(ترجمه)

خبر:

اردوغان در جریان اشتراک‌اش در محفل رسمی افتتاحیۀ دانشگاه "جام لیجة الکبری" مورخ 3می2019م چنین گفت: «هیچ کس نمی‌تواند به مقتضای هوای نفس خویش حدودی را که قرآن وضع نموده است، تغییر داده و یا حلالی را حرام کند؛ همان گونه کسی نمی‌تواند که قانونی را به مقتضای هوای نفس خویش وضع نماید.»

تبصره:

به این گفتۀ اردوغان کلاغ‌های آسمان می‌خندد؛ درحالی‌که این گفته‌اش سخن حقی است که وی به زبان آورده. بلی، هیچ کس این حق را ندارد که به مقتضای هوای نفس خویش حدودی را که قرآن وضع نموده است، تغییر دهد و یا این‌که حلالی را حرام و حرامی را حلال گرداند. اما اگر واقعیت را بنگریم، این گفتۀ وی باعمل‌اش کاملاً در تناقض است؛ زیرا در بنیان دولت اردوغان هیچ حدی از حدود قرآنی دیده نمی‌شود؛ مگر این‌که از جانب وی به آن تعدی شده است و نیز در آن جز هتک حرمت مقدسات چیزی را نخواهی یافت.

طور نمونه یادآوری می‌کنم که الله سبحانه دوست و ولی قرار دادن کفار را حرام قرار داده است؛ حتی مرتکب این حرام را از زمرۀ کفار خطاب کرده است؛ چنانچه می‌فرماید:

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ﴾ [مائده: ٥١]

ترجمه: ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! یهود و نصاری را ولّی(و دوست و تکیه‌گاه خود) انتخاب نکنید! آن‌ها اولیای یکدیگرند و کسانی‌که از شما با آنان دوستی کنند، از آن‌ها هستند. الله جمعیّت ستمکار را هدایت نمی‌کند.

علی‌الرغم این‌که این حکم قرآنی یک حکم کاملاً واضح می‌باشد؛ آیا اردوغان، ترامپ و پوتین را دوستان گرامی خود خطاب نمی‌کند؟ و آیا وی علاوه بر ارتباط تلیفونی ماهوارش، سالانه 6 یا 7 مرتبه با پوتین کافر ملاقات ندارد؟ آیا اردوغان سردمداران دولت‌اش را از ارگان‌های امورخارجه شروع تا مشاورین، با تمام توان بسیج نکرده تا وعدۀ ملاقات همرای ترامپ را در یافت نماید؟ بنابر این، کدام حق است: عمل‌کرد اردوغان یا گفتار آن؟ کدام یک را باور کنیم؟ بلی، این را می‌دانیم که مردم عمل‌کرد را مراعات می‌کنند تا گفتار؛ چون عمل‌کرد به صورت طبیعی افکار موجود در ذهن را انعکاس می‌دهد.

الله سبحانه رباء را حرام قرار داده است؛ در حالی‌که نظام تحت زعامت اردوغان آن را مانند تمام انواع مسکرات مباح گردانیده است. هم‌چنان هر نوع ظلم، فساد، فقر، رشوه و دیگر انواع فشارها و شکنجه‌ها، در نظام تحت زعامت اردوغان وجود دارد.

چنانچه قبلاً اشاره شد، این نمونه‌ای از خروار است. اگرکسی بخواهد بدی‌های نظام تحت زعامت اردوغان را بشمارد، هرگز به آخر نخواهد رساند؛ زیرا این دولت با تمام کلیات و جزئیات‌اش بر فساد بناء یافته است؛ دولتی‌که بر وحی الله سبحانه وتعال مبتنی نبوده؛ بلکه ساخته و پرداختۀ ذهن کوتاه انسان است و بس. جستجوی خوبی در این نظام، بسان جستجوی سوزن در انبار کاه است. منکرات در همه جای این نظام جای داشته و سرتاپای آن را گرفته است.

تعجب است که اردوغان با وجود این‌همه از چه سخن می‌گوید؟ آیا او و نظام تحت زعامت‌اش برحرمت‌های قرآن تعدی ننموده‌اند. پوتین و ترامپ که مسلمانان سوریه را قتل عام نموده‌اند و حتی مساجد و شفاخانه‌ها را بمباردمان نموده‌اند، دوست خطاب کردن و در برابر جنایات‌شان دست بالای دست نشستن و بلکه حتی همکاری کردن با آن‌ها، تعدی برحدود قرآنی به شمار نمی‌رود؟

اردوغان همواره این را می‌گوید: «هیچ‌کس نمی‌تواند قانونی را به مقتضای هوای نفس خویش وضع نماید.» بنابر این، چنین می‌پرسیم که قانون اساسی و قوانینی‌که از خارج می‌آیند، آیا ناشی از هوای نفس انسان‌ها نیستند. درحالی‌که در حقیقت هر قانون اساسی و یا هر قانون دیگری‌که ناشی از وحی الله سبحانه وتعالی نباشد، بدون شک ناشی از هوای نفس انسانی است؛ بلکه اساس آن منفعت شخصی می‌باشد. آیا نظام ریاستی حاکم در ترکیه نتیجۀ حرص شخصی اردوغان نیست؟ بلی، او امروز در پی توافق با دشمنان دیروزش می‌باشد و به خاطر همین انگیزه و برای محافظت از بقای خود، به این سازش‌گری‌ها روی می‌آورد.

 آیا نظام تحت زعامت اردوغان در تمام موارد اقتصادی، حکومتی، اجتماعی، تعلیمی و امور خارجی، برحسب هوای نفس انسانی مبتنی نمی‌باشد؟ آیا اردوغان با مصوبات و قوانین پارلمانی موافقت نمی‌کند. پس بنابر این، این سخن اردوغان که قبلاً از آن ذکر رفت، در ساحۀ عمل هیچ وجود نداشته و او خودش نیز این را به خوبی می‌داند.

در نظام‌های غیر اسلامی‌ قوانین مربوط به حیات انسانی توسط بشر وضع می‌گردد؛ اما در نظام اسلام خلیفه قوانینی را به اجراء می‌گذارد که از قرآن و سنت استنباط شده‌اند. همان‌گونه که در نظام اسلامی هیچ‌گاه حلالی حرام و حرامی حلال قرار نمی‌گیرد.

نویسنده: ارجان تکین باش

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر