به‌تاریخ 25/10/2021 در سودان جنرال عبدالفتاح البرهان، رئیس مجلس رهبری، کودتایی را علیه بخش غیرنظامی رهبری نمود که عبدالله حمدوک نخست وزیر و تعدادی از وزیران غیرنظامی دستگیر شدند و جنرال عبدالفتاح مجلس رهبری را برگزار نمود و اعلام کرد که قانون‌اساسی را لغو نکرده است؛ بلکه چند‌ماده را لغو کرده است؛ قسمی‌که در سخنانش گفته بود، می‌خواهد جریان انقلاب را اصلاح کند، نه این‌که انقلاب را لغو کند.

با توجه به‌این اتفاقات و ناکامی دولت انتقالی در دستیابی به‌آرزوهای مردم سودان در استقرار امنیت و ثبات، تضمین حقوق بازنشستگی، تحصیل و بهداشت، هیچ‌کدام اتفاق نیفتاد؛ بلکه اوضاع بدتر از دوره حکومت عمرالبشیر شد. همه این‌ها یک احساس‌عمومی را شکل داد که باید تغییری ایجاد شود.

آیا تغییر و برکناری دولت غیرنظامی این آرزوهای مردم سودان را محقق می‌کند یا حقیقتی غیر از این است؟

هنگامی‌که تغییر دولت‌ها را در سودان مطالعه کنیم، دیده می‌شود که دست‌های خارجی در صحنه سیاسی دخلیل است. از آنجایی‌که نیروی نظامی پشتیبان و طرف‌دارشان امریکا و نیروی‌غیرنظامی را اروپا و به ‌ویژه انگلیس حمایت و پشتیبانی می‌کند، بنابراین، کشمکش‌های سیاسی باعث شده که به‌امور مردم و بهبود زندگی رسیدگی نکنند.

تغییر مطلوب تغییری نیست که مردم بارها و بارها فریب آن‌را بخورند؛ بلکه تغییری است که از این‌کار جلوگیری می‌کند؛ در حالی‌که احساس نمی‌کنند و توسط آن ذلیل نمی‌شوند؛ تحولی‌که اثر آن خودکفایی در گندم و تهیه نان آسان و سهولت در زندگی و سایر کالاهای استراتژیک است؛ تغییری‌که باعث می‌شود مردم حضور واقعی خود را احساس و به‌هویت خود دست یابند؛ تغییری‌که باعث می‌شود ما بتوانیم سلاح هسته‌ای داشته باشیم؛ همان‌طور‌که دشمنان ما دارند؛ تغییری‌که باعث می‌شود سلاح‌های ما ساخته دست خودمان باشد و نه سلاحی‌که از طریق به‌اصطلاح کمک‌های امریکا به‌ما تحویل داده شود؛ تغییری‌که ثروت را ملک مردم می‌داند و به نفع‌شان است. به‌طور خلاصه، تغییری‌که سلطه و شکوه غرب را از سرزمین‌های مان بیرون می‌کند، و هر تغییری‌که باعث سرنگونی سلطه بیگانگان از سرزمین‌های مان نشود، تغییر و تحولی ساختگی و سخنان فریبنده است.

بنابراین، تغییراتی‌که در سودان در دوره‌های مختلف رخ داده، تغییری است در داخل صندوق و تحت نظارت غربی. لذا، همه‌چیز برای مردم این سرزمین در همه ابعاد زندگی باز نشد. آن‌چه از تغییر این‌جا و آن‌جا اتفاق می‌افتد، یک‌تغییر واهی و غیرواقعی است. همه تا آخرین ساعات منتظر سفیر امریکا با عبدالفتاح البرهان، همدی و حمدوک بودند که از کودتا و تغییر صحبت کنند که بلآخره سفیر انگلیس در مقابل سفارت در خارطوم حضور یافت و به‌زبان عربی این کودتا را محکوم کرد، و از مردم سودان دعوت نمود که به‌همایت دولت غیرنظامی راهپیمایی میلیونی کنند.

همه این‌ها نشان می‌دهد؛ تغییراتی‌که تحت‌حمایت غرب و برای دستیابی به‌منافع طرف‌های متخاصم در سرزمین ما رخ داده، جزء از دخالت‌های قدرت‌های بین‌المللی است. آن‌ها نمی‌خواهند ما اسباب‌قدرت را در قالب ایمان و ثروت داشته باشیم.

گلاستون، نخست وزیر اسبق بریتانیا می‌گوید: «تا زمانی‌که قرآن وجود داشته باشد، اروپا نمی‌تواند بر شرق مسلط شود و نه هم خودش در امان خواهد بود.»

کرزون، وزیر خارجه بریتانیا در مجلس عوام بریتانیا می‌گوید: «ما حاکمیت ترکیه  را نابود کردیم که بعد از امروز هرگز دیگر به آن لیست قرار نخواهد داشت؛ زیرا ما قدرت آن‌را که دو چیز بود حذف کرده‌ایم: اسلام و خلافت.»

ریچارد دانات، مشاور دفاعی دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا، در تاریخ 17/5/2010م به‌روزنامه نیشن گفت: «صادقانه بگویم، اگر مسلمانان اندیشه‌های سیاسی‌اسلام و نظام خلافت را بپذیرند، غیرقابل قبول است و با پاسخ نظامی بریتانیا موجه خواهند شد.» هم‌چنان افزود: «ما با مسلمانان در نماز و برپایی شعایر دینی تا زمانی‌که تسلیم و تابع زندگی و ارزش‌های غربی باشند، مشکلی نداریم.»

توماس بارنت، استراتیژیست امریکایی و کارمند سابق وزارت دفاع امریکا، برنامه استراتیژیک امریکا در قبال سرزمین‌های‌اسلامی را با عنوان «نقشه جدید پنتاگون در قرن بیست و یکم، جنگ و صلح» خلاصه کرد. یعنی منفعت امریکا این است که دنیا به دو قسمت غیرمساوی تقسیم شود، از یک‌طرف هسته باثبات و مستقر که شامل امریکا و تعدادی از کشورهای همکار که شامل کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است و از طرف‌دیگر بقیه جهان وجود دارد که چیزی شبیه به‌یک منطقه سایه اختصاص داده شده است. یعنی مناطقی‌که از نظر اقتصادی توسعه نیافته و از نظر سیاسی ناپایدار هستند. نقش نیروی نظامی امریکا در این طرح در تضمین دسترسی به‌منابع طبیعی از نیمه دوم به‌نیمه اول جهان خلاصه می شود؛ زیرا کشورهای نیمه اول به این منابع بیشتر نیاز دارند، در حالی‌که کشورهای نیمه دوم به‌این منابع اجازه بهره‌مندی از آن‌ها را ندارد.

بنابراین، مردم سودان آگاه باشند؛ تغییری‌که آرزوهای آن‌ها و همه امت اسلامی را محقق کند، ایجاد نظام واحد خلافت اسلامی است که مردم حاکم خود را با میل و اختیار انتخاب می کنند، نه این‌که با کودتای نظامی به‌دستور امریکا و کشورهای استعمارگر و یا با معرفی سفارت‌خانه‌های اروپایی خود را تحمیل کند؛ بلکه نظامی می‌باشد که در آن حاکمیت در اختیار شرع است، نه شعب و مجالس دموکراتیک.

هم‌چنان مردم سودان نیاز دارند که نظام استعماری را تغییر دهند؛ نظامی‌که مدت‌هاست وزنش بر شانه‌های مردم است؛ یک‌بار با نسخه انگلیسی و یک‌بار هم با نسخه امریکایی و ما از نظام خلافت راشده که نظام الله سبحانه وتعالی و بر اساس وحی است غافل هستیم! لذا مردم سودان شایستگی آن‌را دارند و می‌توانند با نگاه کردن به آن‌چه برادران و پسران‌شان در حزب التحریر دارند، این‌کار را انجام دهند. حزب یک قانون‌اساسی 191 ماده‌ای آماده اجرا دارد که گرفته شده از عقیده اسلامی است و اهل‌قدرت و متنفذین سرزمین‌های اسلامی ایجاد این نظام در میدان واقعی امت را کمک کنند تا این‌که خود را از سلطه امریکای غربی و اروپا آزاد کنیم و این به‌الله سبحانه وتعالی آسان است. الله سبحانه وتعالی می‌فرماید:

﴿نَصْرٌ مِنَ اللهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ﴾ [الصف: 13]

ترجمه: پیروزی‌ و کامیبابی از سوی الله (سبحانه وتعالی) و فتح نزدیک است.

نویسنده: استاد عبدالله حسین

مترجم: پارسا «امیدی»