Jokowi-JK yönetimi, yakında muhtemelen litresi 8,500 Rp aralığında yakıt fiyatlarına zam yapılacağının sinyalini verdi. Bunun temel nedeninin, önemli boyutlara varan yakıt sübvansiyonlarının yükünü azaltmak olduğu söylendi. Revize edilen 2014 Devlet Bütçesi'nde, sübvansiyonlu yakıt kontrol programının 403 trilyon Rp olarak belirlendiği belirtildi. Bunun 350,3 trilyon Rp'si enerji sübvansiyonu, 246,5 trilyon Rp'si yakıt sübvansiyonu, 103,8 Rp'si elektrik sübvansiyonu ve 52,7 trilyon Rp de enerji dışı sübvansiyonları oluşturuyor. Hükümet, verilen sübvansiyon oranının düşürülmesi gerektiği kanaatindedir. Çünkü muazzam rakamlara varan sübvansiyonun büyüklüğünün, daha önemli görülen diğer ihtiyaçların finansmanı için hükümetin kapasitesini azalttığı bir gerçektir. Örneğin 2014 yılında altyapıya ayrılan bütçe yaklaşık 200 trilyon Rp ve sağlık sektörüne tahsis edilen bütçe de yaklaşık 70 trilyon Rp'dir.

2005 yılında 90 trilyon Rp olan yakıt sübvansiyonunun aşırı yükselerek 2014 yılında 246 trilyon Rp olduğu doğrudur. Zaten yakıt için sübvansiyon var. Ayrıca elektrik enerjisi için de sübvansiyonun verilmesiyle toplam miktar 350,3 trilyon Rp olacaktır. Nominal sübvansiyonlar sürekli artmaya devam etse de Devlet Bütçesi'nde yakıt sübvansiyonu için ayrılan oran hemen hemen aynıdır. Hükümete göre yakıt fiyatının litresini 8.500 Rp'ye yükselterek Devlet Bütçesi'nde 100 trilyon Rp tasarruf sağlanacak. Burada sorulması gereken soru şudur, şimdiye kadar Devlet Bütçesi tamamen absorbe edilmediği düşünüldüğünde, bütçe küçülmesine gidilmesinin ne derece önemli ve kritik olduğudur. 2013 yılında diğer yıldan kalan bütçe 20 trilyon Rp idi. 2013 yılında kalan bütçe fazlalığı da düşünüldüğünde, bu fazlalık ile yakıt sübvansiyon açığını kapatmak mümkündür. Bu nedenle yakıt fiyat artışı politikası reddedilmelidir, çünkü: Birincisi: Bu zalimane bir politikadır. İnsanların bundan etkilenmesi kaçınılmazdır. Oysa bu tasarruf politikaları, asla halkın yaşadığı sıkıntılar ile karşılaştırılamaz. Ulusal Ekonomik Nüfus Araştırma şirketi tarafından [SUSENAS] 2010 yılında yapılan bir araştırmaya göre yakıt kullanıcılarının % 65'nin alt sınıflar ve yoksullar olduğu, %27'nin orta sınıf %6'nın orta sınıf üstü insanlar olduğu ve sadece %2'nin de zenginler olduğu açığa çıktı. Buna ek olarak 2010 yılında Endonezya'da trafiğe kayıtlı olan araçların toplam sayısı 53,4 milyondur. Bunların %82'si daha çok alt ve orta sınıf insanların sahip olduğu iki tekerlekli araçlardır. Bu göstermektedir ki yakıt fiyatlarındaki artış insanları daha çok sıkıntıya sokacaktır. Zalim yöneticinin, ahirette Allah'ın gazabını nail olacağı unutulmamalıdır. Muhammed SallAllahu Aleyhi ve Sellem, onlar için özel duada bulundu:

اللَّهُمَّ مَن ْوَلِيَ مِنْ أَمْرِ أُمَّتِي شَيْئًا فَشَقَّ عَلَيْهِمْ فَاشْقُقْ عَلَيْهِ وَمَنْ وَلِيَ مِن أَمْرِأُمَّتِي شَيْئًا فَرَفَقَ بِهِم ْفَارْفُقْ بِهِ "Allahım! Kim ümmetimin işiyle ilgili bir göreve gelir de onlara zorluk çıkarırsa sen de ona zorluk çıkar. Kim de ümmetimin işiyle ilgili bir göreve gelir de yumuşak davranırsa sen de ona yumuşak davran." ^{[Ahmed ve Müslim]} İkincisi: Bu bir ihanet politikasıdır. Aslında bu fiyat artışı politikası, üst sektörlerde [üretim] tamamlanan liberalleşmenin ardından alt sektörlerde [tüketim] liberalleşmeyi perçinlemek içindir.

Petrol ve gaz sektörünün liberalleşmesi, özel yatırımcılara [yabancılara] daha fazla kontrol imkânı sağlarken devletin rolünü azaltacaktır. Bu politika, aslında doğal kaynakların bizatihi sahibi olan insanları daha fazla sefalete götürecektir. Liberalleşme, yabancı yatırımcıların taleplerini karşılamak için izlenen bir politikadır. Ve sırf bu amaçla hükümet, halkın çoğunluğunun isteklerini göz ardı etmeye ne kadar da heveslidir. Dolayısıyla yakıt zammı, açıkçası halka bir tür ihanetin bir şeklidir. Bu bağlamda Hizb-ut Tahrir / Endonezya şunları vurgular:

1- Petrol fiyat artışları reddedilmelidir. Çünkü insanlara zarar veren zalimane bir politikadır.

2- Yakıt fiyatlarına zam yapmak ve yakıt dağıtımını özelleştirme niyetinde olmak, İslami hükümlerle çelişen bir politikadır. İslami şeri hükümlere göre petrol, gaz ve diğer doğal kaynaklar, kamu mülkiyetidir ve bunları idaresi halkın refahı için devlete aittir. Bu nedenle insanların sefaletine neden olan kapitalist politikalar, derhal durdurulmalıdır. Bunun yerine petrol, gaz ve diğer doğal kaynaklar, Müslümanlar ve Gayrimüslimler dâhil olmak üzere tüm halkın refah ve faydası için şeriat uyarınca yönetilmelidir.

3- Tek seçenek, Nübüvvet metodu üzere Raşidi Hilafet gölgesi altında İslami hükümleri uygulamaktır. Bu amaç için gerçek idealleri hayatta pratiğe dökmek üzere ekstra mücadele edilmelidir. Hükümet, bugün olduğu gibi hayatın tüm zorlukları arasında yakıt fiyatlarını yükseltmenin zaten on milyonlarca insanın maruz kaldığı dayanılmaz ekonomik baskılar nedeniyle sosyal patlamaya yol açabileceğini hatırlamalıdır.