(ترجمه)

زن غربی در رسانه‌های مختلف، اعم از فیلم‏ها و میزگردها به‏عنوان زن توانا، خوشبخت و مؤفق نمایش داده می‏شود؛ زنی‏که زنده‏گی آرامی داشته و تمام حقوق و آزادی‌هایش تضمین شده‏است و زنی‏که به مساوات در بخش تعیینات دولتی دست یافته‏ است. زن غربی به‏خاطری به همۀ این مزایا دست یافته است که در جهانی متمدن زنده‌گی می‏کند، که سکان‏دار آن نظام سرمایه‏‏داری با عقیدۀ سیکولریستی می‏باشد، عقیده‏ای که نقش دین را از نظام‏های مختلف زنده‏گی جدا نموده، انسان را از تمام قیود و ضوابط شرعی ربانی کاملاً رها نموده و در عوض آن قوانین وضعی را بر وی حاکم نموده است، تا جایی‏که مصالح مادی انسان را بر وابسته بودن‌اش به تمام ارزش‏ها، ترجیح داده است.

سرمایه‏داری به شکل افراطی و جنون‏آمیزی انسان را به اشباع میزان زیادی از تمایلات، شهوات و لذت‌های فزیکی، تشویق می‏کند. غربی‏ها با شکستن ضوابط و ارزش‏های زنده‌گی با هم رقابت نموده و آن‏را قلۀ خوشبختی می‏نامند. کسی‌ را که حامل چنین دیدگاهی در زنده‌گی است-دیدگاه رهایی از تمام قید و بندها- در حالی می‏یابی که در راه رسیدن به تمایلات‏اش از آزار دادن کسی باک ندارد. تمایل به غلبه یافتن بر دیگران، ظلم، ترور و تعذیب دیگران همه جزء تفکیک ناپذیر عقیدۀ رقابتی آن است و تمام هم‌وغم‏اش لذت بردن و اشباع غرایز است، و این در حالی است که طرز تفکراش بر اساس این‌که بقاء برای قوی‌ترها ممکن خواهد بود، استوار است و تجربۀ لذت جدید تحریک کننده و غیرمعمول، میزان مؤفقیت‏اش را در زنده‌گی تعیین می‏کند.

برجسته‌ترین اصل در سرمایه‏داری، نظام اقتصادی‌اش می‏باشد؛ نظامی‏که همواره انسان را به منظور دست‏یافتن کمیت زیادی از لذت-بر اساس طرز فکر بقاء به قوی‌ترین‏ها ممکن خواهد بود- به کسب ثروت سریع و بی‌رویه، تشویق می‏کند. اما قشر مظلوم و ضعیف، که اغلب آن‏را زنان، اطفال و سال‏مندان تشکیل می‏دهند، به مثابۀ صفرها در سمت چپ و بار دوش جامعۀ سرمایه‏داری اند؛ نظامی‏که زنده‏گی را به حساب‏های اقتصادی محض تبدیل نموده است. اگر زن و مرد به منظور دوام منظومۀ اقتصادی سرمایه‏داری، همه‌روزه از ساعت ۸صبح الی ۵عصر به‏منظور کار بیرون نشوند، پس از کجا خوردونوش خویش را مهیاء خواهند کرد و به کجا مسکن گزینند و آیا درمان و آموزش را دریافت خواهند کرد؟ دولت توجهی به امور مردم ندارد و  نظامی‌که تطبیق می‏گردد، به خدمت مصالح افراد گماشته شده و آزادی‌های فردی را حمایت می‏کند؛ مگر مشکلات جامعه را حل نمی‏کند. وقتی مسلمان‏ها پیشرفت‏های علمی و اقتصادی غرب را می‏نگرند، شگفت‌زده می‌شوند؛ اما از این‏که ایدیولوژی سرمایه‏داری به انسان اجازه داده که در عوض الله سبحانه وتعالی قانون بسازد،‌ غافل اند.

سرمایه‏داری توطئه ددمنشانه و خبیثی است به‏طور عام بر انسان و به‏طور خاص به زن؛ چنان‏چه زن را مجبور می‏نماید تا همانند مرد زنده‌گی کند و آن‏گاه ادعاء می‏کند که حقوق‌اش را اداء نموده است؛ در حالی‏که دولت از آن به‌سان کالای تجارتی استفاده کرده و در تزریق اموال به بازارهای مالی و مصرف کننده سود می‏برد و آن‏را در دسترس و محیط کار مرد قرار داده است. چنان‏چه در نظام سرمایه‌داری مرد، زن را ابزاری برای لذت جستن می‏داند. ازین رو فشارهای ‏معیشتی و اوضاع بحران زدۀ اقتصاد سرمایه‏داری؛ تمایل و تعامل مرد با زن را پیچیده کرده است. از طرفی هم، برانگیختن متداوم غریزۀ بقای نوع مردان به‏خاطر برهنه بودن زنان، سبب گسستن روابط زناشوئی شده و همۀ اين افکار و مفاهیم دیدگاه مرد به زن را در غرب سرمایه‏داری، دیدی تهی از احترام گردانیده است تا جائی‏که در اروپا، امریکا و سراسر جهان، پدیدۀ خشونت علیه زنان را به شکل فزایندۀ گسترش داده است.

به گزارش "اسکای نیوز عربی": «پژوهش‏های جدیدی‌که سازمان بین‌الملل و دولت مکزیک نیز آن‏را نشر نموده اند، از آمارهای ترسناک و مرگ‏باری علیه زنان، پرده برداشت. چنان‏چه این آمار اشاره به قتل ۲۷۴۶زن مکزیکی در سال ۲۰۱۶م دارد و این معادل ۷کشته در روز است، و این رقم ۱۸ درصد افزایش را نسبت به سال ۲۰۱۵م،که ۲۳۲۴ زن به قتل رسیده بودند، نشان می‏‏دهد.»

غرب استعمارگر کافر، با نشر نظام کثیف سرمایه‏داری و با تطبیق قوانین وضعی، با اِعمال تسلط خویش بر سرزمین‌های اسلامی و تطبیق این نظام بی‌ارزش و سطحی، که مانع بیداری فکری مناسب و زنده‏گی با ثبات گردیده است، علی‌السویه به مرد و زن، مرتکب جفا گردیده است.

در نومبر ۲۰۱۶م، روزنامۀ "وقائع" گزارشی را به نشر رساند که در آن آمده بود: «آمارهای جهانیی‌که از سوی سازمان جهانی صحت به نشر رسیده اشاره به این دارد که در اطراف جهان، از هر سه زن(۳۵درصد) یکی در زنده‏گی خویش توسط دوست پسر‌ش در معرض خشونت قرار گرفته و یا هم از طرف دیگران مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است، که اغلب این خشونت‌ها از طرف دوست پسرش بوده است. به طور میانگین در تمام جهان، ۳۰درصد از زنانی‏که با دوست پسران‌شان ارتباط داشتند، به طور واضحی مورد خشونت جسمی یا جنسی قرار گرفتند. در عرصه جهانی نیز، نسبت قتل زنان توسط دوست پسران‏شان به ۳۸درصد رسیده است.»

به نقل از "ساسا پوست": «در پایان سال ۲۰۱۶م رسانه‏های امریکایی نسبت درصدی را به نشر رساندند که بر افزایش خشونت علیه زنان از طرف نزدیکان‌شان، تأکید داشت. چنان‏چه این گزارش صراحت داشت که از بین ۵زن، چهارتن‌شان در معرض خشونت خانه‏گی قرار گرفتند. در هر سال تقریباً ۵ملیون تن از زنان توسط شریک زنده‏گی خویش، مورد شکنجه و خشونت قرار گرفته و سه تن از آن‏ها توسط دوست پسر یا شوهر خویش به قتل می‏رسند.» این چنین احساس وحشتی‌که زن غربی را فراگرفته از طرف نزدیک‏ترین اشخاص وی است.

پدیدۀ خشونت علیه زن، نتیجۀ حتمی و طبیعی جوامع و کشورهایی است که بر اساس جدائی دین از امور زنده‌گی زیسته و برای ده‏ها سال قوانین وضعی غربی را بالای خویش تطبیق نمودند و با آن‏هم از ادارۀ امور بشر عاجز اند؛ زیرا سرمایه‏داری از انسان ابزاری برای اشباع لذت‎‏‌های جسمی می‏سازد. هم‏چنان تمام تلاش‏های دعوت‏گران حقوق زن، در تحقق اهداف‌شان به ناکامی منجر شد. چه حقوقی برای زنان داده خواهد شد؛ در حالی‏که آن‌ها همواره در تهدید شکنجه و قتل قرار دارند؟!

در مورد این‏که بدانی زن غربی نه خوش‏بخت است و نه هم قوی، کافی است، آمار هایی را جستجو کنی که ارقام سالانۀ حوادث انتحار زنان غربی را بیان می‏کند، تا وسعت بدبختی و عدم رضایت‌شان را بر اوضاع فعلی بدانی، که این آمار وحشت‏ناک فقط در زمان تسلط نظام سرمایه‏داری بر جهان، به ثبت رسیده است. از سوی دیگر، زن غربی اسلام آوردن را راه‌گریزی برای خویش یافته است؛ چنان‏چه صدها هزارتن از زنان غربی به اسلام گرویدند تا از ذلت سرمایه‏داری کفر و سوء استفاده از کرامت خویش نجات یافته و حلاوت ایمان، عفت و پاکی را کسب کنند، تا شیوۀ زنده‏گی سیکولری منحط را از بین برده، اخلاق خود را ارتقاء دهند و حقوق خویش را مطابق ضوابط و احکام شرعی تضمین کنند.

دیدگاه شخص از زنده‏گی، انسان و کائنات است که او را رفعت و بیداری فکری می‌دهد و یا هم بر عکس او را تنزل داده و از وی انسانی منحط می سازد. تنها با اسلام است که بشریت ارتقاء می‌کند و برای زنان مسلمان همین افتخار کافی است که الله سبحانه وتعالی حقوق‌شان را تضمین نموده و وظایف شان‏را مطابق فطرت‌شان تعیین نموده است. سرور ما حضرت محمد صلی الله علیه وسلم وصیت نمودند که به نیکوئی همراه زنان بر خورد شود و نیز خلیفۀ مسلمین به‏خاطر دفاع از حرمت یک زن، لشکر عظیمی را به حرکت در آورد.

نویسنده: غاده محمد حمدی