Kompas gazetesi de dâhil olmak üzere Endonezya medyası son birkaç gün içinde Endonezya'nın 40 sanayi ilinde yüzbinlerce şirkette çalışan 3 milyon işçinin, 28 Ekim 1 Kasım arasında ulusal grev planladıklarını bildirdi. Çünkü hükümet, işçilerin temel işçi haklarına yönelik isteklerini karşılayamadı. Bu toplu eylem, ucuz işgücünü dayatan baskıcı kapitalist serbest piyasa sistemi altında milyonlarca kadın ve çocuklar da dâhil olmak üzere Endonezya halkının yoksulluğa karşı süregelen mücadelelerinin bir sonucudur. Endonezya halkı doğal zengin kaynaklara sahip topraklar üzerinde yaşıyor. Yeri geldiğinde ekonomik büyüme ile övünülüyor. Buna rağmen Endonezya halkı için bu olabiliyor. Cakarta'da düşük ücretler ile çalışan fabrika işçilerinin %90'dan fazlası kadınlardır. Bunların %75 iş yerinde şiddete maruz kalmaktadır.

Ayrıca bunların %90 çocuklarını emziremiyor. Bu da çocukların kötü beslenmelerine neden oluyor. Bu rakamların içerisine yurt dışında çalışan kadınlar dâhil değil. Çünkü 4,2 milyon kadın hizmetçi olarak çalışıyor. Birçoğu korkunç baskıcı şartlar altında köle gibi eziliyor. Zengin halk için ne trajik bir durum!  Milyonlarca kadın, yurtiçinde ve yurtdışında köle haline getirilmiştir. Ayrıca bir hafta önce Walk Free Foundation [Özgür Yürü Vakfı] tarafından yayınlanan "Küresel Kölelik Endeksi" nin yıllık raporu, Endonezya'da en az 200.000 kişinin köle olarak yaşadıklarını ortaya koydu. Ayrıca Bangladeş, Pakistan ve İslam dünyasının diğer bölgelerinde milyonlarca kadın kitle yoksulluk yaratan Kapitalizm ve insan yapımı ekonomik sistemlerin başarısızlığı nedeniyle kendilerine ve ailelerini bakmak için verdikleri mücadeleleri sırasında kalpleri parçalayıcı ekonomik sömürü seviyeleri ile karşı karşıyadır. Bu beşeri sistemler, ekonomik meta olmaları için kadınları insanlıktan soyutladılar.  Kapitalist ideolojinin sömürgeci doğası, tüm İslami âlemde milyonlarca kadın, çocuk ve mustazaflardan çağdaş bir kölelik şekli yarattı. Değerlerine ve kültürüne egemen materyalizm ve tüketim zevki, kar saplantı ile işverenler içinde bencillik ve sömürücü zihniyetin şekillenmesinde önemli bir rol oynadı. Yine İslami beldelerdeki yöneticilerde de durum aynıdır. Bu yöneticilerin ekonomik kazanım ve faydalar elde etme arzusu, tüm siyasi kararlarında ve halklarına sundukları kamu hizmetlerinde açıkça görülmektedir. Kadınlarını onurunu da dâhil diğer tüm değerleri ayaklar altına alıyorlar. Bu adaletsiz ve ahlaki olarak çökmüş olan kapitalist sistemden veya entelektüel olarak iflas etmiş demokrasi ve laiklikten Endonezya ya da İslam dünyasının herhangi bir yerinde kadınlar için güzel bir gelecek sağlaması beklenilebilir mi? Bu laiklik idealleri, finansal güvenlik ve dünyada milyonlarca kadını sömürüden korumak konusunda tamamen başarısız oldular. Hem milyonlarca Endonezyalı kadın işçiler hem de İslam dünyasının her yerinde bugün ekonomik sömürüye maruz kalan milyonlarca kadın, Hilafet sisteminde tamamen farklı bir gerçeklik ile karşı karşıya kalacaklardır. Hilafetin yoksulluk ile mücadelede zaman testini geçen, ayrıca kadınların onur ve refahını koruyan güvenilir bir yaşam biçimi vardır. Hilafet Devletinin ekonomik sistemi ve ekonomik politikaları, tüm tebaanın temel ihtiyaçlarının teminini güvence almak için servetin etkin dağıtımını hedefler. Aynı zamanda kitlesel işsizliğe meydan okuyan sağlam bir ekonomik verimliliğin temellerini atar ve bireylerin lüks güvenliğini sağlar. Bu politikalar, erkeklerin ailelerine yönelik harcama görevlerine olanak verir. Devlet bakacak erkek akrabaları olmayan kadınlara harcama yapmak zorundadır. Biz Endonezya, Bangladeş ve İslam dünyanın her yerindeki kadınlara hemen Hilafetin kurulması için çalışmanın farz olduğunu desteklemeleri gerektiğine yönelik bir çağrıda bulunuyoruz. Allah Subhânehu ve Teâlâ Hilafet için çalışmanın ecrinin büyük olduğunu bizlere müjdeledi. Hilafet Devleti kadınları ekonomik meta olmaktan kurtarıp onurlu, iffetli ve saygın bir kadına dönüştürür. Çünkü İslam'da kadın, bundan daha aşağısına layık değildir.

حزب التحرير
Hizb-ut Tahrir
Merkezî Medya Bürosu
Kadınlar Kısmı