12 Mayıs 2015’de Afganistan ve Pakistan liderleri, ülkeleri üzerindeki “terörizmin” etkilerini tartışmak üzere Kabil’de bir araya geldiler. Eşref Gani, Navaz Şerif, Genelkurmay başkanı Rahil Şerif ve her iki taraftan diğer üst düzey yetkililer de toplantılara katıldılar.

 Hem Gani hem de Şerif aynı endişeyi dile getirdi. Düzenledikleri ortak basın toplantısında “Pakistan ve Afganistan benzer tehditlerle karşı karşıyadır. Terörizm her iki ülkeye de zarar verdi. Ortak tehditler karşısında tek vücut olmak zorundayız.” dediler. Ayrıca Navaz Şerif, “Biz hem kardeş hem de dostuz. Afganistan’ın düşmanları asla Pakistan’ın dostu olamaz. Terörizmi ortadan kaldırmak için birlik olacağımızdan umutluyum.” diye konuştu.

Ne yazık ki her iki yönetici de utanmadan bu kaos ve terörizmin gerçek nedenini belirtmeyi ihmal etti. Tabii ki bu, ABD ve onun acımasız Afganistan işgalidir. Pakistan’da Raymond Davis Şebekesi ve Black Water gibi ve Afganistan’da da Mycale Sample Şebekesi gibi paramiliter güçlerin varlığıdır. Bunlar, her iki ülkede kargaşa ve hinlik çıkarıyor, cinayet ve katliam işliyorlar.

“Hiçbir ülke kendi topraklarını diğerini karşı kullanılmak üzere izin vermez ve herhangi radikal bir grubun terörizmine karşı sert bir biçimde misilleme yapmaya yemin ettik” demek, tamamen ortak efendilerinin bir diktesidir. Amaç, bu bölgede fitne savaşını sürekli taze tutmaktır. Böylece Pakistan ve Afganistan orduları, gerçek düşmanı sağ salim bırakarak kendi kardeşlerini öldürmeye devam etsinler.

 Bu tür toplantı ve ziyaretlerin nihai amacı, yabancı işgal ordusuna karşı direnişi ortadan kaldırmaktır ki tüm bölge üzerinde nüfuzunu yaymak ve ülkenin stratejik konumunu kullanmak için ABD askeri Afganistan’da kalıcı hale gelsin.

 ABD, insanlara güvenlik ve stratejik anlaşmaları çok akıllıca kabul ettirdi. Bu konuda Afganistan’ın kukla rejimini kullandı. Yanı sıra anlaşma imzalandığında Afganistan’a barış otomatik olarak hâkim olacaktır gibi açık hilelere başvurdu. Şimdi anlaşma imzalandığına göre ABD, şeytani gündemini daha da ilerilere taşımak üzere kandırmaca barış görüşmeleri yanı sıra Afganistan ve Pakistan’ı kullanıyor. Her iki rejim de gerçek sorunu -ki işgaldir- görmezden gelerek dikteler doğrultusunda Taliban sorununa karşı birleşik ön cephe olduklarını göstermek amacıyla ve kesinlikle ABD’deki efendilerinin izniyle sınırın her iki tarafındaki direnişe karşı harekete geçtiler.