(ترجمه)

یازدهمین انتخابات عمومی پاکستان، خشم شدید مسلمانان را در شرایط فعلی بر‌انگیخته است. آن‌ها بر فقر روز‌افزون جامعه، فساد ماهرانه‌ی طبقات سیاسیون و آشفتگی کشور قهر اند که همه از نتیجه‌ی دوستی با امریکا به وجود آمده است. با این حال، حکام جدید قادر به آوردن تغییرات و تحول نخواهند بود؛ چون آن‌ها بطور کامل به نظامی تکیه زده اند که  نفس خود این نظام از ابتداء مشکلات را به وجود آورده است و این نظام دموکراسی نام دارد. 

حاکمان جدید هرگز فساد را ریشه‌‌کن نخواهند کرد، زیرا دموکراسی خود زمنیه‌ی غارت ثروت را در سراسر جهان و به خصوص برای غرب مهیاء می‌سازد. پاکستان در این امر در استثناء قرار ندارد و ذاتاً دموکراسی طبقه‌ی از سیاست‌مداران را ایجاد کرده که صدها میلیون روپیه را در انتخابات سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از طریق تأمین مالکیت صنایع بزرگ کشور و هم‌چنان از منابع طبیعی معادن و انرژی، دوباره با به قدرت رسیدن آن را دو برابر حاصل کنند. فساد بخشی از دموکراسی است، چون حتی حاکمان جدیدی‌که با آجندای مبارزه علیه تروریزم در اریکه‌ی قدرت آمدند، سیاست‌مداران فاسد را در صفوف تکت حزبی خود قرار دادند، به این منظور که قابل انتخاب باشند و برنده شوند.

به تاریخ ۴ جولای ۲۰۱۸م، عمران خان اعتراف کرد که او نمی‌توانست تقریباً برای هریک از هفت هزار کاندیدان ملی و ایالتی اطمینان بدهد که حزبش را در انتخابات سر پای ایستاده کرده و چنین اظهار داشت: «شما برای برنده شدن در انتخابات به رقابت می‌روید؛ مگر شما در انتخابات رقابت نمی‌کنید که یک فرد خوب شوید. من می‌خواهم برنده‌ی این انتخابات شوم و بس.» وی افزود: «در اینجا طبقه‌ی سیاسی چندان تغییری جدی نکرده؛ چون شما می‌توانید که بازیگران جدید را در سیاست دخیل کنید؛ اما نمی‌توانید که تمام بنیاد طبقه‌ی سیاسی را تغییر دهید.» بنابر این، پس چگونه می‌توانیم بر هر حاکمی امیدوار باشیم که می‌خواهد با تطبیق دموکراسی فساد را خاتمه دهد؟

حکام جدید فقر را از بین نخواهند برد، زیرا دموکراسی توسط پالیسی‌های استعمارگر و سرمایه‌داری‌اش باعث تخریب اقتصاد بنیادی پاکستان می‌شود. این نظام اقتصادی دموکراسی است که منابع بزرگ(نفت، گاز، طلا و...) کشور را خصوصی‌سازی می‌کند و بعداً برای این‌که به کسر بودجه مواجه نشود، به تمام ملت نظام مالیات تحمیلی را وضع می‌کند. آخر در آمد منابع کجا شد!؟ حاکمان جدید به مردم وعده‌های بیشتری می‌دهند، همان‌گونه که حکام قبل از آن کاملاً متعهد به نظام فعلی سرمایه‌داری بودند و با قوانین استعماری اقتصادی آن‌ها موافقت داشتند. عمران خان ضمن این‌که به نماینده‌گان ارشد برخی از مؤسسات مالی جهانی در کنفرانس لندن، که به تاریخ ۲۲ اپریل ۲۰۱۸م توسط بانک سرمایه‌گذاری جهانی برای بازار‌های مرزی Exotix Capital میزبانی شد، صدای کمک‌‌خواهی بلند کرد. وی در آن هنگام همکاری اقتصادی و کمک‌های صندوق بین‌المللی پول را نیز پذیرفت. بنابر این، چگونه می‌توان چشم امید ما بر این حکامی باشد که می‌خواهند دموکراسی را تطبیق کنند و به فقر خاتمه دهند؟

حاکمان جدید هرگز صلح و امنیت را تأمین کرده نمی‌توانند، زیرا دموکراسی ذاتاً پاکستان را توسط امریکا و دوستی با آن به تباهی می‌کشاند. امروزه دموکراسی در حال حاضر شبکه‌ی پیشتبانی گسترده‌‌ای را برای امریکا مهیاء و قوت بخشیده که این شبکه‌ شامل سفارت‌خانه‌ها در هرکشور، دفاتر قونسولگری جاسوسی، خطوط امن تدارکاتی برای نیروهای ناتو و املاک مجهز برای نیروهای نظامی، خصوصی و استخباراتی، که برای تنظیم جنگ‌های خانمان‌سوز بیرق دروغین بر مردم ما بلند می‌‍‌کنند،  می‌شوند. برقراری صلح و امنیت نیازمند قطع اتحاد با امریکا و با از بین رفتن حضور زهرآگین آنان در خاک ما است، که عمران خان قصد ندارد این دو نیازمندی را برآورده کند. به تاریخ ۲۶ جولای ۲۰۱۸م، عمران خان اظهار نمود: «با امریکا ما می‌خواهیم که یک روابط دوجانبه‌ای منافع المشترک داشته باشیم.» ‏با این حال، دقیقاً این همان اتحاد با امریکا است که مسلمانان منطقه را تهدید می‌کند.

امریکا می‌خواهد توسط ایجاد مذاکرات میان هند و پاکستان تحت عنوان "عادی سازی(Normalization)" مسئله‌ی کشمیر را برای همیشه دفن کند تا پروژه‌ی هند بزرگ(آخند بهارت) را  تسهیل داده و هند را منحیث یک قدرت بزرگ تبارز دهد. ‏بنابر این، عمران خان چگونه می‌تواند صلح و امنیت را به ارمغان بیاورد، حال‌ آن‌که او صراحتاً همکاری خود را  با ایجاد اتحاد با امریکا و حمایت از پلان‌های امریکا برای هند و افغانستان اعلام نمود؟

ای مسلمانان پاکستان! بعد از یازدهمین انتخابات عمومی پاکستان، دقیقاً دموکراسی همان چیزی را به ارمغان می‌آورد که قبلاً بعد از دهمین انتخابات عمومی به ارمغان آورده بود، که شامل فساد، فقر، ناامنی و تخریب گسترده‌ است. رسول الله صلی الله علیه وسلم برای مان تذکر داده است:

«لَا يُلْدَغُ الْمُؤْمِنُ مِنْ جُحْرٍ وَاحِدٍ مَرَّتَيْنِ»

(رواه بخاری و مسلم)

ترجمه: مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی‌شود.

حال‌ آن‌که حکام جدید مورد امتحان مردم قرار نگرفتند و محاکمه نشده اند، اما نفس دموکراسی همین‌گونه است و ما همیشه زیر چتر هر حاکمی‌که دموکراسی زهرآگین را تطبیق کنند، نیش زده می‌شویم. در واقع، دموکراسی قدرتی است که با آنچه الله سبحانه‌و‌تعالی نازل کرده رهبری نمی‌شود و الله سبحانه‌و‌تعالی نه‌تنها ما را از حاکمیت در درون آن منع کرده، بلکه او سبحانه‌وتعالی به ما دستور داده تا به این نظام کافر شویم. الله سبحانه‌و‌تعالی می‌فرماید:

﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا﴾

[نساء: ۶۰[

ترجمه: آیا ندیدی کسانی را که گمان می‌کنند به آنچه(از کتاب‌های آسمانی که) بر تو و بر پیشینیان نازل شده، ایمان آورده اند، ولی می‌خواهند برای داوری نزد طاغوت و حکام باطل بروند؟! با این‌که به آن‌ها دستور داده شده که به طاغوت کافر شوند؛ اما شیطان می‌خواهد آنان را گمرا ه کند و به بیراهه‌های دوردستی بیفگند.

ای مسلمانان پاکستان! به دموکراسی خط بطلان بکشید، زمان حاکمیت آنچه الله سبحانه‌و‌تعالی نازل کرده رسیده است. این تنها خلافت راشده‌ی ثانی برمنهج نبوت است که گروه و طبقه سیاسی را ایجاد خواهد کرد که عاری از فساد خواهند بود، زیرا سیاست‌مداران آن‌ها تحت رهبری قرآن و سنت حکومت می‌کنند. هر حاکمی‌که منصوب می‌شود، ثروتش مورد حساب قرار می‌گیرد و پس از پایان دوره حکومت‌اش، هر افزایش نابجا که در ثروتش اضافه شود، دوباره به بیت‌المال باز گردانیده می‌شود. ‏این تنها خلافت راشده‌ی ثانی برمنهج نبوت است که فقر را از طریق تأمین مالکیت عمومی منابع انرژی و معادن طبیعی از بین می‌برد و هم‌چنان صنایع بزرگ کشور را از خصوصی‌سازی به دولتی تبدیل می‌نماید. بنابر این، خلیفه بودجه‌ی کافی خواهد داشت تا نیازمندی‌های رعیت خود را فراهم کند. این خلافت راشده‌ی ثانی برمنهج نبوت خواهد بود که تمام روابط و اتحاد را به دشمنان علنی مسلمانان قطع خواهد کرد و برای همبستگی و اتحاد سرزمین‌های اسلامی فعالیت خواهد کرد تا منحیث پرقدرت‌ترین دولت در سراسر جهان به حساب آید.

 ‏بر ماست که دست به دست هم داده و همراه با حزب التحریر برای تأسیس مجدد خلافت راشده‌ی ثانی برمنهج نبوت فعالیت و دعوت نماییم، که جانشین حقیقی به نظام اسلامی است که رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را قبلاً در مدینه تأسیس نموده بود. احمد به نقل قول از حذیفه بن الیمان رضی الله عنه روایت می‌کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:

«تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا عَاضًّا فَيَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ثُمَّ سَكَتَ»

(رواه احمد)

ترجمه: تا مدتی‌که الله(سبحانه‌و‌تعالی) بخواهد در ميان شما نبوت و پيامبری باقی خواهد ماند و هنگامی‌که الله(سبحانه‌و‌تعالی)  خواست آن را از ميان بر می‌دارد و بعد از آن خلافت بر طریقه و منهج نبوت خواهد بود و آن تا هنگامی الله(سبحانه‌و‌تعالی)  خواسته باشد، ادامه می‌یابد، سپس وقتی الله(سبحانه‌و‌تعالی) خواست آن را بر داشته پادشاهی توأم با گزندها می‌آيد و آن تا وقتی الله(سبحانه‌و‌تعالی) خواسته باشد، داوم می كند، سپس هنگامی الله(سبحانه‌و‌تعالی) خواست آن را بر داشته و پادشاهی جبر وستم خواهد آمد و تا وقتی الله(سبحانه‌و‌تعالی) خواست دوام می‌یابد، بعد از آن هنگامی‌كه الله(سبحانه‌و‌تعالی) خواست آن را دور كرده و بار ديگر خلافت بر طریقه‌ و منهج نبوت قائم خواهد شد؛ سپس  پیامبر(صلی الله علیه وسلم) سکوت اختیار نمودند.

حزب التحریر ولایه پاکستان