26 Aralık 2019 Perşembe günü “Sun FM” radyosuna verdiği röportajda, Reform Bakanı Tevfik El Racihi, Tunus’un IMF’ye taahhüt ettiği ekonomik reformlarda ilerleme kaydedilmemesi nedeniyle 1,2 milyar dinarlık kredinin ikinci taksitinin serbest bırakılmayacağını söyleyen Jerome Vacher’e yanıt olarak, “IMF kredisinin yedinci dilimi hakkında yorum yapmayacağını “ söyledi.

Bakan, 2020 bütçesinde yaklaşık 8 milyon dinarı ana borç, 3 milyon dinarı borç servisi olmak üzere toplam 11,2 milyar dinarın kredilere tahsis edileceğini sözlerine ekledi. Ardından yerel lehçe ile Tunus halkına “IMF varsa karnınıza yaz karpuzu koyun ve rahatlayın”diyerek güvence verdi. Bakan, küresel piyasalara ve diğer uluslararası kurumlara olumlu sinyal vererek, “Tunuslular, uluslararası kurumların açıklamalarıyla gurur duymalıdır. Uluslararası kurumlara göre Tunus, reformlarda ilerleme kaydetmiştir ” dedi.

Ülkeyi yöneten bu politik sınıfı tarif etmekte sözler kifayetsiz kalır. Zira ölümcül zehir, nasıl durgun su olarak tanımlanabilir? Sömürgeciliğe teslimiyet ve bağımlılık açıklamasından nasıl gurur duyulabilir? IMF ve Dünya Bankası, sömürgeci kurumlardır. Büyük güçler, dünya ülkelerinin işlerine müdahil olmak için bu kurumları kullanırlar. Ülkeler borç sarmalına boğulur ve ekonomik bağımlılık empoze edilir. Yoksulluk artar, sorunlar çözüleceği yerde iki katına çıkar. Ülkemiz Tunus, bunun iyi bir örneğidir. El Racihi’ye göre Tunus, önceki kredileri ödemek için yeni krediler alıyor.

Beşinci gözden geçirmelerinde olduğu gibi IMF direktifleri, Tunus ve halkına zarar verdi. Örneğin dinar dolar karşısında yaklaşık yüzde 50 ya da daha fazla değer kaybı yaşadı. Ticaret açığı fazlalaştı, enflasyon arttı, fiyatlar aşırı pahalandı. 2016 yılında hükümet ile IMF arasında imzalanan imtiyazlı kredi anlaşmasından bu yana otomatik “fiyat mekanizması” çerçevesinde akaryakıta verilen sübvansiyonlar kademeli olarak kaldırıldı. Hidrokarbon fiyatları yüzde 24 arttı, 2020’de de benzer bir artışın olması bekleniyor. IMF reçeteleri, vergileri ve işsizliği arttırdı, harcamalarda baskı yarattı. Bunun sonucunda sağlık, eğitim ve güvenlik gibi kamu hizmetlerinde aksilikler yaşandı. Buna ek olarak kamu kurumları yabancı kapitalist şirketlere peşkeş çekildi.

Bunlar, 82,6 milyar dinarı aşkın borç tuzağına düşen ardışık hükümetlerin izlediği ölümcül reçetelerin sadece görünür yanıdır. Bugün kamu borcu, GSYİH’nın yüzde 71,1’ine eşdeğerdir. Allah Subhânehu ve Teâlâ şöyle buyuruyor:

مَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلا الْمُشْرِكِينَ أَنْ يُنزلَ عَلَيْكُمْ مِنْ خَيْرٍ مِنْ رَبِّكُمْ “Ehli Kitaptan kâfirler ve putperestler de Rabbinizden size bir hayır indirilmesini istemezler.”^{[Bakara 105]}