Basına yansıyan haberlere göre, hükümet sekreterliğine bağlı güvenlik güçlerinin ateş etmesi sonucunda Darfur eyaletinin başkenti Zalingei kentinde bir üniversite öğrencisi hayatını kaybetti ve dokuz kişi de yaralandı. Üçünün durumunun ciddi olduğu belirtildi. Üniversite yönetimi, öğrencilerin protesto gösterisi düzenlediklerini ve yeni bir kapı açmaya çalıştıklarını, kampüs ile üniversite arasındaki mesafenin uzaklığından dolayı başka bir kapı açılması yönündeki taleplerini üniversite dekanına ilettiklerini, ancak prosedürlerin yavaş işlemesinden dolayı taleplerine cevabın geciktiğini, öğrencilerin eyaletteki hükümet sekreterliğine gittikten sonra olayların geliştiğini söyledi.

Kapı açma gibi küçük bir taleple başlayan olay, yetkililerin savsaklaması ve istenileni yerine getirmemesi yüzünden protestoya evirildi. Bu da hükümet ve yetkililerinin, yapabilecekleri basit bir meselede bile halkın çıkarlarını veya rahatını umursamadıklarını, sırf koltuklarını ya da mallarını korumak için protestocuları kolayca ve insafsızca öldürebileceklerini gösteriyor. Peki, hangisi daha öncelikli? İnsanların canını korumak mı yoksa iktidardaki kodamanların mallarını korumak mı?

Zalingei’de olanlar, bu insan yapımı sistemler için, özellikle de onlarca kişiyi soğukkanlılıkla öldüren bu rejim için yeni bir şey değil. Ramazan Bayramı günü masum protestocuları katledenlerden bugüne değin intikam alınmış değil. Bu rejimle, çocukları, kadınları ve yaşlıları öldüren önceki rejim arasında hiçbir fark yok. İnsan yapımı bu rejimlerin kullandığı tek dil, basit bir talepte bulunan protestocular üzerine kurşun sıkmaktır. Aslında protestoya başvurulmadan bu talebin yerine getirilmesi yöneticilerin görevidir.

Kan dökmek, insanların malını batıl yolla yemek, zulmetmek, yoksulları açlık ve hastalıktan öldürmek konusunda mevcut rejim ile önceki rejim arasında hiçbir fark yoktur. Açlık ve hastalıktan ölmeyenler, kurşunlardan hayatını kaybediyor. Vasıtayı meşru kılan gayeleriyle -ölüm-, Allah Azze ve Celle ile Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in şu buyrukları arasında dağlar kadar fark vardır:

وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِيماً “Kim bir mümini kasten öldürürse, cezası içerisinde ebedi kalmak üzere cehennemdir. Allah ona gazap eder ve lanet eder. Onun için büyük bir azap da hazırlamıştır.”^{[Nisa 93]}

لَزَوَالُ الدُّنْيَا أَهْوَنُ عَلَى اللَّهِ مِنْ قَتْلِ رَجُلٍ مُسْلِمٍ “Şüphesiz dünyanın yok olması Allah katında Müslüman bir kişinin öldürülmesinden daha ehvendir.”

لاَ يَزَالُ الْمَرْءُ فِى فُسْحَةٍ مِنْ دِينِهِ مَا لَمْ يُصِبْ دَماً حَرَاماً “Mümin, haram bir kana bulaşmadıkça dininde ferahlık üzere devam eder” İşlerini güden, rahatlıkları için çalışan bir devlet ancak insanları insan yapımı bu sistemlerin cehennem girdabından kurtaracaktır. Âlemlerin Rabbinin sistemlerine göre işleyecek bu devlet, ümmetin hizmetkârı olacak, zorbalık ve despotluktan uzak duracaktır. Ümmetin akidesine dayalı bu devletin adı, Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafettir... İşte ümmet, bu devleti kurmak için çalışmalıdır. Çünkü açlık, hastalık ve kurşun gibi ölümler dizisinden yegâne kurtuluşumuz bu devlette saklıdır.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ “Ey iman edenler! Size hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah ve Rasûl’üne icabet edin.” ^{[Enfal 24]}