بسم الله الرحمن الرحیم

(ترجمه)

خبر:

رییس جمهور اردوغان از تصمیم محکمه عدلی و قضایی اروپا  انتقاد کرد که چنین فرمان صادر  نموده بود: «کارفرمایان حق دارند حجاب کارکنان شان را، منع کنند.» (منبع: Agencies)

تبصره

علاوه بر بیانیه ‌ی فوق، رییس جمهور اردوغان چنین اظهار نمود: «کجاست آزادی عقیده؟» آن ها جنگی را میان صلیبیان و مسلمانان به راه انداخته اند. اگرچه نیازی به توضیح نیست زیرا متاسفانه اردوغان در مقابل گفته های خود هیچگاه مخلص نبوده است. او در گذشته نیز این گونه بیانیه های مشابه را بیان داشته است. و شما نیز تا حد امکان می توانید عدم اخلاص وی را در رابطه با موضوع سوریه، دولت صهیونیستی یهود و روسیه مشاهده کنید. اگر اردوغان به خطابه هایش مخلص می بود، او با کمال میل تمام نیروها و التزامات خود را آماده نموده و بلافاصله جهاد را علیه دولت های جابر با دعوت نمودن نیروی امت مسلمه اعلام می کرد.

بنابر این، اگر استعمارگران کافر جنگ صلیبی را علیه مسلمانان آغاز کنند، در آن صورت برای اردوغان واجب می شود که جهاد را علیه آن ها اعلام بدارد. اما بدبختانه خواهیم دید که وی حتی صدای خود را در برابر هم چو ظلم، همان گونه که در گذشته ها خاموشی اختیار کرده بود، نخواهد کشید. دولت های؛ هم چو: استرالیا و هالند که حتی قابل مقایسه از لحاظ قدرت تنها با شهر استانبول ترکیه هم نیستند، اگر روزی باهم متحد شوند، جرأت خواهند کرد که در مقابل شما جسور و گستاخ شوند. حتی آن ها وزرای تان را از کشورهای شان تبعید کردند. اما شما در مقابل این حالت ننگین و تحقیر آمیز، تنها به یک بیانیه پوچ که گویا شجاعانه خطابه داشتید؛ اکتفا کردید.

 ای حکام، شما چگونه این حالت تحقیر آمیز را قبول کرده می توانید؟! چگونه این وضعیت را هضم می توانید؟ این چه نوع مفکوره ای است که برای دولت تان قبول کردید؟

به هر حال، امروزه تنها انتقاد و بیانیه های پوچ صفت، نشان عمده ای از حکام امروزی در مقابل کفار بین امت مسلمه است. این ها به جز بیانیه و سخن گفتن دیگر هیچ کاری انجام نمی دهند. به این معنی که آن ها می دانند، چگونه خیانت و چهره زشت شان را به خوبی در مقابل امت پنهان کنند. این حالت بدون شک که روزی پایان خواهد یافت و خاتمه دارد.

باوجود این همه، رییس جمهور اردوغان دیگر قادر به تمثیل دست گیری شخصی که قربانی داده و ستم دیده باشد، نیست. حتی هیچ مناظره سیاسی دیگر هم باقی نمانده که او در برابر این قضیه انجام دهد. او حتی در این اواخیر کوشش نمود تا توجه مردم را بر رویدادهای ۱۷-۲۵ دسمبر و کودتای ۱۵ جولای نیز جلب نماید. بنابر این، در حال حاضر جامعۀ ترکیه از کارکردهای او کاملاً خسته شده و در نتیجه، اقتصاد کشور روز به روز رو به وخامت گرویده، میزان بیکاری به بلندترین سطح اش ادامه دارد. هم چنان نزخ قیمت های بازار بلند رفته و میزان تولید کاملاً سیر نزولی را داشته است. این دلایلی است که حکومت را به بن بست می کشاند.

دقیقاً بحران سیاسی که با آلمان و هلند به وجود آمده به عنوان یک فرصت برای اردوغان به شمار می رود. رییس جمهور اردوغان بار دیگر در نظر جامعه به حیث فرد ستم دیده و قربانی نمایان شد و موضوع آلمان او را در جامعه فرد مهربان نیز جلوه داد. در نخست او مشکلات جامعه و اقتصاد کشور را پرده پوشاند و او بطور موثر در سیاست داخلی کشور این ترفند را پیش گرفته و تا به حال از این ترفند استفاده می کند که در نتیجه، او این بحران های سیاسی با اروپا را نیز تقویه نمود. این دو واضیح می سازد که هم دولت و هم خود اردوغان در تلاش برای بدست آوردن زمینه مفاد بیشتر در این همه پرسی هستند. در مدت کوتاه او "رای مثبت" یا(Yes-votes) خود در میان مردم برای انتخابات را بلند کرد.

بناً با داشتن هم چو حکام بی غیرت و بزدل ناممکن است که دست استعمارگران غربی را قطع کنیم. چون محض عملکرد شان تنها ابزار بیانیه های پوچ است. تحت این شرایط با وجودی که هر قدر بیانیه های تحقیر آمیز اردوغان بیشتر و بیشتر شود، شدت این جنگ هم چنان به طور گستاخانه در مقابل مسلمانان به درازا خواهد کشید. همان گونه که قبلاً هم استعمارگران این کار را انجام داده بودند. این تنها دولت خلافت است که چنین وضعیت تحقیر آمیز را خاتمه داده و مهر پایانی را بر این حالت پست گذاشته و نهضت واقعی را تحت پرچم دولت واحد(خلافت راشده ثانی بر منهج نبوت) خواهد آورد.

نوشته شده برای دفتر مطبوعاتی مرکزی حزب التحریر

نویسنده: یلماز چلیک