پنجشنبه, ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶هـ| ۲۰۲۴/۱۱/۲۸م
ساعت: مدینه منوره
Menu
القائمة الرئيسية
القائمة الرئيسية

  •   مطابق  
سخن هفته: واقعیتِ این‌که صلح به معنای پایان جنگ نیست،‌آفتابی شد!
بسم الله الرحمن الرحيم

سخن هفته: واقعیتِ این‌که صلح به معنای پایان جنگ نیست،‌آفتابی شد!

امریکا هژده سال است که در افغانستان می‌جنگد، در کنار این همواره برای مردم امیدِ «صلح» را نوید می‌دهد. واقعیت این‌که در این هژده سال چیزی از این دست امیدهای کاذب تحقق نیافته،‌ مگر این‌که دامنه‌ی جنگ و خشونت روزتاروز گسترده شده و قربانی‌های مردم افغانستان بیشتروبیشتر شده است.

هرچند مذاکره‌ی صلح با طالبان هرازگاهی پایان جنگ و خشونت تعریف می‌شود، اما از زمان حامد کرزی تاکنون چندین لویه جرگه با مصارف‌گزافِ مالی به منظور آوردن صلح برگزار شده، ولی هیچ یک به جز حیف‌ومیل بیت‌المال و کارشکنی مردم، هیچ دست‌آوردِ در پی نداشته است. چنان‌چه در لویه جرگه مشورتی جاری 369 میلیون افغانی در نظر گرفته شده که مصرف شود. برعلاوه رختصی‌های دوام‌دار منجر به میلیون‌ها افغانی خساره برای کسب‌وکار مردم گردیده، و نیز بندش راه‌ها در پایتخت برای شش میلیون باشنده‌ی کابل مشکلات زیادی را بوجود آورده است که ای کاش در آن دروغ نمی‌گفتند!  

آیا گاهی فکرده‌اید که «صلح» و «امنیت» بزرگ‌ترین دورغ و بازی کلان سیاسی دولت و امریکایی‌ها در افغانستان است، که رسیدن به آن خیال و فریبِ بیش نیست؟ آیا می‌دانید که زلمی خلیل‌زاد نماینده‌ی ویژه امریکا در تازه‌ترین اظهاراتش پیرامون صلح با طالبان چه گفت؟ وی بسیار واضح و آفتابی بیان داشت که؛ "موافقه با طالب، خشونت در افغانستان را به کلی ختم نخواهد داد."

ما بارها این واقعیت را که «توافقِ صلح با طالبان به معنای پایان جنگ نیست» در مقالات، تحلیل‌ها، اعلامیه‌ها و بیانات رسمی آشکار ساخته ایم که افغانستان من‌حیث پروژه‌ی جنگی امریکا در منطقه، مورد استفاده قرار می‌گیرد. و گفتگوهای صلح بهانه‌ایست تا طالبان به دولتِ دست‌نشانده‌ی افغانستان تسلیم و یا تلفیق گردند. چنان‌چه در «بیان رسمی» مؤرخ 2019/07/02 چنین گفته بودیم: "برنامه‌ی صلح هرگز شما را به امنیت و رفاهی که توقع دارید نمی‌رساند؛ بلکه سبب می‌شود تا صفحه دیگری که صحنه سیاست و جنگ را در افغانستان پیچیده‏تر ساخته و استعمار تحت نام نو و شعار ریشه‌های حضور نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود را مستحکم‌تر نماید و بعد از ختم مقاومت علیه اشغال‌گران، مسلمانان افغانستان دیگر حتی بر تربیۀ زن، فرزند و خانوادۀ خود قادر نخواهند بود و هر نوع ذلت دامن‌گیر فرد فرد مسلمان این سرزمین خواهد شد."1

هم‌چنان در تحلیل دیگر چنین گفته بودیم: "امریکا در حال حاضر از میزان هنگفتی قرضی رنج می‌برد که اقتصاد آن را تهدید می‌کند؛ اقتصادی که در سال 2008م با بحران مواجه شد و پیامدهای آن هنوز هم ادامه دارد. این کشور در جنگ‌هایی‌که در خاورمیانه راه‌اندازی کرده چیزی در حدود هفت تریلیون دالر هزینه نمود... و جنگ افغانستان تاکنون در حدود یک تریلیون‌وهفتاد میلیارد دالر هزینۀ مالی به علاوۀ کشته شدن بیشتر از 2400 تن سرباز امریکایی و اصابت هزاران تن دیگر به زخم‌های سنگین، معلولیت همیشه‌گی و بیماری‌های روانی روی دست امریکا قرار داده؛ اما با وجود این همه خسارت انسانی و اقتصادی بزرگ، بازهم امریکا در شکست‌دادن گروه طالبان ناکام مانده است. پس از آن که امریکا در شکست‌دادن گروه طالبان از طریق نظامی ناکام ماند، به این نتیجه رسید که هیچ راهی به جز کشانیدن این گروه به پای میز مذاکره در برابر آن باقی نمانده، و امریکا این را یگانه گزینه‌ای شناخت ‌که می‌توان با استفاده از آن پایش را طوری از جنگ افغانستان بیرون کشد که نشانه‌های شکست در آن دیده نشود. اینک این گزینه تبدیل به گزینه‌ی استراتیژیک فعال امریکا در افغانستان مبدل شده است."2

"فرض بر این‌که توافق صلح با طالبان انجام شد، سرنوشت ده‌ها گروه دیگر که نهادهای استخباراتی خارجی و افغان، آن‌ها را گروه‌های تروریستی خطرناک عنوان می‌کنند، چه خواهد شد؟"3 آن‌چه که خلیل‌زاد آن را آشکارا گفت، که پس از توافق با طالب جنگ و خشونت در افغانستان ادامه خواهد داشت. وی آنچه را که تهدیدِ داعش عنوان نمود، مبین آن است که امریکا باوجود توافق احتمالی صلح با طالبان، در افغانستان حضور خواهد داشت. فعالیت داعش در ولسوالی‌های اچین و خوگیانی ننگرهار و نیز ظاهر شدنِ ویدیویی منسوب به رهبر داعش، و هشدار آن به امریکا و متحدان آن بیانگر این است که امریکا پس از توافق با طالبان، خواهان پایان جنگ و خشونت نیست.

آیا مذاکره با یک گروه و تبلیغ بر حضورِ بیش از 20 گروه دیگر که آن‌ها را گروه‌های تروریستی عنوان می‌کنند، و جالب این‌که مشخصاً از آن‌ها نامی برده نمی‌شود، به معنای اهداف پنهان و مرموزِ امریکا در افغانستان نیست؟ آیا می‌دانید که دولتِ دست‌نشانده و حتا گروه طالبان با چه هیولای‌گسترده و اشتباه استراتیژیک مواجه اند؟ هیولای‌جهنمی که جز اتحاد، یک‌پارچگی و ایستادن در برابر آن می‌تواند به آن نقطه پایان بگذارد، در غیر این اعتماد به آن معنایش تداوم جنگ و خشونت، حتا خطرناک‌تر از وضعیت کنونی خواهد بود.

احمدصدیق احمدی

منابع:

1-     http://www.hizb-afghanistan.com/topic/content.aspx?id=6745

2-      http://www.hizb-afghanistan.com/topic/content.aspx?id=6751

3-     http://www.hizb-afghanistan.com/topic/content.aspx?id=6766

ابراز نظر نمایید

back to top

سرزمین های اسلامی

سرزمین های اسلامی

کشورهای غربی

سائر لینک ها

بخش های از صفحه