(ترجمه)

 سازمان همکاری شانگهای با تلاش­های روسیه و چین  تشکیل یافته، زبان رسمی آن چینی و روسی می­باشد. هدف این سازمان را می­توان به بازنگری تاریخ نوین این دو کشور شناخت.

 پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، روابط  روسیه و چین تا سطح "همسایه­گی خوب" افزایش یافت. دولت‌های غربی پس از موفق شدن به سرنگونی اتحاد جماهیر شوروی، شروع به فرمانبردار نمودن دولت­های مستقل از آن نمودند. بنابراین روسیه به شریکی نیاز داشت تا از غصب مستعمرات‌اش به وسیله­ای آن مطمئن باشد.

 همان­گونه که چین نیز به شریک استراتیژیکی مانند روسیه نیاز داشت. زیرا امریکا همواره تلاش داشت که چین از حدود خود خارج نشود. امریکا به چین این اجازه را نمی‌داد که دست به استعمار بزند. بدین سبب بود که امریکا نیروی نظامی خویش را در جاپان و کوریای جنوبی مستقر نمود. هند را همواره علیه چین تحریک و تایوان، تبت، اویغور و هنگ کنگ را به سمت استقلال خواهی می­شوراند. به طور خلاصه، امریکا همیشه مشکلات مشابهی را برای چین ایجاد می­کرد. بنابراین چین نیز نیاز به متحدی داشت که از ایجاد مشکلات به وسیله­ای آن در امان باشد.

 در سال 1996 شانگهای با ترکیب پنچ عضو تاسیس شد. هدف از این سازمان جلوگیری از دسترسی نیروهای امریکایی بود که به بی‌ثباتی کشورهای عضو دامن می­زدند. امریکا در آن زمان برای حکومت طالبان در افغانستان  زمینه‌سازی می‌کرد. بنابراین سازمان به این هدف تأسیس شده بود که از انتشار هم‌چون سیاست­های امریکا در بین مسلمانان آسیای میانه و مسلمانان ترکستان شرقی جلوگیری کند. سپس دولت ازبکستان در سال 2001م به دلیل ترس از سیاست­های امریکا که از طالبان حمایت می­کرد، به عنوان عضو ششم وارد سازمان شانگهای شد.

 در همان زمان، آمریکا سیاست (تک فردی) را در جهان دنبال می­کرد. در تلاش این بود که از طریق برخی از بهانه­ها بر مستعمرات دیگران تسلط پیدا کند.  چنان‌چه پس از 11 سپتمبر مبارزه با تروریزم و افراط گرایی را بهانه­ قرار داد. اما روسیه و چین از این توطئه به خوبی آگاه بودند. برای جلوگیری از تأثیرگذاری امریکا بر اعضای سازمان شانگهای به وسیلۀ این بهانه، سازمان شانگهای به ترکیب شش عضو تأسیس و به سازمان همکاری شانگهای تبدیل شد.

 پس از سرپیچی طالبان از دستورات، آمریكا به بهانۀ قضیۀ 11 سپتمبر افغانستان را مورد اشغال خویش قرار داد. اشغال‌اش را مبارزه با تروریزم نام­گذاری نمود و از آن‌جایی‌که این سازمان توان مقاومت در برابر این اشغال آمریکایی را نداشت، امریکا را در این جنگ به همین بهانه همراهی و ناچار پایگاه­های هوایی  ازبکستان و قرغیزستان را برای آن باز گذاشت.

 در سال 2003، آمریکا عراق را که تابع بریتانیا بود اشغال کرد و بعد از آن، محور "آلمانی – فرانسوی – روسی" در برابر تهاجم آمریکایی شکل گرفت و در نتیجه، امریکا از عراق عقب نشینی و به همکار سازمان شانگهای پایگاه هوایی ازبکستان را در سال 2005م، ترک نمود.

 امروزه صنعت سنگین در چین به خوبی توسعه یافته است، تا جایی‌که چین به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل و دارای  سومین ارتش بزرگ جهان می­باشد. علاوه بر وضعیت هسته‌ای، چین به یک کشور فضایی تبدیل شده و در ساخت تکنالوژی مخابراتی/فن‌آوری اطلاعاتی دست بالای را پیداکرده است. به زودی چین از حالت خودانزوایی بیرون آمده و به حملات استعماری دست خواهد زد؛ چنان‌چه پروژه­ای "یک محل، یک جاده" را روی دست گرفته است و به همین سبب است که امریکا او را حریف استراتیژیک/راهبردی دست اول خویش می­شمارد.

صنایع سنگین در روسیه تا به حال توسعه نیافته؛ بلکه روسیه کشوری می­باشد که از طریق فروش مواد اولیه امرار معاش می کند و قدرت نظامی آن در حال افول می­باشد. روسیه به دلیل تحریم­های دولت­های غربی، مجبور به سر خم کردن در برابر چین می­باشد.

 به همین دلیل است که چین از طریق سازمان همکاری شانگهای توجه جدی به تاثیرات اقتصادی منطقه آسیای میانه دارد. در اجلاس شانگهای قرارداد­های اقتصادی مهمی میان چین و کشورهای آسیای میانه به امضاء رسید. قرارداد­های در زمینه سرمایه‌گذاری، قرضه­ها، تجارت، حمل‌ونقل و صنعت‌وتولید.

 اکنون چین به تجاوز اقتصادی علیه آسیای مرکزی روی آورده است و فردا تجاوز دیموکراتیک را نیز آغاز و قدرت نظامی خود را استعمال خواهد کرد.

بدین­گونه چین به یک استعمارگر بزرگ تبدیل شده و برادر بزرگتر در سازمان همکاری شانگهای محسوب می­شود. چین دوست روسیه نیست. امریکا در حوزۀ تجارت در رتبۀ اول قرار دارد؛ اما روسیه در رتبۀ دهم می­باشد. روسیه نیز دوست چین نیست؛ اما او به امید بهبودی روابط اش با آمریکا، در خدمت منافع امریکا قرار دارد. مانند این‌که به درخواست امریکا به ورودش در سوریه هزینه­های زیادی را متحمل شد. به ترتیب چهره‌اش نزد جامعه بین‌المللی نیز سیاه شد. اما با این حال هم از خدمت  برای آمریکا ابراز رضایت دارد. به همین دلیل اهداف چین و اهداف روسیه در اجلاس سازمان هر روز بیشتر از روز قبل از هم متفاوت می­باشد.

 روسیه و چین که سازمان همکاری شانگهای را تشکیل می­دهند، دو دولت استعمارگر می­باشند. آن‌ها با کفار دیگر برای جنگ علیه اسلام به پا خواسته‌اند. بنابراین، سازمان همکاری شانگهای مهم­ترین وظیفۀ خود را مبارزه با (افراط گرایی)؛ یعنی مبارزه با اسلام، مشخص نموده است. به عنوان مثال سازمان شانگهای در سال 2003م، در مسکو مبارزه با (افراط گرایی) را درج لیست دستورالعمل­های ویژه­ای خود نمود. چنان‌چه در آن زمان در برابر حزب سیاسی اسلامی حزب‌التحریر اقدامات جدی نمودند؛ چرا که حزب‌التحریر از طریق مبارزۀ ایدئولوژیک و سیاسی در برابر مبدأ کفر و نظام سرمایه‌داری­که بالای جهانیان تطبیق می­شود، پرچم مبدأ اسلام را بلند می‌کند.

نویسنده: عبدالحکیم کراهانی

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – ولایه قرغیزستان

مترجم: علی مطمئن