فاتو بنسودا، دادستان کل دادگاه کیفری و هیئت همراه وی وارد شهر نیالا، پایتخت ایالت دارفور جنوبی شدند و اعتقاد خود را مبنی بر تحقق عدالت در صورت حضور دو متهم در دادگاه تایید کردند. این دیدار به عنوان بخشی از گردشگری هیئت دادگاه از اقلیم دارفور صورت می­گیرد که از شهر الفاشر شروع شد و در فرودگاه نیالا از سوی هیئتی استقبال شد.

بنسودا با بیان این‌که دادگاه هفده سال است که منتظر این دیدار است، افزود: این دیدار با هدف تایید و رد بازرسان در یک وقت نزدیک است تا همۀ موارد نقض حقوق‌بشر مورد بررسی قرار گرفته و با دولت فعلی روی دستورهای دستگیری که تا هنوز اجرا نشده است، مناقشه صورت گیرد. (منبع: سونا، 31مه 2021) از سوی دیگر، یک مقام عالی رتبه سودانی فاش کرد که مقامات سودانی توافق کرده اند که رهبران اخوان را به دادگاه کیفری بین‌المللی تحویل دهند. این مقام سودانی به «العین نیوز» -که ترجیح داد نامش فاش نشود- اشاره کرد که دولت موافقت کرده است که احمد هارون دستیار رئیس جمهور برکنار شده؛ عمر البشیر و جعفر عبدالحکم اخوان المسلمین را به دادگاه کیفری بین‌المللی تحویل دهد.

این، پس از ایامی صورت می­گیرد که دادستان کیفری بین المللی، فاتو بنسودا از دولت خارطوم خواست که وزیر سابق کشور، احمد هارون را به دلیل ارتباط با پرونده قضیه رهبر شبه نظامیان علی کوشیب، که هم اکنون در لاهه محاکمه می‌شود، استرداد کند. این مقام سودانی گفت که: تحقیقات صورت گرفته از متهم علی کوشیب، هم‌چنین دلایل کافی را بر علیه جعفر عبدالحکم اخوان مبنی بر اشتراک وی در جرایم جنگی ضد بشر در دارفور آشکار ساخت. وی افزود که مقامات، جعفر عبدالحکم را دو روز پیش در جنگل­های دارفور دستگیر کردند و برای انتقال وی به خارطوم آماده شدند تا وی نیز به دلیل رفاقت با احمد هارون یکجا محاکمه شود. حدس زدن بصورت سطحی که، هیئت­های مثل این هیئت­های کفری می‌توانند عدالت کنند نهایت توهم و خواب وخیال است، زیرا دادگاه­ها و نهادهای بین‌المللی متشکل از ملت­ها یا کمیته‌های است که مقید به قوانین آن­ها بوده و ابزاری است در دست استعمارگران و متنفذین جهان تا بدین واسطه؛ آن­ها بتوانند نظم جهانی را که بخاطر تأمین منافع خود از طریق به بردگی کشیدن ملت­ها و غارت ثروت­های شان طراحی کرده اند تدوام بخشند و برای این منظور، قوانین، ابزارهای اجرا و دادگاه­های بین‌المللی وضع شده است، فرقی نمی­کند که دادگاه دادگستری باشد و یا دادگاه کیفری بین المللی، در هر صورت هدف حفاظت از نظام استعماری سرمایه­داری جهان است.

 این دادگاه­ها طبق دستورات اربابان خود با جنایت­کاران برخورد می­کند، بنابرین هرکس را که بخواهد از وی چشم پوشی می­کند و هرکه را بخواهد محکوم می­کند. از سوی دیگر، این دادگاه­ها صلاحیت‌شان بر اساس دستورات اربابان شان محدود به برخی از کشورها می­باشد. اظهارات نتیانو بهترین دلیل بر اثبات آن است. SSH/ A.H (خبرگزاری فرانسه، رویترز) گزارشی را توسط نتانیاهو در 2021/8/4 گزارش داد که در آن وی گفت: «اسرائیل با دادگاه کیفری بین‌المللی هرگز همکاری نخواهد کرد» نتانیاهو قبلاً تصمیم دادگاه کیفری بین‌المللی را آغاز تحقیقات در مورد "جنایات جنگی" در سرزمین­های فلسطین برشمرد و این "نشان دهنده هسته اصلی یهودستیزی است" اما بیانیه­ای که اکنون از وی منتشر شده، در اولین جمله‌اش از سوی دولت یهود بطور صریح اعلام شده است که با دادگاه همکاری نخواهد کرد، زیرا وی رسما اعلام کرده است که وی با تحقیقات ICC در مورد جنایات جنگی احتمالی در اراضی فلسطین اشغالی همکاری نخواهد کرد. نخست وزیر آن، بنیامین نتانیاهو روز پنجشنبه، 8 آوریل 2021 م گفت که دولت وی به دادگاه کیفری بین‌المللی اطلاع می­دهد که صلاحیت دادگاه را که قصد دارد جنایات جنگی احتمالی در سرزمین­های فلسطین را بررسی کند، به رسمیت نمی­شناسد. پیش از موعد مقرر برای پاسخگویی به نامه ابلاغیه دادگاه، نتانیاهو پس از دیدار با وزرای ارشد و مقامات دولتی گفت: کشورش هرگز با دادگاه همکاری نخواهد کرد، اما پاسخ خواهد داد. وی در بیانیه ای افزود «بزودی روشن خواهد شد که اسرائیل دولتی است قانون‌مند و می­داند چگونه به تنهایی خود تحقیق کند.» در پاسخ خواهد گفت که دولت یهود، ارتکاب هر نوع جرایم جنگی را کاملاً رد می­کند.

دولت یهود، طرف اصلی رم که دادگاه بین‌المللی به اقامه دعوا علیه آن پرداخته نیست. این نشانه روشنی از حاکمیت ناقص این دادگاه است و این دادگاه هیئت سیاسی درجه یک است. در غیر اینصورت این دادگاه کیفری، در قبال جنایات آمریکا که حکام آن مردم عراق و افغانستان را کشتار دسته‌جمعی نموده اند، چه کرده است؟ بلی با آمریکای که دستش در هر جنایت موجود در جهان دخیل است، چه کرده است؟ آیا یکی از حاکمان آن مورد مجازات دادگاه کیفری قرار گرفته است؟ و موقف این دادگاه در ازای بی­رحمی­ بی­نظیر روسیه در سوریه و استفاده از سلاح­های بیولوژیگی ممنوع در سطح بین‌المللی چه بوده است؟ و موقف آن در برابر جنایات سیسی، فرعون مصر که مسلمانان را در میدان تحریر و رابعه الدویه در حالت ادای نماز به قتل رساند چیست؟ و موقف آن در برابر اعدام­های سیسی که هر که را در هر زمان که بخواهد بدون هیچ نوع پاسخگویی و نظارت اعدام می­کند چیست؟ در چنین دادگاه­های کفری عدالت وجود ندارد. بنابر این، چیز از دست رفته را برگشت داده نمی­تواند، پس چگونه خواهد بود دادگاهی‌که شعار آن عدالت است، ولی مبتنی بر نظام ناعادلانه و ظالمانۀ سرمایه­داری­ست؟!

ما به کسانی­که بخاطر داوری و تحاکم بسوی این چنین دادگاه­های کفری شتابان روانه هستند، این قول الله سبحانه وتعالی را بازگو می­کنیم:

﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالاً بَعِيداً﴾ [نساء: 60]

ترجمه: ای(رسول الله)! آیا تعجب نمی­کنی از کسانی­که می­گویند که آنان بدانچه بر تو نازل شده و بدانچه پیش از تو نازل شده ایمان دارند (ولی با وجود تصدیق کتاب­های آسمانی، به هنگام اختلاف) می­خواهند داوری را به پیش طاغوت ببرند (وحک او را به جای حکم الله بپذیرند)؟! و حال آن­که بدی شان فرمان داده شده است که (به الله ایمان داشته و) به طاغوت ایمان نداشته باشند و شیطان می­خواهد که ایشان را بسی گمراه (و از راه حق و حقیقت بدر) کند.

هیچ عدالتی وجود ندارد، مگر در نظام اسلام، نظام پروردگار جهانیان، آنکه خود را عدل نامیده است. واقعیت عدالت در اسلام است، عدالت میزان الله سبحانه وتعالی در روی زمین است، که توسط آن حق ضعیف از قوی و حق مظلوم از ظالم گرفته می­شود و دارندۀ حق را قدرت می­بخشد تا به حقش از نزدیک­ترین راه­ها و آسان­ترین آن دست یابد و این یکی از ارزش­های ناشی از عقیدۀ اسلامی در جامعه آن می­باشد؛ در جامعه اسلامی تمام افراد با وجود اختلاف ادیان، مذاهب و اندیشه­ها از حق عدالت و حق اطمینان به آن برخوردار می­باشند، حتی قرآن به اقامه عدالت دستور داده است، به این معنا که اقامه عدالت بین مردم یکی از اهداف تمام رسالت­های آسمانی­ست، الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْـمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ﴾ [حدید: 25]

ترجمه: ما رسولان خود را با دلائل واضح و روشن (به میان مردم) فرستادیم و با آنان کتاب­های (آسمانی و قوانین) و موازین (شناسائی حق و عدالت) نازل نموده­ایم تا مردم (در برابر آن در میان خود) دادگرانه رفتار کنند.

ابن کثیر می­گوید:

«لا يحملنَّكم بُغْض قوم على ترك العدل فيهم، بل استعملوا العدل في كُلِّ أَحَدٍ؛ صديقاً كان أو عدواً»

ترجمه: دشمنی و کینۀ قومی شما را بر ترک عدالت واردار نسازد، بلکه با هر یک عدالت پیشه کنید، دوست باشد یا دشمن.

از نظر دادگستری و قضاوت اسلامی همه مردم برابر هستند. حاکم و محکوم، مردان و زنان، عرب وعجم، سفید و سیاه، مسلمان، مسیحی و یهودی، اسلام اختلافات بین مردم را به دلیل جنسیت، رنگ، تبار، طبقه، مذهب و یا هم فرقه لغو نموده و همه در برابر دادگستری و قضاوت اسلامی یکسان اند. عدالت قابل تقسیم نیست. هیچ کس بالاتر از مسئولیت و یا بالاتر از مقام قضاء نیست، هرچند مقامش بالا باشد. عمل عمر فاروق رضی الله عنه بهترین شاهد برای اثبات آن می­باشد. در موطای امام مالک از سعید بن المسیب نقل شده است که: «یک مسلمان و یک یهودی برای حل مخاصمه و تحاکم نزد عمر فاروق آمادند که جانب حق یهودی بود و عمر فاروق به نفع او حکم کرد»، چنان‌که می­یابیم وی خودش بالای صحابه­ای حد تهمت را تطبیق کرد و بخاطر صحابه بودنش از تطبیق حد خودداری نکرد و وقتی مال نزدش آمد، شروع به تقسیم آن در بین مردم نمود، مردم بر وی ازدحام نمودند، پس سعد بن ابی وقاص با ایجاد مزاحمت بین مردم پیش آمد تا خود را به وی رساند، وی او را دره زد و گفت: «تو پیش آمدی و با نیروی الله در زمین نمی­توانی مبارزه کنی؛ پس خواستم تا برایت بیاموزانم که تو با نیروی الله هم­خوانی نداری.» عمر فاروق او را بخاطر این­که یکی از عشره مبشره به بهشت است، بر دیگران ترجیح نداد. وی فاتح عراق و کسری بود.

اگر تاریخ حکام مسلمانان را مرور کنیم، در می­یابیم که زندگی آنان پر از نمونه­های روشن، بی­نظیر و الگوی­ست در راستای تأمین عدالت. ابوبکر صدیق در اولین خطبه خود که مثابه قانون اساسی حکومتش بود گفت: «من بر شما سرپرست شدم و بهتر از شما نیستم... شخص ضعیف در میان تان نزدم قوی است تا که حقش را برایش بگیرم، وقوی نزدتان نزدم ضعیف است تا حق را از او بگیرم.» نماینده کسری در حالی نزد عمربن الخطاب آمد که وی در حال استراحت بود و وی را چنان دید که حاکی از انگیزه­ترین اطمینان و آرامش حاکم عادل می­باشد. وی سخنان جاویدانه خود را گفت: ای عمر، حکومت کردی، عدالت کردی، أمنیت آوردی و خوابیدی.» و تمام تاریخ سیره عمر فاروق یک پروندۀ کاملی از عدالت همراه با خود، خانواده و با مجتمع می­باشد، و فاروق دوم، عمر بن عبد العزیز رضی الله عنه... و این چنین، عدالت در نزد حکام و ولاء مسلمانان اساس حکومت شان بود، بین حاکم و محکوم کدام تفاوتی نبود و امور عامه در دولت بطور همیشه راه خود را به سمت ساحل ثبات و آرامش بر می­گرفت.

نویسنده: عبدالخالق عبدون علی

عضو دفتر مطبوعاتی حزب التحریر-ولایه سودان

مترجم : محمد مزمل