خبر

دارالافتاء بر خواسته‌های کسانی‌که طالب برگزاری نماز جماعت بالای خانه‌ها بودند، تبصره نموده است. این بدین دلیل است که نمازگذاران برای جوگیری از انتشار ویروس کرونا از مساجد مصر منع شده‌اند. روز یک‌شنبه دارالافتای مصر در اعلامیه‌ای گفته است: «چیزی را که می‌بینیم، برخی به ادای نماز جماعت در بالای خانه‌ها فرا می‌خوانند؛ این کار به دلیل به خطر افتادن زندگی مردم جواز ندارد.» این نهاد هم‌چنان از عواقب تجمعات زیاد و برگزاری نماز تراویح در مساجد در جریان ماه رمضان هشدار داده است و تأکید نموده که باید مردم درخانه باقی بمانند و  نماز را همراه با فامیل خود در منزل ادا نمایند. «به دلیل این‌که  پابندی به رهنمایی‌ها واجب شرعی پنداشته می شود.»

تبصره

نمی‌دانیم وزیر اوقاف مصر فتوای خود را از کدام فقه می‌گیرد؛ شاید هم از مذهب مصطفی کمال یا فقهای قصر سفید و یا سیکولرهای غرب و یا هم از کسانی‌که مرض کرونا را فرصت دیده و می‌خواهند بخشی از ارکان اسلام را از بین برده و با اسلام  مبارزه کنند؟! بهتر و شایسته این بود که دولت در ابتداء قبل از نماز و بعد از نماز مساجد را پاک و ضد عفونی می‌نمود و برای جلوگیری از حضور اشخاص مریض در مسجد و اختلاط مردم در بازارها و مكان‌های حمل و نقل اقدامات پیش‌گیرانه را وضع می‌کرد. اما مسدود کردن مساجد به روی مردم گناه بزرگی شمرده می‌شود، الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا﴾

[بقره: 114]

ترجمه: کیست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام الله در مساجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آن‌ها نمود؟!

در ممانعت همۀ مردم از مساجد، این قول دلیل نخواهد بود که  احتمال دارد در میان اشخاص صحت‌مند اشخاص مصاب به کرونا وجود داشته باشد؛ بلکه کسانی‌که به گمان اغلب مصاب استند، منع کرده شوند و دیگران منع نشوند. در دین ما کدام سازمان دینی وجود ندارد که آن را در انحصار خود قرار دهد و یا در انتظار الله باشد؛ بلکه ماعلماء، فقهاء و محدثین داریم.