(ترجمه)

از آن‌جایی‌که رهبری سیاسی واقعی در سرزمین‌های ما و جود ندارد و همه چیز به نفع دشمن می‌چرخد، روز شنبه ۱۲می ۲۰۱۸م انتخابات پارلمانی در کشور عراق برگزار شد، انتخاباتی‌که هرج و مرج، استعمال سلاح و تقلب‌کاری بی‌سابقه‌ای را در پی داشته باعث جنگ داخلی، خرید و فروش آراء مردم و دادن رشوه برای مردم شده است؛ چنان‌چه مراکز عمومی عراق تدابیر امنیتی شدیدی را-با وجود منع گشت و گذار وسایط نقلیه، لاری‌ها و موترهای تیز رفتار- گرفتند. حکومت عبادی مجبور گردید به صورت فوری این ممنوعیت را بردارد تا مردم توسط وسایط نقلیۀ‌ ‌شان بیشتر در انتخابات شرکت نمایند.

اماسؤال این است که نتیجۀ انتخابات در شهرها و مراکز چه بوده است؟ تقلب گستردۀ انتخاباتی به نفع اشخاص معین، متوقف ساختن سیستم رأی‌دهی الکترونیکی، خالی نمودن محلات رأی‌دهی از اوراق رأی‌دهی، زیر زدن و پوشیدن نام‌های رأی‌دهنده‌گان در مراکز ثبت نام، دخالت بعضی از کاندیداتوران در پروسۀ انتخابات و فشار به زور اسلحه بالای رأی‌دهنده‌گان و هم‌چنان زد و خورد مسلحانه در داخل مراکز رأی‌دهی بین رقبای انتخاباتی، از جمله نتایج این انتخابات بوده است.

به این ترتیب، انتخابات در فضای مملو از کشمکش و ناکامی بر گزار گردید که به آن "انتخابات مسخره و مضحک" لقب دادند. از جملۀ مهمترین نتایج این انتخابات، وقوع درگیری‌های مسلحانه در اکثر شهرها بوده؛ چنان‌چه درگیری بین تیم "تغییر" و تیم "اتحاد" در سلیمانیه و در شهر "کرکوک" به وقوع پیوست و تظاهراتی را به خاطر تقلب گستردۀ حزب اتحاد ملی به رهبری جلال طالبانی، خانم و پسرانش در پی داشت و همانند این درگیری‌ها در مراکز رأی‌دهی در شهر‌های بصره و نجف نیز به وقوع پیوست. هوشیار عبدالله نمایندۀ‌ "حزب تغییر" و حزب مخالف کردها گفت: «نیروهای حزب اتحاد ملی کرد‌‌ها بر مقر عمومی حرکت تغییر در شهر "تله زرکته" حمله نموده و مستقیماً آن‌ها را تیرباران نموده اند.»

یک منبع رسمی از کمیسیون انتخابات، از وقوع تقلبات گسترده در تعدادی از شهرها پرده برداشته و این انتخابات را غیرمشروع خواند. هم‌چنان سایت "سومریه نیوز" از یک عضو مجلس نماینده‌گان نقل قول نموده و به کمیسیون انتخابات گفت: «حقایق بسیاری از تقلب و جعل‌کاری در این انتخابات در شهر‌های زیادی به دست آمده است.» این منبع توضیح داده که کمیسیون انتخابات بعد از کشف این تقلبات و اختلاف داخلی بین خودش مدیریت و کنترول این انتخابات را از دست داده است. منبع مذکور اشاره نمود که این عضو کمیسیون انتخابات بدون این‌که نام از وی برده شود، تأکید داشت که در زمان مناسب از طریق رسانه‌ها، بطلان انتخابات را اعلام خواهد‌کرد.

اما وزارت خارجه‌ امریکا خواستار تحقیق فوری و همه جانبه‌ای برای رسیده‌گی به شکایات و ادعای‌های وقوع تقلبات انتخابات پارلمانی این کشور شد. هیذرنویرت سخنگوی وزارت خارجۀ امریکا در امور کردستان در حاشیۀ گزارش مطبوعاتی، که روز پنج شنبه در واشنگتن بر گزار شده‌بود، گفت: «ما با نمایندۀ ویژۀ سازمان ملل متحد در مورد خواست آن از کمیسیون انتخابات عراق مبنی بر تحقیق همه‌جانبه در مورد شکایات انتخاباتی و اختلافاتی‌که به وقوع پیوسته هم‌نظریم.» از طرف دیگر جیمزماتیس وزیر دفاع امریکا گفت: «ایران در تلاش است تا در انتخابات پارلمانی عراق، که در ماه می آینده برگزار می‌شود، مداخله کند.» وی در جریان سفرش در عمان، افغانستان و بحرین برای روزنامه‌نگاران گفته است: «دلایلی در نزد ما وجود دارد که از دخالت‌های مالی ایران در انتخابات عراق پرده برداشته و مایۀ نگرانی است و این پول‌ها بالای کاندیداتوران و رأی‌دهنده‌گان به مصرف رسیده بدون این‌که ذکر کند که ایران چگونه بالای آنان تأثیر گذاشته؟»

اما مشارکت مردم در انتخابات پارلمانی از آغاز حمله بر این کشور در سال ۲۰۰۳م به کمترین حداش رسیده؛ چنان‌چه کمیسیون انتخابات در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: «میزان مشارکت کل رأی‌دهنده‌گان در انتخابات به ۴۴.۵درصد می‌رسد؛ در حالی‌که منابع بیرون از کمیسیون انتخابات، میزان مشارکت رأی‌دهنده‌گان را کمتر از ین ارقام اعلام نموده‌اند.» یکی از منابع سیاسی انگلیسی، میزان مشارکت واقعی مردم در انتخابات عراق را ۱۹.۳۲درصد خوانده و ادعاء نمود که این میزان مشارکت در انتخابات به معیار‌های جهانی از نظر سازمان ملل موافق نبوده و طبق این معیار‌ها، این انتخات مشروعیت قانونی ندارد و از نظر این منبع انتخابات پارلمانی عراق به حکم قانون بین‌الملل بی‌سابقه و فاقد اعتبار می‌باشد.

دلیل کاهش شدید مشارکت مردم در این انتخابات، عدم تمایل مردم به انتخابات در تمامی شهرهای عراق به شمول سلیمانیه، دهوک و اربیل بوده و معلوم می‌شود که کناره‌گیری و عدم مشارکت مردم درین انتخابات، پیام روشنی برای امریکا و دنباله روان پست و فرومایۀ آن و هم‌چنان برای کشور ایران است. این آمار نشان می‌دهد که مردم عراق احزاب و حکومت اشغال شده‌ای را که به اساس سهمیۀ اقوام و قبائل سهم‌بندی شده ترک کرده اند، حکومت قبائیلی‌که عراق را از هم پاشیده و افکار عمومی را در سرزمین، متحول نموده است. چنان‌چه عملکر این دولت منجر به رویگردانی مردم عراق، شکست، ویرانی و تخریب گردیده و مسبب همۀ مصیبت‌ها همین احزاب حاکم و حکومت‌داران بنام طبقۀ سیاسی بوده‌اند. این عملکرد‌های خائنانۀ گروه‌ها، احزاب و تشکلات سیاسی به خاطر منافع و تمایلات خود شان بوده نه به خاطر مصالح مردم، مخصوصاً وعده‌ها و برنامه‌های انتخاباتی را که در جریان کمپاین‌های سال‌های گذشته اعلان نمودند، عملاً تحقق نیافته و چهرۀ واقعی سیاسیون را افشاء ساخته است؛ سیاسیونی‌که تأکید کرده بودند که نتایج انتخابات طوری‌که مردم می‌خواهند، همان طور خواهد شد.

 چیزی که اکثر مردم به آن باور دارند، این است که خواه مردم درین انتخابات کثیف شرکت کنند و خواه نکنند، نتایج به شکل متقلبانه تعیین می‌شود و یا توسط بازی‌های بیرونی(یعنی آوردن رأی‌دهنده‌گان بیرون از کشور) انتخابات دایر می‌شود. کسانی‌که عدۀ اندکی بوده و به وسیلۀ حمایت کاندیداتورانی‌که از گرفتن آراء در داخل شکست خوردند آورده می‌شوند و تمام این بازی‌ها به دلیلی صورت می‌گیرد که نیاز امریکا است؛ نه نیاز عراق و این در حقیقت پوشۀ برای برنامه امریکا در اشغال و ویرانی عراق است. دلیل این تقلبات و بهره‌برداری امریکا این است که صندوق‌های رأی‌دهی از این کشور به سفارت امریکا انتقال داده شده و امریکا هرکسی را که خواسته باشد، تعیین می‌کند و دقیقاً همان نتیجۀ نهائی انتخابات است.

علاوه از موجودیت "برت مک گورگ" فرستادۀ امریکا در عراق به دلیل فرایند مسایل سیاسی در آینده حتی قبل از اعلان نتایج انتخابات تعدادی از رهبران مردم عراق و رهبران گروها از جمله عمار حکیم رهبر حزب تیار الحکمه و سلیم الجبوری رئیس پارلمان عراق را ملاقات نمود.

این بار اول نیست که امریکا در مسئله انتخابات عراق دخالت نموده؛ بلکه قبلاً مالکی در ماه اپریل سال ۲۰۱۲م از ریاست جمهوری برای بار دوم از طرف امریکا ممنوع و از قدرت بر کنار شد و هم‌چنان قبل از آن، ایاد علاوی از تشکیل حکومت، بعد از انتخابات ۲۰۱۰م برکنار شد. هم‌چنان ابراهیم جعفری برنده انتخابات سال۲۰۰۵م را نیز امریکا مانع شد. بناءً جای شک نیست که امریکا حاکم و گردانندۀ واقعی امور این کشور می‌باشد.

مردم عراق واقعیت انتخابات این کشور را در زیر سایۀ نظام‌های سرمایه داری دموکراسی درک نموده، دانستند که این نظام‌ها نه رشد اقتصادی می‌آورد و نه از گرسنگی نجات شان می‌دهد؛ بلکه دموکراسی در جهان غرب، که زادگاه آن است، انعکاس دهندۀ خواسته‌های سرمایه‌داران بوده و حکام حقیقی همان سرمایه‌داران اند. ولی در سرزمین‌های اسلامی انتخابات عمر گروه‌های مستبد را دراز نموده تا در فساد و چپاولی مال‌های عامه و راه تحقق مصالح استعماری موفقیت بیشتری حاصل نماید، فرق ندارد که افراد انتخاب شده افراد نیک باشند و یا افراد غیر صالح؛ زیرا ایشان هیچ اختیاری نداشته و تغییر اساسی نمی‌توانند بیاورند، لذا این پدیده به "بی میلی انتخاباتی" مسمی گردیده است.

در اخیر می‌گوئیم: نجات مسلمانان در عراق و تمامی سر زمین‌های اسلامی از پیروی و دنباله‌روی تصمیمات سیاسی اجانب و بیگانه‌گان بدون برنامۀ فرهنگی و عقیده‌وی، که جدا از نظام‌های غربی باشد، امکان پذیر نیست، برنامه‌ای که امت اسلامی آن را بر گزیده و به کمک اهل قوت، آن را بر پایۀ تطبیق و تنفیذ بگذارند. یعنی توسط دولتی‌که قدرت کامل آن به دست مسلمانان باشد و این امر امکان پذیر نیست؛ مگر توسط دولتی‌که صاحب شأن و شوکت و قدرت بوده و در تصمیمات و سیاست خود به قیادت شریعت اسلام و قدرت امت مسلمه متکی باشد، یعنی خلافت راشده برمنهج نبوت.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: استاد علی بدری