(ترجمه)

نهمین نشست کشورهای ترکیه، روسیه و ایران چندی قبل در آستانه بدون کدام دست‌آوردی، که بتوان از آن یاد نمود، به پایان رسید. این نشست برای اطمینان از چگونگی پیشبرد روند سیاسی برگزار شده بود که توسط امریکا طراحی گردیده و نقش اجرای آن را در بین خود تقسیم نمودند. اگرچه قبل از این نشست، عملیات بی‌جاسازیی برنامه‌ریزی شده‌ای توسط روسیه و با همکاری  دولت ایران و بشار اسد صورت گرفته؛ اما موضوع بحث در کنفرانس به هیچ‌وجه این نبوده و ترکیه هم بر خلاف گذشته نه آن را انکار نمود و نه محکوم.

ترکیه هیچ کاری نکرد و شاید به این خاطر که در هشتمین نشست آستانه بر این موضوع توافق صورت نگرفته بود و چون توافق صورت نگرفته بود، بناءً از دید نظام ترکیه که همیشه با انقلاب و انقلابیون اظهار دوستی می‌کند، این مسئله جرم پنداشته نمی‌شد و عاملین این جرم نیز تروریست تلقی نمی‌شود. با این موقف خجالت‌آور، نقش نظام ترکیه واضح می‌شود، نظامی‌که پیوسته از پشت به انقلاب خنجر می‌زند و هماهنگ شده با دشمنان انقلاب برای کشیدن دندان‌ها، کوتاه کردن ناخن و مهار کردن انقلاب تلاش می‌کند. حومه و دمشق را تحت عنوان مناطق کاهش تنش و بعد از آن منطقۀ قلمون و سپس ریف حمص شمالی را فروختند. نظام جنایتکار اسد از طریق این کنفرانس‌ها مناطق بسیاری را به دست گرفت که در طول سال‌های انقلاب، با وجود به دست‌آوردن حمایت‌ها با همه انواع آن و کم بودن امکانات انقلابیون، نتوانستند بر آن‌ها دسترسی پیدا کنند، که خود دلیل گویای ادعای فوق است.

افعی‌های بزرگی از بیرون علیه شام و اهل آن به توطئه پر داختند و خفاش‌های کوچک نیز از داخل شروع به مکیدن خون آن نمودند، تا این‌که آن را خسته نمایند و بسیار به ساده‌گی شکار دشمن شود. هرچند این خفاشان در طول مدت انقلاب در میان انقلابیون حضور داشتند، اما نقش آن‌ها در وقت تسلیم‌دهی مناطق به دشمن، تأثیر بیشتری از دوران جنگ دارد و این کار، انقلابیون را  با چالش‌های جدید مواجه می‌کند که خطرش از غیر آن کمتر نیست.

این درست است که فیصله‌های کنفرانس‌های اعلان شده و اعلان نشده اکثریت آن‌ها به وقوع پیوسته و این نیز دقیق است که نظام جنایتکار اسد و روسیه تلاش می‌کنند پیروز شوند، اما این یک پیروزی خیالی بیش نیست و آن‌چه اتفاق افتاده در آن خیر بسیاری نهفته است که بسیاری اوقات بر بعضی  پوشیده می‌ماند. اما اگر این تحولات به دقت بررسی گردد، دیده خواهد شد که با وجود شکست‌های زیاد در میدان جنگ، خیرهای زیادی نیز به دست آمده که مهم‌ترین آن این است که صف مؤمنین از غیرمؤمنین جدا شده و انسان‌های ضعیف افشاء می‌شوند.

خیر دیگری‌که این تحولات را در پی داشت، این است که ابزار حکومت خونخوار سوریه و آن عده رهبران برخی از گروه‌هایی خائنی را افشاء نمود که آگاهانه یا ناآگاهانه، در جنایت بی‌جا نمودن مردم دست داشتند. هم آنان افشاء شدند و هم دولت‌هایی‌که زمانی ادعاء می‌کردند که در کنار مسلمانان شام قرار داشته و از آنان حمایت می‌کنند، مانند ترکیه و سعودی. این افشاء شدن پرده از حقیقتی برداشت که رسانه‌ها همواره تلاش داشتند آن را از چشم و گوش جهان پنهان نگهدارند؛ حقیقتی‌که حزب التحریر بارها آن را تذکر داده و آن این‌که مهم‌ترین نیاز انقلاب؛ داشتن برنامه‌ای منسجمی است تا بر اساس آن حرکت نموده، در راستای تحقق آن سعی و تلاش نماید و به دور رهبری با درک و مخلصی جمع شوند تا امکانات و توانایی‌های موجود را  در جهت تحقق این هدف واضح و روشن به کار گیرد، که همانا سقوط نظام جنایتکار و تأسیس خلافت راشده می‌باشد.

حوادث اخیر به خوبی نشان داد که انقلاب واقعی، انقلابی است که در قدم نخست افکار و مفاهیم را تغییر دهد و سپس تغییر نظام‌های زندگی و رفتار دولت را در پی داشته باشد. بناءً لازم است که انقلابیون این واقعیت را درک کرده به آن چنگ زده و فعالیت نمایند و آن‌چه را که از نظام جنایتکار باقی مانده تغییر دهند-که همانا مجموعه از افکار و مفاهیم ملیت‌گرائی و قوم‌پرستی متعفن است- تا این‌که به جای نظام دموکراسی، خلافت را تأسیس کنند.

هم‌چنین خوبی دیگری‌که حوادث انقلاب شام آن را در بر دارد، این‌که نزد همه مردم واضح گردیده است که انقلاب‌ها جز بر اهتماد به خود و قطع رابطه به دولت‌های امروزی-که در جهان حاکم است- پیروز نمی‌شود در غیر آن نه تنها که مصالح آن بر آورده نشده؛ بلکه انقلاب به استخدام مصالح آن‌ها گرفته می‌شود و این کشورها به خون و جسدهای مردم هیچ اهمیتی را قایل نیستند، حقوق انسانیت را هم نمی‌شناسند و شعارهایی را که بلند می‌کنند، فقط برای فریب و گمراه کردن مردم است تا منافع شان تأمین شوند.

بناءً باید بدانیم که راه سقوط نظام جنایتکار و حاکمیت شریعت الله سبحانه وتعالی یک حکم شرعی است و لازم است که به آن پایبند باشیم و این راهی است که با سختی‌ها گره خورده است و درست نیست که خسته و یا ناامید شوند. این راه مؤمنین عامل است که تعلیمات آن را در کتاب الله سبحانه وتعالی برای ابد محفوظ می‌یابند و او سبحانه وتعالی مؤمنین را از ذلت هشدار داده و فرموده است:

‏ ﴿وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴾

[بقره: 139]  ‏

‏ترجمه: و(از جهاد در راه الله سبحانه وتعالی به سبب آن‌چه بر سرتان می‌آيد) سست و زبون نشويد و(برای كشتگان‌تان) غمگين و افسرده نگرديد و شما(با تأييدات الهی و قوّۀ ايمان راستين و نيروی حقی‌كه از آن دفاع می‌كنيد) برتر(از ديگران) هستيد(و پيروزی و بهروزی از آن شما است) اگر كه به راستی مؤمن باشيد(و بر ايمان دوام داشته باشيد).

بناءً بر انقلابیون لازم است که اشتباهات خود را توسط کتاب الله سبحانه وتعالی و سنت رسول او صلی الله علیه وسلم درک کرده به اوامر خالق خود چنگ بزنند و به ظالمین تسلیم نشوند، دوست مسلمانان باشند، از سردار رسولان متابعت نموده و با عمل به طریقۀ آن طاغوت‌ها را سقوط دهند؛ نه عقب‌نشینی و نه ذلت؛ بلکه استقامت بر مبدأ و اظهار شوکت بر دشمنان و اعتماد به پروردگار جهان و هرچند شب ظالمین به طول بینجامد، امید طلوع عدالت اسلام و جود دارد، زمانی‌که خلافت راشده تأسیس شود.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: منیر ناصر