23 Mart’ta Pakistanlı Müslümanlar, İngiliz işgaline karşı siyasi mücadele veren atalarını andılar ve Hindistan’ın işlerine müdahale etmesinin kabul edilemez olduğunu gösterdiler. Bölge Müslümanları, İslam’ı ve Müslümanları güçlendirmek istediler. Uzun süreli mücadele için onları harekete geçiren tek motivasyon budur. Atalarımız, zalim ve zorba Hindulardan barış ve güvenlik beklentisinin beyhude olduğunu çok iyi biliyordu. Pakistan’ın varlığı, bu inancın sürekli bir hatırlatıcısıdır. Ancak Pakistan yöneticileri, tarihimizdeki bu çok önemli dersi unuttular. Keşmir Müslümanlarına sürekli baskı yapmasına rağmen Hindistan devletine barış için yalvarıyorlar. Pakistan yöneticileri, baskıcı Hinduların kalbinin yumuşaması, Müslümanlara merhamet gösterebilecekleri ve Keşmirli Müslümanların kendi siyasi kaderlerini belirleme arzularını yerine getirmelerine izin verebilecekleri umuduyla Hindistan’a taviz veriyorlar. Pakistan yöneticileri, Hindistan devletini desteklemekte o kadar ileri gittiler ki, Hint işgaline karşı verilen silahlı mücadeleyi “Terörizm” olarak ilan ettiler. Pakistan hükümdarları, Müslümanların yalnızca dillerini kullanmalarını, ayrım gözetmeden katleden ve silahlarındaki tüm mermileri Keşmir Müslümanlarının üzerine boşaltan Hint ordusuna karşı barışçıl protestolar düzenlemelerini istiyorlar. Fakat gerçek şu ki, bu yumuşak yaklaşım baskıcı Hint devletinin sadece saldırganlığını artıracaktır.

23 Mart bize bölge Müslümanlarının İngiliz işgali sırasında bile Hinduların tahakkümünü kabul etmediklerini, İngilizlerin bölgeden ayrılmasından sonra beklenen Hint saldırısına karşı önleyici tedbirler aldıklarını anımsatıyor. Peki bugün Pakistanlı Müslümanlar Hint devletinin tahakkümünü, acımasızca saldırganlığını nasıl kabul edebilirler? Nasıl “itidal” politikasını benimseyebilirler? Oysa bugün Müslümanların Pakistan diye bir devletleri var. Dünyanın en büyük yedinci ordusu ve nükleer gücüne sahiptir. Buna ek olarak Pakistan Silahlı Kuvvetlerinin Hindistan saldırganlığına karşı verdiği son tepki kuvvetlerimizin üstün becerisini ve cesaretini kanıtlamıştır.

Hint devletinin saldırganlığı, atalarının hayali olan Hilafet yeniden kurulduğunda ancak sona erecektir. Hilafet, Medine Devleti’nin izlerini takip edecek, Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’in Mekke kâfirlerine karşı planlar yaptığı ve sonunda Arap Yarımadası’ndaki güçlerini sona erdirdiği gibi Hint devletinin gücünü yok etmek için siyasi ve askeri planlar yapacaktır. Sevban’ın, Rasûlullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem’den rivayet ettiğine göre

عِصَابَتَانِ مِنْ أُمَّتِي أَحْرَزَهُمَا اللَّهُ مِنَ النَّارِ عِصَابَةٌ تَغْزُو الْهِنْدَ، وَعِصَابَةٌ تَكُونُ مَعَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلَام  “Ümmetimden iki grup vardır ki Allah onları ateşten koruyacaktır; onlardan biri Hindistan’ı fethedenler ve diğer biri de İsa İbn Meryem Aleyhisselam ile birlikte olanlardır.”