(ترجمه)

از جابر بن عبدالله رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:

«إِذا دخل الرَّجُل بيْتَهُ، فَذَكَرَ اللَّه تعَالى عِنْد دُخُولهِ وعِنْدَ طَعامِهِ، قال الشَّيْطانُ لأَصحَابِهِ: لا مبيتَ لَكُمْ ولا عشَاءَ، وإذا دخَل، فَلَم يَذكُر اللَّه تَعَالى عِنْد دخُولِهِ، قال الشَّيْطَانُ: أَدْركتمُ المبيت، وإِذا لَم يَذْكُرِ اللَّه تعَالى عِنْد طَعامِهِ قال: أَدْركْتُمُ المبيتَ وَالعَشاءَ»

(رواه مسلم)

ترجمه: هرگاه شخص به خانه‌اش داخل شده و در وقت داخل شدن خود و در هنگام نان خوردن خويش نام الله را ياد کند، شيطان به يارانش می‌گويد: نمی‌توانيد بخوابيد و نمی‌توانيد نان بخوريد؛ ولی هرگاه داخل شود و نام الله را در وقت دخول خود ياد نکند، شيطان می‌گويد: جای شب ماندن خود را يافتيد و هرگاه الله را در وقت طعام خود ياد نکند، می‌گويد: جای نان خوردن و شب ماندن را يافتيد.

در این روایت استحباب ذکر اسم الله سبحانه وتعالی در وقت دخول منزل و خوردن طعام بیان شده است. این حدیث مبارک مقابله با شیطان را برای ما بیان می‌کند؛ معرکه و مقابلۀ اساسی‌ای‌که شیطان با آن مبارزۀ خود را با بنی آدم آغاز کرد. لذا چگونه از آن تذکر ندهیم؛ در حالی‌که روزمره در زندگی خود در هر ساعت و هر لحظه با آن مواجه هستیم. چگونه از آن تذکر ندهیم؛ در حالی‌که ما سختی و رنجی را که متحمل می‌شویم، از مشقت‌هایی است که از ناحیۀ همین شیطان بالای ما می‌آید و هرگاه این شیطان بالای ما غالب می‌شود، این معرکه تکرار شده و جریان پیدا می‌کند که همه بسوی وی می‌روند.

بلی، ای مسلمانان! این چنین است حال ما با شیطان؛ اگر چگونگی غلبه بالای شیطان را ندانیم، پس لازم است تا بپرسیم، چگونه ممکن است بر شیطان غلبه حاصل کنیم؟ لذا می‌گوئیم: ممکن است این را از خلال یک کلمه بدانیم و آن گفتن "اعوذبالله من الشیطان الرجیم" است؛ بناءً فقط با این کلمه می توانیم شیطان را از راه مان دور کرده و طرد نمائیم. اما متأسفانه بسیاری از مسلمین به سبب جهل خود و عدم فهم اسالیب خبیثۀ شیطان، تعامل با وی را نمی‌دانند. بعضی شیطان را لعنت می‌گویند یا دشنامش می‌دهند و بعضی هیچ کدام موقفی در برابر وی ندارند؛ حتی به وجود وی اصلاً ایمان و باور ندارند؛ به این دلیل که وی را نمی‌بینند.

ای مسلمانان! درک حقیقت این موضوع نزد بسیاری به شکل واضح ممکن نیست؛ مگر هنگامی‌که مسلمانان دوباره بسوی مفاهیم اسلامی خود روی آورده و آن را در میان خود تدریس کنند تا این را خوب بدانند که یقیناً شیطان از روز ولادت انسان تا وفاتش با وی ملازمت دارد. لذا در این مورد از رسول الله صلی الله علیه وسلم وارد است که فرمودند:

«مَا مِنْ مَوْلُودٍ يُولَدُ إِلَّا نَخَسَهُ الشَّيْطَانُ فَيَسْتَهِلُّ صَارِخًا مِنْ نَخْسَةِ الشَّيْطَانِ إِلَّا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ»

(رواه مسلم)

ترجمه: هيچ نوزادی نيست که تولد می‌شود؛ مگر که شيطان او را لمس می‌نمايد؛ پس به واسطۀ اين لمس گریان می‌کند؛ مگر مريم و پسرش.

هم‌چنین از وی صلی الله علیه وسلم وارد است که فرمودند:

«وَأَعُوذُبِکَ أَن يَتَخَبَّطَنِيَ الشَّيطَانُ عِندَ المَوتِ»

ترجمه: الهی در امانم دار از اين‌که شيطان در هنگام مرگ بر من چيره گردد.

در این مورد احادیث زیادی آمده است که از صورت‌های مکر شیطان را در احوال مختلف بیان می‌کند؛ مانند: حالت نماز، در بازارها، هنگام دخول خانه، هنگام غذا خوردن، در وقت خواب...

سؤال این جاست که: چه وقت مسلمانان این عده از احکام دین خود را می‌دانند؟ و چه وقت حتی احکام نماز یا زکات یا نکاح یا طلاق یا بیع و شراء و در کل احکام دین را آنچه لازم است، خواهند دانست؟ پاسخ در این را بطه این است: درک این سلسله از احکام برای مسلمین ممکن نیست؛ مگر زمانی‌که بالای حکام‌ خود تسلط یابند؛ حکامی‌که ثقافت اسلامی را به ثقافت شیطان تبدیل کرده‌اند؛ لذا امروزه کسانی‌که هشتاد ساله‌اند، کم نیستند؛ اما با تأسف بالای نماز خود به شکل اصولی آن متیقن نیستند و زیاد دیده می‌شود کسانی از این امت که تقصیر در ادای نماز نمی‌کنند؛ اما در ادای احکام دیگر اسلام متوجه نیستند.

لذا حکام امروزی اند که در آن‌چه برای امت در این زمان می‌رسد و مبتلا می‌شوند، اساس و اصل همۀ این بلاها و مصائب اند؛ پس چرا امت این را در ک نمی‌کنند؟ چرا فرضیت و طریقۀ عمل را برای تغییر درک نمی‌کنند؟ از الله سبحانه وتعالی امید داریم که امت اسلامی به این وجیبه پی برده و توجه کنند. اللهم امین!                     

والسـلام علی من تبع الهدی