(ترجمه)

عمران خان نخست وزیر جدید پاکستان در طی 22 سال گذشته که یکی از موفق‌ترین‌های بازی کرکت پاکستان بود؛ زمانی‌که مسیر خود را به پایان رساند و در سال 1992م پیروزی جام جهانی را به دست آورد، به اوج شهرت رسید و بعد از متقاعد شدنش از بازی کرکت به ساخت اولین شفاخانه‌ای درمان سرطان در لاهور پاکستان اقدام نمود که به خاطری تکمیل نمودن این پروژه از شهرهای بزرگ پاکستان به شهرهای کوچک پاکستان سفر نمود تا پول به دست بیاورد و پول‌‌داران پاکستان بیشتر از آن‌چیزی‌که عمران خان انتظار داشت، کمک نمودند. بالآخره در اول دسمبر1994م این شفاخانه را افتتحاح نمود و در همین سال حزب سیاسی تحت نام "حزب تحریک انصاف" را تأسیس کرد. این فعالیت‎های عمران خان دقیقاً زمانی صورت گرفت که سیاست پاکستان بین حزب ملی پاکستان به رهبری بی‌نظیربوتو و حزب رابطۀ اسلامی به رهبری نواز شریف تقسیم شده بود.

حزب عمران خان کدام دست‌آورد قابل چشم‌گیری در ابتدای تأسیس‌اش نداشت؛ چنانچه این حزب در سال 2002م فقط یک کرسی را در انتخابات پاکستان به دست آورد و از انتخابات سال 2008م مقاطعه کرد، در حالی‌که در سال 2013م بیشتر از 7.5 میلیون رأی برد، آرائی‌که در ردیف دوم قرار داشت و از نظر کرسی‌ها در ردیف سوم قرار گرفت. با وجودی‌که عمران خان به حیث یک اپوزیسیون در برابر حکومت ملی پاکستان قرار گرفته بود؛ اما حزب آن یک قسمت از پاکستان؛ یعنی ایالت خیبر پشتون‌خواه را در زیر کنترول خود داشت.

عمران خان در زمان مبارزات انتخاباتی‌اش به کمپاین سیاسی قوی تحت نام مبارزه علیه فساد شروع کرد و خود را به عنوان یک چهرۀ قدرت‌مند برای تغییر در انتخابات 2018م پیشکش نمود و وعده داد که به زودی نحوۀ روابط پاکستان را با امریکا تغییر خواهد داد؛ روابطی‌که پاکستان را وابسته به امریکا می‌سازد. عمران خان وعده داد که هرگز به سیاست‌های کشور هند تن نخواهد داد و به زودی حکومت پاک و خالی از دخالت‌های سیاسی را در دوائر دولتی تشکیل می‌دهد. او هم‌چنان وعده داد، در صورتی‌که  وی قدرت و زعامت را در دست گیرد، رئیس جمهور، نخست وزیر و محافظین نمی‌توانند که خانه‌های گران‌قیمت داشته باشند. عمران خان مدعی شده بود که حکومت‌اش از سفر‌های پرهزینۀ رسمی، که بالای مردم سنگینی وارد نماید، استفاده نکرده؛ بلکه به ریاضت اقتصادی روی می‌آورد. او هم‌چنان گفته بود: نرخ برق، موادسوخت و گاز را به خاطر هزینه‌های فعالیت‌های تجارتی پائین می‌آورد و هم‌چنان از قضیۀ ختم نبوت حمایت نموده و دولت پاکستان را مانند دولت مدینۀ منوره یعنی دولت رسول الله صلی الله علیه وسلم می‌سازد.

شکی نیست که همۀ شعارهای عمران خان در مورد تغییر نظام و حکومت پاکستان در حد شعار بوده و به هیچ‌وجه حقیقت ندارد؛ چنانچه عمران خان و حزب‌اش مانند حکام قبل از خودش به دموکراسی و نظام سرمایه‌داری عامل و باورمند است. زمانی‌که عمران خان با گذشت دو هفته از حکومت‌اش به هیچ یک از وعده‌هایش وفا نکرد، لقب آقای "هردم خیال" را گرفت. عمران خان در دیدارش با "مایک پامپیو" وزیر خارجۀ امریکا و "جوزف دانفورد" رئیس هیئت مشترک نیروهای امریکائی تأکید کرد که روابط پاکستان با امریکا تغییر نخواهد کرد و حتی قبل از رسیدن "مایک پامپیو" و "جوزف دانفورد" امریکائی‌ها به ضرورت منافع امریکا در افغانستان و عواقب زیان‌بارش هشدار ‌دادند؛ چنانچه که این مسئله در حکومت قبلی پاکستان نیز وجود داشت. وزیر خارجۀ امریکا تنها با همتایش، وزیر خارجۀ پاکستان دیدار نکرد؛ بلکه عمران خان نخست وزیر پاکستان خودش، پامپیو، وزیر خارجۀ امریکا را دیدار کرد.

از صد روز اول حکومت عمران خان واضح می‌شود که هیچ تغییری جز شعار نیاورده است؛ شعارهایی‌که حکومت سابق پاکستان در جواب امریکا تحت نام"نه بیشتر ازین" بلند کرده بود و حکومت جدید بر اعادۀ روابط پاکستان با امریکا تأکید می‌ورزد.

بدون شک، حکومت جدید پاکستان به خاطر تأمین منافع امریکا در افغانستان در پی حکومت‌داران سابق پاکستان حرکت نموده؛ اما ادعای‌شان اینست که به خاطر منافع ملی پاکستان کار می‌نمایند؛ در حالی‌که استخبارات امریکا و عساکر ویژه‌ای که وابسته به امریکاست، در این کشور و این تجهیزات بدون کدام مانعی از پاکستان انتقال می‌خورد و به همین ترتیب حکام پاکستان برای تشویق حرکت طالبان در افغانستان برای انجام حوادثی‌که پلان سیاسی امریکا را برای اشغال افغانستان موفق‌تر می‌سازد، کار می‌کنند.

واضح است که تغییر هرگز تحقق پیدا نمی‌کند؛ مگر این‌که دولت خلافت برمنهج نبوت تأسیس گردد؛ چنانچه رسول الله صلی الله علیه وسلم مژده داده است.

برگرفته از جریدۀ الرایه

نویسنده: شاهزاد شیخ