ترجمه

در ذی القعدۀ سال ششم هجری رسول الله صلی الله علیه وسلم، خود به تنهایی برخلاف رأی بسیاری از صحابه رضی الله عنهم، تصمیم به امضای پیمان صلح حدیبیه را گرفته و به اجرای امر الله سبحانه وتعالی پرداخت. از جمله صحابه‌ای که با وی صلی الله علیه وسلم رأی مخالف داشتند، حضرت فاروق عمر بن خطاب رضی الله عنه بود. عمر رضی الله عنه می‌فرماید: نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمدم، به ایشان گفتم: مگرتو رسول برحق الله نیستید؟ فرمودند: «غیراین نیست.» گفتم: آیا ما برحق و دشمن ما باطل نیست؟ فرمودند: بهراستی که همین‌گونه می‌باشد. گفتم: پس چرا به این دون‌مایه‌گان این همه امتیاز می‌دهیم؟ فرمودند: من رسول الله هستم هرگز از او نافرمانی نمی‌کنم و او وتعالی یاری دهندۀ من خواهم بود؟ گفتم: آیا برای ما نفرمودید که به کعبه رفته و خانه را طواف می‌کنید؟ فرمودند: «بلی چنین گفتم.» و خطاب به من فرمودند: «آیا برایت گفتم که امسال می‌روم.» گفتم: نخیر. سپس فرمودند: «تو به کعبه آمده و خانه را طواف خواهی کرد.» سپس نز ابابکر آمده برای وی گفتم: آیا ایشان رسول برحق الله سبحانه وتعالی نمی‌باشد؟ گفت: «به راستی‌که هست.» گفتم: آیا ما برحق ودشمن ما باطل نیست؟ گفت: «همین‌طور است.» گفتم: پس چرا به این دون‌مایه‌گان این همه امتیاز می‌دهیم؟ سپس گفت: «ای مرد، ایشان رسول الله سبحانه وتعالی بوده، هرگز پروردگارش را نافرمانی نخواهد کرد، و او سبحانه وتعالی یاری رسان وی می‌باشد، بر امر و نهی رسول الله صی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم است، چنگ بزن، قسم به الله که حق با وی می‌باشد.»

«بر امر و نهی رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم است، چنگ بزن» چه نصیحت بزرگی، از مردی‌که بر تعهد خویش با الله سبحانه وتعالی با صداقت عمل نموده است. نصیحتی از ابوبکر صدیق؛ کسی‌که از اولین مسلمانان بود، یارغار و اولین خلیفۀ مسلمین می‌باشد. الله سبحانه وتعالی از وی راضی بوده و او نیز از الله سبحانه وتعالی راضی می‌باشد. سخن را به درازا نکشاند، فقط گفت: «بر امر و نهی رسول الله رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم است، چنگ بزن! قسم به الله سبحانه وتعالی که حق با وی می‌باشد.»

امروزه مسلمانان چه قدر به این نصیحت نیاز دارند؛ نصیحتی‌که آن را باید به آب طلا نوشت. امروزه مسلمانان چه قدر بر چنگ زدن به امر و نهی رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم است، نیاز دارند.

صحابه رضی الله عنهم حتی پس از رحلت رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز ملزم به اوامر و نواهی ایشان بودند؛ چنانچه همه با وجود علم به فرضیت دفن میت، پس از وفات‌اش آن هم میت رسول الله، بر تأخیر در دفن جسد مبارک ایشان، اجماع نموده اند. از آنجای‌که به اوامر و نواهی رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم بود، ملزم بودند. در چنین وضعیتی در عوض دفن میت رسول الله صلی الله علیه وسلم مشغول به تعیین خلیفه مسلمان شدند؛ تعیین خلیفه‌ای که از در هم ریختن ثبات و از بین رفتن قضیۀ سرنوشت‌سازشان جلوگیری نمود.

صد سال است که مسلمانان بدون خلافت و به ذلت و خواری به سرمی‌برند. صد سال مملو از قتل عام ها، آوارگی‌ها، هتک حرمت‌ها، ذلت و خواری‌ها. صد سال است که نظام‌های جبری و حکام فریب و نیرنگ و خائنین بر ما حکومت می‌کنند؛ حکامی‌که به اوامر و نواهی کفار استعمارگر غربی و آن‌چه بر آن‌ها مهم است، ملزم بوده، مهمی جز پاسبانی از منافع باداران‌شان ندارند و با کمال ذلت و پستی، همواره تابع اوامر آن‌ها بوده و هرگز از آن‌ها نافرمانی نمی‌کنند. الله سبحانه وتعالی چه زیبا می‌فرماید:

﴿سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِنْدَ اللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ﴾ [انعام: آیه 124]

ترجمه: بزودی کسانی‌که مرتکب گناه شدند، در مقابل مکر (و فریب و نیرنگی) که می‌کردند، گرفتار حقارت در پیشگاه (الله سبحانه وتعالی) و عذاب شدید خواهند شد.

ای مسلمانان آیا دیگر شما را بسنده نیست؟ آیا این همه دوری از سیرت گذشتۀ تان، سیرت صحابه و خلفای راشدین و سیرت  اجداد فاتح تان، بس نیست؟ سیرت ابوبکر صدیق رضی الله عنه، کسی‌که مرتدین را ادب نمود، به اوامر و نواهی رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم بود، چنگ زد و هرگز با دشمنان حاکمیت الله سبحانه وتعالی سازش ننموده و در برابرشان کوتاه نیامد.

سیرت عمر بن خطاب رضی الله عنه، کسی‌که امپراطوری فارس و روم و لشگریان قادسیه، نهاوند و یرموک را به زانو در آورد. سیرت ناصر صلاح الدین؛ کسی‌که صلیبی‌ها را قلع و قم و بیت المقدس را آزاد ساخت. سیرت قطز و بیبرس؛ کسانی‌که تاتار را تارومار نمودند. سیرت محمد فاتح؛ کسی‌که بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم را محقق و قسطنطنیه را فتح نمود!

بلی، شما ای مسلمانان! از این‌گونه فضیلت و عزتی برخوردار بودید و به اجازۀ الله یکتا به اصل تان باز خواهی گشت. ان شاءالله! همه به ریسمان الله سبحانه وتعالی چنگ زده، مهم رسول الله صلی الله را مهم خود دانسته، در التزام به اوامر و نواهی ایشان، به ندای داعی الله سبحانه وتعالی-حزب التحریر- لبیک بگویید؛ حزبی‌که برای اقامۀ دولت حق "خلافت راشده" بر منهج نبوت و تعیین خلیفۀ راشده، شب و روز تلاش می‌ورزد؛ خلیفه‌ای که تمام امت را زیریک پرچم گرد آورده، تفرقه و از هم گسستگی شان را ازمیان بر می‌دارد. بسان ذَرَه‌ای از امت محافظت می‌نماید. قصاص خون‌هایی‌که بسان جوبارهای روان اند را می‌گیرد. از آبروهای‌که علناً ریختانده می‌شوند، محافظت و از مقدساتی‌که به استمرار هتک حرمت می‌شوند، دفاع خواهد کرد.

ای اردوهای مسلمان! آیا زمان ان نرسیده است که به عوض بلند کردن تکه پارچه‌های سایکس پیکو که نماد تفرقه میان ما می‌باشد، دستان تان رایه (پرچم سیاه) رسول الله صلی الله علیه وسلم را بر افراشد؟ آیا زمان آن نرسیده است که لواء (پرچم سفید) نصرت و فتح را بلند کند؟ ایا زمان آن نرسیده که هنجره‌های تان ندای فخر و عزت تکبیر الله اکبر الله اکبر را به سمع افق برساند؟

بشتابید به سوی خیر دنیا و آخرت تان! بشتابید به سوی نصرت حزب التحریر! بشتابید به سوی عزت خویش! بشتابید به سوی شرف کار برای برپایی خلافت! قسم به الله سبحانه وتعالی، کسی‌که برای برپایی خلافت تلاش نموده، تمام سختی‌های کار در این راه را تحمل و داروندار خویش را برای این شرف والا استهلاک می‌نماید، با کسی‌که بعد از برپایی خلافت با آن بیعت می‌کند، برابر نیست. الله سبحانه وتعالی چنین می‌فرماید:

﴿وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَا يَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُولَٰئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ﴾ [حدید: آیه 10]

ترجمه: شما را چه شده است چرا در راه (برای اظهار دین) الله (سبحانه وتعالی) انفاق (استهلاک هر داشته از قبیل جان، مال، استعداد، موقیعیت اجتماعی، امکانات و...) نمی‌کنید در حالی‌که میراث آسمان‌ها و زمین همه از آن الله (سبحانه وتعالی) است! از شما کسانی‌که قبل از فتح انفاق کردند و جنگیدند (با کسانی‌که پس از فتح انفاق کردند) یکسان نیستند؛ آن‌ها بلندمقامتر از کسانی هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جنگیدند؛ و الله (سبحانه وتعالی) به هر دو وعدۀ نیک (بهشت) داده؛ و الله (سبحانه وتعالی) به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.

شما را به سوی چنین خیری فرامی‌خوانیم، تا این‌که از زمرۀ انصار الله و لشگریان او سبحانه وتعالی باشید.

ای مسلمانان! شما را به چنگ زدن به اوامر و نواهی رسول الله صلی الله علیه وسلم و آن‌چه بر ایشان مهم بود فرامی‌خوانیم؛ زیرا نصرت الله سبحانه  وتعالی حتمی می‌باشد. پس به سوی این سفینۀ نجات بشتابید. الله سبحانه وتعالی چنین می‌فرماید:

﴿إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً﴾ [طلاق: آیه 3]

ترجمه: بدون شک الله (سبحانه وتعالی) فرمان(کار) خود را به انجام می‌رساند و الله (سبحانه وتعالی) برای هر چیزی اندازه‌ای (قَدَر مشخصی) قرار داده است!

نویسنده: ابتهال بن الحاج علي – ولايه تونس

مترجم: علی مطمئن