(ترجمه)

در حقیقت، الله سبحانه وتعالی ازلی و ابدی است و اوست فضیلت دهنده مخلوقات خود با انواعی از فضیلت­ها. اوست که از روی مهربانی خود سفرۀ رحمتش را برای تمام مخلوقات گسترانده است و از آنجا که او رحمن و رحیم است؛ رحمت خود را ویژۀ اهل طاعت و بخشندگی­اش را برای همه اختصاص داده است. الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ﴾ [توبه: 118]

ترجمه: سپس الله لطف خویش را شامل آنان ساخت تا به توبه نایل آیند.

الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ﴾ [مائده: 54]

ترجمه: الله آنان را دوست می­دارد و آنان الله را.

در روشنایی آیات مبارکه فوق درمی‌یابیم که به سبب لطف مقدر شده­ی الله سبحانه وتعالی محبت وی بالای مخلوقات‌اش سبقت گرفته است. پس ثنا و ستایش برای اوتعالی باد، هما‌ن‌گونه که سزاوار ذات بزرگ و سلطه عظیم‌اش است.

اگر یکی از ما با دقت کامل روی چیزهایی‌که الله سبحانه وتعالی برایمان آفریده و ما در احاطه‌آن بسر می­بریم بیندیشد، حتماً قلب وی از سر شوق و محبت برای این خالق محبوب و دوست‌دار ذوب خواهد شد. کدام احسان بزرگ­تر از این خواهد بود که تو را الله سبحانه وتعالی از نیستی به هستی آورد؛ سپس با بخشش عقل تورا از باقی آفریده­هایش متمایز ساخت و مقامت را بلند نمود؛ سپس بخاطری­که گمراه نشوی بسویت انبیاء علیهم السلام را فرستاد و تنها به این بسنده نکرد، بلکه عقلت را نیز وسیله معرفت خود گشتاند و مسئله را تنها به تبلیغ رسولان نگذاشت، بلکه تمام آیاتش عقلت را مخاطب قرار داده و رهنمایت بسوی اوست و بهترین مخلوقاتش را بسویت فرستاد تا قلبت را بسوی او متوجه سازند و برایت از میان شریعت­ها شریعتی؛ برگزید که سرتاسرش رحمت، انصاف، دوستی و کرامت است.

چی احسانی بالاتر از این؛ زن به غیر از مسلمان بودن دارد؟ الله‌سبحانه وتعالی زن را ملکه خانه ساخته است. مرد بخاطر زن مورد محاسبه قرار می­گیرد و نیز او تعالی سرپرستی از زن را به عنوان یک مسؤولیت بزرگ، نه چیز دیگری از قبیل برتری و شرافت بدوش مرد گذاشته است. الله‌سبحانه وتعالی مکانت و شرافت مرد را مرتبط به احسان همراه با اهل و خانواده­اش گشتانده است، آنگاه که رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم فرموده اند:

«خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ»

ترجمه: بهترین شما، بهترین شما نسبت به خانواده اش است.

و بهترین مال مرد را همان مالی گردانیده است که بر اهل خود به مصرف می­رساند و ارتباط با فامیل و احسان کردن با آن‌را سببی برای رسیدن بنده به خودش گردانیده است... و افزون بر این­ها، دیگر مزیت­هایی نیز وجود دارد که مجال بیان آن در اینجا نیست؛ پس چه احسان و مهربانی بیشتر از این؛ ای زن مسلمان؟!

الله سبحانه وتعالی کسی‌ست که ما را با این همه مراقبت احاطه کرده است و تفصیل آن‌را در قصه موسی علیه‌السلام بخاطر اهتمام به یک زن بیان داشته است، آن‌جا که فرموده است؛ ﴿كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ﴾؛ تا چشمانش روشن گردد و غمگین نگردد. الله سبحانه وتعالی ما را بیهوده و به عبث نیافریده است. او سبحانه وتعالی در کتاب خود بیان نموده که ما را بخاطر ابتلاء و آزمایش آفریده است! سپس احسانش بر ما سبقت گرفته است. الله سبحانه وتعالی هنگامی­که آدم علیه السلام را آفرید، فرشتگان برایش فرمودند: ﴿أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ﴾؛ آیا کسی را جانشین در زمین می­گردانی که در آن خون می­ریزاند. الله در جواب فرمود: ﴿إِنِّي أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ﴾؛ همانا من می­دانم آنچه را که شما نمی­دانید.

پس، تو ای مرد مسلمان و ای زن مسلمان، که از جانب صاحب احسان مورد اعتماد و اعتبار قرار گرفته­ای؛ اعتبار و اعتماد را حفظ فرما و به آن خیانت نکن. الله سبحانه وتعالی مرگ و زندگی را آفرید تا احسان در عمل ما را ببیند و نگاه کند که کدام یک از ما نیکوکارتریم! الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ﴾ [هود: 7]

ترجمه:و اوست کسی‌که آسمان­ها و زمین را در شش روز آفرید و عرش او بر آب بود تا شما را بیازماید که کدام یک نیکوکارترید.

و الله سبحانه وتعالی در سوره کهف فرموده است:

﴿إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً﴾ [کهف: 7]

ترجمه: در حقیقت، ما آنچه را که بر زمین است، زیوری برای آن قرار دادیم، تا آنان را بیازماییم که کدام یک از آنان نیکوکارترند.

و در سوره ملک می­فرماید:

﴿الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ﴾ [مک: 2]

ترجمه: الله کسی است که مرگ و زندگی را پدید آورد تا شما را بیازماید که کدامتان نیکوکارترید و اوست شکست ناپذیر بخشنده.

و در حدیث امیر المومنین عمربن الخطاب که امام مسلم در صحیح خود وارد کرده که رسول الله صلی الله علیه وسلم  فرمودند که وقتی جبرائیل علیه السلام از ایشان در باره احسان سوال کرد، ایشان فرمودند:

«أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ»

ترجمه: این­که الله را بپرستی گویا که او را می­بینی، پس اگر تو او را نمی­بینی، در حقیقت او ترا  می­بیند.

الله سبحانه وتعالی فرموده است:

﴿وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ﴾ [يونس: 61]

ترجمه:(ای پیامبر)! تو به هیچ کاری نمی­پردازی و چیزی از قرآن نمی­خوانی و شما (ای مؤمنان)! هیچ کاری نمی­کنید، مگر این­که ما ناظر بر شما هستیم، در همان حال که شما بدان دست می­یازید و سرگرم انجام آن می­باشید و هیچ چیز در زمین و در آسمان از پروردگار تو پنهان نمی­ماند، چه ذره­ای باشد و چه کوچک­تر و چه بزرگ­تر از آن، (همه این­ها) در کتاب واضح و روشنی (در نزد پروردگارتان، به نام لوح محفوظ ثبت و ضبط می­گردد.

همه عبادات واجبه در ماه رمضان واجب­تر و لازمی­تر می­گردد؛ حتی عبادت نافله به درجه واجب صعود می­کند. این بدان خاطر است تا که به پروردگارت نزدیک شوی؛ همان ذاتی‌که اگر بسویش به اندازه یک وجب نزدیکی شوی، به اندازه یک ذراع بسویت نزدیک می­شود و ا و سبحانه وتعالی همواره انسان‌را هدایت نموده و توبه­اش را پذیرا می­باشد تا انسان به اندازه‌ای ‌به او تقرب جوید که او دوست می­دارد.

پس ای بنده الله، ای که از روز آفرینشت تا به امروز مورد احسان الله سبحانه وتعالی قرار داری و همواره او تعالی برایت لطف  و رحمت را تعهد می­کند! آیا پاداش نیکی و احسان غیر از نیکی و احسان است؟

این از کمال احسان و لطف الله‌سبحانه وتعالی است که ما را دستور به اطاعت خود می­دهد و ما را به آن رهنمایی کرده و طریقه تقرب به سویش را برایمان الهام می­کند؛ سپس عمل نیک را پذیرفته و آن‌را چند برابر می­کند و پاسخ نیکی را نیکی می­دهد.

ای زن مسلمان! این جا بعضی از سوالاتی است که إن‌شاء الله همکاریت می‌کند تا جایگاه قدم­هایت را بشناسی، که آیا قدم‌هایت را بر قدم­گاه رسول‌الله صلی‌الله علیه وسلم نهاده­ای؛ همان که در حجة الوداع در باره زنان سفارش کرد یا که العیاذ بالله از آن منحرف گشته و روی گردان هستی؟

• آیا الله سبحانه وتعالی و رسولش نزدت نسبت به غیرشان محبوب­تر هستند؟
• آیا پایبند به فرامین و دستورات الله سبحانه وتعالی هستی هر‌چند که مخالف خواسته‌ات باشد؟ آیا لباس و پوشش تو مطابق خواسته­ی او هست؟ آیا قلبت مخلص او و اساس زندگیت بخاطر رضایت او هست؛ طوری­که دنیا را بزرگترین هم و غم خود و نه هم نهایت علم خود قرار دهی؟
• آیا از کسانی هستی که در بدست آوردن کالای ناچیز و فانی دنیا رقابت می­کنند، مال خود را به مصرف رسانده و بیشتر وقت خود را روی گفتگوی این کالای ناچیز سپری کرده و غافل از آبادسازی سرای آخرت خود هستند؟
• آیا از حفظ، تدبر، قرائت، تعلیم و تعلم کتاب الله بهره‌مند هستی؟
• آیا وقت خود را با زنان همسایه و خویشاوند در غیبت و سخن­چینی سپری می­کنی یا الگوی و چراغ هدایت هستی و جلسات تو جلساتی است که در آن یاد الله شده و در آن فرشتگان حضور بعمل می­آورند؟
• آیا شعائِر و مناسک الله را محترم می­شماری و به آن­ها اهانت نمی­کنی و گناه و معصیت را کوچک نمی­شماری، مثل چیدن ابروها، تمسخر کردن، فرو روی و باطل‌گرایی در حیثیت­ها و اصالت­ها مثل عادت بعضی از زنان؟
• آیا ملتزم به فرمان الله سبحانه وتعالی هستی و در صورتی­که مرتکب گناه شوی، آیا از وی آمرزش می­طلبی؟ آیا نصیحت و رهنمایی را بدون استکبار و اصرار ورزیدن بر گناه قبول می­کنی و خودستایی و خود منشی ترا به گناه وادار نمی­کند؟
• آیا تعهد کرده­ای که از جمله نصرت دهندگان دین الله باشی و بدان خاطر به آموزش علوم شرعی پرداخته باشی تا بدان وسیله بسوی دین الله و بسوی حاکمیت دین الله دعوت کنی یا در برابر این فرض بزرگ الهی سهل‌انگاری نموده­ای و زبان حال و قال تو گویا اینست که: «من مشغول تربیه اولاد خود هستم و آنان را تربیه نیک می­کنم»؟
• آیا عملاَ اولاد خود را تربیه مشروع کرده­ای تا در ازای آن برای آخرت خود توشه بدست آوری و کسب ثواب کنی، طوری‌که با آنان به عنوان نعمت الهی برخورد کنی و بدین فکر باشی که فردای قیامت فرزندانت را ملاقات خواهی کرد و با اشاره به آنان چنین خواهی گفت: پروردگار من! این نعمتی است که تو برایم نیکی کردی و بخشیدی و من متعهد و ملتزم به سرپرستی و احسان آنان بودم تا برایت بندگان صالح و مصلحی شوند؟
• آیا همکار همسرت در اطاعت الله هستی و آیا رکن اساسی و محکمی در تشکیل خانواده صالح و نافع برای مسلمانان هستی یا مشغول سروسامان دادن خود هستی و شعارهای تابناک فریبکارانۀ زنانه را سر داده و خواهان استقلال و مساوات بین مرد و زن هستی و می­خواهی خود را اثبات کنی؟

در پایان از الله سبحانه وتعالی می­خواهیم که این امثله فوق را برایمان وسیلۀ کمک کنندۀ قرار دهد تا با استفاده از آن احسان را در عمل خود رعایت کنیم و نقش خود را به عنوان زنان مسلمان به عنوان وظیفه خود در این دنیا بطور کامل و پابرجا ایفاء کنیم و در ردیف کسانی قرار بگیریم که به این قول رسول الله صلی الله علیه وسلم تمسک ورزیده اند:

«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ إِذَا عَمِلَ أَحَدُكُمْ عَمَلاً أَنْ يُتْقِنَهُ»

ترجمه: همانا الله دوست دارد که وقتی یکی از شما کاری را می­کند؛ آن کار را با احسان و با کمال و تمام انجام دهد.

بدون شک که حالا زمان آن‌فرا رسیده است که هر مجتهد و تلاش کنندۀ داشته­هایش را دریافته و آن­ها را بکار ببندد. از الله سبحانه وتعالی آمرزش می­طلبیم تا از سر تقصیرات ما در گذرد و در ادای مسئولیت، ما را همکاری نماید...

#رمضان_والإحسان

#Ramadan_And_Ihsan

#Ramazan_ve_İhsan

نویسنده: بیان جمال

برای رادیوی دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

مترحم: محمد مزمل