خبر:
کمیسیون تعیین شده توسط دولت دنمارک در ۲۵ اگست/اوت حضور دختران محجبه را در مکاتب ابتدایی سراسر این کشور ممنوع اعلام کرد. این ممنوعیت بر بنیاد بی‌اساس و تبعیض‌آمیز بنا شده‌است، این‌که خانواده‌های مسلمان دختران‌شان را مجبور به پوشیدن حجاب می‌کنند. این قانون در تمام مدارس/ مکاتب اعم از دولتی، خصوصی و مکاتب/مدارس ابتدایی رایگان تطبیق خواهد شد. این کمیسیون مدعی است که پوشیدن حجاب دختران مسلمان را از دیگر دختران دنمارکی متفاوت می‌کند، با وصف این‌که پوشش مشخصی برای مکاتب در دنمارک وجود ندارد و شاگردان می‌توانند هرطوری‌که می‌خواهند لباس بپوشند. این کمیسیون هم‌چنان توصیه کرد که باید مدیریت سخت‌گیرانه‌ای را بالای مکاتب/مدارس مستقل مسلمانان روی دست گرفت و اذعان داشت که کودکان دورۀ آمادگی باید از تمام جمعیت نمایندگی کند و برای والدین اقلیت‌های منتخب دوره‌های تربیت اطفال به روش دنمارکی برگزار شود. اهداف اعلام شدۀ کمیسیون مذکور این است که توصیه کند: «که چطور مطمئن شوند زنان کم‌سابقه می‌توانند از عین حقوق و آزادی‌ها به مثل دیگر زنان دنمارکی بهرمند شوند." این‌که زنان مسلمان را از تربیۀ اطفال‌شان‌ طبق عقیدۀ دین خودشان باز می‌دارند خنده‌آور است.
تبصره:
این طرح پیشنهادی یکی از جدید‌ترین اقدامات برای برنامۀ حیلۀ اسلام‌‌هراسانه، نژادپرستانه و متجاوزگرانه‌ای است که در دنمارک تطبیق می‌شود و مستقیماً مسلمانان و سایر اقلیت‌ها را هدف قرار می‌دهد و به حاشیه می‌راند. به‌طور مثال «قانون ناحیۀ مسکونی شدیداً آسیب‌پذیر» مهاجرین را به دو طیف غربی و غیرغربی جدا می‌کند و باعث اخراج اجباری مهاجرین مسلمان و خانواده‌های اقلیت‌های دیگر می‌شود. سخن‌رانی‌های اسلام‌‌هراسانه و سخنان نفرت‌انگیز علیه مسلمانان توسط سیاست‌مداران و احزاب سیاسی به یک موضوع عادی تبدیل شده‌است و بحث‌ها در زمان انتخابات به خاطر جلب حمایت قشر بیگانه‌هراس جامعه بالا می‌گیرد. شکی نیست که دولت سوسیال دموکرات دنمارک و احزاب حامی‌اش در پشت طرح ممنوعیت حجاب دست داشته‌باشد چون آنان طبق یک نظر سنجی در آستانه‌ای باختن انتخابات پیش‌روی دنمارک اند. نور اولوان، مدیر ارشد رسانه‌های این سازمان، ناظر حقوق بشر یورو – مد، گفت: «هر زمانی‌که انتخابات فرا می‌رسد گرایش‌های فزاینده‌ و خطرناکی را در دنمارک و سراسر اروپا مشاهده می‌کنیم. مسلمانان و دیگر اقلیت‌ها تبدیل به کیسۀ بوکس، قربانی و یا طعمه‌ای می‌شوند که احزاب سیاسی از آن برای جلب حمایت استفاده می‌کند.»
حامیان ممنوعیت حجاب در مکاتب به دروغ ادعا می‌کنند که لباس اسلامی یک نوع محدودیت اجتماعی برای دختران جوان است. در واقعیت امر، پوشیدن لباس طبق عقیدۀ مذهبی‌ دختران مسلمان است که مظهری از یکه‌تازی اجتماعی و به الفاظ ساده‌تر شعله‌ور کردن دیوسان‌سازی و بدنام کردن اسلام،‌ محرومیت اجتماعی و تعصب و خصومت با زنان مسلمان می‌باشد. طبق این کمیسیون اروپایی یک تحقیق به این نتیجه رسیده‌است که حجاب ممکن است مانع استخدام زنان در دنمارک شود. در تحقیق سال ۲۰۲۰ پوهنتون/دانشگاه استندفورد آمده‌است که ممنوعیت حجاب در مکاتب دولتی فرانسه مانع تکمیل شدن تحصیل متوسطۀ دختران مسلمان و خط سیرشان در بازار کار شده‌است.
در مجموع، این همه حاکی از ماهیت غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک سیاست و نظام سکولر است. تحت نظامی‌که به نژادپرستی و حمله بر اقلیت‌ها به چشم ابزار مشروعی برای برنده‌شدن در انتخابات دیده می‌شود و حقوق جمعیت‌های دینی دست‌خوش تعصبات و هوس‌های آنانی‌که در رأس قدرت اند قرار می‌گیرد. این با تطبیق قانون منع حجاب و نقاب در سرزمین‌های تحت سیطرۀ دولت‌های سکولر در اروپا، از قبیل فرانسه، بلجیم و هلند به وضوح دیده می‌شود. این نشان می‌دهد که هیچ تفاوتی بین قانون سکولر و فاشیزم نیست. تحت قانون سکولر ارزش‌های آن‌هایی‌که نسبت به اکثریت جمعیت خارجی دیده‌ می‌شوند من‌حیث شهروند درجه دو و قشر منفور جامعه برخورد می‌شود و با مُشت آهنین قانون وادار می‌شوند تا به عقاید و سبک زندگی نظم سکولر گردن نهند. و این باید برای تمام مسلمانان یک هشدار باشد که تحت نظم بشری سکولر و یا چنین دولتی حقوق و عقاید اسلامی‌شان هرگز محفوظ نه خواهد بود.
واضح است که نظم سکولر قادر به حفظ توازن و هماهنگی بین تمام جمعیت‌ها نیست و نمی‌تواند فضایی را تأمین کند تا اهل تمام عقاید احساس امن و حرمت داشته باشند. هر نظامی که تلاش کند حساسیت‌های عمیق شهروند‌ان‌اش را تطبیق دهد، دیدگاه مبدئی‌اش را با استبداد به خورد مردمی ‌دهد که باور متفاوتی دارند ویا از حقوق اقلیت‌های مذهبی به‌خاطر کسانی‌که در قدرت اند چشم‌پوشی شود؛ یقیناً که نمونه‌ای سالم و با ثبات حکومت‌داری نیست.
ممنوعیت حجاب در مکاتب فقط بخشی از برنامه‌های فراوانی است که توسط دولت‌های سکولر در غرب برای غیر اسلامی‌سازی جوانان مسلمان تطبیق می‌شود. چنین ممنوعیت‌ها برای دختران مسلمان یک پیام دارد و آن این‌که آن‌ها حق ندارند با هویت اسلامی‌شان شناخت داشته باشند و والدین مسلمان حق ندارند تا از آوان جوانی اطفال‌شان را با عقیده و سنت‌های اسلامی تثقیف کنند. مهم است تا به حیث مسلمانانی که در غرب زندگی می‌کنیم صدای‌مان را بالا کنیم و علیه هر تلاشی که هویت اسلامی‌مان را کم‌رنگ می‌کند و جوانان و جامعه‌مان را از عقاید اسلامی بیگانه می‌کند ایستاد شویم. ما مسئولیت داریم تا به اطفال‌مان فهم عمیق، افتخار و عزت دین را آموزش دهیم تا بتوانند به مکلفیت‌های‌شان با افتخار پابند باشند و با قوت و حکمت از آن‌ها در مباحث دفاع کنند. ضرورت است تا اسلام را من‌حیث بدیل نظم سکولر به جامعه اکثریت غیرمسلمان ارایه کنیم تا امور بشر را به‌طور عادلانه و موافق فطرت تنظیم کند. حاکمیت نظام اسلامی تضمین می‌کند تا اقلیت‌های دینی به‌طور قانونی عقاید دینی‌شان را تمثیل کنند و به دیوسان‌سازی و نقض حقوق دینی‌شان‌ اجازه نمی‌دهد. این نتیجۀ نظامی‌ است که خالق عادل و خبیر یعنی الله سبحانه و تعالی برای بشر فرستاده است نه مغز‌های بی‌ثبات و متعفن انسان‌ها. الله سبحانه و تعالی می‌فرماید:

﴿إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ❊ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴾
[احقاف: ۱۴]
ترجمه: کسانی‌که گفتند: «پروردگار ما اللّه (سبحانه و تعالی) است»، سپس استقامت کردند، نه ترسی برای آنان است و نه اندوهگین می‌شوند.آن‌ها اهل بهشت اند و جاودانه در آن می‌مانند؛ این پاداش اعمالی است که انجام می‌دادند.

داکتر نسرین نواز
رئیس بخش زنان دفتر مرکزی مطبوعاتی حزب‌التحریر