خبر

 بیماری کوید -19 بحران شدیدی را در نظام سرمایه‌داری به وجود آورده است.

تبصره

از آغاز بهبود بحران مالی جهانی سال 2008. که در سراسر جهان منجر به فروپاشی مووسسات مالی شد، دیری نمی‏گذرد. شماری از مسئولین مدت‌ها قبل از شیوع علایم بیماری کوید-19 که هلاک کننده اقتصاد جهان به شمار می‌رود، یک بحران اقتصادی دیگر را پیش‌بینی می‌نمودند که ویران کننده‌تر از بحران گذشته خواهد بود که واقعاً در پیش‌بینی‌های‌شان برحق بودند.

با وجود این، چنین پیش‌بینی ای را حتی یک ترکاری فروش هم می‌توانست بکند، نه از علم و دانش‌اش؛ بلکه فقط از روی تجربه زنده‌گی‌اش؛ چرا که بار بحران‌های اقتصادی یا مالی به طور مرتب بر سر مردم عادی واقع شده است. به طور اوسط هر فرد در میان‌سالی خود ده‌ها بحران اقتصادی را مشاهده نموده است که بعضی از آن‌ها نسبت به بعضی دیگر تأثیرات بیشتری به هم‌راه داشته است.

نظام اقتصادی سرمایه‌داری عامل تمام بحران‌ها بوده و این جزء لاینفک فطرت آن می‌باشد. تاریخ نظام سرمایه‌داری بیانگر فروپاشی‌های پی‌هم نظام مالی می‌باشد، که از سال 1819م بدینسو می‌توان به وجود یک سلسله مواردی از ورشکستگی بانک‌ها و مووسسات مالی دیگر اشاره نمود. به این دلیل اقتصاد دانانِ چون "کارل مارکس" و "جون ستیوارد میل" و تعدادی دیگر به گسترش طرح‌ها پرداختند تا که بحران‌های مالی قرن نوزده را شناسایی نمایند.

 در نتیجه، فرضیه‌ای که نظام سرمایه‌داری در پی مبارزه با بیماری کوید-19 متلاشی خواهد شد، یک فرضیه بدور از واقعیت می‌باشد. حتی اگر سبب مرگ میلیون‌ها انسان شود؛ چرا که مردم به نظام سرمایه‌داری باورمند بوده و مهم‌تر از آن عدم موجودیت یک بدیل قوی برای‌ نظام سرمایه‌داری می‌باشد. مردم مفاهیم، معیارها و باورهای‌شان را به طور مداوم از اساس ایدیولوژی نظام سرمایه‌داری اخذ می‌نمایند؛ در حالی‌که اساس آن مبتنی بر جدایی دین از زندگی می‌باشد. نظام سرمایه‌داری با وجود همه تباهکاری‌ها و فساد خود باقی خواهد ماند. اگر بدیل برای نظام‌های فرعون، نمرود و یا هم ابولهب وجود می‌داشت، هرگز نظام های‌شان دوام نمی‌یافت و به زودترین فرصت سقوط می‌کرد. اگر تا زمانی‌که موسی علیه السلام، ابراهیم علیه السلام و یا هم محمد صلی الله علیه وسلم که با باطل و ظلم مبارزه می‌کردند، وجود نمی‌داشتند؛ در این صورت نظام‌های پلید باقی می‌ماند. امروز هم اگر بدیلی و اشخاصی‌که منهج آنان را دنبال کنند، وجود نداشته باشد، نظام‌های پلید باقی خواهد ماند.  به همین سبب است که الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿ وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقاً ﴾

[الأسری:81]

ترجمه: و بگو: حق آمد و باطل نابود شد. همانا باطل نابودشدنی است!

بر ما واجب است تا در سرزمین‌های اسلامی، از این بی‌بندوباری‌های موجود در نظام سرمایه‏داری فاسد، استفاده نماییم و با آن به مبارزه برخیزیم و در عوض؛ باور مردم را نسبت به نظام خلافت تقویت نماییم؛ خلافتی‌که در طول تاریخ ما حکمفرما و در مراقبت از نیازمندی‌های ما توانمند بود، بدون این‌که در آن عیب طراحی شدۀ موجود باشد و یا این‌که دست به استثمار ملت‌های‌‌‌ خود و ملت جهان بزند.

زمانی‌که حاکمیت اسلام به وسیلۀ خلافت اسلامی و امت اسلامی برپا شود، نیروی ما متحد خواهد شد، آن‌جاست که مردم خواهند دید و درک خواهند کرد که جایگزین بهتری از اکثریت چیزها برای ادارۀ امورشان وجود دارد. تنها دولت خلافت راشده بر منهج نبوت می‌تواند که نظام سرمایه‌داری را سقوط دهد و مردم را از ظلمت شر به نور اسلام منتقل سازد.

﴿إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجاً﴾

[النصر: 1-2].

ترجمه: زمانی که یاری الله و پیروزی فرا رسد و ببینی که مردم گروه‌گروه در دین خدا در آیند.

نویسنده: نمایندۀ مطبوعاتی حزب التحریر-هالند

مترجم: محمد "مزمل"