(ترجمه)

خبر:

در 27 فیبروری 2020م دولت سعودی ممنوعیت عمره را از همه کشورها، از جمله اندونزی، صادر کرد. روز بعد 28 فیبروری 2020م دولت اندونزی اظهار داشت كه هیچ موردی از ویروس كرونا در این کشور وجود ندارد. اما مشخص شد که تعدادی از اتباع خارجی پس از سفر به اندونزی به این ویروس آلوده شده اند. در تاریخ 1 مارچ 2020م  آنیس پاسویدان، فرماندار جاکارتا اعلام کرد: "115 نفر در جاکارتا تحت مراقبت مشروط، 32 بیمار تحت مراقبت صحی قرار دارند." وزیر صحت عامه/بهداشت اظهارات فرماندار جاکارتا را تکذیب کرد. با این حال در 2 مارچ 2020م  رئیس جمهور گوکو ویدودو اعلام کرد که دو نفر از ویروس کرونا متضرر گردیده اند؛ چنانچه گفت: "من امروز صبح مورد معاینه قرار گرفتم و گزارشی از وزیرصحت عامه/ بهداشت (دکتر تیراوان) دریافت کردم، که آلوده بودن این مادر و دخترش را مثبت تأیید می‌کرد."  قربانیان ویروس کرونا در این کشور هم‌چنان در حال افزایش هستند. دولت به خواسته‌های جامعه برای اجرای اقدامات قرنطینه پاسخ مثبت نمی‌دهد. سخنگوی دولت درحوزۀ رسیدگی به موارد کرونا در تاریخ 3/18/2020م اعلام کرد که تعداد قربانیان به 227 نفر افزایش یافته، 19 نفر از آن‌ها جان باختند و 11 نفر از آن‌ها بهبود یافته اند.

تبصره:

1. فرماندار برای محافظت از امور مردم هوشیار به نظر نمی‎رسد. این امر از عدم هماهنگی بین حکومت مرکزی و حکومت‌های ایالاتی به خوبی آشکار می‌شود. حکومت ایالتی در سردرگمی قرار دارد؛ زیرا حکومت مرکزی هیچ سیاست مشخصی در این خصوص ندارد. حتی این ارزیابی به وسیلۀ پارلمان/ مجلس ارائه شده است. بوتو یکی از اعضای پارلمان گفت: "دولت آنقدر کند است که 19 نفر از مبتلایان به این ویروس جان خود را از دست داده اند. آقای رئیس جمهور لطفاً این ویروس ترسناک را دست‌کم نگرفته و سریعاً در برابر آن موضع‌گیری نمائید." (منبع: سی ان ان اندونزی 03/20/2020م) هدایه نور وحید، عضو کمیتۀ هشتم پارلمانی در تاریخ (18/3/18/2020م) بیان داشت كه دولت گوكو ویدودو برای مقابله با شیوع ویروس كرونا (Covid-19) کدام برنامۀ كوتاه مدتی را هم ندارد. از طرف دیگر، طبق گزارش تاریخی (2020/3/18) کانال تریبون نیوز، بیمارستان‌ها برای مدیریت ویروس کرونا تجهیزات کافی در اختیار ندارند.

2. در نتیجه فقدان سیاست جدی دولت، سرانجام جامعه  از قبیل محدودیت‌ها در خصوص نماز جماعت در مسجد، توصیه به برگزاری نماز جمعه به بیرون از مسجد و یا بستن برخی از مساجد تدابر خود را گرفته است. درحالی‌که اماکن سرگرمی، مراکز خرید و فروش، کارخانه‌ها و اماکن مانند این هنوز هم باز است و مردم در آن‌جا با یکدیگر در تعامل می‌باشند. رسول الله صلی الله علیه و سلم چنین می‌فرمایند:

«الطَّاعُونُ آيَةُ الرِّجْزِ ابْتَلَى اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِهِ نَاساً مِنْ عِبَادِهِ فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِهِ فَلاَ تَدْخُلُوا عَلَيْهِ وَإِذَا وَقَعَ بِأَرْضٍ وَأَنْتُمْ بِهَا فَلاَ تَفِرُّوا مِنْهُ»

ترجمه: طاعون نشانۀ گناه است، الله (سبحانه وتعالی) برخی از بندگانش را به آن ابتلاء می‌کند. اگر شنیده اید که این بیماری در سرزمینی شیوع پیدا کرده است، وارد آن نشوید، و اگر خود در آن سرزمین بودید، از آن نگرزید.

3. جامعه نیز دچار سردرگمی می‌باشد. از یک طرف محدودیت تعامل با جامعه را اعلام می‌کنند، اما از طرف دیگر مردم آزادانه در هر طرف در حال گشت و گذار می‌باشند. چیزی‌که نشان دهنده ضعف مسئولین در ارائه خدمات به مردم می‌باشد. آیا آن‌ها سخنان رسول الله صلی الله علیه و سلم را نشنیده اند که چنین می‌فرمایند:

«مَنِ اسْتَرْعَاهُ اللهُ رَعِيَّةً ثُمَّ لَمْ يُحِطْهَا بِنُصْحٍ إِلَّا حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الجَنَّةَ»

[متفق عليه]

 ترجمه: کسی را که الله (سبحانه وتعالی) مسئول رعیتی ساخت، سپس او با نصیحت به رعیت‌اش رسیدگی نمی‌کند (به آن چه مصلحت است توصیه ننموده و از آنچه بد است نهی نمی‌کند) مگر این‌که الله جنت را بر وی حرام قرار خواهد داد.

به عبارت دیگر:

«يَمُوتُ حِينَ يَمُوتُ وَهُوَ غَاشٌ لِرَعِيَّتِهِ إِلَّا حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ»

ترجمه: در حالی می‌میرد که نسبت به رعیت خویش خیانت نموده است، وضعیت آن جز این نیست؛ مگر این‌که الله جنت را بر وی حرام قرار خواهد داد.

 [رواه البخاري ومسلم]

اما به روایت ترمذی:

«إِنَّ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَأَدْنَاهُمْ مِنْهُ مَجْلِساً إِمَامٌ عَادِلٌ وَأَبْغَضَ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ وَأَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَجْلِساً إِمَامٌ جَائِرٌ»؟

ترجمه: دوستدارترین مردم نزد الله در روز رستاخیر و نزدیک ترین آنان به الله از لحاظ جایگاه و منزلت حاکم عادل است، کسی‌که بیشتر مورد خشم الله قرار گرفته و دورترین آنان به الله از لحاظ جایگاه و منزلت می‌باشد، حاکم ظالم است.

 وضعیت این‌گونه ادامه خواهد داشت؛ اگر مقامات مسئولین احکام اسلامی را تطبیق نکنند. 

نویسنده: محمد رحمه – كورنيا-اندونیزيا

مترجم: علی مطمئن