(ترجمه)

خبر:

از روز چهارم ماه مارچ  تمام مساجد در پایتخت تاجیکستان، دوشنبه، بسته شدند و فقط برگذاری نماز جنازه مجاز می‌باشد و بس. در روز سوم این ماه در جلسه شورای دانشمندان این کشور که در مورد خطر شیوع ویروس کرونا برگذار شده بود، این تصمیم اتخاذ و بیانیۀ مرتبط به این در وب‌سایت مرکز اسلامی تاجیکستان ارائه گردید. در این بیانیه چنین گفته شده بود: «به منظور جلوگیری از ابتلاء به عفونت و شیوع ویروس در بین تبعۀ کشور، تصمیم براین شده است تا به استثنای نماز جنازه، از برگذاری نمازهای جماعت جلوگیری شود.»

تبصره:

پس از صدور این تصمیم، ساکنان تاجیکستان شروع به ذخیره و خرید موادغذایی در مقادیر زیادی کردند که منجر به جهش قیمت موادغذایی شد و ویدیوهایی در این خصوص در سایت‌های ارتباط جمعی تاجیکستان منتشر و موجب وحشت گسترده در بین مردم شد.

پیش از این افشین موکیم سخنگوی ادارۀ امور مذهبی به "آسیا پلس" گفته بود: «ممکن است در روزهای آینده قرنطینه موقت در کلیه مساجد کشور اعلام شود.» وی ادامه داد: «با توجه به شرایط خاص از جمله درخواست برخی از روحانیون از زائرین مساجد برای خودداری موقت از حضور در نمازهای جماعت، می‌توان گفت که این تصمیم پیش‌گیرانه مستقیم توسط روحانیون و نمایندگان مساجد گرفته شده است. این تصمیم با در نظر گرفتن وضعیت فعلی و توصیه‌های مرکز اسلامی در تاجیکستان اتخاذ گردیده است.» اما در عین حال پی‌گیران امور در حیرت اند که  چرا برای جلوگیری از شیوع و گسترش ویروس کرونا مسئولین، فقط مساجد را بستند، در حالی‌که همه مووسسات آموزشی مانند گذشته فعالیت می‌کنند. با توجه به این واقعیت که طی ده سال گذشته، رژیم رحمانوف هزاران مسجد را بسته و با استفاده از هر دلیلی از هرگونه نماد اسلامی ممانعت می‌کرد، مشخص است که ویروس کرونا دلیل دیگری برای بستن مساجد بود و این تصمیم به هیچ‌وجه دلیل  و یا به خاطر مراقبت‌های صحی از ساکنین این سرزمین نمی‌باشد.

این شباهت را می‌توان در بسیاری از سرزمین‌های دیگر اسلامی و حتی در عربستان سعودی مشاهده کرد. چنانچه مردم از زیارت مکه و عمره باز گشتانده شدند؛ اما در عین حال کلیه برنامه‌های سرگرمی و کنسرت‌های موسیقی در میزان گسترده‌ای در جده ادامه داشته و تاهنوز لغو نگردیده است. درست است که اقدامات قرنطینه بخشی از تدابیر صحی اسلام است و امیرالمؤمنین عمر بن الخطاب رضی الله عنه در دوران خلافت خود در زمان بیماری مشهور همه‌گیر وباء در شام مسلمانان را با اقدامات قرنطینه راهنمائی کرد. با این حال باید اقدامات قرنطینه به ترتیب دنبال شوند، نه این‌که فقط این تدابر در ناحیۀ امور دینی اعمال شود و بس. کینۀ حکام سرزمین‌های اسلامی به حدی رسیده است که حتی برای ممنوعیت بخشی از حیات اسلامی جامعه از مواقع شیوع بیماری‌های همه‌گیر به عنوان یک فرصت و مزیت استفاده می‌کنند. 

نویسنده: منصور شریف

مترجم: علی مطمئن