(ترجمه)

خبر:

با عنوان «شیعیان سوری؛ "ایران بزرگ‌ترین دروغی بود که ما را فریب داد و پروژه‌اش سوریه را ویران کرد.»، روزنامه الشرق الاوسط نوشت: «شهروندان سوری از طایفه شیعه از سیاست‌های ایران در سوریه و فریب آن‌ها به‌وسیله ترساندن از دیگر اجزای جامعه سوری، به‌ویژه اکثریت اهل سنت، شکایت کردند. ایران جوانان شان را اغوا کرد و آن‌ها را به‌عنوان سوخت نظامی برای منافع خود در منطقه در قالب ملیشه‌های(به گروه‌های مسلح غیررسمی اطلاق می‌شود که معمولاً تحت فرمان‌برداری دولت‌ها یا گروه‌های خاص قرار نمی‌گیرند و خودمختار عمل می‌کنند) سپاه پاسداران به کار گرفت و سپس آن‌ها را رها کرد.

مصاحبه‌شوندگان بر این باور بودند که ایران بزرگ‌ترین دروغی بود که پروژه‌اش سوریه را نابود کرد، مردم آن را از هم جدا نمود و طوایف شیعه و علوی را به مهره‌هایی برای پروژه ولایت فقیه تبدیل کرد. این اقدام باعث تعمیق شکاف با اکثریت مردم سوریه شد و فرزندان این طوایف را به سوختی برای جنگ بی‌حاصل علیه انقلابی تبدیل کرد که طیف‌های مختلف مردم سوریه را متحد کرده بود.

ایرانی‌ها برخی از شیعیان سوری را با وعده‌های دروغین درباره آزادسازی قدس فریب دادند؛ در حالی‌که هدف اصلی تحقق منافع ایران و استفاده از اراضی سوریه برای انتقال سلاح به حزب‌الله لبنان و شعله‌ور کردن خشونت‌های فرقه‌ای بود.»

تبصره:

این واقعیت نظام ایران است؛ بلکه حتی بدتر از آن؛ نظامی که از همان روز نخست بر پایه فرقه‌گرایی بنا شد. میان مسلمانان تفرقه انداخت، اتحاد آن‌ها را از هم گسیخت و بذر کینه و اختلاف را در میان‌شان کاشت، پرورش داد و تغذیه کرد تا رشد کرده، بزرگ شود و به ثمر بنشیند. بسیاری از ساده‌لوحان و عوام فریب خوردند و بر اساس آن جنبش‌ها، انجمن‌ها و مراکزی شکل گرفت که فتنه را در میان مسلمانان گسترش داد. این فتنه سبب شد مسلمانان از دشمن اصلی خود، یعنی استعمار، غافل شوند و به نزاع با یکدیگر درگیر شوند؛ نزاعی فرقه‌ای که خواسته شده همیشه شعله‌ور بماند و کینه‌ها و دشمنی‌های تاریخی کور را زنده نگهدارد.

در مقابل این نظام آخندی، برخی از حاکمان دیگر مانند حاکمان آل سعود تلاش کردند تا احزاب، انجمن‌ها و مراکزی تشکیل دهند که جوانان مسلمان را درگیر جنگ‌های ساختگی کنند. ظاهر این جنگ‌ها دفاع از دین و اهل سنت والجماعت بود؛ اما در اصل هدف آن‌ها منحرف کردن مسلمانان از دشمن واقعی‌شان، یعنی استعمار بود که عامل بدبختی‌ها و مصیبت‌هاست. این امر موجب شد تا مسلمانان از تلاش برای تغییرات لازم که می‌تواند استعمار و کفر را از سرزمین‌های مسلمانان ریشه‌کن کند، منصرف شوند و به درگیری‌های فرقه‌ای میان سنی و شیعه مشغول شوند. در حالی‌که هر دو نظام، دشمن اسلام هستند، از اهل بیت رسول الله صلی‌الله علیه وسلم و تمام صحابه گرامی متنفرند، با اهل سنت نبرد دارند و تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بازگشت سنت رسول الله صلی‌الله علیه وسلم به میدان زندگی به کار می‌گیرند. این دو نظام(ایران و سعودی) از همه دورتر از محبت رسول الله صلی‌الله علیه وسلم، اهل بیت پاک او و صحابه بزرگوارش هستند.

این‌ها نظام‌هایی هستند که آمریکا را ولی خود برگزیده‌اند و در خدمت منافع آن و اجرای نقشه‌هایش عمل کرده‌اند. در رأس این نقشه‌ها جنگ با اسلام و جلوگیری از وحدت مسلمانان قرار دارد. این نظام‌ها پشت سر شعارهای فریبنده‌ای پنهان شده‌اند که عوام را فریب می‌دهند و احساسات ساده‌لوحان را تحریک می‌کنند، مانند مسئله آزادسازی قدس و دفاع از اهل سنت و جماعت. این شعارها بسیاری را جذب کردند، اما ذهن‌ها را فریب داده و چشمانشان را کور کردند. نتیجه آن شد که مردم در پی این خیانت‌ها و ظلم‌ها گرفتار تفرقه، عذاب، جنایت و فساد شد، چیزی که امت به خاطر این مستبدان و حاکمان وفادار به غرب تجربه کردند.

آنچه که در گزارش بالا توسط افرادی که نظرشان مورد بررسی قرار گرفته است، تنها بخشی اندک از حجم گسترده‌ای از جنایات و دروغ‌های نظام ایران است و این وضعیت در مورد سایر رژیم‌های حاکم بر کشورهای اسلامی نیز صدق می‌کند. خدمات بزرگی که نظام ایران به آمریکا در افغانستان، عراق، سوریه، خلیج فارس، یمن و لبنان ارائه کرده، تنها نمونه‌هایی از موارد بسیار زیاد است.

بلی، ایران یک دروغ بزرگ است، دروغ دوران ما، هم‌چنان که سایر رژیم‌ها، به‌ویژه آن‌هایی که ادعای محبت و حمایت از اهل سنت و جماعت دارند، همه‌شان دوستان غرب و دشمنان اسلام و مسلمانان هستند.

نویسنده: انجینیر/مهندس باهر صالح

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

(ترجمه)

خبر:

پس از سقوط نظام دیکتاتوری اسد به دست انقلابیون، هیئت‌های بین‌المللی به سوریه سرازیر شدند.

تبصره:

سیزده سال از آغاز انقلاب شام می‌گذرد که انقلابیون در آن به دنبال سرنگونی رژیم اسد، برافراشتن شعارهای اسلامی و برقراری حاکمیت اسلام بودند، در آن زمان کشورهای غربی و شرقی به حمایت از رژیم اسد پرداختند و نیروهایی از ایران، عراق، لبنان، روسیه و آمریکا به سوریه اعزام شدند. در این مدت، یک میلیون مسلمان سوری به وحشیانه‌ترین شکل ممکن به شهادت رسیدند، شهرهای‌شان ویران شد و بیش از ده میلیون نفر مجبور به ترک خانه و دیارشان شدند و انقلابیون به تروریسم متهم شدند.

بیست روز پیش، بشار اسد به اجلاس سران عرب در عربستان دعوت شد و توسط حکام مسلمان مورد استقبال قرار گرفت. آمریکا و کشورهای بزرگ خواستار گشایش روابط با او بودند، اما ارادۀ الله سبحانه وتعالی خلاف آن‌چه آن‌ها خواستند پیش رفت، جبهه‌ها گشوده شد و رژیم اسد به طور ناگهانی فروپاشید. ناگهان کشورهای بزرگ و پیروان آن‌ها از کشورهای منطقه در وحشت افتادند و جلسات و دیدارهای پی در پی برگزار شد؛ سپس هیئت‌هایی به سوریه فرستاده شدند تا انقلابیون را از حاکمیت اسلام بازدارند، به اقوام و گروه‌های کوچک‌تر توجه کنند، حقوق زنان را رعایت نمایند و از جنگ با رژیم صهیونیستی خودداری کنند.

حال این سوال پیش می‌آید که این افراد (هیئت‌های بین‌المللی) کجا بودند وقتی که یک میلیون مسلمان کشته شدند، میلیون‌ها نفر دیگر به بدترین شکل ممکن شکنجه شدند و میلیون‌ها نفر آواره شدند؟! کجا بودند وقتی که اعضای بدن کودکان تکه تکه شد و زنان مورد تجاوز قرار گرفتند؟! آیا نمایندۀ بشار در سازمان ملل حضور نداشت؟! آیا بشار عضو اتحادیۀ عرب و سازمان همکاری اسلامی نبود؟!

آیا کشورهای جهان در جنایات رژیم دیکتاتور بشار کمک نکردند؟! حالا که رژیم سقوط کرده، هیئت‌های بین‌المللی می‌آیند و جنایات او را محکوم می‌نمایند و از شکنجه‌ها تعجب می‌کنند!

ای مسلمانان! بشار اسد و رژیم جنایتکار او یکی از ابزارهای کشورهای بزرگ برای کشتار، شکنجه و آواره کردن شما بودند، هیئت‌های بین‌المللی دشمنان واقعی شما هستند، پس فریب تمجیدهای‌ آنان از شما و انتقادشان از رژیم سرنگون‌شده را نخورید، از آن‌ها انتظار هیچ خیری را نداشته باشید و در جایی باشید که الله سبحانه وتعالی شما را امر کرده است؛ با بندگان مخلص الله سبحانه وتعالی یکجا شوید و از هر گونه نرمش و اعتماد به آن‌ها به شدت پرهیز کنید، زیرا این کار موجب خشم الله سبحانه وتعالی شده و فداکاری‌های شما را هدر می‌دهد! ما در آستانۀ پیروزی بزرگی هستیم، پس در انتظار فرمان الله سبحانه وتعالی برای حاکمیت اسلامی، ثابت‌قدم و متعهد باشید و صداقت و اخلاص را در عمل نشان دهید.

نویسنده: شیخ داکتر محمد ابراهیم

رئیس دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایۀ لبنان

مترجم: حسین سلحشور

(ترجمه)

خبر:

دولت جدید سوریه به توافقی با گروه‌های مسلحی که رژیم بعث را سرنگون کردند، دست یافت. بر اساس این توافق گروه‌های مسلح باید منحل شده و زیر پرچم وزارت دفاع متحد شوند. به گزارش خبرگزاری رسمی سوریه (سانا)، رهبران این گروه‌ها در دیداری با احمد الشرع، رئیس دولت جدید سوریه به این توافق رسیدند. در این نشست دولت جدید و گروه‌های مسلح بر سر انحلال این گروه‌ها و اتحاد آن‌ها تحت نظارت وزارت دفاع به تفاهم رسیدند. (منبع: حرییت.کام 24/12/2024)

تبصره:

پس از انقلابی که حدود سیزده سال به طول انجامید، الله سبحانه وتعالی به انقلابیون این نعمت را عطا کرد که نظام فاسد و مستبد سوریه را سرنگون کنند. این پیروزی پس از عقب‌نشینی نیروهای ارتش سوریه و فرار فرماندهان آن حاصل شد، به‌ویژه به لطف مجاهدانی که به وعده الله سبحانه وتعالی اعتماد داشتند. دلیل اصلی این پیروزی، پایبندی انقلابیون به شعارهایی بود که رضایت الله سبحانه را جلب می‌کرد، از جمله: "این برای الله سبحانه وتعالی است، فقط برای الله، انقلاب ما اسلامی است و شعار مردم خواهان خلافت اسلامی هستند". از این‌جا فهمیده می‌شود که نصرت الله سبحانه وتعالی تنها با یاری دین او سبحانه وتعالی محقق می‌شود.

بدون شک نکته کلیدی اینست که نصرت دین الله سبحانه وتعالی باید به‌طور کامل، بدون انقطاع و بدون نقص تحقق یابد. به عبارت دیگر هماهنگی میان گفتار و عمل ضروری است. علاوه بر این باید تمامی جنبه‌های عمل به‌طور کامل بر روی زمین اجرا شود تا نتیجه مطلوب به دست آید. در این زمینه، از گروه‌های مجاهد مخلص این سوالات پرسیده می‌شود:

پس از سیزده سال جان‌فشانی‌های شما، اشتیاق‌تان برای اجرای فرمان الله سبحانه وتعالی و پیروزیی که الله سبحانه وتعالی به شما عطا کرد، آیا الله سبحانه وتعالی راضی خواهد بود که سلاح خود را به ارتشی تحویل دهید که توسط دولت جدید برای ادامه‌ نظام اسد تشکیل شده است، در حالی که فرمان الله سبحانه وتعالی هنوز به‌طور کامل اجرا نشده است؟

علاوه بر این، آیا پیوستن به ارتش دولت جدید که تحت کنترل خادم آمریکا یعنی اردوغان تشکیل شده است، به معنای هدر دادن تمام فداکاری‌ها و جان‌فشانی‌ها شما نیست؟ فداکاری‌هایی که با شهادت، ریختن خون، گرسنگی و پوسیدن در زندان‌ها ارائه کردید؟

شما دیده‌اید که جولانی رئیس دولت جدید، بقایای نظام اسد را عفو کرده است، اما در عین حال مسلمانان پرهیزکاری که برای تحقق اهداف انقلاب فریاد زدند را  زندانی کرده است.

در این شرایط، آیا تحویل سلاح به ارتشی که این فرد تشکیل داده و انقلاب را از هدف اصلی‌ آن منحرف کرده، خیانت به انقلاب نخواهد بود؟ هم‌چنین این فرد اردوغان را ستوده، در برابر تجاوز رژیم یهود به سوریه سکوت کرده و از کشورهای غربی که دشمنان اصلی انقلاب هستند، درخواست کمک کرده است.

آیا تحویل سلاح به ارتش جدیدی که توسط جولانی تشکیل شده است، خیانت به انقلاب نیست؟ او کسی است که دستورات غرب را به‌طور کامل اجرا کرده، بقایای نظام اسدی را گرد خود جمع کرده و در مرود اجرای شریعت الله سبحانه وتعالی هیچ حرفی نگفته است؛ بلکه او شروع به تکرار شعارهای دموکراسی و دولت مدنی کرده است، گویی که در برابر حکم الله سبحانه وتعالی ایستاده و آن را به چالش کشیده آیا این عمل، تحویل بره به گرگ نیست؟

آیا تسلیم سلاح بدون در نظر گرفتن این نکته که ارتش یا دولتی که از بقایای نظام طاغوتی اسد تشکیل شده، ممکن است همان وحشیگری‌هایی را که اسد انجام می‌داد، علیه کسانی که می‌خواهند دین الله سبحانه وتعالی را یاری کنند، اعمال کند، درک سیاسی ساده‌لوحانه نیست؟

آیا تحویل سلاح خود به ارتش دولت جدید که انقلاب در راه الله سبحانه وتعالی را به دموکراسی و دولت مدنی تبدیل کرده است، به معنای پشت کردن به نعمت‌های الله سبحانه وتعالی نیست؟

با وجود همۀ این‌ها، می‌دانیم که در میان مجاهدان انقلابی، افراد مخلص وجود دارند که خواهان اجرای شریعت الله سبحانه وتعالی هستند و می‌خواهند انقلاب با خلافت توجیه شود. آن‌ها می‌خواهند سرزمین شام مرکز خلافت باشد و دمشق پایتخت خلافت قرار گیرد.

به این مجاهدان مخلص می‌گوییم: سلاح‌های خود را تحویل ندهید تا زمانی که انقلاب را به شکلی که الله متعال از آن راضی باشد، تکمیل کنید. از کم‌تعداد بودن ناامید نشوید و فوراً برای تکمیل انقلاب با پشتوانه مردم مسلمان سوریه به حرکت درآیید.

آن‌گاه خواهید دید که یاری الله سبحانه وتعالی از جایی که نمی‌پندارید به شما خواهد رسید و الله سبحانه وتعالی شما را به‌خاطر عمل مخلصانه‌تان یاری خواهد کرد. بنابراین قبل از آن که دیر شود، اقدام کنید و کلام الله متعال را راهنمای خود قرار دهید:

﴿...قَالَ ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ ٱللَّهِ كَم مِّن فِئَةٖ قَلِيلَةٍ غَلَبَت فِئَةٗ كَثِيرَةَ بِإِذنِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ﴾ [بقره: ۲۴۹]

ترجمه: ...اما آنان که به دیدار پروردگارشان یقین داشتند، گفتند: چه بسا گروه ِ اندک و کم تعداد، بر گروه بزرگ و پُرتعداد، پیروز شوند. و الله با صابران است.

نویسنده: رمضان ابوفرقان

برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب‌التحریر

مترجم: عبدالرحمن مستنصر

تاریخ: 27 دسامبر 2024

(ترجمه)

پس  از سخنرانی که “عطیه وایل" در روز جمعه مؤرخ 20/12/2024 در مسجد ایراد نمود و در آن به تشکیل خودگردان فلسطین (PA) و دستگاه‌های امنیتی آن نسبت به حرمت خون مسلمانان در کمپ جنین هشدار داد، سرویس‌های امنیتی تشکیلات خودگردان وی را از قریۀ بلعا - طولکرم با دست و قنداق تفنگ در دوکان اش به او حمله نموده و دستگیرش نمودند. آن‌ها به کارمند اش "مهدی فیاض" حمله نموده و او را نیز همراه وی دستگیر کردند. جرم او این بود که از وحشی‌گری و تعرض آن‌ها به حاضران در محل فلم گرفته بود، و هنوز هم در بازداشت اداره استخبارات به سر می‌برد.

سپس مقامات در روز شنبه مورخ 21/12/2024 جنایت خود را با جنایت دیگری دنبال کردند که طی آن "تیسیر جیطاوی" و دو پسرش "قتیبه و عبیده" را دستگیر نمودند. افسران آن‌ها وحشیانه و بدون توجه به حرمت خانه‌ها و حریم آن‌ها به خانه یورش بردند و به قتیبه و عبیده حمله کردند. سپس، پدر (تیسیر) آزاد شد، و دو پسرش ربوده شدند.

این صحنه‌ای است که تصویر حکومت خودگردان فلسطین را در بحران با مردمی که اعمال و جنایات شرم آور شان در جنین را نقد می‌کنند، منعکس می‌سازد، هنگامی‏که کسانی را که از جنایت شان علیه شباب حزب‌التحریر یا دیگران انتقاد می‌کنند، دستگیر و شکنجه می‌نمایند و سپس یک جنایت را با جنایت دیگری دنبال می‌کنند و دستان گنهکارشان به سوی منتقدین شان دراز می‎باشد.

در اینجا، اعضای سرویس‌های امنیتی باید توقف نموده، فکر کنند، و در عملکرد خود تجدید نظر نمایند:

کاری که سرویس‌های امنیتی در کمپ جنین انجام می‌دهند، مردم آن را محاصره می‌کنند، غذا و نوشیدنی را از آنان قطع می‌کنند، و به سمت مخازن آب تیراندازی می‌کنند، صحنه‌ای مانند چیزیست یا حتی مشابه با آن چیزی است که یهودیان در شمال غزه و بعداً تمام غزه انجام می‌دادند. اما آن‎ها دشمنانی هستند که حامل نفرت است، نفرتی که افق را پر کرده است. آیا تشکیلات خودگردان فلسطین شما را مانند آن دشمنان ما کرده است که با برادران خود می‎جنگید، گرسنگی و تشنگی می‎دهید و زنان و اطفال و کهن سالان آن‏ها را محاصره می‌کنید؟! آیا نمی‌بینید که دستان شما در اطاعت از اوامر رهبران تشکیلات خودگردان که دستورات یهودیان و جنرال آمریکایی را در رام الله اجرا می‎کنند، چه کرده اند؟!

کسانی‏که در کمپ جنین اسلحه حمل می‎کنند بارها به شما گفته اند که ما سلاح های مان را به سمت شما نشانه نمی‎گیریم، بلکه به سمت ارتش اشغال‎گر می‎‌گیریم. چگونه می‎توانید بپذیرید که اسلحه های تان به سمت سینۀ کسانی باشد که خون شما را حفظ کرده اند و شما دستان تان را به سوی آن‎ها دراز کرده اید تا آن‎ها را به قتل برسانید، در حالی‎که آن‎ها دست خود را به سوی شما دراز نکرده اند تا شما را از بین ببرند؟! آیا می‎خواهید گناه آن‎‏ها را به دوش بکشید و بار آن‏ها را در پیشگاه الله متعال بر دوش بگیرید؟ آیا تفکر نمیکنید؟!

سپس مردم فلسطین در معرض حملات شهرک نشینان قرار می‎گیرند که به خانه های الله حمله نموده و آن‏ها را می سوزانند، مانند "مردا"، قریه ای در نزدیکی "سلفیت". خانه‌ها و دوکان‌ها را می‌سوزانند و تخریب می‌کنند، مردم را از خانه‌های‏شان آواره می‌کنند و مانع رسیدن آن‏ها به سرزمین‌های‏شان می‌شوند. شما نه از مردم دفاع می‎کنید و نه سلاح در دست آن‏ها می‏‎گذارید تا از خودشان دفاع کنند. وضعیت مردم فلسطین در یک سوال خلاصه می‎شود که از شما می پرسند و به صورت شما می اندازند: چه کسی از ما محافظت می‎کند؟! بنا براین، به آنان پاسخ دهید که چه کسی آنان را از تعرض غضب کنندگان حفظ می‎کند؟ آیا درک نکرده اید که شما پلان بی‎خانمان سازی کرانه باختری را آنطور که نهاد یهودی می‎خواهد اجرا می‎کنید؟ آیا مقامات سرکش شما را به این مرحله رسانده است؟!

آیا متوجه نشده اید که نهاد یهود از زمان توافق اسلو در حال تحمیل قوانین جدید و گسترش شهرک های اش زیر چشم و گوش تشکیلات خودگردان فلسطین بوده است؟ اکنون وارد مرحله جدیدی شده است که در آن می‌خواهد شهرک‌های خود را بدون مقاومت گسترش دهد، در حالی‎که شما را مجبور می‌سازد تا با مردم خود مخالفت کنید و آن‎ها را وادار به تسلیمی در برابر شهرک نشینان کنید. اگر موفق شوید که مردم خود را از طرف آن به انقیاد درآورید، خدمت بزرگی کرده اید، اما آیا فکر می کنید که از شما خشنود می‌شوند و ارادت شما را برای خدمت شان حفظ می‎کند؟! نخیر، به الله سوگند، بلکه شما را به رسوایی شرم آور می‌اندازد، و شما می‌دانید که چه تعداد از مأمورین مزدور را بعد از انجام مأموریت و نقش آنان منحل کرده اند.

ما در حزب‎التحریر در سرزمین مبارک، با ندای یک نصیحت کننده مخلص بالای شما صدامی‌زنیم‌ که از اطاعت دستورات رهبران تشکیلات خودگردان فلسطین که سرنوشت خود را با سرنوشت یهودیان پیوند داده اند، دست بردارید. در کجای این دنیا خواهید رفت از نزد یهودیانی که فرقی نمی‌گذارند میان کسانی که همراه آنان می‌جنگند یا علیه آنان می‌جنگند؟! از برادران و خانواده های‌تان کجا می‌روید در حالی‌که خون، آبرو و پول آن‌ها را دستخوش کرده اید؟! پس از غضب و انتقام الله متعال در روز قیامت کجا خواهید رفت؟! از اوامر مفسدان اطاعت نکنید و از دستورات رهبران PA و جنایتکاران آن اطاعت نکنید که آنان شما را به سوی گرداب هلاکت دنیا و آخرت رسانده اند.

ما خطاب به خانواده های کسانی که در دستگاه های امنیتی کار می کنند می‎گوییم: به فرزندان خود کمک کنید، آن‎ها را نصیحت کنید و حتی آن‌ها را از پیروی از راه ستمگران باز دارید تا قبل از فرارسیدن روزی که چشم ها خیره شود، از دین و آخرت آن‌ها محافظت کنید.

(وَلَا تَحْسَبَنَّ اللهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ) [ابراهیم 14:42]

(ای پیامبر گمان مکن که الله از آنچه ستمکاران انجام می دهند غافل است. فقط آن‎‌ها را به تأخیر می اندازد تا روزی که چشمان شان وحشت زده خیره شود.)

و اما در مورد حزب التحریر و اعضای آن، آنان سوگند یاد کرده اند که محافظ مخلص اسلام باشند، پس حق را بیان می‌کنند و بخاطر رضای الله متعال از ملامتی هیچ کس نمی‎ترسند. مقامات و کسانی‎که از آن‎ها ستمگرتر و ظالمتر هستند، ما را شناخته اند و دریافته اند که جنایات رژیم ها مانند دستگیری، شکنجه و حتی قتل ما را منصرف نمی‎سازد. آن رژیم ها نابود شده اند، اما حزب و دعوت آن باقی می‌ماند. دعوت حق در قلب های ما چون کوه های سر به فلک کشیده استوار و محکم ریشه دوانده است، این دعوت حقی است که در قلب های ما نهفته است که اسلام به وعدۀ الله متعال و اذن او باز خواهد گشت، هیچ تردیدی در آن وجود ندارد. اساس مسئله فلسطین اسلام است و این بر گردن تمام مسلمانان می‌باشد و خلافت بر منهج نبوّت وعدۀ الله متعال و بشارت رسول الله صلی الله علیه وسلم است.

در اخیر، این توصیه رسول الله صلی الله علیه وسلم به مسلمانان در حجة الوداع است.

«... فَإِنَّ دِمَاءَکُمْ وَ أَمْوَالَکُمْ، قَالَ مُحَمَّدٌ: وَ أَحْسِبُهُ قَالَ: وَأَعْرَاضَکُمْ عَلَیْکُمْ حَمَکَمْ حَرامٌ، هَذَا، فِی بَلَدِکُمْ هَذَا، فِی شَهْرِکُمْ هَذَا، وَسَتَلْقَوْنَ رَبَّکُمْ فَسَیَسْأَلُکُمْ فَاَلُکُمْ عَمْ، أَعَمْ، تَرْجِعُوا بَعْدی ضُلَّالاً یَضْرِبُ بَعْضُکُمْ رِقَابَ بَعْضٍ، أَلا لِیُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ،..»  [روایت بخاری]

(پس خون شما و اموال شما، محمّد فرمود: فكر مى‏كنم رسول الله صلى الله عليه و سلم نيز فرمود: و آبروى شما مانند حرمت اين روز و اين ماه شما براى يكديگر حرمت دارند. و به یقین پروردگارتان را ملاقات خواهید کرد و از شما دربارۀ اعمال تان سؤال خواهد کرد. مراقب باشید! بعد از من کافر نشوید و گلوی یکدیگر را قطع کنید. بر حاضران واجب است که این پیام را به غایبان برسانند.)

دفتر مطبوعاتی حزب التحریر – سرزمین مبارک فلسطین

20 جمادی الثانی 1446 هـق

یکشنبه، 22 دسمبر 2024م

مترجم: عبدالرحمن قاطع