(قسمت ششم)

(ترجمه)

به ادامه مبحث قبلی، اکنون وقت آن فرا رسیده است که اعمال جنایت­کارانه گروه­های یهودی را که در قدس بسر می­بردند، برشماریم. بلی، همان اعمالی‌که به حمایت و مساعدت انگلیس در دوران قیمومیت انگلیس و در سال­های پس از ترک وطن دادن اجباری سال 1948م توسط صلیبیان و صهیونست­های غاصب بر ضد سرزمین اقصی  و مردم آن انجام پذیرفت.

آمار کشتارهای قبل از سال 1948م که یهود توسط سازمان­های تروریستی مخفی و علنی و توسط سازمان­های صهیونستی در فلسطین راه‌اندازی کرد، به هفتاد کشتار می­رسد و این روند تا دهه پنجاه ادامه می­یابد. در این کشتارها، صدها باشندۀ فلسطینی به شهادت می­رسد و هزارها نفر زخم بر می­دارد؛ بگونه‌ای که ترس و هراس بین باشندگان خلع سلاح شده آن مستولی می­شود، همان کسانی‌که انگلیس آنان را خلع سلاح کرد و حکام مسلمانان بر ضدشان دسیسه­سازی کردند، ذلیل شان کردند و بدون هیچ نوع شفقت و ترحم آنان را تسلیم یهود کردند؛ این منجر به اعمال جنایتکارانه شد و سبب شد تا که هزارها نفر از باشندگان آن از دیار و خانه­های شان بسوی سرزمین­های مجاور و مناطق مختلف متفرق و پراکنده شود. بعنوان قطرۀ از دریا، برخی از کشتارهای شان قرار ذیل اند:

1-      به تاریخ 26/7/1938م، یکی از افراد گروه «إتسل» در یکی از بازارهای حیفا؛ نارنجک پرتاب می­کند که در نتیجه؛ 47 نفر از کسانی‌که در بازار یافت شدند، به شهادت می­رسند.

2-      به تاریخ 31/12/1947م از سوی گروه «البالماخ» نیروی به پا خواست، تعداد افراد مسلح آن 170 تن می­رسید و به دهکده بلدالشیخ حمله­ور شدند و گرداگرد آن را محاصره کردند و ده­ها خانه همراه با اسباب و لوازمش از بین بردند، در این حمله 60 تن به شهادت رسیدند که قسمت اعظمی شان را اطفال و زنان تشکیل می­داد.

3-      به تاریخ 31/3/1948م گروه تروریستی«شتیرن» قطار قاهره سریع السیر حیفا را ماین گذاری کرد، که در نتیجه؛ 40 تن به شهادت رسیدند و 60 تن دیگر زخم برداشتند.

4-      به تاریخ 22/ینایر/1949م ییجال یادین فرمانده عملیات گروه «الهاجانات» برای ییحال آلون فرمانده «البالماخ» دستور داد تا بر ضد دهکده الیازور یک عملیه نظامی را به راه اندازد. در این حمله و تجاوز، 15 تن فلسطینی کشته شدند در حالی‌که بیشتر آنان در خواب بسر می­بردند.

5-      در سال 1937م یکی از افراد سازمان صهیونستی«إتسل» در بازار سبزی فروشی مجاور دروازه نابلس در شهر قدس یک بمبی پرتاب کرد که ده­ها تن به شهادت رسیدند و بسیاری هم زخم برداشتند.

6-      به تاریخ 29/12/1947م در اثر انفجار بشکه مملو از مواد منفجره در دروازه العامود در قدس، که توسط افراد «أرغون» جاسازی شده بود؛ 14 تن شهید شدند و 27 تن زخم برداشتند و فردای آن روز؛ در عین مکان و زمان و توسط همان افراد حادثه دیگر اتفاق می­افتد که 11تن عرب به شهادت می­رسند.

این شمه­ای از کشتارهای بود که بوقوع پیوست، ما در اینجا فقط بعضی از نمونه­ها را تذکر دادیم؛ چرا که مجال تفصیل آن در اینجا نیست، بخاطر آنکه آمار این کشتارها قبل از سال 48 بیشتر از 70 کشتار می­باشد و این خود نیازمند بحث جداگانه و مستقل می­باشد.

علاوه بر این کشتارها و اعمال جنایت­کارانه و تروریستی، یهود به نابودسازی دهکده­ها و آبادی­ها به شکل کامل آن پرداخت، آن­ها را از اساس از بین برد و به جای آنها؛ اماکن و شهرهای یهودی بنا نمود و اسامی همه آن‌ها را تغیر داد و آمار دهکده­ها و آبادی­هایی‌که در سال 1948م بطور کامل در فلسطین نابود شد، تقریباً به 531 دهکده می­رسد که تعداد باشندگان آن‌ها به 807 هزار تن می­رسید و به 14 ناحیه و 6 ایالت تقسیم شد.

بعد از این کشتارها، اکثریت دهکده­های عرب­نشین قدس ویران شد و به جای آن دهکده­های یهودی‌نشین بنا شد که برخی از آن‌ها قرار ذیل اند: «بیت حتکفا» به جای دهکده ملبس، «هرتسیلیا» به جای دهکده ابوکشک، «وتل أبیب» به جای دهکده تل الربیع، «وإیلات» به جای دهکده أم الرشراش در جنوب، «وأشکلون» به جای شهر عسقلان، «وبیر شیبع» به جای شهر بئر السبع، «أشدود» به جای شهر أسدود و غیره... علاوه بر اماکن فوق؛ ده­ها نه بلکه صدها دهکده ویرانه شده دیگر را نیز تغییر نام دادند و به جای شان اماکن یهودی نام و یهودی نشین بنا نمودند. چنانکه آنان بسیاری از مساجد را نیز تخریب نمودند و بعضی از آن­ها را به حظیره­ها و طویله­­خانه­های خوک­ها مبدل ساختند و بعضی­ها را نیز به تفریح­گاه­های شبانه و به شراب فروشی­ها تبدیل کردند!! تعداد مساجد که در فلسطین در سال 1948م. تخریب کردند تقریباً به 1200 مسجد می­رسد. علاوه بر آن تعدادی زیادی از مقابر را نیز تخریب کردند. برای وضاحت بیشتر به مثال­های ذیل دقت کنید: دهکده البصه را در ناحیه عکا به طویله­خانه پرورش گاوها و زباله­دانی مبدل ساختند، مسجد عین الزیتون در ناحیه صفد را به طویله­خانه گاوها، مسجدالاحمر به تفریح­گاه شبانه و سالن عروسی، مسجد الیونسی به نمایشگاه مجسمه­ها و تصاویر، مسجد القلعه در صفد را به دفاتر شهرداری، مسجد عین حوض حیفا را به رستورانت و شراب­فروشی و بسیاری از مساجد دیگر را به کلیساها مبدل ساختند، به گونه مثال؛ مسجد الیعقوبی در صفد، مسجد یاقوق در طبریاء، مسجد العفوله در الناصره، مسجد کفریتا و مسجد طیره الکرمل در حیفا، مسجد عباسیه و مسجد یازور در یافا و بر افزون بر این­ها ده­ها مساجد و اماکن دیگر. در حقیقت یهود در فلسطین و اماکن مقدس آن، چنان فسادی برپا کرد که هیچ از انسان­ها، جانوران و حتی جامدات از آن جان سالم بدر نبردند و این مصداق این قول الله سبحانه وتعالی است:

﴿كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَ يَسْعَوْنَ فِى الْأَرْضِ فَسَادًا وَ اللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ﴾ [مائده: 45]

ترجمه: آنان هر زمان که آتش جنگی (علیه پیامبر و مؤمنان) بر افروخته اند، الله آن را با (شکست ایشان و پیروزی پیامبر و مؤمنان) خاموش ساخته است. آنان به خاطر ایجاد فساد در زمین می­کوشند (و با نیرنگ­بازی و فتنه­گری در پخش فساد می­کوشند و آنان مفسدان اند) و الله مفسدان را دوست نمی­دارد.

4- انگلیس دست بکار شد تا تمام اشکال کودتا و جبهات مقاومت و مخالف همکار با یهود  را از میان ببرد؛ مخصوصاً کودتای موسم به نبی الله موسی 1920م، کودتای البراق 1929م، کودتای الشیخ عز الدین القسام 1935م و کودتای سال 1936م، مسمی به کودتای کبیر. این کودتاها بر ضد انگلیس و یهود و بر ضد سیاست­های شان در راستای یهودسازی قدس به پا خواستند و در عین زمان مسلح شدن مردم فلسطین را ممنوع قرار دادند و هرکس که نزدش سلاح یافته می­شد، مجازاتش اعدام بود، اما در مقابل برای یهود اجازه خرید انواع اسلحه و تشکیل گروه­های نظامی دادند، مثل: گروه­های "البالماخ، الهاجانا، شتیرن، الارجون و إتسل... " افزون بر آن، برای یهود اجازه دادند تا بر اسلحه­های شان بیافزایند و در مراکز ارتش انگلیس تعلیم ببینند.

5-  انگلیس همکاری خود را با دولت­های استعماری مسیحی آغاز کرد، آن‌هم از طریق صدور شماری از تصامیم بین المللی و انگلیسی در دوران قیمومیت؛ که یهود را در فلسطین تمکین و قدرت می­بخشید؛ بعضی­ از آن تصامیم قرار ذیل اند: کتاب الأبیض سال 1930م؛ که بیانیه بالفور را تایید می­کرد، إقامه وطن ملی برای یهود را تقاضا می­کرد و هجرت یهودیان را بسوی فلسطین تنظیم می­نمود و تصمیم تقسیم سال 1947م؛ که فلسطین را به سه بخش تقسیم می­کرد: اولی مربوط به یهود، دومی مربوط به عرب و سومی هم مرتبط به اماکن مذهبی و دینی بود که باید تحت مراقبت دولت قرار می­گرفت مثل شهر قدس.

6-انگلیس بر ضد لشکریان عرب، جنگ­های متوالی را راه‌اندازی کرد و این بعد از تیاتر پایان دوران قیمومیت 1948م. شروع شد. سپس جنگ 1948م. به وقوع پیوست، بر حسب اکاذیب که دولت­های عربی شایعه کردند، در این جنگ هفت لشکر اشتراک داشت، که در رأس آن لشکر نجات قرار داشت، که بر اساس تصمیم اتحادیه عرب سال 1947 تشکیل شده بود، در نتیجه این جنگ طبق نقشه­های انگلیس و دولت­های اروپایی به شکست مواجه شد و به تعقیب آن بشکل رسمی تأسیس رژیم یهود اعلان گردید، غرب و در رأس آن ملل متحد از میان 193 دولت؛ با اغلبیت 163 دولت آن را به رسمیت شناخت، سپس این رژیم در سال 1949م. بر اساس تصمیم شماره 273 عضویت ملل متحد را کسب کرد.

این چکیده‌ای از دسایسی بود که بعد از سقوط خلافت عثمانی در مقابل فلسطین انجام پذیرفت. بلی، سیطرۀ انگلیس بر فلسطین تا هنگام اعلام تأسیس رژیم یهود و جلب برادران بوزینه­ها و خوک­ها توسط دسایس دولتی و خیانات منطقوی در فلسطین. آیا دسیسه­سازی علیه قدس و اطراف آن و علیه مسجدالاقصی به همین حد و اندازه به پایان رسیده است؟! وقت آن است که بخش ششم و هفتم این مبحث را به بحث بگیریم (استمرار دسایس بعد از دوران قیمومیت انگلیس و تسلیم نمودن کامل فلسطین برای یهود و موقف حکام مسلمانان در برابر این دسایس). در این بخش، از مرحلۀ تأسیس دولت یهود و رسمیت شناسی آن از سوی دولت­های مسیحی تحت قالب هیئت ملل متحد سخن را به اتمام می­رسانیم. ادامه دارد...

نویسنده: استاد حمد طبیب

مترجم: محمد مزمل