(ترجمه)

در طی دو هفتۀ گذشته، حرف‌های متعددی بین دونالد ترامپ، رئیس جمهور امریکا و عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان، برسر موضوع طالبان و به‌ویژه جنگ افغانستان رد و بدل شده‌است. در حالی این رهبران در صفحات رسانه‌های اجتماعی چون توییتر یکدیگر را تیرباران می‌کنند که انسان‌های بسیاری به سبب حملات گوناگون در این میدان جان‌های‌شان را از دست می‌دهند. به همین ترتیب، گروه‌های مختلفی به‌خاطر آن‌چه‌که لازم می‌بینند، این حملات را به عهده گرفته‌اند.

زمانی‌که این رویدادها در سیاست جهانی به بررسی گرفته شود، قدرت رو به زوال امپراتوری امریکا در جنگ طولانی افغانستان از پیش پررنگ‌تر می‌گردد. تنها در هفتۀ اخیر، شمار حملات انتحاری و انفجارها از حد گذشت؛ طوری‌که مهم‌ترین این حملات قرار ذیل است:

۱. افراد مسلح مربوط به جنبش جدایی‌طلب بلوچستان، چهارتن را در یک حمله به قونسولگری چین در شهر بندری کراچی به قتل رساندند.

۲. گروه داعش مسئولیت حمله‌ای را بر یک مسجد در خوست، ولایت شرقی افغانستان، به عهده گرفت که در نتیجۀ آن ۲۶ تن کشته شدند.

۳. حملۀ طالبان به یک کاروان پولیس در ولایت فراه جان کم از کم ۲۰ افسر پولیس را گرفت.

۴. بر اثر انفجار یک بمب جاسازی‌شده در یک جعبۀ سبزیجات در یک بازار مزدحم در پیشاور ۳۱ تن کشته و ۵۰ تن دیگر زخمی شدند.

این حملات بر مناقشۀ تویتری آقای ترامپ و آقای خان پرده انداخته‌است، اما با خوانش خطوط و تحلیل کلمات‌شان در موافقت با رویدادهای فضای سیاسی جهان، دو مسئله آشکار می‌شود:

۱. طبیعت مطیعانۀ پاکستان در مقابل امریکا

۲. نفوذ رو به زوال امریکا در منطقه

آقای ترامپ احساسات‌اش را بر روابط میان امریکا با پاکستان این‌گونه اظهار کرد که: «آن‌ها برای‌مان هیچ کاری نکرده‌اند.» آقای ترامپ، به حمایت از تصمیم اداره‌اش از قطع کمک‌های مالی به پاکستان، گفت: «ما هرسال برای‌شان ۱.۳ میلیارد دالر می‌دهیم؛ ولی ازین پس نمی‌دهیم. ضمناً، من به این دلیل به این کمک‌ها پایان دادم که آن‌ها برای ما هیچ کاری نکرده‌اند.»

سخنان ترامپ قدری به رابطۀ دوجانبۀ این دو ملت نیز اشاره داشت. این رابطه طی هفتۀ جاری زمانی تأیید شد که پاکستان برای اولین بار نقش کمک‌کننده‌اش را در قتل اسامه بن لادن، رهبر پیشین القاعده، تصدیق کرد و به فرضیه‌های مختلف مبنی بر در جریان نبودن پاکستان در کشف بن لادن پایان داد.

نخست‌وزیر "خان" به منظور منحرف کردن توجه از این طبیعت آشکار متملق دولت پاکستان و برای نشان دادن ناکامی امریکا در افغانستان در تویت تویترش اذعان کرد: «هم‌اکنون، طالبان در ۷۰ درصد خاک افغانستان فعالیت دارند. باوجود انسان‌های بی‌شماری‌که تحت عنوان جنگ علیه تروریزم جان‌های‌شان را از دست داده اند؛ طالبان در حال حاضر، به همان اندازه‌ای فعال اند که پیش از آشوب‌گری امریکادر افغانستان فعال بودند و حالا این توان را دارند تا کنترول مناطق بیشتری را در دست بگیرند.  باوجود پشتیبانی ارتش‌های مختلف ناتو از ارتش‌های افغانستان و پاکستان و صرف ۱۷ سال بر سر این جنگ، امریکابه شدت تلاش دارد که چگونه با این وضعیت جدید در پاکستان دست و پنجه نرم کند و چگونه این به اصطلاح دشمن را از میان بردارد.  خیلی واضح است، چون امریکا خود اعتراف می‌کند که این جنگ را خواهد باخت و این‌که هیچ راه‌حل آشکاری ندارد، ازین‌رو، اکنون به تکتیک‌های استراتیژیک جدیدی برای پایان دادن به این جنگ خونین متوسل شده‌است. فقط این نمونه، یعنی تلاش ضعیف برای آوردن رهبران طالبان بر سر میز مذاکره، جدید است.»

شاید از آقای خان توقع می‌رفت تا با سخنان شدیداش در مورد آقای ترامپ و ادارۀ امریکا از ملت‌اش دفاع کند. هرچند، داد و ستد گره‌های تجارت را می‌بندد و به ارتش امریکا در افغانستان فرمان آماده‌باش می‌دهد. برعلاوه، اخیراً پاکستان به طیارات مربوط به دولت صهیونیست اجازۀ نشست داده‌است.

باوجود این سخنان شدید، رژیم پاکستان می‌کوشد تا مطیع امریکاباقی بماند و به حرکت به مسیر امریکا ادامه می‌دهد. هرچند، جنگ تویتری آقای خان حقیقت موقعیت امریکا را در جنگ افغانستان واضح می‌کند؛ ولی با آن‌هم نفوذ تنها ابرقدرت جهان، که همانا امریکاست، در حال کاهش می‌باشد و کنترول کامل‌اش را از تطبیق ایدیولوژی‌اش بر سر ملت‌های جهان سوم از دست داده‌است.

به نظر می‌رسد تکتیک‌های سیاسی‌ای‌که بارها بر سرزمین‌های غارت‌شده اعمال شدند و تطبیق این به اصطلاح دموکراسی، زیر نقاب آزادی‌های مدنی، بار دیگر منجر به ناکامی خواهد شد و آن‌چه باقی می‌ماند، مسئلۀ میلیاردها میلیارد دالر مصرف شده و جان انسان‌های بسیاری است که در این راه از دست رفته‌است. این موضوع خیلی عجیب نیست، چون الله سبحانه‌و‌تعالی این طرح کفر را به ما پیش‌گویی کرده‌است. الله سبحانه‌و‌تعالی در سورۀ انفال می‌فرماید:

﴿إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ﴾
[انفال: ۳۶]

ترجمه: آن‌ها که کافر شدند، اموال‌شان را برای بازداشتن(مردم) از راه الله(سبحانه‌و‌تعالی) خرج می‌کنند؛ آنان این اموال را(که برای به دست آوردن‌اش زحمت کشدیده‌اند، در این راه) مصرف می‌کنند، اما مایه حسرت و اندوه‌شان خواهد شد و سپس شکست خواهندخورد و(در جهان دیگر) کافران همه‌گی به سوی دوزخ گردآوری خواهند شد.

نویسنده: تنویر میاح

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر