(ترجمه)

خبر:

به‌تاریخ ۵ اکتوبر / اکتبر ۲۰۱۹م، عمران خان هشدار داد: «هر کسی‌که به‌منظور دریافت کمک‌های بشردوستانه از خط کنترول عبور کند، به هند بازگردانده خواهد شد.» او پیش از این یک‌بار از ناکامی سازمان ملل در امر کمک‌رسانی به مردم کشمیر یاد کرده‌بود. در واقع، از موضع خاموشانۀ خان کاملاً هویداست که: نباید هند را به حمله بر کشمیر آزاد تحریک کرد، بلکه بگذار سازمان ملل کشمیر اشغالی را آزاد کند.

تبصره:

مردم پاکستان از موضع خاموشانۀ خان بسیار عصبانی اند و برای کمک کردن برادران‌شان در کشمیر از خط کنترول عبور می‌کنند. مشکل این‌جاست که آنان نمی‌دانند چرا خان از آزادی کشمیر اشغالی به‌دست نیروهای مسلح پاکستان ممانعت می‌کند و آن را به سازمان ملل وامی‌گذارد.

سازمان ملل تاکنون چه خوبی را برای پاکستان انجام داده و کدام مشکل‌اش را حل کرده‌است؟ سازمان ملل هرگز هیچ گامی را در جهت کمک به مردم کشمیر برنداشته‌، بلکه همیشه در راه خسارت وارد کردن مسلمانان روان بوده‌است؛ مثلاً در سال ۱۹۷۱م، سازمان ملل شدیداً خواستار تجزیۀ پاکستان بود و نتیجتاً بنگله‌دیش را به‌عنوان یک کشور مجزا به رسمیت شناخت و یا در اواخر ۱۹۹۰م که از تحریم‌های سنگین علیه پاکستان پشتیبانی کرد.

باید گفت که پاکستان یگانه کشور مسلمان‌نشین نیست که قربانی سازمان ملل شده‌است. از واپسین روزهای ایجاد این سازمان در سال ۱۹۴۵م، قدرت‌های بزرگ، مشمول امریکا، همواره از آن برای استحکام سلطه‌گری‌شان در سراسر جهان بهره گرفته‌اند. در حقیقت، هیچ مردم دیگری به اندازۀ مسلمانان از سازمان ملل ضربه ندیده‌اند. همان‌طوری‌که از جدایی بوسنی و تجزیۀ اندونیزیا می‌بینیم، غرب سازمان ملل را تنها به هدف تجزیۀ سرزمین‌های اسلامی ایجاد کرده‌است.

سازمان ملل با ایجاد دولت یهود و حمایت از آن، هم‌چون حربه‌ای است که غرب آن را عمیقاً به سینۀ امت فرو کرده‌است. این سازمان با وارد کردن تحریم‌های گوناگون بر عراق، لیبیا، سودان، ایران و افغانستان، در جداسازی مسلمانان از یکدیگر نقش بازی می‌کند. هم‌چنان، غرب از سازمان ملل هم‌چون توجیهی برای تجزیۀ سومالی و اشغال عراق و افغانستان استفاده می‌کند.

با درنظرگرفتن سابقۀ جرمی سازمان ملل علیه مسلمانان و ضعف‌اش در مهار سلطه‌گری امریکا، پذیرش پیروی کورکورانۀ خان و دیگر حکام جهان اسلام از چنین سازمانی دشوار است. عمران خان سخنان‌اش را با آیت ﴿إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ﴾ "خاص تورا عبادت میکنیم و خاص تورا میپرستیم " آغاز و بعداً از سازمان ملل التماس کمک و یاری کرد. شاید سخنان او چشمان بعضی‌ها را کور کرده‌است، ولی الله سبحانه وتعالی از ما می‌خواهد که همیشه هوشیار باشیم.

﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَى مَا فِي قَلْبِهِ وَهُووَ أَلَدُّ الْخِصَامِ﴾ [بقره: ۲۰۴]

ترجمه: و از مردم کسانی استند که گفتارشان در زندگی دنیا مایۀ اعجاب تو می‌شود (در ظاهر، اظهار محبت شدید می‌کنند) و الله (سبحانه و تعالی) را بر آن‌چه در دل دارند گواه می‌گیرند. (این درحالی است که) آنان سرسخت‌ترین دشمنان اند.

بسا ناراحت کننده است که باوجود وفاداری حکام جهان اسلام به تعهدات‌شان در ملل متحد و امریکا –خارج از چارچوب قوانین بین‌المللی– با تشویق دولت یهود و هندو به الحاق فلسطین و کشمیر به خودشان، به جنگ‌اش علیه جهان اسلام ادامه می‌دهند. همانا یگانه سپر مسلمانان در برابر منابع دست‌اندازی قدرت‌های غربی، مانند سازمان ملل، برپایی فوری یک دولت قدرت‌مند اسلامی است. در حقیقت، این حملۀ خلافت عثمانی به‌جانب اروپا بود که سبب شد ملت‌های اروپایی معاهدۀ وستفالیا را طرح و قوانین بین‌المللی را ایجاد کنند. ولی خلافت عثمانی با چنان عزمی در مقابل این قوانین بین‌المللی ایستادگی کرد که حتی توانست سال‌ها کشورهای محارب را به امضای معاهدات صلح وادار کند، بدون این‌که منابع امت و سرزمین‌های مسلمانان را به آنان تسلیم کند.

نویسنده: عبدالمجید بهاتی

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: محمد حارث پویا