( ترجمه)

درود و سلام بر اشرف پیامبران علیهم السلام! حدیثی‌که امام مسلم در صحیح خود از سفیان بن عبد الله ثقفی روایت می‌کند، می‌گوید: گفتم ای رسول الله صلی الله علیه وسلم! در مورد اسلام برایم چیزی بگوئید که دیگر از هیچ‌کسی سوال نکنم. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: بگو به الله سبحانه وتعالی ایمان آوردم؛ سپس به گفته‌ات استقامت نما. این حدیث برنامۀ کامل برای فرد مسلمان است و قاعدۀ آن ایمان به الله سبحانه وتعالی است؛ ایمانی‌که رفتار، اهداف و تطلعات انسان را مشخص می‌نماید و ثمرۀ این ایمان عمل صالح و استقامت است. استقامت را حضرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه شریک قرار ندادن به الله سبحانه وتعالی تعریف نموده است و حضرت عمر فاروق رضی الله عنه استقامت را این گونه تعریف نموده است: استقامت بر امر و نهی است؛ بناءً مانند روباه مکر نمی‌کند. حضرت عثمان بن عفان رضی الله عنه چنین تعریف نموده است: اخلاص در عمل بخاطر الله سبحانه وتعالی، و حسن بصری استقامت را بر کاری با پیروی از اوامر الله سبحانه وتعالی و اجتناب از نواهی آن تعریف نموده است.

بناءً یکی از شرایط ایمان استقامت در عمل است و اگر ما به آیات قرآن کریم دقت نماییم، در می‌یابیم؛ زمانی‌که الله سبحانه وتعالی در مورد ایمان صحبت می‌کند، مستقیماً آن را به عمل صالح پیوست می‌دهد. الله سبحانه وتعالی در این مورد می‌فرماید:

‏ ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً﴾

[کهف: 107]‏

‏ترجمه: ‏بی‌گمان كسانی‌كه ايمان آورده‌اند و كارهای شايسته كرده‌اند، باغ‌های بهشت جايگاه پذيرائی از ايشان است.

الله سبحانه وتعالی رسول‌اش را و از طریق ویﷺ به امت خطاب می‌کند و می‌فرماید‏:

‏ ﴿فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ﴾

[هود: 112]‏

‏ترجمه: پس همان‌گونه که فرمان یافته‌ای، استقامت کن و هم‌چنین کسانی‌که با تو به‌سوی الله آمده‌اند(باید استقامت کنند)! و طغیان نکنید، که الله آن‌چه را انجام می‌دهید، می‌بیند!

بناءً استقامت یک امر واضح و بزرگی است که الله سبحانه وتعالی آن را بر همه مسلمانان فرض گردانیده است؛ زیرا استقامت شرطی از جمله شرایط کمال ایمان است و عبارت از: پیروی از سنت پیامبر صلی الله علیه و سلم و ترک نواهی است و ما همیشه زمانی‌که سورۀ فاتحه را تلاوت می‌کنیم، این آیۀ کریمه را تلاوت می‌نماییم: "اهدنا الصراط المستقيم" یعنی پرورد گارا! ما را به راه راست هدایت فرما! پس پاداش استقامت، رستگاری در دنیایی‌که ترس و غمگینی وجود ندارد، می‌باشد. الله سبحانه وتعالی در سورۀ فصلت می‌فرماید: ‏ ‏

‏ ﴿إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ﴾

[فصلت: 30-31]

ترجمه: ما یاران و مددکاران شما در زندگی دنیا و آخرت هستیم و برای شما هرچه دل‌تان بخواهد، در بهشت فراهم است و هرچه طلب کنید، به شما داده می‌شود! به یقین کسانی‌که گفتند: پروردگار ما الله یگانه است؛ سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل می‌شوند که: نترسید و غمگین مباشید و بشارت باد بر شما به آن بهشتی‌که به شما وعده داده شده است!

 پس ایمان بدون استقامت در رفتار درست نیست و بر هر فرد مؤمن، مخصوصاً بر یک دعوت‌گر مناسب است که به این امر ملتزم باشد و همه تصرفات و اعمال‌اش مطابق به آن‌چه باشد که الله سبحانه وتعالی و رسول ﷺ را راضی می‌کند و از همه نواهیِ که الله سبحانه وتعالی منع نموده است، بپرهیزد.