(ترجمه)

خبر:

شاه محمود قریشی وزیر خارجۀ پاکستان، روز سه‌شنبه گفت که او در خصوص مسابقۀ کاریکاتورهای توهین‌آمیز با همتای هالندی خویش گفتگوکرده و هم‌چنان از سازمان همکاری‌های اسلامی (OIC) خواسته است تا فراخوان یک جلسۀ فوری را راه‌اندازی کنند تا یک موضع متفق‌الرأی برای جواب دادن به پیشامد کفر‌آمیزی‌که در هالند پلان‌شده، اتخاذ کنند.

در کنفرانس مطبوعاتیِ که در ساختمان فدرال برگزار شده بود، وزیر خارجه گفت که او با همتای هالندی‌اش صحبت‌کرده و به او خاطرنشان‌ ساخته است که عمل زشت گِرت ویلدرز، نماینده‌ی پارلمان هالند، برای برگزاری مسابقۀ ساخت کاریکاتورهای توهین‌آمیز، خشم مردم را برانگیخته که این احساسات مسلمانان در سراسر جهان را جریحه‌دار ساخته است. انجام چنین اعمالی خشونت و دشمنی را گسترش خواهد داد. (منبع: روزنامه‌ی داون پاکستان، 29 اگست 2018)

تبصره:

در پاسخ به توهین اخیر حزب آزادی‌خواه هالند، پیام‌های رسانه‌های اجتماعی حاکی از درخواست عمومی مردم پاکستان مبنی بر تحریم کالا بر هالند است. برخی هم خواستار تحریم کانال یوتیوب و گوگل برای سه روز شدند. بعضی هم از مسلمانان خواستند که صبر پیشه کرده و عملی را از سنت پیامبر ﷺ برای ارایۀ اسلام و تعالیم پیامبر ﷺ اتخاذ کنند. اعتراضات آنلاین در جریان بوده و پلان‌ها برای راهپیمایی‌های اعتراضی که توسط تحریک لبیک پاکستان رهبری می‌شود، ادامه دارد تا این‌که حکومت پیمان‌های دیپلماتیک خود را با هالند قطع کنند.

اعمال توهین‌آمیز به پیامبر ﷺ بی‌توجه نبوده و هم‌چنان جدید هم نیست. خشم مسلمانان فرو خواهد نشست و بخش دیگری از احساسات توسط بعضی از فعالیت‌ها، که توصیه شده است،‌ از بین خواهد رفت.

مشکل واقعی این است که آزادی بیان در نظام غربی تقدیس می‌شود و این دفاعی است که برای این کار انجام می‌شود. بیان آزاد اگرچه واضحاً تعریف نشده؛ ولی سخنان تنفرآمیز هم نیست. این تفسیر ضعیف برای کسانی است که تصمیم گرفته و برای برنامه‌ی شخصی خود استفاده می‌کنند.

این باور وجود دارد که آزادی بیان باعث پیشرفت مفکوره‌ها و ترقی خواهد شد و خاموش ساختن مناظره‌ها ظالمانه است و کلیسا و حکومت‌های سلطنتی این کار را در گذشته انجام دادند. بناءً دین هرگز منحیث یک دلیل برای جلوگیری از آزادی‌ها پذیرفته نشد و این طرز تفکر به این معناست که هرکس و هر کار می‌تواند مورد تمسخر و ریشخند قرار گیرد.

تناقض در این موضوع بسیار آشکار است، مثلاً صحبت در خصوص تکذیب و یا سؤال درباره‌ی هولوکاست درست نیست. هم‌چنان به خاطر داریم که ملت‌های زیادی حجاب و نقاب را تحریم کردند و آن‌ها اهمیتی را که "در این موضوع" به آزادی می‌دهند، فراموش کردند.

زمانی‌که رهبران مسلمان خشم خود را بروز می‌دهند و هم‌چنان به وزیر خارجه‌ی هالند به تماس می‌شوند، یک آشفته‌گی در قضیه‌ی اصلی وجود دارد، این‌که آزادی چه ارزشی را حمل می‌کند و این‌که آن‌ها در زنده‌گی غربی اساسی هستند. عمران خان، صدراعظم کشور بروز چنین اتفاقاتی را که ناکامی جامع به جهان اسلام به شمار می‌رود، تقبیح کرد. او می‌گوید که این موضوع را در گردهمایی عمومی نشست آیندۀ سازمان ملل مطرح خواهد کرد.

این یک ناکامی جامع برای جهان اسلام است، صدراعظم کشور این را از آدرس شخصی خود روز دوشنبه در مجلس سنا ابراز داشت. عمران خان گفت: «سازمان همکاری‌های اسلامی(OIC) باید خیلی پیش‌تر به این موضوع می‌پرداخت و یک استراتیژیِ عملی‌ای را روی دست می‌گرفت؛ اما این سازمان هنوز به خاطر یک سری تحرکات نفرت‌انگیزی‌که انجام می‌شود، باید بیدار شود، حرکاتی‌که احساسات مسلمانان را جریحه‌دار می‌سازد.» (منبع: اکسپرس تریبون 27 اگست 2018م)

عمران خان پیشنهاد می‌کند که بالای چیزی فشار بیاوریم که بخشی از نظام غربی است(بالای سازمان ملل). این سازمان برای حمایت از آزادی‌های آرمانی تأسیس شد و در تلاش ارائه و تبلیغ یک دیدگاه در جهان است. حق و باطل، خوب و بد، هنجارها و ارزش‌ها، همگی توسط یک معیار، که همانا معیار سیکولر است، مشخص می‌شود. در اسلام این یک تناقض کامل است که این موضوع هرگز منحیث علت بقای شان به شمار نرود. احساس آزار، خشم و اذیت نزد مسلمانان مرتبط به عقیده‌است که آن‌ها دارند. مسلمانان به حضرت محمد ﷺ و تمام پیامبران دیگر علیهم السلام احترام داشته و منحیث قسمتی از اساس عقیده‌ی خود دوست‌شان دارند. این به کسی‌که آزادی را منحیث عقیده‌ی خود حمل می‌کنند، هرگز معنایی نخواهد داشت، به‌خاطری‌که تصمیم فرد مبنی بر این‌که چه چیزی مقدس بوده و توهین به چه چیزی قابل قبول است، به خودش گذاشته شده است.

مسلمانان، بدون کدام رهبری مشخص همیشه جواب‌های اتفاقیِ را خواهند شنید؛ نبود رهبری و در نتیجه حملات جدید علیه دین و امت ما. ما نمی‌توانیم از ملت‌ها و تشکل‌های باثبات سیکولر و آزادی‌خواه بخواهیم که به شکل منظم قسمی‌که ما می‌خواهیم رفتار بکنند. این تنها رهبری ایدیولوژیک و با اخلاص خواهد بود که تغییر واقعی را خواهد آورد و این را مشخص خواهد کرد که چگونه غیرمسلمانان با اسلام و احساسات پیروانش برخورد کنند.

این تنها دولت خلافت برمنهج نبوت است که می‌تواند اسلام را به جهان ارایه کرده و از اسلام و پیامبرش ﷺ به بهترین نحو دفاع کند. در غیر آن،‌ ما خواهیم دید که چگونه حکام مسلمان، احساسات مسلمانان را به بازی گرفته و در عین زمان دستور و هدایت خود را از غرب می‌گیرند، از آن‌ها تقاضای راه‌حل کرده و امور زنده‌گیِ خود را از آن‌ها تقلید می‌کنند، در حالی‌که ادعای محبت پیامبر ﷺ را فقط به شکل احساسی دارند.

نویسنده: نازیه رحمان

 برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر