یکی از حیله‌ها و نیرنگ‌های که توسط کفار همدست با شیاطین مورد استفاده قرار گرفته، عملی سازی پروژه‌های تحت نام مبارزه با افراطیت تندرو (خشن) می‌باشد که در انگلیسی بنام پروژه‌های Counter Violent Extremism (CVE) یاد میگردد. اکثر سفارتخانه‌ها میلیون‌ها دالر را برای تطبیق این نوع پروژه‌ها تخصیص داده‌اند که در تبانی با اجنت‌های داخلی و دولت دست نشانده افغانستان در ابعاد مختلف زندگی مردم تطبیق می‌گردد. نحوه عملی سازی این پروژه‌ها بر اساس تحقیقات روی جامعه افغانی است تا موضوعات حساسیت برانگیز که در عمق افکار و فرهنگ مسلمانان این کشور جا دارد شناسایی ‌گردد.

 این حساسیت‌ها می‌تواند شامل موضوعات فامیلی مانند: روابط زن و شوهر، برادر و خواهر و یا دیگر موضوعات اجتماعی مانند اختلاط مرد و زن، اخوت و برادری بین مسلمین، حساسیت در مقابل نظام‌های سیکولر، انزجار در مقابل سیاست خارجی غرب در سرزمین‌های اسلامی و دیگر موضوعات از این قبیل باشد. این نوع افکار در جوامع فعلی مسلمانان بسیار حساس بوده و همه آنها به استثناء یکی دو مورد که مرتبط به عنعنات و فرهنگ یک جامعه می‌باشد، در حقیت همه آنها ریشه در مفکوره‌های دینی و عقیدتی دارد. حتی می‌تواند موضوعاتی باشد که در نصوص دینی بشکل سریع بالای آنها تاکید شده باشد، مانند: حجاب.

زمانیکه این نوع موضوعات شناسایی شد، به دسته‌های مختلف کتگوری بندی شده و تحت عناوین مختلف بالای آنها تاپه افراطیت زده شده و بعداً آن را با تروریزم بین‌المللی ربط می‌دهند. سپس کوشش می‌گردد تا روش‌های طرح‌ریزی گردد که جوانان را به بهانه اینکه به افراطیت تندرو نگروند و در مقابل این نوع افکار عادی و یا Desensitize گردیده و در نهایت دور نگهدارند.

یکی از برنامه‌های CVE این است تا موضوعات قطعی و لامتنازع را به موضوعات قابل بحث و مناظره تبدیل نمایند. کوشش می‌شود تا در قالب مقالات در رسانه‌ها، تدویر مباحث در پوهنتون‌ها و نشر و چاپ رسالات توسط شبکه‌های جامعه مدنی روی این موضوعات بحث صورت گیرد. هر زمانیکه یک موضوع قطعی و لامتنازع قابل بحث گردید تا حدی که هر کس بتواند آن را نقد و یا رد و تایید نماید. به همین طریق این مفکوره اهمیت خود را در جامعه از دست داده و دیگر منحیث یک حقیقت قطعی پذیرفته نمی‌شود.

در قدم دوم برای شناسایی بیشتر این گونه موضوعات، پیام‌ها و رساله‌های ترتیب داده شده به دسترس فعالان سیاسی، مدنی، رسانه‌های وابسته و حتی شرکت‌های تبلیغاتی قرار داده می‌شود تا در فرصت‌های مناسب به شکل تدریجی روی آن کار نموده و در شرایط خاص در مورد آن بحث نمایند. شاید زمانی یکی دو نفر بر موضوع کشف حجاب صحبت نماید؛ اما بعد از اینکه سه یا چهار و بعداً یک گروه مخالفت خود را در مقابل حجاب آشکار ساخت. در نتیجه حجاب که فریضۀ الهی و یک حقیقت قطعی و لا متنازع دینی در جامعه افغانستان است به یک امر عادی و مورد قابل نقد تبدیل شده و در نهایت جامعه در مقابل آن بی حس و احساس یا Desensitize می‌گردد.

این را باید به خاطر سپرد؛ که این همه کوشش‌های شیطانی کفار در مراحل نخست و بر مخاطبان بزرگسال این سرزمین نتیجه نداده؛ اما بر مخاطبان نسل دوم و سوم حتماً تاثیر گذار می‌باشد و به همین دلیل بالای جوانان در پوهنتون‌ها و مکاتب بیشتر تمرکز صورت می‌گیرد. زیرا این مسئله برای همه واضح است که افغانستان امروز از نقطه نظر اخلاق اجتماعی با افغانستان 17 سال پیش بسیار فرق نموده و این تغییر چنان بطی بوده که شاید کمتر کسی متوجه آن شده باشد و یا هم شاید زمانی متوجه این امر شوند که بسیاری از مسایل عقیدوی و قطعی در جامعه عادی و غیر حساس شده باشد.

نکته‌ای دیگری که مسلمانان باید بدانند اینست که کفار در هر حال مبالغ هنگفت و کوشش‌های سرسخت خود را صرف این می‌کنند تا مردم مسلمان را به بیراهه بکشند. اما نظر به این قول الله تبارک و تعالی آنها در دنیا و آخرت با شکست مواجه شدنی هستند:

﴿إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ﴾ [٨:٣٦]

ترجمه: کافران اموال خود را خرج می‌کنند تا (مردمان را) از راه خدا (و ایمان به الله) بازدارند. آنان اموالشان را خرج خواهند کرد، امّا بعداً مایه‌ی حسرت و ندامت ایشان خواهد گشت و شکست هم خواهند خورد. بیگمان کافران همگی به سوی دوزخ رانده می‌گردند و در آن گرد آورده می‌شوند.

الله متعال کتاب خود را برای هدایت بشریت فرستاده که در آن شیطان را یکی از دشمنان آشکار انسانها و مومنین معرفی کرده است تا بنده‌گانش را از شر این دشمن آشکار در امان داشته باشد. او سبحانه وتعالی تنها به معرفی این دشمن اکتفا نکرده؛ بلکه نیرگ و حیله‌های را که بخاطر اغوای بندگانش از صراط مستقیم بکار می‌برد را هم در کتاب هدایت خود (قرآن) برای ما آشکارا بیان کرده است.

یکی از نیرنگ‌های شیطان از بین بردن حساسیت و نفرت مسلمان در مقابل گناه و اعمال زشت است. یعنی در ابتداء قبل از اینکه یک بنده را به انجام عمل زشت تحریک کند، حساسیت او را در مقابل عمل زشت به تدریج از بین می‌برد. به همین خاطر الله متعال در قرآن پاک به مومنان دستور داده تا بر نقش قدم‌های شیطان پا نگذاریم و می‌فرماید:

﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ﴾ [٢:٢٠٨]

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده‌اید! همگی (اسلام را به تمام و کمال بپذیرید و) به صلح و آشتی درآید، و از گام‌های اهریمن (و وسوسه‌های وی) پیروی نکنید (و به دنبال او راه نروید). بی‌گمان او دشمن آشکار شما است.

خطوات یا گام‌های شیطان همان نیرنگ‌های است که شیطان در تبانی با مفسدین و گمراهان برای اغوای مسلمین استفاده می‌کنند که ذاتاً خود همان عمل در واقع گناه آشکار شمرده نمی‌شود؛ ولی بالاخره به فساد و گناهان شنیع در میان مردم می‌انجامد. برای بیداری خود و اینکه از هر فتنه‌ای شیطان در امان باشیم، برای ما مسلمانان واجب است تا حیله‎‌ها و نیرنگ‌های مختلف کفار را که خود نماینده‌ها و همدستان شیاطین هستند، مطالعه نموده و بشناسیم. این نیرنگ‎‌ها در عصر حاضر در قالب پروژه‌ها و برنامه‌های بسیار سنجیده شده در سرزمین‌های اسلامی بخصوص افغانستان تطبیق می‌گردد. هدف این برنامه‌ها اکثراً جوانان امت می‌باشند که بنا بر نبود نظام اسلامی؛ فرصت‌ها و ظرفیت‌های مناسب را نیافته تا از منابع دینی خود آگاهی درست، لازم و دقیق داشته باشند.

این برنامه‌ها در قالب برنام‌های بسیار جذاب مانند: صلح، تحمل و همدیگر پذیری، ساختن جوامع کثرت‌گرا و دیگر عناوین جذاب تطبیق می‌شود، ولی در حقیقت امر این برنامه‌ها بنام(Desensitization Programs) یا برنامه‌های حساسیت زدایی یاد می‌شوند. منشاء و هدف نهایی آنها عادی ساختن منکرات در جامعه و از بین بردن نفرت و حساسیت مسلمانان در قبال منکرات و استعمارگران می‌باشد.

جمال تره‌کی