از عمرو بن شعيب، از پدرش و از جدش رضی الله عنه روايت است که، رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمود:

«مُرُوا صِبْيَانَكُمْ بِالصَّلَاةِ لِسَبْعٍ، وَاضْرِبُوهُمْ عَلَيْهَا لِعَشْرٍ، وَفَرِّقُوا بَيْنَهُمْ فِي الْمَضَاجِعِ» (رواه ابوداود)

ترجمه :در هفت سالگی فرزندان‌تان را به خواندن نماز دستور دهيد و در سن ده سالگی (به خاطر نافرمانی در ترک نماز) آن‌ها را بزنيد و بستر خواب‌شان را از هم جدا کنيد.

شرح حدیث

مرحله‌ی طفوليت يک مرحله‌ی بسيار مهم در زندگی طفل محسوب می‏گردد که در آن اساس شخصيت طفل تکميل گرديده و متوجه مفاهيم و افکاری می‏شود که در آينده با آن روبه‌رو می‌شود، يا نيک‌بخت می‏شود يا هم بدبخت. بعضی اوقات افرادی را با سن بزرگ در کارهای ناروا می‌بينيم که از خود می‌پرسيم چگونه اين امر از او سر مي‌زند؟ ليکن اين جای تعجب نيست اين همه از بی‌توجهی و عدم ادای مسووليت در قبال اولادها می‌باشد. برای مربيون و پدرها لازم است تا در تربيه و برخورد با اولادهای‌شان هنگام مشاهده‌ی خطاء و اشتباه از اساليب، امکانات و روش‌های مطلوب استفاده نمايند. عجيب است بعضی از پدرها مشاهده می‌شود که به خاطر سعادت و کاميابی اولادهايش هميشه مصروف جمع‌آوری مال دنياست، از عادات بد و اخلاق نادرستی‌که اولادش به آن مبتلاء است، نماز نمی‌خواند، قرآن را نمی‌فهمد، پدر به اين امور اصلاً توجه ندارد.

ای مسلمانان!

پيرامون تربيه اولاد، در گام نخست بايد برای‌شان مسائل مهم عقيده فهمانده شود، تا اهميت عقيده در نفس‌های‌شان متبلور شود و بعد نماز برای‌شان تعليم داده شود و بعداً اخلاق اسلامی برای‌شان گفته شود؛ بنابراين، الله سبحانه‌وتعالی در ذمه‌ی هرشخص مسووليت‌هايی را گذاشته است؛ چنان‌چه رسول الله صلی الله عليه وسلم می‌فرمايد: (همه‌ی شما مثل چوپان مسوول زيردستان خود هستيد)، بادرنظرداشت اين حکم شرعی و حقيقتی‌که موجود است، پرسش‌گونه از مسوولين می‌پرسيم: پدر زمانی صبح می‌نمايد چگونه در مورد زيردستانش ادای مسؤليت می‌نمايد؟ پسران چگونه ادای مسؤليت می‌نمايند؛ درحالی‌که پدر در چنين حالتی قرار گرفته که مسؤليت خود را نمی‌داند؟ مثال مشهور است، کسی‌که چيزی ندارد چگونه به کسی چيزی بدهد، آن پدری‌که مسؤليت خود را نمی‌داند چگونه می‌تواند پسرش را به نماز امر کند و او را به خاطر ترک آن محاسبه نمايد؛ درحالی‌که خود او نياز به اين دارد که کسی او را رهنمايی کند و دستش را بگيرد. در شرايط کنونی انترنت، فيسبوک و... دامن‌گير جوانان گرديده که از آن رهايی ناممکن شده است؛ طوری‌که آن مسکين‌ها در آن وقت خود را سپری می‌کنند، نمی‌دانند که نماز نخوانده‌اند و کتاب الله "قرآن" را هم باز نکرده‌اند، که چنين حالتی برای مسلمان بسيار تعجب‌آور و جای تأسف است.

بلی! دور شدن احکام اسلام از واقعيت زندگی، امت را مثل چهارپايان گردانيده است که به جز اندکی ديگر همه بدون دانايی، فکر و مسؤليت‌پذيری زندگی می‌کنند. اين همه در نبود همان راعی (مسؤلی) است که فضای دانايی، فکر و ايمان را برای امت آماده می‌سازد؛ پس ايجاد چنين راعی (مسؤل) از مهم‌ترين و بزرگ‌ترين اعمال محسوب می‌گردد "که به ايجاد آن همواره تلاش بايدکرد."

يا الله! ما را با آمدن خلافت راشده بر منهاج نبوت که در آن وحدت مسلمانان نهفته باشد، مستفيد بگردان.

اللهم آمين!