خبر:

شبکه تلویزیونی RAPSI گزارش داده است که محکمه/دادگاه عالی روسیه به ادعای لوی سارنوالی/دادستانی کل مبنی بر شناسایی حزب نهضت اسلامی تاجیکستان (IRPT) به عنوان یک سازمان تروریستی رأی تأیید داده‌است. بناءً محکمه/دادگاه دادخواهی این ادعا در ماه جولای/ژوئیۀ امسال برگزار گردید.

جنرال ایگور کراسنوف، سارنوال/دادستان روسی، امام‌علی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان را در این مورد اطلاع داده‌بود و محکمه دادخواهی به درخواست یوسف رحمان، لوی سارنوال/دادستان کل تاجیکستان برگزار گردید.

تبصره:

حزب نهضت اسلامی تاجیکستان طی ۱۶ سال تنها حزب اسلامی فعال رسمی اتحاد جماهیر شوروی سابق بود. این حزب در سال ۲۰۱۵ متهم به سازماندهی یک کودتای نظامی بود که گفته می‌شد توسط عبدالخالیم نظرزاده، معاون سابق وزیر دفاع این کشور، طراحی شده‌بود و سپس محکمه/دادگاه عالی تاجیکستان این حزب را به عنوان یک سازمان تروریستی به رسمیت شناخت. از آن زمان به‌بعد، امام‌علی رحمان مدام از همتاهای خود در سازمان پیمان امنیت جمعی، سازمان همکاری شانگهای و کشورهای مشترک‌المنافع می‌خواهد تا این حزب را به عنوان یک گروه تروریستی به رسمیت بشناسند.

به‌خاطر داشته باشید که حزب نهضت اسلامی تاجیکستان شاه‌رگ مخالفین تاجیکستان متحد بود که در سال ۱۹۹۷دولت امام‌علی رحمان با پادرمیانی برخی کشورها با آن پیمان صلح بست. تضمین کنندۀ اصلی این پیمان در مرحله اول روسیه و بعد ایران بود. شروط اصلی این توافق‌نامه نمایندگی ۳۰ درصدی آپوزسیون متحد تاجیک در ساختارهای قدرت بود.

امام‌علی رحمان، مزدور مسکو، با تقویت تدریجی قدرت خود به حمایت کرملین، نمایندگان آپوزسیون متحد تاجیک در ساختارهای قدرت و حتی همکاران سابق خود را برکنار کرد. به گفتۀ ناظران، کرملین در دهۀ ۱۹۹۰برای تقویت موقف خود در تاجیکستان پس از فروپاشی شوروی راهی جز مذاکره با مخالفان تاجیک نداشت.

در نهایت پس از تقویت قدرت تحت‌ حمایت مسکو، مخالفان شکست خوردند و مسکو، که ضامن پایبندی به این توافقات بود، هیچ اقدامی انجام نداد؛ زیرا همه‌چیز با رضایت و دستور کرملین اتفاق افتاد. واضح است که قرارداد صلح ۱۹۹۷ دلیل همۀ این اتفاقات است و زمانی‌که مخالفان تاجیک به روسیه اعتماد کردند، نتیجۀ اعتمادشان از قبل مشخص بود؛ چون روسیه دشمن تاریخی اسلام و مسلمانان است و بدین‌ترتیب، مهره‌هایی را بر مستعمرات‌اش جایگزین می‌کند که تنها به‌ دنبال منافع خودش کار کنند.

نویسنده: محمد منصور

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: راشد مسلم