(ترجمه)

خبر:

در فیصله‌ای که محمد ابن سلمان ولیعهد سعودی صادر کرده و در تمام ادارات پولیس و مسئولان مربوطه در استان‌ها به صورت متن منتشر شده، آمده است که با اشخاصی‌که رمضان را به صورت مخفی و آشکار روزه نمی‌گیرند، به خاطر حقوق بشر و با در نظرداشت ارزش‌های بشری و اخلاقی و بر اساس پروژۀ چشم‌انداز نظام شاهی تا سال 2030 برای پیشرفت و شکوفائی بهتر، بر خورد صورت نگیرد.

تبصره:

معلوم می‌شود که مفهوم پیشرفت و ترقی از دیدگاه ابن سلمان به مفهوم نهضت علمی، صنعتی و تکنالوژی و یا ترقی مووسسات تعلیمی و صحی یا رشد شهرها از لحاظ اقتصادی و سوق دادن آن به سمت شهرهای توسعه‌یافته ارتباط ندارد. با وجود آن‌که مملکت سعودی ذخایر غنی از نفت و ارز خارجی را دارا می‌باشد که بالغ بر 500 ملیارد دالر می‌شود و این عبارت از بالاترین رقم در سطح منطقه عربی است و بزرگ‌ترین منبع نفت در جهان شمرده می‌شود؛ اما در سطح دولت‌های خلیج فقیرترین سرزمین به حساب می‌رود تا جائی‌که بر اساس سرشماری‌های غیررسمی آمار آن به حدود %25 رسیده است و در عین حال بر اساس گزارش‌های حکومتی میزان بیکاری در میان سعودیان به %12.8 می‌رسد؛ با وجودی که دولت سرشماری حقیقی را مخفی می‌کند و این با ثروت‌های که در اختیار دارد تکان دهنده به نظر می‌رسد.

اما پیشرفت و شکوفائی از دیدگاه ابن سلمان در برتری‌جوئی بر احکام شرعی و دور انداختن آن‌چه که از لحاظ فکری و تشریعی به اسلام ارتباط دارد و جنگ با آن و ممانعت از آن است، از آن جمله برداشتن ولایت از زن تا دیسکو حلال، بی‌حیائی هیئت عمومی برای خوشگذرانی در سعودی، زندانی نمودن علماء و اعدام بسیاری از آنان... تمام این موقف‌گیری‌ها را ابن سلمان گام‌های سریع به سوی پیشرفت و شکوفائی به حساب می‌آورد که با آن به پیشگاه بادار امریکائی خود افتخار می‌کند تا از او راضی شود.

این عادت تمام حکام عرب است که زیر پا کردن احکام شرعی را دست‌آوردن کامیابی و پیشرفت و شکوفائی می‌شمارند و شاید تاکید ابن سلمان به عدم برخورد با افراد روزه‌خوار جهت احترام به حقوق بشر، چنان‌که در فیصله‌اش اشاره نموده، دلالت واضحی دارد بر این‌که او اسلام را متهم می‌کند که با فرض قرار دادن عقوبت‌های شرعی بر روزه‌خواران به حقوق بشر و آزادی‌های فردی احترام نگذاشته است. درحالی‌که اگر شخصی قصداً در رمضان روزه نگیرد و آن را حلال بشمارد کافر گردیده. پس از وی طلب توبه می‌شود؛ اگر توبه کرد درست و اگر نه کشته می‌شود و هرکس که آشکار روزه بخورد، امام (حاکم) او را تعزیر می‌کند و او را چنان مجازات می‌کند که او و افراد همانند او را از این عملکرد بزرگ باز دارد.

بدون شک که قانونی نمودن برداشت عقوبت از روزه‌خوران آشکارا در رمضان، در حقیقت تحریک آشکار احساسات باشندگان سعودی  است و در ظاهر حمایت از کسانی است که روزه می‌خورند و در باطن تشویقی بر انجام گناهان به صورت آشکار و تحت پوشش قانون می‌باشد و این بی‌احترامی آشکارا در برابر احکام شرعی، تعدی بر احساسات باشندگان سعودی و بالا بردن وضعیت ازدحام و بی‌عدالتی در میان مردم است.

 آیا ما از اجتماعی با اقلیت مسلمان صحبت می‌کنیم تا نیاز به این فیصله‌ها داشته باشد یا ما از اجتماع مسلمانی  صحبت می‌کنیم که دینش را دوست دارد و از آن حفاظت می‌کند و به اساسات آن چنگ می‌زند و با حکومت خود به خاطر این دین به صورت مخفی و آشکارا مبارزه می‌کند؟؟

بناءً عدم برخورد با روزه‌خواران آشکار، عبارت از گشایش عرصه برای ازدیاد فیصله‌های تحریک‌آمیز و هتک حرمت به دین و احکام آن و حمایت از موج الحاد در سعودی و پرچم سفیدی است که آن را در مملکت بلند می‌کند تا برای غرب بیان دارد که از آزادی‌های فردی حمایت می‌کند و چنان نیست که می‌گویند تا این‌که آن را در عرصۀ حقوق بشر در لیست سیاه ثبت کنند و به تهمت بزرگ متهم شود که شریعت اسلامی را تطبیق می‌کند.

گویا این غافل نادان ابن سلمان نمی‌داند که انقلاب به زودی در حال آمدن است و پادشاهی‌اش ضربه خورده و هرچند که برتری‌جوئی و تکبر کند، دیدگاه او ثمره‌ای به دنبال نخواهد داشت. بدون شک که امریکا از آن بی‌نیاز خواهد شد و آن را برای جلادهایش خواهد سپرد و غیر از آن را خواهد آورد. چنان‌که روزی او را به این موقف آورد و هرجادو به جادوگر باز خواهد گشت. امت دوباره حاکمیت خود را باز خواهد یافت و با تأسیس دولت حق و عزت، خلافت راشده بر منهج نبوت که این پادشاهی ستمگری را در شرق و غرب نابود خواهد نمود، حدود الله سبحانه وتعالی را اقامه کرده و بنیان تجاوزگران را قطع کرده، زندگی‌اش را با اسلام از سر خواهد گرفت.

نویسنده: نسرین بوظافری

مترجم: احمد صادق "امین"