علمی، صنعتی و فناوری که بدان رسیده است، ممکن و مقدور نیست؛ دلیل آن وجود مبدأ اساسی و متفاوتی­ست که بر همه اصول و ادیان جهان برتری دارد؛ آنهم به علت ارتباطش با خالق جهان. بلی، همان مبدأ که امت در فتوحات خود آن را حمل می‌کرد، مردم آن را قبول نموده، بدان آرامش می‌یابند، به سرعت بدان ایمان می­آورند و حاملین فاتح‌اش آن را استقبال می­نمایند تا بار دیگر آن را حمل کنند و از لشکریان فاتح در مسیرش حمایت کنند تا به یک فتح جدید دست یابند.

اما آنچه متعلق به زاویه اول که جایگاه مبارک الاقصی می­باشد: مسجدالأقصی و سرزمین مبارک قدس از چنان جایگاهی برخوردار است که الله سبحانه وتعالی یک سورۀ از قرآنکریم را بدان آغاز نموده است، وجه نام­گذاری این سوره همان سفر رسول الله صلی الله علیه وسلم از مسجدالحرام بسوی مسجدالأقصی است که در یک مرحله سخت و دشواری از تاریخ دعوت الهی اتفاق افتاد تا بدان قلب رسول الله صلی الله علیه وسلم آرامش یابد و بشارتی باشد برای فتح آن سرزمین در آینده و نیز دلالتی باشد برای تأسیس دولت اسلامی که این دین را حمل می­نماید و به فتوحات بزرگی از جمله فتح مسجدالأقصی دست می‌یابد. مسجدالأقصی، تاریخ و موقعیت ممتازی داشت که مقترن به بشارت بزرگی بود. این بدان معناست که این سفر رسول الله صلی الله علیه وسلم بشارتی بود به فتح بزرگ. بلی، بشارت به تأسیس دولت اسلامی در عهد صحابه رسول الله صلی الله علیه وسلم که سپس آن دولت به فتح مسجدالأقصی می­پردازد.

مسجدالأقصی و اطراف آن؛ با این وصف و معانی متعالی جزء عقیده امت اسلامی بوده که فتح آن از بشارت­های مستمر تا روز قیامت می­باشد. بنابر این، این فتح موقوف به عهد صحابه رسول الله صلی الله علیه وسلم نبوده، بلکه تا روز قیامت ادامه خواهد داشت. این بدان معناست که هرگاه أقصی تحت سیطره کفار درآید و بدین طریق از دست امت اسلامی بیرون رود، بیانگر اینست که امت اسلامی بار دیگر به شکل قوی وسلحشورانه برای آزادسازی آن قیام می­نماید تا که آن را بازپس گرفته و آن را به جایگاهی برساند که الله سبحانه وتعالی می­خواهد. این چیزی­ست که به وضوح در زمان صلیبیان، مغولان و مجدداً در زمان صلیبیان اتفاق افتاد، و این فتح باری دیگر در عصر حاضر در آیندۀ نه چندان دور در زمانی­که این خانه از سوی یهود مورد هتک حرمت قرار گرفته است، فرا خواهد ­رسید!

نخستین فتح مسجدالأقصی در زمان حضرت عمر فاروق رضی الله عنه تحقق یافت، که بهترین صحابه در این رسالت بزرگ حضور داشتند، مثل: ابوعبیده بن جراح، شرحبیل بن حسنه، عمرو بن العاص و خالد بن ولید که در نتیجه آنان نخست وصیه رسول الله صلی الله علیه وسلم مبنی بر یاری لشکر اسامه را متعاقباً در حالی‌که وی در بستر آخرین مرضش قبل از وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم قرار داشت، تنفیذ نمودند و بخاطر اکرام این مسجد و اطراف مبارک آن حضرت عمر فاروق از مدینه منوره برای اخذ کلیدهای قدس تشریف فرما شد؛ بدین گونه این مسجد بطور کل آزاد گردید؛ همان گونه که بیت العتیق خانه کعبه از پلیدی شرک و بتان و خرافات نصرانی­ها پاک گردید.

نویسنده: حمد طیب

مترجم: محمد مزمل

ابراز نظر نمایید

back to top

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه