Çarşambayı Perşembe'ye bağlayan gece Başbakan Navaz Şerif, Pakistan halkına seslendi. Ulusa seslenişte meclisin tüm siyasi partileri ile yapılan istişare sonucunda hazırlanan önerilerini halka sundu. Ve bu önerilerin ülkedeki terörü sona erdireceğini iddia etti. Bu önerilerin en önemlisi, subaylar tarafından yönetilen özel mahkemelerin kurulmasıdır. Gerçekte bu özel mahkemeler, askeri mahkemeler olacak. Ancak Rahil-Navaz rejimi, onları "özel mahkemeler" olarak adlandırarak kendi ikiyüzlülüğünü örtmeye çalıştı.

Peşaver saldırısı bahane edilerek askeri mahkemelerinin kurulması, terörü bitirme amacına matuf değildir. Aksine Afganistan'da ABD işgal kuvvetlerine karşı cihat eden insanları cezalandırmaya yöneliktir. Ümmeti ve Amerikan savaşında Pakistan'ı dışarıda tutmak ve Hilafet Devletini kurarak İslam'ı uygulamak isteyen silahlı kuvvetler içindeki samimi subayları korkutmak içindir. ABD, özellikle Hakkani ve Hafız Gül Bahadır gurubuna karşı Kuzey Veziristan'da operasyonlar başlatması için Pakistan'a baskı yaptı. ABD Dışişleri ve Kongre'nin yıllık bir milyar dolarlık "yardım" sözü, Pakistan'ın Kuzey Veziristan'a başarılı operasyon yapma koşuluna bağlandı. Kuzey Veziristan'a yapılan operasyon nedeniyle Hakkani gurubunun bozguna uğradığını iddia etti. Tüm bunlar, yürütülen bu askeri operasyonların mevcut kanuni düzeni sona erdirmek için değil, aksine terörle mücadele bahanesiyle samimi mücahitleri hedef almak için yapıldığının kanıtıdır.

Askeri mahkemelerin kurulmasının gerekçesi olarak normal yargı sisteminin savaş koşullarında çalışamayacağını ileri sürmek saçmalıktır. Çünkü İngiliz Raj'ın geride bıraktığı bu yargı sistemi, bırakın savaş durumunda normal koşullarda bile adaleti sağlamıyor. Eğer gerekçe bu ise, o halde askeri mahkemeler barış zamanında da olması gerekmiyor mu? Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem on yıl boyunca devleti idare etti, ömrünün çoğu savaşla geçti. Aynı zamanda münafık ve Yahudilerin ihaneti ile de karşı karşıya kaldı. Buna rağmen sıradan bir vatandaşın haklarını asla askıya almadı, ne de İslam Devletini bir polis devleti haline dönüştürdü. Aksine bu zor zamanlarda bile insanlar, yöneticilerini muhasebe etmeye teşvik edildi.

Son on yıldır ülkenin her köşesine askeri operasyonlar yapıldı. Yöneticiler bu operasyonlarda binlerce terörist öldürdüklerini ve onların belini kırdıklarını iddia ettiler. Onların bu büyük iddialarına rağmen biz saldırıların askeri, sivil yerler ve masum insanların öldürülmesine yönelik olduğunu görüyoruz. Hız kesmeyen bu şiddetin nedeni, ABD'nin Pakistan ve Afganistan'daki varlığıdır. ABD, sürekli Pakistan'ı fitne ateşiyle yakmak istiyor. Ki böylece siyasi ve askeri liderlik içindeki hainler, aşiret bölgesinde ve Pakistan'da Amerika'ya karşı cihat eden insanları öldürmek için bu durumu istismar etsinler.

Siyasi ve askeri liderlik içindeki hainler, Amerika'nın bu savaşında Pakistan'ı dışarıda tutmak istemiyorlar. Onlar şimdi sözde teröre karşı savaş bahanesini temel cihat kavramını öldürmek, insanların temel haklarını gasp etmek ve temel adalet yasalarına muhalefet etmek için kullanıyorlar. Pakistan'ı istikrarsızlaştırma çabalarının arkasındaki tezgâhçılar olan Amerikan Raymond Davis veya Joel Cox şebekesi, suçüstü yakalandıklarında siyasi ve askeri liderlik içindeki bazı hainler, onları kurtarmak ve ülkeden güvenli çıkışlarını sağlamak için hemen onların yardımına koştular. Bu istikrarsızlık ve kargaşanın kaynağı olan Amerika, bu bölgeden kovulmadığı sürece Pakistan'da bu kanlı olaylar bitecek gibi gözükmüyor. Bu nedenle Amerikan varlığını sona erdirmek bir zorunluluktur ve bu, ancak Nübüvvet metodu üzere Hilafetin kurulması ile mümkündür.