11 Nisan 2014 Pazar günü muhalefet partileri, başkent İslamabad dâhil büyük şehirlerde gösteri düzenlediler, toplantı ve miting yaptılar. 11 Mayıs 2013 seçim sonuçlarına hile karıştıran sorumluların yargılanmasını, yeni bir Seçim Komisyonunun kurulması, seçim reformlarının yapılması ve bir sonraki seçimlere kadar tarafsız geçiş hükümetinin kurulmasını talep ettiler. Aynı gün hükümet yetkilileri, bu gösteri ve toplantıların demokrasiyi rayından çıkarmak için düzenlenen bir komplo olduğunu ifade ettiler.

Diğer Müslüman dünyası gibi Pakistanlı Müslümanlar da demokrasinin kendi sorunları için bir çözüm olmadığını, aksine sorunlarını asıl nedeni olduğunu biliyorlar. Yöneticiler ve aynı zamanda muhalefet partileri, insanların duyguları ile oynamak için değişim veya sistem reformu çağrısında bulunurlar. Ancak her ikisi de şiddetle demokrasiye inanır ve insanlara "Gerçek demokrasi" hayali sunarlar. Bu mevcut girişimleriyle onlar, sorunun demokrasinin kendisi olmadığı, aksine iktidarda olan bazı rakip partilerden kaynaklandığını anlatmaya çalışırlar. Demokrasi, insanların büyük çoğunluğunun yaşamlarına asla olumlu bir değişim getiremez. Sadece yönetici erk ve onların yandaşları ile anlaşabilen küçük bir azınlığın hayat ve kaderini değiştirir. Yabancı banka hesaplarını ve saraylarını paralar ile doldururken, insanlara vergi koymak, onları yoksulluk ve karanlığa itmek için anayasal güçlerini kullanırlar. Peki ya dünyanın en büyük demokrasisi olarak kendisiyle övünen Hindistan'a ve bunu Pakistan halkına model olarak gösteren demokrasi destekçilerine ne demeli? Son 67 yıldır sürekli ve kesintisiz demokrasi ile yönetilen Hindistan, 600 milyonluk kendi vatandaşının tuvalet ihtiyacını bile karşılayamazken, nasıl olur da Pakistan halkına demokratik model olabilir?

Son 67 yıldır demokrasi ve diktatörlük oyunları oynanıyor. Kapitalist sistemi uygulayan her rejim, Amerikan çıkarları için çalışmakta ve insanları sömürmektedir. ABD'nin Pakistan Büyükelçisi, 2013 yılında açıkça "Demokrasi, Pakistan'da bizim binek atımızdır" ifadesini kullandı. İşte bu yüzden, Pakistan halkı hem demokrasiyi hem de diktatörlüğü kabul etmedi. Eğer bazı insanlar, 11 Mayıs 2013 seçimlerine katılmışsa, demokrasiye inandıklarından veya âşık olduklarından değil, aksine demokrasinin ülkelerine yıkım getireceğinden korktukları için oy kullandılar. İşte demokrasinin Pakistan'daki değeri budur! Pew Araştırma Merkezi'nin 30 Nisan 2013 tarihinde "Dünya Müslümanları: Din, Siyaset ve Toplum" adı altında yaptığı bir araştırma bunun en iyi kanıtıdır. Bakın anket bulguları Pakistan ile ilgili olarak ne diyor "Sadece %29'luk kesim, demokrasinin ülke sorunlarına daha iyi çözüm olabileceğine inanırken, % 84'luk kesim Şeriat yasalarını destekliyor."

Pakistan halkının ezici çoğunluğu, İslam'a göre bir değişim istiyor. Pakistan'ı bir İslami Devlet ve İslami ümmeti de tek bir güç olarak görmek istiyor. Silahlı kuvvetlerin, insanların ve kaynakların tek güç altında toplanmasını arzu ediyor. Halkın bu beklenti ve arzuları, silahlı kuvvetlerin hem demokrasi hem de diktatörlüğe verdikleri desteği geri çektiklerinde ancak ifa edilebilir. Hilafetin kurulması farzını yerine getirmek için silahlı kuvvetler Hizb-ut Tahrir'e nusret vermelidir. Hizb-ut Tahrir, siyasi partiler içindeki samimi politikacıları, insanları demokrasi gibi yanlış hayaller ile aldatmak yerine Hilafetin kurulması için çalışmaya davet ediyor. Kuşkusuz Hilafet yoksa değişim de yok demektir.

Şehzad Şeyh
حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Pakistan Vilâyeti
Resmi Sözcü Yardımcısı