(ترجمه)

عمران خان نخست‌وزیر جدید پاکستان در طی 22 سال گذشته که یکی از موفق‌ترین‌های بازی کرکت پاکستان بود؛ در سال 1992م با به‌دست آوردن پیروزی جام‌جهانی به‌اوج شهرت رسید. وی بعد از متقاعد شدن‌اش از بازی کرکت به‌ساخت اولین شفاخانۀ درمان سرطان در لاهور پاکستان اقدام نمود و به‌خاطر تکمیل نمودن این پروژه، به شهرهای بزرگ و کوچک پاکستان سفر نمود تا پول به‌دست بیاورد-که در مقابل، سرمایه‌داران پاکستان بیشتر از آن چیزی‌‌که عمران خان انتظار داشت، کمک نمودند- تا این که بالاخره در اول دسمبر1994م این شفاخانه را افتتاح و در همین سال حزب سیاسیی را  تحت نام "حزب تحریک انصاف" تأسیس کرد. این فعالیت‎های عمران خان دقیقاً زمانی صورت گرفت که سیاست پاکستان بین حزب ملی پاکستان به‌رهبری بینظیر بوتو و حزب رابطۀ اسلامی به رهبری نواز شریف تقسیم شده بود.

حزب عمران‌خان کدام دست‌آورد قابل چشم‌گیری در ابتدای تأسیس‌اش نداشت، چنانچه این حزب در سال 2002م فقط یک کرسی را در انتخابات پاکستان به دست آورد و از انتخابات سال 2008م مقاطعه کرد، در حالی‌که در سال 2013م بیشتر از 7.5 میلیون رأی برد؛ آرایی‌که در ردیف دوم و از نظر کرسی‌ها در ردیف سوم قرار گرفت. باوجودی‌که عمران‌خان به‌حیث یک اپوزیسیون در برابر حکومت پاکستان قرار گرفته بود، اما حزب آن یک قسمت از پاکستان یعنی ایالت خیبر پشتون‌خواه را زیر کنترول خود داشت.

عمران خان درزمان مبارزات انتخاباتی‌اش به‌کمپاین سیاسی قوی تحت نام مبارزه علیه فساد شروع کرد و خودرا به‌عنوان یک چهرۀ قدرت‌مند برای تغییر در انتخابات 2018م پیشکش نموده و وعده داد که: به‌زودی نحوۀ روابط پاکستان را با امریکا تغییر خواهد داد؛ روابطی‌که پاکستان را وابسته به‌امریکا می‌سازد. عمران‌خان وعده داد که هرگز به سیاست‌های کشور هندوستان تن نداده و به‌زودی حکومت پاک و خالی از دخالت‌های سیاسی در دوائر دولتی را تشکیل می‌دهد. او هم‌چنان وعده داد: در صورتی‌که  وی قدرت و زعامت‌را در دست گیرد، رئیس جمهور، نخست وزیر و محافظین نمی‌توانند که خانه‌های گران‌قیمت داشته باشند. عمران‌خان مدعی شده بود که حکومت‌اش از سفر‌های پر هزینۀ رسمی، ‌که بالای مردم سنگینی وارد نماید، استفاده نکرده؛ بلکه به‌ریاضت اقتصادی روی می‌آورد. او وعده کرده بود که نرخ برق، موادسوخت و گاز را به‌خاطر هزینه‌های فعالیت‌های تجارتی پائین می‌آورد و هم‌چنان از قضیۀ ختم نبوت حمایت نموده و دولت پاکستان را مانند دولت مدینۀ منوره یعنی دولت رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌سازد.

شکی نیست که همۀ شعارهای عمران خان در مورد تغییر نظام و حکومت پاکستان در حد شعار بوده و به هیچ‌وجه حقیقت ندارد، چنانچه عمران‌خان و حزب‌اش مانند حکام قبل از خودش به‌دموکراسی و نظام سرمایه‌داری عامل و باورمند است. زمانی‌که عمران خان باگذشت دو هفته از حکومت‌اش به هیچ یک از وعده‌هایش وفا نکرده و لقب آقای "هردم خیال" را گرفت. عمران خان در دیدارش با "مایک پامپیو" وزیر خارجۀ امریکا و "جوزف دانفورد" رئیس هیئت مشترک نیروهای امریکائی تأکید کرد که روابط پاکستان با امریکا تغییر نخواهد کرد و حتی قبل از رسیدن "مایک پامپیو" و "جوزف دانفورد" امریکائی‌ها به‌ضرورت منافع امریکا در افغانستان و عواقب زیان‌بارش هشدار ‌دادند، چنانچه که این مسئله در حکومت قبلی پاکستان نیز وجود داشت. وزیر خارجۀ امریکا تنها با همتایش، وزیر خارجۀ پاکستان، دیدار نکرد؛ بلکه عمران خان نخست وزیر پاکستان خودش "پامپیو" وزیر خارجۀ امریکا را دیدار نمود.

از صد روز اول حکومت عمران خان واضح می‌شود که هیچ تغییری جز شعار، نیاورده است؛ شعارهایی‌که حکومت سابق پاکستان در جواب امریکا تحت نام: "نه بیشتر ازین" بلند کرده بود و حکومت جدید بر اعادۀ روابط پاکستان با امریکا تأکید می‌ورزد. بدون شک حکومت جدید پاکستان به‌خاطر تأمین منافع امریکا در افغانستان در مسیر حکومت‌داران سابق پاکستان حرکت نموده؛ اما ادعای‌شان این است که به‌خاطر منافع ملی پاکستان کار می‌نمایند، در حالی‌که استخبارات امریکا و عساکر ویژه‌ای که وابسته به امریکا است، در این کشور و این تجهیزات بدون کدام مانعی از پاکستان انتقال یافته و به همین ترتیب حکام پاکستان برای تشویق حرکت طالبان در افغانستان برای انجام حوادثی‌که پلان سیاسی امریکا را برای اشغال افغانستان موفق‌تر می‌سازد، کار می‌کنند.

واضح است که تغییر هرگز تحقق پیدا نمی‌کند؛ مگر این‌که دولت خلافت برمنهج نبوت چنانچه رسول الله صلی الله علیه و سلم مژده داده، تأسیس گردد.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: شهزاد شیخ