به تاریخ 11/1/2022م سازمان جهانی صحت هشدار داد که بیشتر از نصف باشندگان اروپا، به ویروس جهش یافتۀ کرونا -اومیکرون- که بسیار سریع و خشماک عمل می‌کند، مبتلا خواهند شد؛ اگر افزایش آن به میزان کنونی مبتلایان، هم‌چنان در حال تداوم باشد. در جریان یک کنفرانس مطبوعاتی مدیر منطقوی اروپا در سازمان هانس کلوگه هشدار داد که «اومیکرون موج جدیدی از این بیماری‌همه‌گیر است که از غرب تا شرق امتداد یافته و تمام اروپا را در بر خواهد گرفت.» وی افزوده: «هم‌چنین است که کانون علمی هماهنگی‌های صحی انتظار دارد که تا 6 الی 8 هفته آینده بیشتر از 50% از باشندگان منطقه به اومیکرون مبتلاء شوند.» (منبع: شبکه اجتماعی بی بی سی)

همان‌گونه که برای همگان روشن است، ایدیولوژی عبارت از عقیده می‌باشد که از آن نظام زندگی برگرفته می‌شود. همان طور هدف از تطبیق این نظام نیز با عین اعتبار و اهمیت از این عقیده برگرفته می‌شود. حال این هدف یا دنیوی محض می‌باشد و یا دنیوی شکل یافته در زندگی عزتمندانه، زیر سایۀ حاکمیت اسلام در تلاش برای کمایی رضایت الله سبحانه و تعالی و یک زندگی گره خورده به آخرت و به زندگی جاودان در نعمت‌های همیشه‌گی بهشت پهناور الله سبحانه و تعالی، که در جستجوی نظام‌های موجود امروز ما دو نظام زندگی را می‌یابیم که از آن دو یکی در میدان زندگی مردم در حال اجراء و دیگری از میدان زندگی غایب است. نظام سرمایه‌داری با عقیدۀ سرمایه‌داری خود که دین را از زندگی، از دولت و سیاست جدا نموده و دولت‌ها در کشورهای شان آن را تطبیق و از طریق استعمار و نفوذ، آن را به جهان حمل می‌کنند، و دیگر نظام اسلام که از میدان زندگی غائب است.

مصیبت‌هایی‌که امروزه بشریت به آن دست و پنجه نرم می‌کنند، نتیجۀ تطبیق نظام‌ها و قوانین، نتیجۀ عدم توانایی این نظام در حل مشکلات مردم و نتیجۀ شکست آن در تنظیم و رعایت امور و فراهم‌سازی زندگی عزتمند برای مردم می‌باشد؛ نظامی‌که مردم را به سمت بد بختی و معیشت مملو از فشارهای گوناگون زندگی کشانده است. مردم زندگی‌شان را با جنگ، مصیبت، فقر شدید و آواره‌گی در کشورها و یا درگیر افتادن در چنگال بیماری‌ها سپری می‌کنند. بیماری‌هایی‌که از طریق مباح قرار دادن زناء و بد اخلاقی‌های جنسی در میان مردم از یکی بر دیگری منتقل می‌شود، و یا این‌که نتیجۀ عدم رایگان بودن طبابت و تکلفات طاقت‌فرسای آن بوده و یا نتیجۀ بدترین حرص شرکت‌های داروسازی برای کمایی منفعت‌های هنگفت و سرسام‌آور می‌باشد؛ منفعت‌هایی‌که بدون در نظرداشت هیچ ارزش انسانی آن، با جان مردم معاوضه می‌شود؛ ارزش‌های انسانی‌که کفار برای حمایت و یا ادعای حمایت از آن، با دروغ و نیرنگ، گلو پاره می‌نمایند.

سازمان جهانی صحت وظیفۀ خویش را انجام می‌دهد؛ البته بر اساس عقیدۀ ایدیولوژی سرمایه‌داری، مانند سایر سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی که در تلاش اجرای سیاست‌های دولت‌های بزرگ بوده و در راستایی تأمین منافع آن دولت‌ها کار می‌کنند. بنابراین، سازمان یونسکو از طریق برنامه‌های گسترده‌ای‌که براساس جدایی دین از زندگی روی دست می‌گیرد، در تلاش تغافل  مردم می‌باشد. سازمان یونیسف تحت نام تنظیم و اصلاح نسل و موانع بارداری برای کاهش تکثر طبیعی فعالیت می‌کند؛ فعالیت‌هایی‌که بالای صحت زنان تأثیرات منفی گذاشته است.  سازمان تغذیه و زراعت برای افزایش بیکاری در بین ملت‌ها فعالیت می‌کند. شورای امنیت و سازمان ملل برای شعله‌ورسازی و استمرار درگیری‌ها و جنگ‌ها کار می‌کنند. بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول برای فقیرسازی ملت‌ها تلاش نموده و دست و پای ملت‌ها و دولت‌ها را به وسیلۀ قرضه‌های ربوی، که توان پرداخت آن را ندارند، می‌بندد؛ چیزی‌که دولت‌ها را درمعرض نابودی قرار می‌دهد.

همان‌طور، سازمان جهانی صحت نیز یکی از نهادهای تابع سازمان ملل است که در 7 اپریل 1958م تأسیس و اکنون مقر آن در جنیف است. این سازمان نیز از طریق تحمیل نظریات خود برای اهداف اقتصادی و سیاسی در تلاش از بین بردن زراعت و کاهش نسل و بشر است. بنابراین، یکی از فعالیت‌های آن فریب‌کاری و مبالغه در ترساندن مردم از خطر برخی از بیماری‌ها می‌باشد تا این‌که فرصت را برای شرکت‌های داروسازی مهیا کرده و برای تولیدات‌شان بازایابی کرده باشد. هم‌چنان دولت‌های سرمایه‌داری سیاست‌های خویش را مبتنی بر تسهیل منافع شرکت‌های سرمایه‌داری طرح می‌نمایند؛ چنانکه در داخل قوانینی را برای تأمین منافع این شرکت‌ها وضع نموده و برای تحقق همین هدف توافقات بین‌المللی و روابط بین‌المللی برقرار می‌کنند. البته در بسیاری از حالات این اقدامات را بر اساس آموخته‌های علمی انجام می‌دهند و بدون هیچ‌گونه واقعیت علمی از روی فریب و نیرنگ به نظریات علمی متوسل می‌شوند. همانگونه که دولت‌های سرمایه‌داریِ استعماری از سازمان‌ها و مووسسات بین‌المللی به عنوان ابزاری برای اجرای سیاست‌های بین‌المللی خود کار می‌گیرند. در آن سو مووسسات علمی جهانی بسیاری است که بالای ساحات علمی چیره شده و دولت‌های سرمایه‌داری از آن‌ها برای اجرایی سیاست‌ها خود به عنوانی ابزاری بهره ‌می‌گیرند.

این به این دلیل است که سرمایه‌داری در اساس خود یک ایدیولوژی ستم‌کار می‌باشد که در آن، جایی برای ضعفاء نبوده و راحتی برای اقویاء در پی ندارد. اگر نظام سرمایه‌داری همان‌طور که باید تطبیق شود، مردم از شدت بلاهایی‌که از اثر تطبیق این نظام و از ستم و سوء استفاده اربابان آن به آن دچار می‌شوند؛ علیه آن بپا می‌خیزند. طرز تفکر منفعتی‌که هیچ ارزشی به جز برای مادیت قایل نیست، صاحب‌اش را وادار به انجام هرکاری می‌نماید تا آن منفعت را به دست آورد، هرچند آن مسیر به نابودی مردم و ویرانی جامعه بینجامد؛ بلکه حتی اگر در نتیجۀ کمایی آن منفعت سرنگونی خود نظام سرمایه‌داری هم حتمی باشد. از همین جهت و برای حفاظت از نظام سرمایه‌داری، در برابر خشم انتقام‌جویانۀ مردم و از انقلاب‌شان علیه آن، در صورتی‌که همان‌طور که باید تطبیق شود، اربابان سرمایه‌داری مجبور شدند برخی از قوانینی را وضع نمایند که در مخالفت به اساس ایدیولوژی سرمایه‌داری قرار دارد تا درزها و شگاف‌های مهلک این نظام را بسته کرده باشند. تمام این‌ها نتیجۀ طبیعی طرز دید سرمایه‌داری از زندگی است و این‌که مادیت و منفعت معیار آن بوده، راه‌حل‌ها، معالجات و قوانین در نظام سرمایه‌داری، ملکیت فکری اند؛ چیزی‌که تنها از تولیدات همین نظام است. جهان‌بینی سرمایه‌داری نه تنها بر ارزش‌های مادی چیره نمی‌شود؛ بلکه ارزش‌های دیگر را نیز برای کمایی ارزش‌های مادی به کار می‌گمارد. تمام این بدی‌های سرمایه‌داری به دلیل اساس فاسدی است که این معالجات و راه‌حل‌های فاسد از آن برگرفته شده است؛ معالجاتی‌که اربابان خود و تمام جهانیان را غرق در شرارت و ستمکاری نموده است.

اما اسلام بر دولت واجب ساخته است که نیازهای اساسی  رعیت خود را برآورده سازد که از جمله طبابت است. دولت در اسلام باید طبابت را برای تمام رعیت خویش  فراهم کند، بدون فرق بن فقیر و ثروتمند، بدون فرق بین مؤظف و غیر مؤظف در دولت، دولت در اسلام مکلف است تمام مصارف مرتب بر طبابت و رفع نیاز‌های اساسی را ازبیت‌المال و خزانۀ دولت پرداخت کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌فرماید:

«الامام راع و هو مسؤول عن رعیته»

ترجمه: امام (حاکم مسلمانان) به مثابۀ چوپانی است که عهده‌دار مسئولیت گله‌اش می‌باشد.

طبابت یکی از ضرورت‌های و مصلحت‌های مردمی است که از آن جدا شدنی نمی‌باشد، رسول الله صلی الله علیه و سلم می‌فرماید:

«من اصبح منکم معافی فی جسده آمناً فی سربه عنده قوت یومه فکأنما حیزت له الدنیا»

ترجمه: کسی از شما که از عافیت جسمانی برخوردار است، در بستر خواب‌اش امنیت دارد و مخارج یومیۀ خود را دارد، گویا همه دنیا را دارد.

صحتمندی نیازی است که در صورت فراهم نساختن طبابت برای تمام مردم تبدیل به ضرر می‌شود. این درحالی است که دور ساختن ضرر از مردم بالای دولت واجب است؛ چنانکه رسول الله صلی الله علیه و سلم چنین می‌فرماید:

«لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام»

ترجمه: در اسلام نه زیان است و نه زیان رسانیدن به یکدیگر.

بنابراین، طبابت بالای دولت واجب است، اما این وظیفه را همان‌طورکه باید باشد، هیچ دولتی انجام نخواهد داد، مگر دولت حق و عدالت، دولت خلافت راشدۀ دوم بر منهج نبوت. از الله سبحانه وتعالی می‌خواهم که هرچه زودتر آن دولت را اقامه نماید! الله سبحانه وتعالی قادر مطلق بوده از انجام هیچ کاری عاجز نیست.‏

برگرفته از شمارۀ 375 جریدۀ الرایه

نویسنده: استاد عبدالله قاضی –ولایه سودان

مترجم: علی مطمئن