خبر:

سامح شکری، وزیر امور خارجه مصر به تاریخ 6 فوریه روز دوشنبه برای همدلی با زلزله زده‌گان در دمشق، پایتخت سوریه رفت. پیش از او اسد، هیئت «اتحادیه پارلمانی عرب»، رئیس اتحادیه، محمد الحلبوسی و رؤسای پارلمان امارات، اردن، فلسطین، لیبی و مصر، علاوه بر رؤسای هیأت‌های سلطنت عمان، لبنان و دبیرکل اتحادیه پارلمانی عرب را در دمشق استقبال کرد. (منبع: خبرگزاری اناضول)

تبصره:

از زمان وقوع زلزله تا ساعاتی‌که عملیات نجات این حادثه آغاز شد، ما شاهد واقعیت دولت‌ها بودیم که سازمان ملل از رژیم برای ارسال کمک‌ها به مناطق آسیب دیده در شمال سوریه، که مناطق آزاد شده هستند، اجازه خواست؛ در حالی‌که سازمان ملل در ابتدای انقلاب اعلام کرد که اسد جنایتکارِ جنگی و قصاب است. معلوم می‌شود که این اظهارات چیزی جز خاک پاشیدن در چشم مردم انقلابی نبوده است. هم‌چنان نقش دولت‌های موظف شده مطرح می‌شود که در ابتدای انقلاب ادعا می‌کردند با انقلاب و انقلابیون هستند و با آرمان‌های مردم شام و در راه هدف‌شان از آن‌ها حمایت می‌کنند. بعداً واضح شد که این سخنان و موقف‌ها به دستور اربابان‌شان بوده و به محض این‌که نظر ارباب تغییر کرد، بردگان نیز نظر خود را تغییر دادند؛ پس گروهی شروع به عادی سازی و بازگشت روابط با بشار الأسد کردند. دولت‌ها با اصناف مختلف ابتداء از اولی‌که در مدار مزدوری می‌چرخد و از هر رویداد برای باقی ماندن بشار الأسد تلاش دارد، آشکار و نمایان شد. بناءً بعد از بیانیه‌های ترکیه برای مصالحه و عادی‌سازی روابط با اسد نوبت بقیه شده است.

همه چیز برای اهل انقلاب واضح شده و آن لباسی را که قبل از زلزله داشتند، این حادثه عورت‌شان را نمایان کرد؛ لذا ما توطئه را در واضح‌ترین شکل دیدیم؛ چون زمانی‌که مردم زیر ساختمان‌های ویران از ناتوانی ناله می‌کنند، دولت‌ها شتاب دارند و بر رنج‌های مردم می‌رقصند و برای عادی‌سازی روابط با جنایتکار سرعت دارند. لذا تأخیر در رسیدن کمک‌ها و حمایت‌ها از متضررین فقط تا زمان برداشتن پرچم سفید و تسلیم شدن است، در غیر آن بعید می‌باشد؛ پس زلزله‌ای که خانه‌ها، ساختمان‌ها و زنده جان‌ها را ویران کرد، با خود بت‌هایی را که باور داشتند آن‌ها مصدر ختم مشکلات و پیروزی هستند، نیز ویران کرد. در حقیقت زلزله همه توطئه‌گرانِ بزدل، تمام ترسو‌های وابسته و همه خائنینی‌که نقاب‌برادری و یاری رساندن را پوشیده بودند، نابود کرد! آری، همه این‌ را محو و نابود کرد؛ اما به فضل الله متعال هرگز اراده انقلاب و انقلابیون نابود نشده و این روحیه انقلاب، که فریاد‌ها را تمثیل می‌نمود، محو نکرده؛ هم‌چنان احساسات اسلامی را که تمثیل صداهای اندوهگین را می‌کرد، از بین نبرده و هرگز هم‌یاری کردن بین مسلمانان در شام و سرزمین‌های اسلامی را محو ننموده؛ بلکه زلزله چگونگی کمک‌های گروهی را که راه اتمام مشکلات است، ظاهر و آشکار ساخت که با تلاش جمعی از دولت‌های متحد پیشی گرفتیم. هم‌چنان زلزله به ما نشان داد که چگونه با کار جمعی باهم می‌توانیم زنده و نجات یابیم! پس کار جمعی وسیله نجات ما و راه اتمام مشکلات ما می‌باشد، فقط از طریق آن می‌توانیم به اهداف انقلاب خود برسیم و انقلاب را به ساحل امنی برسانیم. لذا آنچه خواست الله است، انجام می‌شود؛ چون امتحان‌ها قدرت بازگشت ما را افزایش می‌دهد و این چیزی به جز بخششی از جانب الله متعال نیست که به وسیله آن امت را برای امر بزرگی‌که به ما وعده داده و رسول الله صلی الله علیه وسلم آن را به ما مژده داده است و محقق شدن آن دور نیست؛ بلکه نزدیک است.

نویسنده: عبدو الدَّلّي

مترجم: پارسا امیدی