از حضرت ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: الله سبحانه وتعالی فرموده است:

«يَا ابْنَ آدَمَ تَفَرَّغْ لِعِبَادَتِى أَمْلأْ صَدْرَكَ غِنًى وَأَسُدَّ فَقْرَكَ، وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ مَلأْتُ صَدْرَكَ شُغْلاً وَلَمْ أَسُدَّ فَقْرَكَ»

(رواه ترمذی و ابن ماجه)

ترجمه:‌ ای فرزند آدم! خودت را برای عبادت من فارغ بگردان تا قلبت را از توانگری لبريز سازم و(راه) فقر تو را ببندم، و اگر چنين نكردی، سينه‌ات را از مشغله و گرفتاری پر می‏سازم و فقر و بينوايی تو را برطرف نمی‏كنم.

در شرح ترمذی(تحفة الآحوذی) اين حديث را چنین توضیح داده است: «ای فرزند آدم، خودت را از کارهای مهم‌ات به عبادت من فارغ بساز، تا این‌که قلبت را از غِنا و بی‌نیازی پر بسازم، و مشکلات‌ات را طوری برطرف کنم که از سایر مخلوقاتم بی‌نیاز شوی، و اگر این‌کار را نکردی، بر فقرت افزود می‌شود.

خوانندگان محترم! جای تعجب به کسانی است که خود را به عبادت الله سبحانه وتعالی فارغ نمی‌سازند، یا به طلب رزق و چیزی‌که بزرگ‌تر از دنیا است، سعی و تلاش نمی‌کنند. شما می‌دانید که معنای عبادت این‌جا فقط ارکان پنج‏گانۀ اسلام نیست. برای فهم درست این مطلب تنها این آیۀ مبارکه کفایت می‌کند که فرموده است:

﴿قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾

[انعام : 162]

ترجمه: بگو: نماز، قربانی، زندگی و مرگم برای الله پروردگار عالميان است.

آیا کسانی‌که اشتغال به طلب رزق را بر عبادت الله سبحانه وتعالی مقدم می‌دانند، گمان می‌کنند که در امر اقتصاد از الله سبحانه وتعالی پیش‌قدمی اختیار کرده‌اند؟ سبحان الله! آیا نمی‌دانند که غنا و فقر از طرف الله سبحانه وتعالی تقدیر و تعیین شده است؟ اگر می‌دانند، پس چگونه به مصروفیت چیزی راضی می‌شوند که کفالت آن را الله سبحانه وتعالی وعده داده و چیزی را که الله سبحانه وتعالی مصروفیت به آن را از ما خواسته است، ترک می‌کنیم، که آن فارغ ساختن خود به عبادت الله سبحانه وتعالی است و در رأس این مطلب فارغ ساختن خود به خاطر اقامۀ دین الله سبحانه وتعالی(اقامۀ دولت خلافت) است که دین اسلام را بر تمام ادیان ظاهر و روشن گرداند.

والسلام علی من اتبع الهدی