از چندی به این سو بحث بالای استراتیژی جدید امریکا و این که با چه رویکردی این کشور جنگ خود را در افغانستان به پیش خواهد برد داغ است و نگاه های کسانی که بی صبرانه به حضور امریکا در افغانستان خوشبین هستند، به قصر سفید و سیاست مداران آن دوخته شده است. استراتیژی که به زعم بعضی ها می تواند تکلیف آینده افغانستان را روشن سازد. این در حالی است که پس از ماه ها تأخیر در اعلام این استراتیژی حرف و حدیث های از خصوصی سازی جنگ افغانستان به گوش می رسد و این که شاید امریکا بخشی از جنگ افغانستان را به کمپنی های خصوصی امنیتی واگذار کند.

طرحی که به گفته بعضی از سیاست مداران غربی می تواند تا اندازه بسیار زیاد مصارف سنگین جنگ در افغانستان را به حداقل برساند. چنانچه اریک پرانس، بنیان گذار کمپنی امنیتی بلاک واتر می گوید که با خصوصی سازی جنگ افغانستان، هزینه جنگ از ۴۵ میلیارد دالر به ۱۰ میلیارد دالر کاهش خواهد یافت.  بدون شک که از دید اقتصاد، عملی شدن این طرح به نفع امریکا بوده این گونه می تواند میلیارد ها دالر را صرفه جویی کند.

از طرف دیگر، این طرح می تواند به امریکا این فرصت بدهد تا بیشتر بالای اهداف فراتر از افغانستان تمرکز کند، از یک سوی فعالیت روسیه را در منطقه کنترول نماید. در ضمن، متوجه سیاست های اقتصادی چین باشدکه می تواند جای گاه اقتصاد امریکا را تهدید کند و از بُعد سیاست های منطقوی حضور امریکا را در آسیا ـ پاسفیک به چالش بکشد. در کنار این، می تواند به خوبی فعالیت های اتومی کوریایی شمالی را زیر نظر داشته باشد. از این رو، طرح خصوصی سازی جنگ امریکا از چندین لحاظ می تواند برای امریکا حایز اهمیت باشد.

اما چیزی که همانند آفتاب روشن است این که نه خصوصی سازی جنگ و نه هم حضور مستقیم نیروهای امریکایی در افغانستان می تواند شرایط بغرنج موجود را تغییر بدهد. امریکا با این ادعا که ما افغانستان را نجات می دهیم و صلح و ثبات را در آن حاکم خواهیم ساخت، پای به این سرزمین نهاد، اما تنها خون ریختند و جان مسلمانان این سرزمین را گرفتند و حالا ممکن است تا با این طرح وحشت و کشتار را هر چه بیشتر دامن بزنند.

از این رو، خصوصی سازی جنگ افغانستان وحشت و کشتار مسلمانان این سرزمین را دو چندان خواهد ساخت. چنانچه کمپنی های خصوصی امنیتی همانند ماشین های آدم کشی عمل می کنند و تنها نقش یک پیمان کار را بازی خواهند کرد که در مقابل میلیارد ها دالر این جنگ را با کشتار وحشیانه به پیش خواهند برد. وحشتی که بلک واتر و سایر کمپنی های امنیتی در عراق انجام داده اند، هنوز فراموش نگردیده و تاریخ از ذکر آن وحشت عرق بر جبین می ریزد.

با این گفته ها، تغییر در شرایط کنونی افغانستان به میان نخواهد آمد و جنگ منحیث یک واقعیت انکار ناپذیر و تلخ باقی خواهد ماند. واقعیتی که اصل سیاست امریکا در افغانستان را تشکیل میدهد. جنگ، ناآرامی و بی ثباتی سیاسی، استراتیژی امریکا برای افغانستان است که تغییری در آن نخواهد آمد. تنها راه بیرون رفت از این مشکلات پایان دادن به تیاتر مسخره است که امریکا تحت چتر صلح آن را به پیش می برد توسط ایجاد یک نظام کارا، شایسته، مسئولیت پذیر و بر گرفته شده از عقیده اسلامی می باشد که در آن اقتصاد اصل نه، بلکه حفظ جان و عزت انسان ها در آن اصل انکار ناپذیر است.

سهیل صالحی