Haberlere göre, her ay 120.000’den fazla Afganlı daha iyi bir yaşam umuduyla Afganistan’ı terk ediyor. Sadece sınır eyaleti Nimroz’dan otuz bin kişi Avrupa’ya gitmek hayaliyle İran’a kaçtı. TV1’in bildirdiğine göre, son beş ay içinde binlerce insan, Torkham ve İslam-Qala yoluyla iki komşu ülkeye geçtiler. Bunlar arasında 62,021 kişi Pakistan’a, 30,838 kişi de İslam-Qala sınır kapısından İran’a geçtiler.

Evlerinden kaçan insanların, bu korkunç dramı, B-52 bombardıman uçakları ve cruise füzeleri ile bize dayatılan çürük kapitalist demokrasinin semelerinden biridir. Sözde Ulusal Birlik Hükümeti kurulduktan sonra kabir azabından beter işkence ve zulümler tavan yaptılar. Ajan rejim aracılığıyla stratejik ve güvenlik anlaşması imzalayan Amerika ve NATO, kasıtlı olarak Afganistan’ı iç çekişmeler bataklığına sürüklediler ki Afganlılar, asla işgalciler ve sömürgecilerin varlığını hissetmesin ve işgalcileri kovmayı kafalarından bile geçirmesinler. Böyle yaparak sömürgeci işgalciler, amaçlarına ulaştılar. Afganistan’daki varlıklarını kalıcı olarak perçinlediler.

Amerika ve NATO, kalleş ve katil paralı askerleri ve istihbarat teşkilatları aracılığıyla Afganistan’da kaos yaratmak için çalışıyor. Meskûn mahallerde patlamalar planlayarak etrafı kan gölüne çeviriyorlar. Bu tür korkunç eylemlerin ardından elçilikler, kitle iletişim araçları ve gazeteciler gibi sömürgecilik kurumları aracılığıyla, bölge Müslümanları arasında bölünmeler yaratmak ve İslam’a karşı kin oluşturmak için çalıştılar. Ayrıca özel silahlı kuvvetler, yerel polis, yerel milis kuvvetleri vs. oluşturarak, aslında bütün ülkeyi ateşi attılar.

%80 oranında ekonomik kriz, yoksulluk, işsizlik, Afgan güvenlik güçleri ile silahlı gruplar arasındaki yoğun iç çatışma ve sıradan insanlar arasında % 50 oranında artış gösteren ölümler, Afganistan halkını evlerini, yurtlarını terk etmeye zorlayan faktörlerdir. Gerçekten de bunlar, sömürgeci güçlerin vekâlet savaşlarının bir ürünü ve Afgan yönetici elitin Batı çıkarlarına hizmetlerinin doğal sonucudur.