(ترجمه)

رژیم یهود صبح‌گاه روز پنج‌شنبه مؤرخ 10 می2018م بالغ بر صد حملۀ هوائی و موشکی را بر آن‌چه که مواضع نظامی ایران در سوریه گفته می‌شود؛ از جمله: فرودگاه‌ها، اردوگاه‌های آموزشی، ذخیره‌گاه‌های اسلحه، سکوهای پرتاب موشک و تجمعات نظامی، پرتاب نمود که قبل از این نیز حملات جداگانه‌ای را بر مواضع و محموله‌های موشکی انجام داده بود. هدف از این حملات در این برهۀ زمانی چیست؟

هرسیاست‌مدار آگاهی‌که جریان امور را از خلال نبرد در آسیای‌میانه دنبال می‌کند، به خوبی می‌داند که ایران در مدار امریکا می‌چرخد. یعنی در سیاست خارجی خویش، تابع سیاست امریکاست و همکاری امریکا در اشغال عراق و افغانستان این موضوع را کاملاً واضح ساخت. چنان‌چه محمد خاتمی رئیس‌جمهور اسبق ایران به صراحت بیان داشت که: «اگر ایران امریکا را در اشغال عراق و افغانستان کمک نمی‌نمود، امریکا قادر به اشغال این دو کشور نبود.» واضح است که امریکا عراق را پس از اشغال‌اش به ایران واگذار نمود. احمد نژاد رئیس جمهور اسبق ایران به منطقۀ سبز امنیتی عراق در حالی داخل شد که تحت حراست امنیتی امریکا بوده، سفارت، مشاوران و رهبران امریکائی در آن منطقه حضور داشتند. این در حالی بود که بدون رضایت امریکا کسی در آن منطقه داخل شده نمی‌توانست.

داخل شدن ایران و ملیشه‌های عراقی و لبنانی‌اش در سوریه، به چراغ سبز امریکا به منظور حمایت از رژیم مزدور نظام اسد و جلوگیری از فروپاشی‌اش صورت گرفت. مگر این مداخله، ایران و ملیشه‌هایش را قادر ساخت تا بر بندهای نظامی، امنیتی، سیاسی و اقتصادی زیادی در سوریه مسلط گردند، خصوصاً پس از مداخلۀ حملات هوائی روسیه بر انقلابی‌که ایران و ملیشه‌هایش مؤفق بر تسلط مناطق وسیعی در سوریه گردیدند و نفوذ نظامی چشم‌گیری در زمین کسب نمودند.

این وجود نظامی ایران که از طرف این کشور و تلاش‌هایی برای گسترش دادن آن نیز در جریان است، نه‌تنها که خطر بزرگی را بر تسلط سوریه و نظام‌اش رقم زده است، بلکه تقریباً اشغال پنهان محسوب گردیده و در نتیجه مانعی را در مقابل راه‌حل سیاسی  شکل داده که امریکا آن را برای سوریه در نظر گرفته است؛ چون در سایۀ این تسلط، ایران در زمین و تصمیم‌های نظام سوریه، امکان تطبیق این راه‌حل نیست. چنان‌چه موجودیت ایران خصوصاً در دمشق و جنوب سوریه که هم‌مرز با مرزهای اشغالی جولان بوده و مزاحم و رقیب مصالح یهود در منطقه است و برای دولت یهود نیز تهدیدی قلمداد می‌گردد.

ایران در مدار امریکا می‌چرخد و در تطبیق پلان‌های امریکا، خود را بجای آن کشور فرض می‌کند و در خوش‌خدمتی به پلان‌هایی‌که بر حسب سیاست خارجی امریکا به‌طور عموم در سطح جهان و به طور خاص در خاورمیانه در نظر گرفته شده، این کشور از دیگران سبقت می‌گیرد. سؤالی‌که مطرح می‌شود، این است که چرا امریکا به‌منظور از هم پاشاندن نفوذ نظامی ایران در سوریه، به رژیم یهود چراغ سبز نشان داد؟ در این شکی نیست که امریکا از کشورهای مزدور و کشورهایی‌که در محور‌اش می‌چرخند، در تحقق مصالح خویش سود می‌برد؛ با آن‌هم طبیعی است که کشورهای فوق سماجت کرده و تلاش می‌نمایند تا از نقشی‌که مؤظف به اجرای آن اند،‌ پا را فراتر گذاریده و نیز تلاش می‌کنند تا رنگ عوض نموده و نفوذ خویش را گسترش دهند. بنابر این، امریکا از ابزار خویش مانند کشورهای دیگر برای کاستن نقش کشور مزدور پس از آن‌که نقش مطلوب خویش را بازی نمود، استفاده می‌کند؛ چنان‌چه اوضاع ایران در سوریه چنین است.

به همین ملحوظ؛ چون نقش ایران در سوریه پایان یافته و یا عنقریب پایان می‌یابد، دولت یهود به چراغ سبزی‌که از طرف امریکا دریافت نمود، علیه مواضع ایران در سوریه حمله نموده تا این‌که ایران با حفظ منافع اقتصادی‌اش در این کشور، نظامیان خویش را از آن بیرون کند. به این ترتیب، نقش ایران را در پیچیده‌گی راه‌حل سوریه که ایران در تلاش‌ است تا به حساب سایر گروه‌ها در آن بیشترین نفوذ را داشته باشد، تضعیف می‌کند.

با درنظرداشت آن‌چه گذشت، باید دانست که امریکا برای تحقق مصالح‌اش، از کشورهای مزدور و وابسته به خود و حتی کشورهای رقیب خویش مثل روسیه و کشورهای اروپائی، سود برده و به این ترتیب یکی را توسط دیگری تضعیف می‌کند. مثلاً اروپا را توسط روسیه، روسیه را توسط اروپا، ایران را توسط دولت یهود و دولت بد یهود را توسط ایران و حزب لبنانی‌اش، سازمان ملل و قوانین این سازمان و... به این ترتیب، رهبری جهان را بر حسب خواهش و مصالح خویش در انحصار خود درآورده است. حملات دولت یهود نیز به همین هدف راه‌اندازی شده و این در حالی است که دولت یهود در منطقه از منافع و موانع امنیتی خاصی بر خوردار می‌باشد.

این حال و وضع کشورهای مزدور و تابع بوده و نقش‌شان این است که اموال و فرزندان‌شان را به خدمت سروران خویش گماشته و پس از آن‌که نقش خود را بازی نمودند، به حجم مورد نظر کاهش داده می‌شوند. این همه در مقابل مصلحت ناچیزی است که حتی مساوی با یک در صد از قیمت خون فرزندان و اموال شان نمی‌باشد. این حال و وضع کشور های فرومایه و نقش پلید درهم کوب‌شان است که برای مصالح دشمنان امت انجام می‌دهند؛ چنان‌چه ایران برای حفاظت از نفوذ و مزدوری امریکا در سوریه انجام داد.

نویسنده: شیخ محمد سعید عبود