(ترجمه)

خبر:

نیروهای نظامی سوریه به حمایت از روسیه در روز پنج‌شنبه 27 فبروری، در ادلب بالای نیروهای مسلح ترکیه حمله نمودند، مطابق به گزارشی در این حملۀ ناجوان‌مردانه 34 سرباز ترکی کشته شدند. ترکیه در پاسخ به این حملۀ نیروهای نظامی سوریه واکنش نشان داد و بر اساس بیانیه رسمی‌که منتشر شده است، بسیاری از اردوگاهای حکومت سوریه و مناطق نظامی آن مورد هدف قرار گرفت که منجر به قتل بیش از 2000 سرباز سوری شد. رسانه‏های خبری و آرای سیاسی در ترکیه اظهار نمودند که این حملۀ متقابل به مثابۀ نجات و انتقام بزرگی‌ست؛ هم‌چنین اظهار شده که انتقام به پایان رسیده است.

تبصره:

خوب، آیا این مسأله درست است؟ آیا با رساندن ضرر به دشمن به شکل بزرگ‌تر از آن‌چه که وی در جریان حمله‌اش به ما رسانده است، پیروزی تحقق یافته است؟ آیا با این‌که تو بگوی من 34 سرباز از سربازانت را کشتم و من بگویم که 2000 سرباز از سربازانت را کشتم، پیروزی تحقق میابد؟ زندگی ارتش ما که به دست نظام سوری در ادلب نابود شد در نهایت نسبت به خودمان مهم‌تر است. سرزمین سوریه با مردم‌اش در ماتم قرار دارند، اندوه مردمش را فراگرفته است، ده‏ها نه؛ بلکه هزارها نفر جنازه‏های ارتش را می‌آورند و مردم احساس درد می‏کنند؛ به خاطری‎‌که روسیه و نظامش در این حملۀ ناجوان‌مردانه برادران ما را کشتند. نه تنها که 34 نفر؛ بلکه زندگی یک نفر هم از این ارتش نزد ما با ارزش و با اهمیت است؛ چون‌که آنان مسلمان بودند و بخشی از ارتش مسلمانان را تشکیل می‏دادند. آیا ارتش بشار اسد برایش با اهمیت است؟ آیا بشار اسد از کشته شدن ارتش خود احساس تأسف می‏کند؟ آیا روسیه و ایران به خاطر این خسارت‏ها ناراحت‌اند؟ من که چنین نمی‌پندارم. چون‌که روسیه خوب می‏داند که این حملات نظامی، حملاتی به خاطر بازپس‌گیری منطقۀ ادلب است. بازپس‌گیری ادلب در این جنگ، نقشۀ واحد و هدف مشترک روسیه و رژیم‌اش می‏باشد.

نقشه و هدف ترکیه چیست؟ آیا بعد از این حملۀ ترکیه علیه نیروهای سوریه، گام بعدی هم در ترکیه وجود دارد؟ بعد از این حمله هیچ هدف نظامی و سیاسی برای گام بعدی وجود ندارد. آیا ترکیه نظامی را که به حدی از بزرگی  رسیده است که منجر به این حملات متقابل و نابود کردن آن در دمشق شده است را تعقیب خواهد کرد؟ ترکیه توان تعقیب کردن را دارد؛ اگر از من بپرسید که ترکیه چنین نقشه‌ای داشته باشد چه می‏شود؟ من در جواب خواهم گفت که متأسفانه چنین نقشه‌ای وجود ندارد، چرا؟ چون‌که وجود ترکیه در سوریه و ادلب فقط به خاطر منافع امریکا می‏باشد؛ نه به خاطر نقشه‏های ویژۀ خودش. همین چارچوب واقعی تصویر ترکیه در سوریه است، جزئیات در تصویر گاهی دو چشم را به خطا وا می‏دارد؛ اما متأسفانه که همین تصویر کامل می‏باشد.

به همین سبب در عنوان از چگونگی دنبال کردن پی‌درپی عملیات نظامی آن‌هم بدون هیچ سر و صدایی در سوریه را توسط امریکا خاطرنشان ساختم؛ چون‌که این موقف‌گیری‏ها نمی‏تواند بر نقشۀهایش موثر واقع شود و هرگز جهت این نقشه‏ها و یا راه حل‏ها تغییر نمی‏کند. چارچوب اصلی تصویر تغییر نکرده است؛ بلکه رسام فقط با رنگ‏ها و اشکال، داخل تصویر بازی می‏کند.

امریکا برای اشغال سوریه نقشۀ سیاسی در آینده دارد و به خاطر تحقق آن به تنفیذ استراتیژی‌ها می‌پردازد. امریکا در سال 2015م، روسیه را در سوریه دخیل نمود تا روسیه به عنوان شریان حیات رژیم سوریه باشد. حالا، ترکیه را به خاطر محدود کردن پیش‌روی رژیم روسیه و به خاطر جلوگیری از گسترش مناطق روسیه در سوریه گماشته است. ادلب در این اواخر تشنج به بار آورده و برای منافع امریکا فعالیت می‏کند، آن‌که نقشه‏های طرح شده خود را همرای کشورها به انجام می‏رساند.

ترکیه چه کار می‏کند؟ دلیل و هدف ماندن ترکیه در سوریه چیست؟ بیانیه‌ای‌که از سوی تمام حکام صادر شده است: "هدف بودن ترکیه در سوریه را حمایت از ایمنی منطقۀ سوریه خوانده‌اند." سرزمین (نظامی) که ما به خاطر ایمنی منطقۀ سوریه برایش اهمیت بزرگی قائل هستیم، در یک حملۀ هوایی ارتش ما را به قتل رساند. ترکیه بلافاصله واکنش نشان داد و گفت که ما انتقام خود را گرفتیم و پیروزی خود را کسب کردیم. سپس از سازمان ناتو می‏خواهد که در مقابل روسیه از وی حمایت نماید، آن‌که از وی در این اواخر موشک‏های s400 را خریداری نمود. با آن‌که روشن است که این حملات ناجوان‌مردانه برای نظامی‌که از جانب روسیه حمایت می‏شود، انجام شده است. واضح است که سوریه به حمایت از روسیه حملات را انجام می‏دهد، آن‌ها مکالمات تلفنی را همراه با پوتین بر قرار می‏کنند و زمانی را برای ملاقات رو در رو تعیین می‏کنند! آن‌ها کیستند؟ آن‌ها رهبران ما هستند... بزرگ‌تر از این، آن‌ها تصمیم گرفتنه‌اند که دروازه‌های مرزی را باز نمایند و پناه‌جویان را به اوروپا بفرستند. چرا؟ به دلیل 25 میلیون یوروی‌که از اوروپا خواهد آمد، آن یوروهایی‌که به واسطۀ آن، منازل و خیمه‏های برای پناه‌جویان برپا خواهد شد.

اکنون آیا برایم خواهی گفت که این دولت، «دولت بزرگ» است؟ آیا این دولت پشتیبان و نگهبان امت است؟ آیا حمله‌ور شدن بر علیه نیروهای شریر، این‌گونه می‏باشد؟ برای من بگویید که دشمنی با امریکا و روسیه چگونه باید باشد؟ برای من بگویید که این یعنی چه که تو به خاطر نقشۀ بدیل سه‌جانبه همراه روسیه و ایران بر علیه نقشه‏های امریکا در سوریه فعالیت می‏کنید؛ طوری‌که هم‌پیمان تو از پشتِ سر خنجرت می‏زند و بعد از آن، به کمک جستن از امریکا و اروپا که آن‌ها را دشمن می‏خوانید، می‌پردازی؟! در مکالمات تلفنی همراه با ترامپ از لگد زدنت برای پوتین خنده می‌کنی. از برای خدا، آیا ممکن است که برایم بگویید که این چه تصوری است؟!

نویسنده: محمود کاکر رئیس دفتر اعلامیه حزب‌التحریر – ولایه ترکیه

مترجم: محمد مزمل